Merhaba buradayım sadece çalıştığım için şu an bakma fırsatım oldu. Nişanlım ailesiyle bu konuyu daha sonrasında konuştu aslında, bana böyle davranmamaları gerektiğini ve sert bir şekilde fakat ailesi ona tavır aldı.Konu sahibi nerelerdesiniz? Belki bir şeyler yazar eklersiniz diye sayfaları okudum fakat yoksunuz.
Ben şunu merak ediyorum bu hayat ve aile yaşamınız neler öğretti size? Öz değeriniz, saygınız hiç öğretilmedi mi? Özellikle kendinize olan saygınız? Bu kadar mı değersiz görüyorsunuz kendinizi?
Ben görümceyi, kv geçtim bütün sorun nişanlınızda. Şu an her şeyin başını nişanlınız tutuyor bunun farkında mısınız?
kendine sorman soru bu degil, sorman gereken sey, ben KV ve gorumcenin beni sevip sevmemesi neden takiyorum olmaliHerkese merhaba. Nişanlımla 4 yıldır beraberiz. Son 2, 3 yıldır da ailesiyle tanışıyorum. İlk başlarda özellikle annesi çok iyi davranıyordu. Fakat nişanımızdan sonra çok hızlı bir şekilde değişti. Olur olmadık her konuda laf sokuyor. Mesela nişanımında saçımın kötü olduğunu söyledi. Nişandan sonra ne bana ne aileme her şey çok güzeldi teşekkür ederiz demediler. Kayınvalidemler nişandan erken kalktılar bende gitmeyin biraz daha kalın dediğimde yorulduk gidelim dedi. Annem ısrar ettiğimi görünce “kadıncağız yoruldu demek ki gitsinler ısrar etme” dedi ama tamamen iyi niyet ile. Ertesi gün nişanlıma ağlayarak beni nişandan kovdular diye anlatmış. Düğün yeri bakmaya gittik, mekanı beğenmedi, devamlı her şeye bir kulp buldu. Bekarlığa veda için mekanlardan bahsettiğimde nişanlıma bak bak nasıl mekanları biliyor benim oğlum hiç bilmez diyor. Nişanlımla dışarı çıktığımızda devamlı onu arıyor kahve yapacağız hadi gel diyor. Beni hiç çağırmıyorlar. Bana karşı yaptığı hiçbir davranışı samimi gelmiyor. Şimdi de çocuk mevzuna takılmış. Bana inşallah evlendiğiniz ilk geceden çocuğunuz olur dedi. Bende evliliğimi oturtmadan çocuk düşünmüyorum lütfen sizde böyle dualar etmeyin dedim. Görümcem bana “sen niye böyle konuşuyorsun anneme ne istiyorsun ne olur ölür müsün tamam çocuk yapacağım desen” dedi. Bende istemediğim bir şeyi belirttiğimi söyledim. Israrla “ölür müsün hayır ölür müsün yani söyle ölüyor musun” diyerek üstüme geldi. Bende biraz yüksek bir ses tonuyla ben senin kardeşin değilim benimle böyle konuşamazsın dedim. Birden triplere girdi. Bana ahlaksız terbiyesiz sen benim hiçbir şeyim olamazsın zaten ben senin ne olduğunu anladım diyerek çıkıştı. Nişanlımın sonuçta ailesi olduğu için o an birşey söyleyememesi normal mi? Ben de yine büyüklük bende kalsın diye özür diledim o kesinlikle dilemedi. Üstünden neredeyse 1 ay geçti o gün bugündür kendilerinden ses seda yok. Kandil zamanı annesini aramıştım onda da “sağol tamam bir şey diyor musun tamam” diye geçiştirdi beni. Sizce adım atan ben mi olmalıyım? Yoksa beklemeli miyim? Ben onlara bugüne kadar hiç saygısızlık yapmadım. Her zaman siz diye hitap ettim. Niye böyle yapıyorlar anlamıyorum.
