Merhaba hanımlar..
İkinci uni.olarak hukuk okuyorum. Ücretsiz doğum iznindeyin 1 yaşında bebeğim var. Su sıralar final haftama çok az kaldı. Ders çalışıyorum.
Annemle ayni şehirde yaşıyorum sağolsun çocuk bakimi noktasında çok yardımcı oluyor. Bebeğim bazen bir ya da en fazla iki gun annemlerde de kaldığı oluyor. Benden iyi bakıyorlar bu zorlu sınav döneminde.
Kayinvalidem de yakin bir şehirde oturuyor. Iyi bir kadın. Severim. Elinden geleni yapmaya çalışır.
Bu aksam eşimi aradı mono ders çalışıyorsa eğer ev isi,yemek, bebeğe bakmaya yardımım olacaksa geleyim dedi.
İyiliğinden diyor tabiki ama doğum yaptigimda da gelmişti pek fazla düzen bilen biri değil. Bilse de benim evimin düzeni sonuçta. İllaki benim ilgilenmem lazim hele o varken dağınık olmak asla istemem sonuçta ben gelinim o kayınvalide. Öyle aşırı samimiyetimiz yok. Zaten ayda bir 3-4 gun anca görürüz birbirimizi.
Asla bilerek onu incitecek bir laf etmem ,hep gülerim içten yaparım çünkü seviyorum kv yi.
Ama sınavların içindeyken o geldiğinde tabiki öyle ben oturayım sen ise bak diyemem. Yapıma çok ters. Doğum yaptığım da bile o varken her işimi yine kendim yaptım.
Eşimde hic bana birşey demeden tabi anne hemen biletini alıyorum yarin sabah gel hemen dedi.
Benim canım sıkıldı haliyle. Eşime de dedim ben bu sıra kendi çalışma düzenimi değiştiremem. Yarin zaten annem alacak bebeği dedim. Bizimki iyice sinir oldu.
Annem babam asla hic birseyimize karışmaz. Hep yardımcı olma çabasındalar maddi manevi. Çok fazla Annemlere gitmez esim. Haftada ya da 10 günde bir. Annem hep eşime güzel yemekler yapar çok özenerek ağırlar. Babam desen esimi asla kırmaz hatta bi evini sattı parasını eşime verecek, esim istediği şekilde yatırım yapsın diye. Bunları anlatma sebebim eşime verilen değeri belirtmek adına.. Eşimde hep ailemi sevdiğini söylerdi. Ama bugün bana p.tesi günü nefret ederek gittim zaten annemle dedi. Neden boyle birşey dedi anlamadım. Bir daha gitme madem öyle dedim. Canım sıkıldı tabi.
Ben eve yatılı olarak kardeşimi çağıracak bile olsam eşime sorarım rahatsız olacaksan cagirmayabilirim diye. Ondan da aynısını beklerdim. Hem eşime kızdım bana hic sormadı diye hem de kv ye. Madem benim için gelme niyetindesin bana sor. Haksiz miyim?
Sonra kv yi aradım. Bir sonraki hafta gelsin birlikte vakit geçirelim dedim gayet usulüyle. Görümcelerimi de cagirmistim o hafta biliyordu. Kadında sağolsun anlayışla karşıladı. Tabi kızım sen derslerine bak filan dedi.
Ama gelin görün ki esim yanlış anladı durumu. Fena tartıştık. Madem ders çalışacaksın çocuğunuzu bırak sen annene git dedi. Bu ara bunu sık söylemeye başladı. Sinir oluyorum. En son dediğinde bebeğimi alıp öğretmen evine gitmistim. Telefonum da yanimda değildi. Şehri dört dönmüş beni aramış en son öğretmen evinin önünde arabamı görmüş girmiş öyle bulmuş. Özürler dilemişti birsuru. Ama yine ayni şeyi dedi.
Ne yapacağımi bilmiyorum. Ben mi gönül almalıyım esim mi onu da bilemiyorum. Beni dinlemiyor, konuşmak istemiyor. İletişimsizlik var aramızda ve aşamıyoruz.
Ailemle olan ilişkisinde de ailemin daha fazla bu derece iyi niyetli olmasını istemiyorum. Babamın sattığı evin parasını esim almasın istiyorum. Çok üzüldüm bugün.
Kusura bakmayın çok uzun oldu. Yardımcı olursanız çok sevinirim.