Merhabalar, 2 aylık evliyim. Hiç bilmediğim, kimsenin olmadığı bi şehre geldim eşim için. Kayınpederim ve kayınvalidem bize kural koydular. Her cuma onları aramak Zorundayım. Her cumartesi de onlara gitmek zorundayım. Eşim de bu konuda bana baskı yapıyor. Ben de onlara gidip gelelim istiyorum, onları istemiyor değilim ama gün şartı olsun istemiyorum. Kaldı ki tüm hafta çalışıyorum hafta sonlarını eşimle kendime ayırmak istiyorum. Doğum günüm cumartesi gününe denk geldi ve sırf bu yüzden ilk doğum günümü eşimle değil ailesiyle kutlamak zorunda kaldım. Bu rahatsızlığımı eşimle de paylaştım, sonuç ise annemi babamı istemiyorsun oldu. Güzel bi şekilde anlattığım halde beni anlamak istediği gibi anladı Kayınvalidem ise 45 yaşında ve beni kıskandığını her halinden anlıyorum. Evime aldığım her yeni eşyayı o da evine almaya çalışıyor ve alıyor da. Sürekli eşimin yanında beni beceriksiz yeteneksiz gibi göstermeye çalışıyor. Ama bunu öyle güzel yapıyor ki eşime annesi melek gibi görünüyor. Her cumartesi de evlerine gitmek zorundayım ya hani, bir cumartesi eşime annenlerden erken dönelim de yiğenimin doğum günü hediyesini alalım son bir tane kalmış dedim.Olmaz benim annem babam önceliğim dedi. Benim de ailem öncelikli öyleyse dedim. Demediğini bırakmadı. Gerizekalıymışım, yok ailesini istemiyormuşum, yok çarparmış. Ayrıca sırf bu yüzden vurdu da bana. Tabi bende ona vurdum. Defalarca vurduk birbirimize. Sonra annesine küfür ettiğimi sanıp orospu dedi defalarca. Arabadaydık. Sonra annesini aldı yol üstünden. Tabi ben ağlamaklı bi halde konuşamadım. Annesi arabaya bindi, selam vermedim diye oğlum keşke seni evlendirmeseydim dedi. Oğlu da keşke evlenmeseydim dedi annesinden destek alarak. Ben başladım ağlamaya. Oğlu biz boşanıyoruz dedi. Annesi başladı kızmaya, git evinde ağla kocanı rezil etme dedi. Bu ilk değil daha evvelde eşim annesi yüzünden vurmuştu bana. Topladım valizimi çıktım evden. 1 hafta oldu ne aradılar, ne sordular. Suçum dayak yedikten sonra onlarla konuşmamammış. Dayak yesem bile o eşimle benim sorunummuş. Kadın susar cevap vermezmiş, oturur evinde ağlarmış. Bu yazdıklarım yaşadıklarımın yanında hiçbirşey. Hep kayınvalidemin fitneleri bunlar. Oğlu hiç yoktan ne zaman bana ters davransa sen kadınsın, sen sus der, kocan hatasını anlasın özür dilesin der, hep iyi niyetli gibi görünür ama ortalığı karıştırır.
Bir gün kek yapayım dedim kayınvalideme yaptırmamak için elinden geleni yaptı, neyse sonra tamam yap dedi. Yaparken hiçbirşey demedi, bittikten sonra başladı oğlum bunu yemez diye. Anne yer diyorum.yemez diyo yer diyorum annesi oğlum bunu yemez diyo, bu böyle bana sürdü. Neymiş oğlu iki renkli kek sevmezmiş. O zaman baştan niye söylemedi ki bana oğlum bunu sevmez diye. Sonunda oğlu anne ben bu keki seviyorum dedi. Hala diyorki hayır sen sevmiyorsun bu keki. Eşim benim yaptığım keki severek yiyor diye kadın ne yapacağını şaşırdı. Hani cumaları aramak zorundayım ya, bir cuma annesini aradım, hayırlı cumalar diye. Neden erken aramadın diye trip attı kayınvalidem .İyi de öğle yemeğe gittim çalışıyorum anne dedim , trip attı neyse tamam diye. En son eşim beni sınavları v ar diye alışveriş merkezine bıraktı. Babası aileme benim oğlum sınava girerken sizin kız kardeşiniz alışveriş merkezinde geziyo diye şikayet etmiş beni. Sanki kocamdan izinsiz gitmişim gibi. Bir gün kayınvalidemlwr gelecek diye 5 çeşit yemek yaptım özene özene. Kadın hepsi tuzlu olmuş diye hiçbirini yemedi. Ben kuru ekmek yedim diye duygu sömürüsü yaptı birde. Tabi tüm gözler benim üzerimde. kayınvalidem yemeyince kimse huzurla yemeğini yiyemedi tabi. Tamam 1 tanesi tuzlu hadi hepsi mi tuzlu oldu. Kimsenin içine sindirmedi yenilen yemeği. Sonuç olarak başka bir gün eşim bana düşüncesiz olduğumu d2ğiştiğimi söyledi. Annesi yemek yemediğinde kalkıp ona tost yapmaya kalkmamışım öyle dedi.iyi de kendi tuzlu yapınca yiyor annesi, böyle söyleyince de kalktı bana o gün de vurdu. 2 aylık evliyim ve bu tokat atma eşimde alışkanlık haline geldi,
Bir yandan beni aşağılıyor sürekli, bir yandan el kaldırıyor, bir yandan ailesi bize hükmediyor ve o gün gelemeyiz planımız var bile diyemiyor, en son bana evli kalmak istiyorsan her cuma annemler aranmaya devam edilecek, her cumartesi annemlere gidilecek d2di eşim. Tamam dedim ama ayda bir kez de İzmire gidicez dedim. Eşim kabul etmedi kapıyı gösterdi istersen sen gidebilirsin d2di. Topladım valizimi ailemin yanına geldim. 1 hafta oldu arayıp sormadılar bile. Onlara hep iyi davrandım, her geldiklerinde en özel yemek takımlarıyla mumlu sofralarda yemekler sundum. Yine de yaranamadım. Sadece hepsini Allaha havale ediyorum.
en tehlikelisi de bu zaten, hani şu iyi niyetli, evlatlarının mutluluğundan başka bişey istemeyen ağzı var dili yok (!) kadınlardandı. Hani gelip saçıma yapışsa bu kadar tetikte hissetmezdim, hislerini ayan beyan göstermiş olurdu ona göre gardımı alırdım. Mesela sözde bizi evine hiç beklemezdi ama oğlunu da gelinini de ne zamandır göremediğini telefonda laf arasında söyleyiverirdi, ex de ikindiden hazırlanırdı artık. Pikniğe gideceğiz biz gelesiniz varsa gelin gelesiniz yoksa siz bilirsiniz. Teyzenler amcanlar bize geldi işiniz yoksa gelin siz de. Börek yaptım X de ne zamandır yemiyor işiniz yoksa gelin. Akşam ben yemek yaptım sen yorulma bize gelin. Ben Y teyzenlere gideceğim gelesin varsa sen de gel. Ben aynı apartmanda oturmak istemem uzak olsun tatlı olsun (sonuç, aynı apartmanda ev alındı). Güya sadece teklif gibi öneri gibi görünen emrivakiler vardı sürekli, saydıklarım örnekti sadece. Bunlara hayır dediğimde ex acısını muhakkak çıkarırdı.