Çok tehlikeli insanlar ve çok saygisizlar.Evlenirseniz bunlardan çok çekeceğiniz var.Herkese merhaba. Nişanlımla 4 yıldır beraberiz. Son 2, 3 yıldır da ailesiyle tanışıyorum. İlk başlarda özellikle annesi çok iyi davranıyordu. Fakat nişanımızdan sonra çok hızlı bir şekilde değişti. Olur olmadık her konuda laf sokuyor. Mesela nişanımında saçımın kötü olduğunu söyledi. Nişandan sonra ne bana ne aileme her şey çok güzeldi teşekkür ederiz demediler. Kayınvalidemler nişandan erken kalktılar bende gitmeyin biraz daha kalın dediğimde yorulduk gidelim dedi. Annem ısrar ettiğimi görünce “kadıncağız yoruldu demek ki gitsinler ısrar etme” dedi ama tamamen iyi niyet ile. Ertesi gün nişanlıma ağlayarak beni nişandan kovdular diye anlatmış. Düğün yeri bakmaya gittik, mekanı beğenmedi, devamlı her şeye bir kulp buldu. Bekarlığa veda için mekanlardan bahsettiğimde nişanlıma bak bak nasıl mekanları biliyor benim oğlum hiç bilmez diyor. Nişanlımla dışarı çıktığımızda devamlı onu arıyor kahve yapacağız hadi gel diyor. Beni hiç çağırmıyorlar. Bana karşı yaptığı hiçbir davranışı samimi gelmiyor. Şimdi de çocuk mevzuna takılmış. Bana inşallah evlendiğiniz ilk geceden çocuğunuz olur dedi. Bende evliliğimi oturtmadan çocuk düşünmüyorum lütfen sizde böyle dualar etmeyin dedim. Görümcem bana “sen niye böyle konuşuyorsun anneme ne istiyorsun ne olur ölür müsün tamam çocuk yapacağım desen” dedi. Bende istemediğim bir şeyi belirttiğimi söyledim. Israrla “ölür müsün hayır ölür müsün yani söyle ölüyor musun” diyerek üstüme geldi. Bende biraz yüksek bir ses tonuyla ben senin kardeşin değilim benimle böyle konuşamazsın dedim. Birden triplere girdi. Bana ahlaksız terbiyesiz sen benim hiçbir şeyim olamazsın zaten ben senin ne olduğunu anladım diyerek çıkıştı. Nişanlımın sonuçta ailesi olduğu için o an birşey söyleyememesi normal mi? Ben de yine büyüklük bende kalsın diye özür diledim o kesinlikle dilemedi. Üstünden neredeyse 1 ay geçti o gün bugündür kendilerinden ses seda yok. Kandil zamanı annesini aramıştım onda da “sağol tamam bir şey diyor musun tamam” diye geçiştirdi beni. Sizce adım atan ben mi olmalıyım? Yoksa beklemeli miyim? Ben onlara bugüne kadar hiç saygısızlık yapmadım. Her zaman siz diye hitap ettim. Niye böyle yapıyorlar anlamıyorum.
Ben de yorum yapmadan önce nişanlınızı koruyacak bir gelişme yazacağınızı bekledim ve tahminimde yanılmadım. Büyüklük bende kalsın diye özür diledim dediniz ama hepimiz biliyoruz ki nişanlınızla sorun yaşamamak için yaptınız bunu.Merhaba buradayım sadece çalıştığım için şu an bakma fırsatım oldu. Nişanlım ailesiyle bu konuyu daha sonrasında konuştu aslında, bana böyle davranmamaları gerektiğini ve sert bir şekilde fakat ailesi ona tavır aldı.
Sonrası değil o an tepki vermeliydi. Siz özürü dilemişsiniz, her hakareti yutmuşssunuz zaten. O an bu hakaretlerin önünü kesmeyen bir kişi sonrasında ne kadar sert olabilir ki? Evlenince bunların kat kat fazlasını yaşayacaksınız , şimdilik idare edeyim evlenince uzak dururum diye sakın düşünmeyin aksine daha çok içinde oluyorsunuz her şeyin... Ömrünüzü bu şekilde geçirmek istiyor musunuz gerçekten?Merhaba buradayım sadece çalıştığım için şu an bakma fırsatım oldu. Nişanlım ailesiyle bu konuyu daha sonrasında konuştu aslında, bana böyle davranmamaları gerektiğini ve sert bir şekilde fakat ailesi ona tavır aldı.
