kayınvalidemin umursamazlığı beni depresyona sokacak...:(

Doğum yapalı tam 4 ay oldu kayınvalidem ve kayınpederimden ne bana ne de oğluşuma bir doğum hediyesi gelmedi. Bu bana kendimi çok değersiz hissettiriyor..Önceleri durumları yok diye sonra alırlar düşüncesiyle takmadım ama 4ay oldu üstelik kayınvalidem oğlumun doğduğu ay emekli oldu maaşı bağlandı, geçenlerde günü vardı ve eline toplu bi para geçtiğini bilmeme rağmen hala bi takı takmadı hadi kendimi geçtim bari torununa bişey taksa..parasında pulunda değilim ama bu beni çok üzüyo bana ve oğluma hiç değer vermediğini düşünüyorum.Üstelik adetleri çok takan ve bize mevlütte abuk sabuk adetleri bile yapmaya çalışan kadın doğum yapan geline veya toruna takı takılmasından bi haber mi yoksa!Annem oğluma oda takımı,babam ata altını,kızkardeşim yarım altın ve diğer akrabalarım çeyrek altın taktı..Kayınvalidem de güya doğumdan sonra bana doğum hediyesi almak istemiş eşime onun kredi kartıyla alıp sonra öderim demiş eşim de bana sordu istemedim durumu olunca alır önemli değil dedim..o da bunu fırsat bilip unutuldu almasam da olur diyo galiba ama moralim çok bozuk bana ve oğluma hiç değer vermiyo diye.. Kendi kızından da torunları var kimbilir onlara neler yapmıştır zamanında...Ama Allah biliyo kendi ailem neler yaptı hala yapmaktalar onlar sağolsun gerisi boş!!!!

Depresyona girmek için lüks bir konu.. Başkalarının bir şeyler yapıp yapmamaları psikolojiniz bu kadar etkili olmamalı. Psikolojiniz hassas olabilir ama dikkat etmeniz ve üzerine düşmeniz gereken tek konu şu an bebeğiniz, zihnen sağlıklı bakabilirseniz hayata evladınıza sirayet etme şekli de o ölçüde güzel olacaktır. Biraz benden ötesi tufan deme zamanı. Allah bağışlasın..

teşekkür ederim yorumunuz güzel ama insan hassas oluyo doğumdan sonra ve biraz değer verilmesini bekliyor kendisine...kendi evladı olsa böylemi yapardı demekten kendimi alamıyorum.Neyseki oğlum çok sağlıklı Allaha şukur ve ona elimden geldiği kadar iyi baktığımı düşünüyorum...Sadece kayınvalidemin oğluma değer vermemesi beni üzüyo...

Bence böyle düşünmen kayınvalide olmasından kaynaklanıyor, sanki kendi annen olsa mesela varlığı yeter vs. diye düşünebilirsin sorun bile etmezsin gibi hissettim fakat bu durumda insan farklı yorumlar yapıyor sanırım. Bence bir süre sonra boşuna bu konuyu kendi içinde büyüttüğünü, can sıktığını düşüneceksin. Ben ne zaman içimde farklı bir düşünce geçer gibi olsa kendi annemi koyup düşünüp aklımda büyütmemeye çalışıyorum. Bebişin sağlıkla büyüsün inşallah :)

Benim de Aynen oyle biz beraber kalıyoruz bir de takı yok tatilden gelince pazardan iki takım almis o kadar ayıp ya gerçi eşimden de tık yok o da almadı kaynana neyse ama eşim beni üzen

Kaynana yaninda hamilekik ve sonrasi kalmak cok zor.senin konunla alakaiz olacak amme.allahim kimseyi kimselere muhtac etmesin.

amaaaann canım üzüldüğün şeye bak, bak ne güzel demişsin oğlum sağlıklı çok şükür diye. bu ne kadar büyük bir nimet aslında.
içini ferah tutmaya çalış,belki daha öncelikli giderleri vardı öyle düşün. illa ki ufak tefek de olsa almışlardır birşeyler...
boşver evladını sağlıkla büyüt gerisi hiiiiç önemli değil...

