Kayınvalidem bence beni sevmiyor

kitten11

Üye
Kayıtlı Üye
23 Şubat 2024
187
160
Merhabalar 6 aylık hamileyim hormonlardan mı bilmiyorum inanın hiç iyi değilim, kv canımı çok yakıyor yani mental olarak beni çökertiyor yaptığı davranışlar öksüzlüğümü daha çok yüzüme vuruyor, ben evleneli 1 sene olacak kv yanındayım evlenmeden önce eşim dedi biraz yanlarında oturalım dişimizi sıkalım evimizi alalım ben de kabul ettim çok şükür şuan o sürece girdik rabbim inşallah devamını getirmemizi de nasip eder neyse bi ara oturduk 1 tencere sarma sardık sonra kaynımlar görümcemler bize geldi onu pişirmişler biz de o akşam dışarıdaydık yemişler içmişler derken kalanını da kv eltimle görümceme pay etmiş çok zoruma gitti insan demez mi bu kız hamile ona da ayırayım yok demiyor işte neyse eltimler geliyor sofrayı ve mutfağı kendim topluyorum eltim koltukta telefonla oynuyor kv de oturuyor önlerine çayı koyuyorum kalkıp dolduruyorum vesaire Allahım diyorum hiç mi vicdanları yok ,eltimler bugün de geldiler ben sofrayı topladım mutfağı topladım geldim koltuğa oturdum eşim işte kv kayınbabama dedi bakkala git gel o da burun kıvırdı döndü bana dedi “ sen git gelsene” diye bakakaldım suratına yani öyle zoruma gidiyor ki düşünüyorum kendi kızı hamile olsa tüm mutfağı toplatıp bi de bakkala gönderir mi hiç sanmıyorum ama el kızı olunca böyle oluyor demek ki ,canım öyle çok yanıyor ki ben de bi ana babanın evladıyım annem bana böyle davrandıklarını görse kahrolurdu,babama tabi ki anlatmıyorum onun derdi başından aşkın , evlenmeden önceki yaşamımı çok özlüyorum annemi babamı kardeşlerimi evimi , hele annemi öyle çok özlüyorum ki gerçekten insanın annesi yoksa kimsesi yokmuş sonra belim ağrıyor diye odama geldim odaya girdiğim gibi hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım bebeğime bir şey olacak diye de korkuyorum ama kendimi o kadar boşlukta hissediyorum ki , şuan tek istediğim kızımın sağlıkla dünyaya gelmesi onun varlığı bana güç olacak beni hayata bağlayacak buna canı gönülden inanıyorum
evlilik böyle bir şey mi yani tüm bunlara susmak mı gerekiyor kabullenmek mi gerekiyor çok şükür eşimden yana bir sıkıntım yok ama ailesini gördükçe kendimi çok sorguluyorum “ ben niye evlendim neden ailemi ta başka şehirde bıraktım da geldim “ diye cidden evlenmeden önceki yaşamımı çok özlüyorum hep böyle mi devam edecek bilmiyorum boşuna dememişler bekarlık sultanlık diye , bunları içime atmaktan çok doldum paylaşmak istedim
 
Merhabalar 6 aylık hamileyim hormonlardan mı bilmiyorum inanın hiç iyi değilim, kv canımı çok yakıyor yani mental olarak beni çökertiyor yaptığı davranışlar öksüzlüğümü daha çok yüzüme vuruyor, ben evleneli 1 sene olacak kv yanındayım evlenmeden önce eşim dedi biraz yanlarında oturalım dişimizi sıkalım evimizi alalım ben de kabul ettim çok şükür şuan o sürece girdik rabbim inşallah devamını getirmemizi de nasip eder neyse bi ara oturduk 1 tencere sarma sardık sonra kaynımlar görümcemler bize geldi onu pişirmişler biz de o akşam dışarıdaydık yemişler içmişler derken kalanını da kv eltimle görümceme pay etmiş çok zoruma gitti insan demez mi bu kız hamile ona da ayırayım yok demiyor işte neyse eltimler geliyor sofrayı ve mutfağı kendim topluyorum eltim koltukta telefonla oynuyor kv de oturuyor önlerine çayı koyuyorum kalkıp dolduruyorum vesaire Allahım diyorum hiç mi vicdanları yok ,eltimler bugün de geldiler ben sofrayı topladım mutfağı topladım geldim koltuğa oturdum eşim işte kv kayınbabama dedi bakkala git gel o da burun kıvırdı döndü bana dedi “ sen git gelsene” diye bakakaldım suratına yani öyle zoruma gidiyor ki düşünüyorum kendi kızı hamile olsa tüm mutfağı toplatıp bi de bakkala gönderir mi hiç sanmıyorum ama el kızı olunca böyle oluyor demek ki ,canım öyle çok yanıyor ki ben de bi ana babanın evladıyım annem bana böyle davrandıklarını görse kahrolurdu,babama tabi ki anlatmıyorum onun derdi başından aşkın , evlenmeden önceki yaşamımı çok özlüyorum annemi babamı kardeşlerimi evimi , hele annemi öyle çok özlüyorum ki gerçekten insanın annesi yoksa kimsesi yokmuş sonra belim ağrıyor diye odama geldim odaya girdiğim gibi hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım bebeğime bir şey olacak diye de korkuyorum ama kendimi o kadar boşlukta hissediyorum ki , şuan tek istediğim kızımın sağlıkla dünyaya gelmesi onun varlığı bana güç olacak beni hayata bağlayacak buna canı gönülden inanıyorum
evlilik böyle bir şey mi yani tüm bunlara susmak mı gerekiyor kabullenmek mi gerekiyor çok şükür eşimden yana bir sıkıntım yok ama ailesini gördükçe kendimi çok sorguluyorum “ ben niye evlendim neden ailemi ta başka şehirde bıraktım da geldim “ diye cidden evlenmeden önceki yaşamımı çok özlüyorum hep böyle mi devam edecek bilmiyorum boşuna dememişler bekarlık sultanlık diye , bunları içime atmaktan çok doldum paylaşmak istedim
Siz hamile halinizle bu kadar ezilirken eşiniz ne yapıyor ?
 
