Ne iyi olur anne, belli bi yaştan sonra karmaşa olmayan yerlerde yaşamak iyi gelir insana deseydiniz.
Fazla sabırlısınız. Ya da ben fazla sinirliyim bilemedim. Ben de aile apartmanında yaşıyorum. Oğlum küçükken aileme sık giderdim, gidince de uzun kalırdım. Bir gün kayınvalidem bana "çok uzun kalıyorsun eşini o kadar uzun bırakman doğru değil." dedi. "eşimi değil oğlumu emziriyorum, koca adam kendi başına yemek yiyebilir bakıma ihtiyacı mı var? Ayrıca nerede ne kadar kalacağıma ben karar veririm anne. Bu konuda karışmaya kalkarsan yok yere huzursuzluk çıkar yapma bence" dedim. Bir daha da ağzını açmadı.
Eşiniz fazla işgüzar kusura bakmayın. Aman saygısızlık yapma, aman kötü olmayalım, aman annem üzülmesin diyerek kendi sınırlarınızı çizmenize engel oluyor. Karısının ruh sağlığını da zerre umursamıyor. Siz de bu ve bunun gibi adamlar iki destek cümlesi kurdu diye "eşim sağolsun beni destekler" diye bayılıyorsunuz. Çocuk avutur gibi "aman ağzımızın tadı bozulmasın karıcım ben sana şeker bile alırım" diyecekler neredeyse.
Gerçekten destek olan eş, haddi olmadığı halde hayatınıza burnunu sokan annesine gereken cevabı saygıyı aşmadan söylemenizi ister. Sınırlarınızı belirlemenizi ister. En kötü ihtimalle, sizin kocanız tarafından savunulmaya ihtiyacınız olmasa da "anne bizim en düzenimize lütfen karışma" diye ayar çeker annesine.
Kayınvalideniz üstünü ört, aşerme oğlum yorulur derken siz ne yapıyorsunuz mesela? Çünkü aynı model yarın çocuğunuz olduğunda ona da karışacak. Anneliğinize de müdahale edecek şimdiden önlem almazsanız.
Benim kayınvalideme defalarca "oğlumu ben doğurdum. Annesi benim. Ben düşünürüm neyin iyi olduğunu siz endişe etmeyin" demek zorunda kaldım. Bunu anneme bile şikayet etti ahsjsjs. Kızın ben doğurdum sen karışma diyor diye ajsjsj.
Sonuç? Şu an bir şey diyeceği zaman kırk kere düşünüp öyle söylüyor. Aynı apartmanda on günde bir görüşüyoruz. Olur da evime gelirse tek kelime etmiyor karışma anlamında. Demek ki oluyormuş. Demek ki aman yaşlı cahil değişmez lafı külliyen yalanmış. Siz sınır çizince gayet de uyuyormuş insanlar o sınırlara.
Uzun uzun yazdım ki bir an evvel kendinize gelin diye. Sınırınızı çizin. Ağlayıp küsüp fenalık geçirirse bir serum takılır düzelir. Bu dünyaya hiç kimsenin oluşmamış karakterini çekmeye gelmedik. Gelişseymiş o zaman. Hayat yeterince zor, ekstra zorlaştırmaya hiç gerek yok. Biraz sağlam bassın ayaklarınız yere.
