merabalar ben 1 buçuk yıllık evliyim eşimle birbirimizi severek evlendik ilk evlendiğim sıralar kayınvalidem bana çok iyi davranıyodu ve bende onu çok seviyodum anneciğim diye sürekli güzel güzel konuşup saygıda kusur etmiyodum evlerimiz ayrı oturmaya gittiğimizde elimi bişeye vurdurmazdı sen yeni evlisin soğuk alma ben yaparım derdi ama eltimle hiç anlaşamıyolardı sebebini çok merak ediyordum sonra öğrendim eltimin çocuğu olmuyop diye ama ben hala tam inanamıyodum çünkü çok iyi bi kadındı yaklaşımı çok güzeldi sonra aylar geçti bende hala hamile kalamadım kayınvalidem eşimden çok çekinir çünkü eşim biraz asabi ve çok ciddidir annesiyle bile samimi olmaz hep mesafelidir ben hariç herkese herneyse benim yüzüme bişey diyemiyodu sonra birgün ben hamile kaldığımı öğrendim doktora muayene diye gittiğimde dünyalar onun olmuştu sanki çok sevindi birsürü şeyler aldı beni ayağa bile kaldırmadı ama rabbim kısmet etmediyse ne yaparsan yap durduramazsın bebeğim düştü çok üzüldü ama yine bana bişey demedi bi defa hamile kalabildin ya yine olur dedi biraz geçtikten sonra arkamdan konuşmaya başlamış eltime ikinizde tembelsiniz bi çocuk yapamadınız oğullarımı yaktınız diye neyse eltim bana söyledi çok üzüldüm ama üzerinde durmadım sıkıntısından diyodur dedim kaynım çok pasifdir tekrar evlendirmek istedi onu eltim ağlayarak bizi aradı hemen gittik eşim karşı çıkınca bidaha yüzümü göremezsin yengemide alır götürürüz başımızın üzerinde yeri var ama beni sil bidaha oğlum yok de deyince vazgeçildi tekrar gündeme getirmezse tabi eltim şuan tüp bebek tedavisine başlıyo inşallah bu defa olurda yuvası kurtulur evet bu ramazanlıkta ben tekrardan hamile kaldım ama eltim tüp bebek yaptıracak diye çok stresliydi zaten aldığı her hamile haberi kayınvalideminde dokandırdığı sözlerle iyice bunalıma giriyodu benle eşim bi karar aldık ve eltim tüp bebeği yapana kadar söylemiycektik kaynanama çok mutluyduk ama sevinçten yerimizde duramıyorduk bu arada beni dedemle babannem büyüttü yanlızlar diye küçükken yanlarına almışlar tabi çok şükür annem babam hayatta sık sık bi araya gelirdik zaten dedemi kaybedince babannemle babamın evine yerleştik ben evlendim babannemde annemlerle yaşıyodu bi akşam oraya gittik iftarı orda yaptık babannem çok iyiydi sadece biraz halsizim diyordu biz eve dönünce arkamızdan vefat etmiş haberi gündüz aldım yıkıldım günlerce durmamaya ağladım sonra orda kötü oluyorum diye beni evime gönderdiler biraz kanamam oldu doktora gittim ve bebeğimin kalbi durmuştu ve dünya bi kere daha başıma yıkıldı aldılar bebeğimi eve geldik eşim acil iş dolayısıyla şehir dışına gitmek zorundaydı eltim bana baksın diye yanıma çağırdı ama haberi duyan annesi eltimden önce yetişti geldi bana surat yaptı sırf bana bişey demesin diye dokandırdığı lafların hiç birine karşılık vermedim o halimle kalkıp hürmet ettim ama beni kovdu ya defolur gidersiniz yada ben sizi boşandırmasını bilirim diye zaten böyle devam ederse oğullarım sizi bırakıcak felan dedi hamile olduğunu bile cenazede teyzenden öğrendim dedi ne hakla benden saklıyosun oğullarımı ellerinizin içine aldınız ama size kaptırmam felan dedi kötü yaşlı bi kadın için bu kadar yanacak ne vardı bak bebeğinden oldun deyince olanlar oldu o lafa dayanamadım çünkü o benim babannem değil annemdibende çok ağır konuştum çekti gitti bende arkasından çantamı aldım gidiyodum eltim mani olmaya çalıştı ama artık duramazdım babamın evine döndüm eşim dönünce telefonumda kapalıydi evdede bulamayınca annemlere geldi herşeyi anlattık çok sinirlendi evimize dönelim ben hesabını sorarım dedi ama babam asla kızımı tekrardan gönderemem deyip karşı çıktı açıkçası benimde içim öyle kopmuştu tekrardan aynı şeyler yaşamaktan korktum dönmek istemedim eşim annesiyle tartışmış sağolsun eltimde herşeyi anlatmış eşim günlerce geldi sonunda annem biraz kafasını dinlesin dedi sonra kızım git evine eşinin ne suçu var dedi eşimde bidaha asla annemle karşılaştırmam gidip gelmeyiz dedi ve ben evime döndüm eşime sen gidebilirsin ama beni sakın karşılaştırma dedim söz verdi bana eskisinden daha titiz davranıyo şimdi eşim ama biliyorum içten içe üzülüyo sırf ben üzülmeyeyim diye belli etmiyo ama ben onun üzülmesini hiç istemiyorum ve herşeyi içime atıp tekrar kayınvalidemle aramı düzeltmek istiyorum ama nasıl yapacağımı bilmiyorum çok uzun oldu biliyorum ama herşeyi anlatmak istedim kusura bakmayın ama yardımınıza ihtiyacım var nolur tavsiyelerinizi bekliyorum hakkınızı helal edin
öncelikle merhametiniz,iyi niyetinizden dolayı sizi tebrik ediyorum gerçekten
kayınvalidenizle niye barışmak istediğinizi de anlıyorum
huzursuzluk olmasın,özellikle eşiniz mutlu olsun istiyorsunuz.
isterseniz bir kere deneyin ama önce eşinize danışın
bir akşam eşinizle beraber gidebilirsiniz mesela oturmaya
ilk adımı atmış olursunuz
eğer yine aynı şeyleri yapacak olursa bu sefer iyice yüzünüz aklanır
ben denedim en azından diyebilirsiniz.eşinizde bir defa daha size hak verir.