Hiç inandırıcı değil bu ama yinede siz bilirsiniz.Merhaba buradayım sadece çalıştığım için şu an bakma fırsatım oldu. Nişanlım ailesiyle bu konuyu daha sonrasında konuştu aslında, bana böyle davranmamaları gerektiğini ve sert bir şekilde fakat ailesi ona tavır aldı.
Size hakaret edilen durumda kalkip özür dilemeniz size buyukluk katmiyor, siz kendinizi kandiriyorsunuz. Sizin için agzini açmayan adamla nişaniniz bozulur diye korktugunuz için ozur diliyorsunuz bu buyukluk değil.
çark edilmiş ve konudan kaçılmışMerhaba buradayım sadece çalıştığım için şu an bakma fırsatım oldu. Nişanlım ailesiyle bu konuyu daha sonrasında konuştu aslında, bana böyle davranmamaları gerektiğini ve sert bir şekilde fakat ailesi ona tavır aldı.
Nisanliniz yavsagin teki. Kesinlikle evlenmeyin. Burada her gun kv uzerine baslik aciliyor. 2 yila siz de onlara katilirsinizHerkese merhaba. Nişanlımla 4 yıldır beraberiz. Son 2, 3 yıldır da ailesiyle tanışıyorum. İlk başlarda özellikle annesi çok iyi davranıyordu. Fakat nişanımızdan sonra çok hızlı bir şekilde değişti. Olur olmadık her konuda laf sokuyor. Mesela nişanımında saçımın kötü olduğunu söyledi. Nişandan sonra ne bana ne aileme her şey çok güzeldi teşekkür ederiz demediler. Kayınvalidemler nişandan erken kalktılar bende gitmeyin biraz daha kalın dediğimde yorulduk gidelim dedi. Annem ısrar ettiğimi görünce “kadıncağız yoruldu demek ki gitsinler ısrar etme” dedi ama tamamen iyi niyet ile. Ertesi gün nişanlıma ağlayarak beni nişandan kovdular diye anlatmış. Düğün yeri bakmaya gittik, mekanı beğenmedi, devamlı her şeye bir kulp buldu. Bekarlığa veda için mekanlardan bahsettiğimde nişanlıma bak bak nasıl mekanları biliyor benim oğlum hiç bilmez diyor. Nişanlımla dışarı çıktığımızda devamlı onu arıyor kahve yapacağız hadi gel diyor. Beni hiç çağırmıyorlar. Bana karşı yaptığı hiçbir davranışı samimi gelmiyor. Şimdi de çocuk mevzuna takılmış. Bana inşallah evlendiğiniz ilk geceden çocuğunuz olur dedi. Bende evliliğimi oturtmadan çocuk düşünmüyorum lütfen sizde böyle dualar etmeyin dedim. Görümcem bana “sen niye böyle konuşuyorsun anneme ne istiyorsun ne olur ölür müsün tamam çocuk yapacağım desen” dedi. Bende istemediğim bir şeyi belirttiğimi söyledim. Israrla “ölür müsün hayır ölür müsün yani söyle ölüyor musun” diyerek üstüme geldi. Bende biraz yüksek bir ses tonuyla ben senin kardeşin değilim benimle böyle konuşamazsın dedim. Birden triplere girdi. Bana ahlaksız terbiyesiz sen benim hiçbir şeyim olamazsın zaten ben senin ne olduğunu anladım diyerek çıkıştı. Nişanlımın sonuçta ailesi olduğu için o an birşey söyleyememesi normal mi? Ben de yine büyüklük bende kalsın diye özür diledim o kesinlikle dilemedi. Üstünden neredeyse 1 ay geçti o gün bugündür kendilerinden ses seda yok. Kandil zamanı annesini aramıştım onda da “sağol tamam bir şey diyor musun tamam” diye geçiştirdi beni. Sizce adım atan ben mi olmalıyım? Yoksa beklemeli miyim? Ben onlara bugüne kadar hiç saygısızlık yapmadım. Her zaman siz diye hitap ettim. Niye böyle yapıyorlar anlamıyorum.