kv-kp neysede eşi umursamayanlar var onlara çooooook büyük ayıp benim eşim ilk doğumumda elinde koca bir çiçek pastayla geldi oğlumuza altın taktı bana zümrüt bir yüzük almış acayip moral oluyo anneye eşler hiçbişey yapamıyorsa bir kırmızı gül alsın bari o kadar kabalık olurmu ya kadın doğum yapıcam diye canı çıkıyo adam elini kolunu sallaya sallaya gelsin öyle adamlara vericen suni sancıyı görsün o kadın neler çekiyomuş

eminim onun taktığı altına vs. ihtiyacın yok... ama işte insan kendini değersiz hissediyor. hayır sonuçta böyle biri sana değer verse ne olur vermesee ne olur.yaptıkları ayıp birşey . oğlu görüyor biliyor. şimdi eşin dese ki "annemler kırgınınm oğlum doğdu hiçbir şey yapmadılar senin anneler neler yaptı ben mahcup oluyorum." senin için hiçbir sorun olmazdı çünkü sen aslında eşinin tepki vermeyişine sinir oluyorsun. bak boşver sen herkes herşeyin farkında aslında... benimkide geldi altın falan taktı ama umurumda bi,le değiil daha 1 haftalık doğum yapmışım geldi yayıldı evimde bir bardak çay bile koymadı sabah 6:30 da kalkıp bebekle uğraşıyordum saat 10:30 gibi oğlan uyuyordu kalkıp aceleyle kahvaltı hazırlıyodum hanımı kaldırıyodum bi de kızımı kızım bile babaanenm hazırlasa olmaz mı dedi bi gün.. yani anlayacan sezaryenli halimle hem oğluma hem kızım a hem kendime baktım yetmezmiş gibi bide hanıma hizmet ettim haram ediyorum hakkımı... annemide istemnedim o esnada annem olsa annem hizmet edecekti ona... öfff çok sinir bozucu şeyler bunlar yaaa. ama depresyona girecek bişey yok.

Bana bu hediye konusu çok saçma geliyo.Hassas bir dönemde olduğun için bu kadar takıyosundur.Sevgisini ilgisini versin yeter.Bana eşim doğumda hediye almadı hiç de umursamadım.Çünkü oğlumuza kavuşmak için çoooook şeyler yaşamıştık çok zorlu bir hamilelik geçirdim yatarak geçti acil sezeryanla doğurdum...vs.Tek düşündüğüm oğlumun sağlığıydı hala da öyle.Kim ne takmış ne takmamış ne almış umrumda değil.Ben oğlumu ve kocamı çok seviyorum onlar da beni gerisi boş.Sen de boşuna kendini üzme.Üzüntü ve stres sütünü etkiler bebeğinle güzel vakit geçir yeter.Günü gelince sen de ona aynısını yaparsın ödeşmiş olursun.Sağlıkla büyütmeni dilerim bebeğini.

tek sorun ettigin konu bumu canim ya Allah sana baska dert vermesin...

benim kayınvalidemde aynı cnm sade 2 bilezik almış kızlarıma sanki takacaklar :) bana bişey yok zaten birde mevlitte misafirden sonra gelip misafirlerle gittiler. görümcem serdiğim eşyalara karışmaya çalıştı aldı ağzının payını şişirdi oturdu sonra. ne gelip bişey yapılacakmı diye sordular ne yaptılar. aman lazım değil boşver sizde ona göre değer verirsiniz o kadar.

Bunca zaman takmadiysa artik takmaz heralde. Ayni olay bendede var kv bana bi hediye almamis kizima ceyrek takti. Insan kendini gercekten degersiz hissediyo. Ki gozlerinde oyleyiz heralde.

Hic umurumda bile degil valla kaynanam ister bi hediye alsiiinn ister almasiiinn çok da fifi derler ya o hesap.. Onun alacagi hediyeye ihtiyacim yok zaten, ihtiyaci gectim, onun verecegi degere de ihtiyacım yok.. Kendi oglu uzulur ancak.. Kendi kizininki yawrusunun yawrusu, bizimki yani oglununki yilan yavrusu sanki.

alalh gerçektn başka dert vermesin..yoksa sorun etme benm kayınvalide 1 kuruş bile harcamadı yok blyrz hepsini benm annem destek oldu ve takılarımı sattım hala da annem borç harç ordan burdan altın borç edip yardımcı oluyr..varsında o hediyeyide almassın evt bu hatırlanmaktır tabi..bi çorap bile alsa yeetrlidir aama işte bazı kadınlar düşüncesizde olablyr sıkma canını..

