- 12 Temmuz 2006
- 523
- 12
- 46
ya var ya soluksuz okudum ve elim ayağım titredi resmen bu nedir şaka gibi allah aşkına kocan hiçmi görmüyor bunları bu kdar gıcık olunurmu koy mesafeni ağırlığını bence nasıl cıvık bir ilişki bunlarınki böyle yaaa....sinir oldum sinirrrrrr...eşinede al tavrını.ay bide lohusayken piknğe gitmişler inanmıyorum yaaaaa evi yıkarım o kaynanayla kocanın başına ben canımm allah sana sabırlar versin herkes yerini bilmeli işte ne zor şeyler senin ailen aynısını yapsa eşin birdaha görüştürmezdi gitme gelme derdi kadın olmakmıı zor nedir anlamadım:1closedeyes:
evet canım şaka gibi... o gün, yani ben daha 18 günlük lohusayken, zaten 24 saat bebeğimleyim, daralmışım bunalmışım, eşim gelse de biraz nefes alsam derken, eşim aradı ben şurdayım, annem de ordaymış, beni de ısrarla çağırdılar gideceğeim dedi...ben gitme dedim... dinlemedi beni... sinir krizi geçirdim...doğum sonrası hiç uzun mesafe yürümediğim halde, kaptım çocuğumu, battaniyesine sardım...çıktım sokağa... 20 dk yürüme mesafesindeki kaynımın evine gittim... hem ağlıyorum hem hızlı yürümeye çalışyıorum...sezeryanlıydım üstelik (((((( oğlum ağlayıp duruyor...sütüm de gitti iyice o kadar üzülüp kızınca... eltim sağolsun hemen mama alıp yaptı oğluma... eşim beni almaya geldi... ben yine ağlamaya başladım... normalmiş böyle olması... kızgınlığım iyice artıı... "evlendiğime o kadar pişmanım ki seninle anlatamam" dedim... k.validem piknikleri sırasında benim evden gidişimi öğrenince...."aaaaa şuna bak, nispet mi yapıyor yani... napalım hava rüzgarlıydı... el kadar bebekle rüzgarlı havada onu da mı getirecektik "demiş... ben eve gelince, bi de ezile büzüle "ay ben çağırmadım kocanı, yeğenim çok ısrar etti" dedi...
ooofff canım...lohusalık yaşayan çok iyi bilir...ama her seferinde 6 çocuk doğurdum diye gerine gerine gezen ve k.valideyle yıllarca yaşamış olan k.validem, tüm intikamını benden almaya kalktı... en unutamadığım lohusalık döneminde yaşadıklaırmdı... allah hiçkimseye yaşatmasın... hiçkimse benim kadar yalnız kalmasın... mafoldumben şu var ki eğer ben çalışmasam, maddi özgürlüğüm olmasa, yani düşünemiyorum bile... bunu eşime de çok söyledim...mümkün değil çoktan boşanmıştık dedim...çünkü bir horoz gibi tepeme iyice çökecekti annesi.... birkaç gün önce telefonda bana diyor ki, "vicdansızlar torunumu bana getirmiyorsunuz" diyecektim ki, anneyle bebek arasına girmeye çalışan mı vicdansız, yoksa 12 saatlik yola araba tutan çocuğumu götürmek istememek mi....