nişanlın şimdiden ezdiriyor seni ailesine en ufak uyarı yapamayip bu benim nişanlım yakında eşim olacak saygı duymak zorundasınız diyemiyorsa geçmiş olsun yol yakınken dönmek çok mantıklı olur evlenince çok daha büyük sorunlar çıkar emin ol ve kararını iyi ver...Herkese merhaba. Nişanlımla 4 yıldır beraberiz. Son 2, 3 yıldır da ailesiyle tanışıyorum. İlk başlarda özellikle annesi çok iyi davranıyordu. Fakat nişanımızdan sonra çok hızlı bir şekilde değişti. Olur olmadık her konuda laf sokuyor. Mesela nişanımında saçımın kötü olduğunu söyledi. Nişandan sonra ne bana ne aileme her şey çok güzeldi teşekkür ederiz demediler. Kayınvalidemler nişandan erken kalktılar bende gitmeyin biraz daha kalın dediğimde yorulduk gidelim dedi. Annem ısrar ettiğimi görünce “kadıncağız yoruldu demek ki gitsinler ısrar etme” dedi ama tamamen iyi niyet ile. Ertesi gün nişanlıma ağlayarak beni nişandan kovdular diye anlatmış. Düğün yeri bakmaya gittik, mekanı beğenmedi, devamlı her şeye bir kulp buldu. Bekarlığa veda için mekanlardan bahsettiğimde nişanlıma bak bak nasıl mekanları biliyor benim oğlum hiç bilmez diyor. Nişanlımla dışarı çıktığımızda devamlı onu arıyor kahve yapacağız hadi gel diyor. Beni hiç çağırmıyorlar. Bana karşı yaptığı hiçbir davranışı samimi gelmiyor. Şimdi de çocuk mevzuna takılmış. Bana inşallah evlendiğiniz ilk geceden çocuğunuz olur dedi. Bende evliliğimi oturtmadan çocuk düşünmüyorum lütfen sizde böyle dualar etmeyin dedim. Görümcem bana “sen niye böyle konuşuyorsun anneme ne istiyorsun ne olur ölür müsün tamam çocuk yapacağım desen” dedi. Bende istemediğim bir şeyi belirttiğimi söyledim. Israrla “ölür müsün hayır ölür müsün yani söyle ölüyor musun” diyerek üstüme geldi. Bende biraz yüksek bir ses tonuyla ben senin kardeşin değilim benimle böyle konuşamazsın dedim. Birden triplere girdi. Bana ahlaksız terbiyesiz sen benim hiçbir şeyim olamazsın zaten ben senin ne olduğunu anladım diyerek çıkıştı. Nişanlımın sonuçta ailesi olduğu için o an birşey söyleyememesi normal mi? Ben de yine büyüklük bende kalsın diye özür diledim o kesinlikle dilemedi. Üstünden neredeyse 1 ay geçti o gün bugündür kendilerinden ses seda yok. Kandil zamanı annesini aramıştım onda da “sağol tamam bir şey diyor musun tamam” diye geçiştirdi beni. Sizce adım atan ben mi olmalıyım? Yoksa beklemeli miyim? Ben onlara bugüne kadar hiç saygısızlık yapmadım. Her zaman siz diye hitap ettim. Niye böyle yapıyorlar anlamıyorum.