Bence hepiniz halinize şükretmelisiniz, çünkü hepiniz kv kp lerinize kırılmışsınız benim durumum hepinizden üzücü ne yazık ki çünkü benim sizin gibi yanımda olan dertleşebileceğim gurur duyabileceğim bir annem yok. Aslında var ama keyfini bozmuyor diyeyim. Hamileliğime kadar hep kıymetli olan ben onu her gittiğim yere götüren hatta yanında olayım diye memuriyetten istifa edip onun şehrine yerleşen ben gezip tozarken kıymetli olan ben hamileliğimde kanamam olması ve yatağa bağımlı olduğum anda biricik annem tarafından terk edildim hemde saçmasapan bahanelerle.... hiç beklemezdim canım annem bana nasıl böyle yapabilir... ablam içinde aynı şey geçerlli tabi.
Annem dul ablamında çok ama çok ilgisiz bir eşi var. Bizde eşimle sürekli birlikte vakit geçirmekten hoşlanıyoruz. annem ilk başlarda eşin gitsin biz kız kıza daha rahat takılırız gezeriz vs diye başladı. Sonra bak enişten ne güzel ablanı rahat bırakıyor ,siz niye hep yapış yapışsınız dedi. annemle ablam sabah kahvaltıda buluşup gece yatmaya kadar beraberler, ablamın ne bir ev düzeni var ne eşiyle ortak bir olayı. Eniştem çakal tek başına gezer tozar ablam annemlere yiğenime bakar. Anneminde umrunda değil tabi ablam torunu hep onun yanında, umurunda değil ablamın evliliği nereye gidiyor..
hastalandığımda ablam 3 gün ilgilendi benimle üçüncü gün çekti gitti. Küsme nedeni ise nedeni de,nedeni demeyeyim bahanesi; doğum günü mesajı atmamam daha öğlen vakti ama!!
yataklara düştüm annem kardeşim karşı sokakta kendime bakıcı tutmak zorunda kaldım.
annemin benimle ilgilendiği birkaç günse bana laf sokmakla geçti. yükseğe uzanmamam gerekirken (düşük tehlikesi olduğu için) annem tavana kadar olan gömme dolabın en üst rafını verdi bana bu arada misafir odasındaki şifonyer boştu, ablamlar gelebilir diye boş kalacakmış. yıllardır kaldığımız evde annem yastık bitti dedi taş gibi bişeyde yatırdı bizi, hamile halimle ne sıkıntılar çektim bir bilseniz, şuraya hepsini yazıp içimi dökmek isterdim ama sayfalara sığmaz.
sonra ikizlerim doğdu 2-3 hafta annem hemen geldi elaleme rezil olmayayım diye, ardından yardım lazım ya hemen bi bahane bi kavga yine çekip gitti. kızlarım 4 aylık oldular dayanamadım yine gittim anneme dedim anne kızlar gündüz bakıcıda beni görmek istemeyebilirsin 2 sokak arkan git torunlarını gör bari dedim daha hiç onların bile yanına gitmedi. hadi ben bilmeden bi hata yaptım diyelim (ki hamileyken insan hoşgörmeli bence,ama inanın hiçbir saygısızlık yapmamıştım) o kızcağızların ne suçu vardı....
neyse arkadaşlar diyeceğim o ki bunları hiç mi hiç kafanıza takmayın, esas insanı gerçekten değer verdiği kişiler üzüyor...
oh ya hiç kimseyle paylaşamamıştım bu zamandır, buraya yazınca bile sanki ferahladım biraz...

çok teşekkür ederim iyi niyetin için hiç kimseye anlatamamıştım şimdiye kadar içime öyle bir atmışım ki ağlamaktan kendimi alamıyorum...
umarım Allah görüyordur bunları... tek bildiğim birşey var ben bunları haketmemiştim...