Haklısın ama özellikle nisan döneminde sesini yükseltme ofkeni koru kendini ezdirmeden bende nişanlıyım resmi nikahı erken yaptım işi birakmak için bir yandan pişmanım Nisan'da olunca hepten kayınvalidem değişti sapıttı bana eşim anneme birşey dersen kötü gelin olursun dedi ben birşey dersem biz gene barisiriz dedi bu sefer eşimle tartıştık beni haklı buldu ikinci kavgada tabi kaynana su olacak diyo hep ben dinliyorum 5 aydır sessiz buldu beni hep tamam diyorum en son eşime sikayet ettiğimde ikinizin arasında kaldım dedi bundan sonra eşimi aracı yapmayıp rahatsız olduğum ne varsa kayinvalideye ben söyleyeceğimHerkese merhaba. Nişanlımla 4 yıldır beraberiz. Son 2, 3 yıldır da ailesiyle tanışıyorum. İlk başlarda özellikle annesi çok iyi davranıyordu. Fakat nişanımızdan sonra çok hızlı bir şekilde değişti. Olur olmadık her konuda laf sokuyor. Mesela nişanımında saçımın kötü olduğunu söyledi. Nişandan sonra ne bana ne aileme her şey çok güzeldi teşekkür ederiz demediler. Kayınvalidemler nişandan erken kalktılar bende gitmeyin biraz daha kalın dediğimde yorulduk gidelim dedi. Annem ısrar ettiğimi görünce “kadıncağız yoruldu demek ki gitsinler ısrar etme” dedi ama tamamen iyi niyet ile. Ertesi gün nişanlıma ağlayarak beni nişandan kovdular diye anlatmış. Düğün yeri bakmaya gittik, mekanı beğenmedi, devamlı her şeye bir kulp buldu. Bekarlığa veda için mekanlardan bahsettiğimde nişanlıma bak bak nasıl mekanları biliyor benim oğlum hiç bilmez diyor. Nişanlımla dışarı çıktığımızda devamlı onu arıyor kahve yapacağız hadi gel diyor. Beni hiç çağırmıyorlar. Bana karşı yaptığı hiçbir davranışı samimi gelmiyor. Şimdi de çocuk mevzuna takılmış. Bana inşallah evlendiğiniz ilk geceden çocuğunuz olur dedi. Bende evliliğimi oturtmadan çocuk düşünmüyorum lütfen sizde böyle dualar etmeyin dedim. Görümcem bana “sen niye böyle konuşuyorsun anneme ne istiyorsun ne olur ölür müsün tamam çocuk yapacağım desen” dedi. Bende istemediğim bir şeyi belirttiğimi söyledim. Israrla “ölür müsün hayır ölür müsün yani söyle ölüyor musun” diyerek üstüme geldi. Bende biraz yüksek bir ses tonuyla ben senin kardeşin değilim benimle böyle konuşamazsın dedim. Birden triplere girdi. Bana ahlaksız terbiyesiz sen benim hiçbir şeyim olamazsın zaten ben senin ne olduğunu anladım diyerek çıkıştı. Nişanlımın sonuçta ailesi olduğu için o an birşey söyleyememesi normal mi? Ben de yine büyüklük bende kalsın diye özür diledim o kesinlikle dilemedi. Üstünden neredeyse 1 ay geçti o gün bugündür kendilerinden ses seda yok. Kandil zamanı annesini aramıştım onda da “sağol tamam bir şey diyor musun tamam” diye geçiştirdi beni. Sizce adım atan ben mi olmalıyım? Yoksa beklemeli miyim? Ben onlara bugüne kadar hiç saygısızlık yapmadım. Her zaman siz diye hitap ettim. Niye böyle yapıyorlar anlamıyorum.
Başlığa istinaden yazıyorum kayinvalide ve görümce oldukları için olabilir .....Herkese merhaba. Nişanlımla 4 yıldır beraberiz. Son 2, 3 yıldır da ailesiyle tanışıyorum. İlk başlarda özellikle annesi çok iyi davranıyordu. Fakat nişanımızdan sonra çok hızlı bir şekilde değişti. Olur olmadık her konuda laf sokuyor. Mesela nişanımında saçımın kötü olduğunu söyledi. Nişandan sonra ne bana ne aileme her şey çok güzeldi teşekkür ederiz demediler. Kayınvalidemler nişandan erken kalktılar bende gitmeyin biraz daha kalın dediğimde yorulduk gidelim dedi. Annem ısrar ettiğimi görünce “kadıncağız yoruldu demek ki gitsinler ısrar etme” dedi ama tamamen iyi niyet ile. Ertesi gün nişanlıma ağlayarak beni nişandan kovdular diye anlatmış. Düğün yeri bakmaya gittik, mekanı beğenmedi, devamlı her şeye bir kulp buldu. Bekarlığa veda için mekanlardan bahsettiğimde nişanlıma bak bak nasıl mekanları biliyor benim oğlum hiç bilmez diyor. Nişanlımla dışarı çıktığımızda devamlı onu arıyor kahve yapacağız hadi gel diyor. Beni hiç çağırmıyorlar. Bana karşı yaptığı hiçbir davranışı samimi gelmiyor. Şimdi de çocuk mevzuna takılmış. Bana inşallah evlendiğiniz ilk geceden çocuğunuz olur dedi. Bende evliliğimi oturtmadan çocuk düşünmüyorum lütfen sizde böyle dualar etmeyin dedim. Görümcem bana “sen niye böyle konuşuyorsun anneme ne istiyorsun ne olur ölür müsün tamam çocuk yapacağım desen” dedi. Bende istemediğim bir şeyi belirttiğimi söyledim. Israrla “ölür müsün hayır ölür müsün yani söyle ölüyor musun” diyerek üstüme geldi. Bende biraz yüksek bir ses tonuyla ben senin kardeşin değilim benimle böyle konuşamazsın dedim. Birden triplere girdi. Bana ahlaksız terbiyesiz sen benim hiçbir şeyim olamazsın zaten ben senin ne olduğunu anladım diyerek çıkıştı. Nişanlımın sonuçta ailesi olduğu için o an birşey söyleyememesi normal mi? Ben de yine büyüklük bende kalsın diye özür diledim o kesinlikle dilemedi. Üstünden neredeyse 1 ay geçti o gün bugündür kendilerinden ses seda yok. Kandil zamanı annesini aramıştım onda da “sağol tamam bir şey diyor musun tamam” diye geçiştirdi beni. Sizce adım atan ben mi olmalıyım? Yoksa beklemeli miyim? Ben onlara bugüne kadar hiç saygısızlık yapmadım. Her zaman siz diye hitap ettim. Niye böyle yapıyorlar anlamıyorum.
Hiç kimse kensi ailen gibi sevemez o kesin.Lakin oğullarının hatırına sana iyi davranırlar.Davranmiyorlarsa oğullarının tavrından dolayıdır.Eş adayının adaletli ve anlayışlı oluşundan emin olmadan evlenmeyin derim.Bu forumda en çok eşleri ile sorun yaşayanlar var en bariz sebepte bu.Herkese merhaba. Nişanlımla 4 yıldır beraberiz. Son 2, 3 yıldır da ailesiyle tanışıyorum. İlk başlarda özellikle annesi çok iyi davranıyordu. Fakat nişanımızdan sonra çok hızlı bir şekilde değişti. Olur olmadık her konuda laf sokuyor. Mesela nişanımında saçımın kötü olduğunu söyledi. Nişandan sonra ne bana ne aileme her şey çok güzeldi teşekkür ederiz demediler. Kayınvalidemler nişandan erken kalktılar bende gitmeyin biraz daha kalın dediğimde yorulduk gidelim dedi. Annem ısrar ettiğimi görünce “kadıncağız yoruldu demek ki gitsinler ısrar etme” dedi ama tamamen iyi niyet ile. Ertesi gün nişanlıma ağlayarak beni nişandan kovdular diye anlatmış. Düğün yeri bakmaya gittik, mekanı beğenmedi, devamlı her şeye bir kulp buldu. Bekarlığa veda için mekanlardan bahsettiğimde nişanlıma bak bak nasıl mekanları biliyor benim oğlum hiç bilmez diyor. Nişanlımla dışarı çıktığımızda devamlı onu arıyor kahve yapacağız hadi gel diyor. Beni hiç çağırmıyorlar. Bana karşı yaptığı hiçbir davranışı samimi gelmiyor. Şimdi de çocuk mevzuna takılmış. Bana inşallah evlendiğiniz ilk geceden çocuğunuz olur dedi. Bende evliliğimi oturtmadan çocuk düşünmüyorum lütfen sizde böyle dualar etmeyin dedim. Görümcem bana “sen niye böyle konuşuyorsun anneme ne istiyorsun ne olur ölür müsün tamam çocuk yapacağım desen” dedi. Bende istemediğim bir şeyi belirttiğimi söyledim. Israrla “ölür müsün hayır ölür müsün yani söyle ölüyor musun” diyerek üstüme geldi. Bende biraz yüksek bir ses tonuyla ben senin kardeşin değilim benimle böyle konuşamazsın dedim. Birden triplere girdi. Bana ahlaksız terbiyesiz sen benim hiçbir şeyim olamazsın zaten ben senin ne olduğunu anladım diyerek çıkıştı. Nişanlımın sonuçta ailesi olduğu için o an birşey söyleyememesi normal mi? Ben de yine büyüklük bende kalsın diye özür diledim o kesinlikle dilemedi. Üstünden neredeyse 1 ay geçti o gün bugündür kendilerinden ses seda yok. Kandil zamanı annesini aramıştım onda da “sağol tamam bir şey diyor musun tamam” diye geçiştirdi beni. Sizce adım atan ben mi olmalıyım? Yoksa beklemeli miyim? Ben onlara bugüne kadar hiç saygısızlık yapmadım. Her zaman siz diye hitap ettim. Niye böyle yapıyorlar anlamıyorum.
aahhhh okurken reflum costu neler yasamissinizbebemi uyuttum kahvemi yaptım bu arkadaşı uzun uzun uyarmaya geldim. tıpatıp aynı model bir eş ve ailesinden bende var. dört yıllık evliyim dört yılımın abartısız her gününün her anının içine ettiler. eşimin annesi (o zamanlar sevgiliydik) annemle tanışmaya geldiği gün eşimi doldurmaya başladı. eşimin kızkardeşi daha kına gecemde gereksizce kendini ön plana çıkarmaya çalıştı. ben kıyafetimi değiştirip bindallımı giymeye giderken o da kıyafetini değiştirmiş, çok abes kadınlar arasında bile giyilmeyecek derecede açık bir elbise giymişti. videoları izliyorum hep kameranın önün geçip geçip oynamışhem kayınvalidem hem görümcem düğünümde nişanda giydiğim elbisenin aynısından giymişlerdi. kayınvalidemin evimdeki bir eşya için ben yokken eşime 'bu ne ya çöp ev gibi atım bunu' dediğini içerden duymuştum. daha bir aylık evliyken bir cumartesi gecesi ayıptır söylemesi süslenip giyinmişim eşimle oturuyoruz pattadanak kayınpederim kayınvalidem ve görümcem süpriiiiz diye evimize damlamışlardı. çok sonradan öğrendim annemle babamı da çağırmışlar o akşam ama canım ailem bize yakışmaz yeni evlilere baskın gibi diyerek reddetmişler. benden habersiz evlerindeki kasaya emanet ettiğim bileziğimi bozdurup mutfağını yeniden dizayn ettirdi kayınvalidem. eşimle daha beş aylık evliyken bu yüzden birbirimize girdik ve suçlu ben olmuştum. üstelik onların tarafından bir düğüne giderken kayınvalidem zorla bileziğin sahtesini vermeye çalışmıştı almadım tabi. daha yazarım ama hatırladıkça kendimden geçiyorum şimdilik bu kadar
bu insanlar sevgililik ve nişanlılık döneminde etrafımda fır döndüler. kızım da kızım ablam da ablam diye diye benim kalbimi fethettiler resmen lovebombing galiba ondan yaptılar sonra da ağzıma s.çtılar. konularıma bakarsanız güncel hallerini görebilirsiniz. dün bir arkadaşımla konuşurken şey dedim aynı behlül gibi keşke başka zamanda başka şartlarda dilediğimi dilediğim gibi yaşayabilseydim... yasak aşk gibi değil tabi genel yaşantı.
imzayı atmadan her an geri basabilirsiniz. rabbim bi alamet yollayaydı da düğünden kaçaydım keşke. hiçbir erkek buna değmez. öz kardeşim dahil.