Daha kendi yasam alaniniz olmadan hamile kalmak niye desek kiziyorlar. Kayinvalide sizi sevmek zorunda degil. Sadece saygili olmak zorunda. Ama benim gödügüm böyle baskasinin evine gelin gidenler sizin gördügünüz muameleyi görüyor. Insallah bebek gelinceye kadar kendi evinize de gecersiniz yoksa sizin caniniz daha cok aciyacak lohusalikta..hic beklentiye girmeyin.
 
Hizmet etmeyin, caylarini neden dolduruyorsunuz?
Hamileyim diyip cekilin kenara oturun siz de telefona bakın.
Kim neyi hak ediyorsa oyle davranılmali.
Sarmayi da bana hic ayirmadan bitirdiniz mi yuhhh yani diyin.
Ezdirmeyin kendinizi, siz kendinize deger vermezseniz kimse vermez.
 
Merhabalar 6 aylık hamileyim hormonlardan mı bilmiyorum inanın hiç iyi değilim, kv canımı çok yakıyor yani mental olarak beni çökertiyor yaptığı davranışlar öksüzlüğümü daha çok yüzüme vuruyor, ben evleneli 1 sene olacak kv yanındayım evlenmeden önce eşim dedi biraz yanlarında oturalım dişimizi sıkalım evimizi alalım ben de kabul ettim çok şükür şuan o sürece girdik rabbim inşallah devamını getirmemizi de nasip eder neyse bi ara oturduk 1 tencere sarma sardık sonra kaynımlar görümcemler bize geldi onu pişirmişler biz de o akşam dışarıdaydık yemişler içmişler derken kalanını da kv eltimle görümceme pay etmiş çok zoruma gitti insan demez mi bu kız hamile ona da ayırayım yok demiyor işte neyse eltimler geliyor sofrayı ve mutfağı kendim topluyorum eltim koltukta telefonla oynuyor kv de oturuyor önlerine çayı koyuyorum kalkıp dolduruyorum vesaire Allahım diyorum hiç mi vicdanları yok ,eltimler bugün de geldiler ben sofrayı topladım mutfağı topladım geldim koltuğa oturdum eşim işte kv kayınbabama dedi bakkala git gel o da burun kıvırdı döndü bana dedi “ sen git gelsene” diye bakakaldım suratına yani öyle zoruma gidiyor ki düşünüyorum kendi kızı hamile olsa tüm mutfağı toplatıp bi de bakkala gönderir mi hiç sanmıyorum ama el kızı olunca böyle oluyor demek ki ,canım öyle çok yanıyor ki ben de bi ana babanın evladıyım annem bana böyle davrandıklarını görse kahrolurdu,babama tabi ki anlatmıyorum onun derdi başından aşkın , evlenmeden önceki yaşamımı çok özlüyorum annemi babamı kardeşlerimi evimi , hele annemi öyle çok özlüyorum ki gerçekten insanın annesi yoksa kimsesi yokmuş sonra belim ağrıyor diye odama geldim odaya girdiğim gibi hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım bebeğime bir şey olacak diye de korkuyorum ama kendimi o kadar boşlukta hissediyorum ki , şuan tek istediğim kızımın sağlıkla dünyaya gelmesi onun varlığı bana güç olacak beni hayata bağlayacak buna canı gönülden inanıyorum
evlilik böyle bir şey mi yani tüm bunlara susmak mı gerekiyor kabullenmek mi gerekiyor çok şükür eşimden yana bir sıkıntım yok ama ailesini gördükçe kendimi çok sorguluyorum “ ben niye evlendim neden ailemi ta başka şehirde bıraktım da geldim “ diye cidden evlenmeden önceki yaşamımı çok özlüyorum hep böyle mi devam edecek bilmiyorum boşuna dememişler bekarlık sultanlık diye , bunları içime atmaktan çok doldum paylaşmak istedim
Beraber oturmayı kabul etmeniz ilk hatanız. Birikim yapıp ev alırız dediğinde o zaman sen annenlerle birkaç yıl daha yaşayıp birikim yap evini al öyle evlenelim diyebilirdiniz.

İkinci hatanız kimseye hayır dememeniz. Yapmayın bir şey. İstendiğinde yapamam deyin.
 
Merhabalar 6 aylık hamileyim hormonlardan mı bilmiyorum inanın hiç iyi değilim, kv canımı çok yakıyor yani mental olarak beni çökertiyor yaptığı davranışlar öksüzlüğümü daha çok yüzüme vuruyor, ben evleneli 1 sene olacak kv yanındayım evlenmeden önce eşim dedi biraz yanlarında oturalım dişimizi sıkalım evimizi alalım ben de kabul ettim çok şükür şuan o sürece girdik rabbim inşallah devamını getirmemizi de nasip eder neyse bi ara oturduk 1 tencere sarma sardık sonra kaynımlar görümcemler bize geldi onu pişirmişler biz de o akşam dışarıdaydık yemişler içmişler derken kalanını da kv eltimle görümceme pay etmiş çok zoruma gitti insan demez mi bu kız hamile ona da ayırayım yok demiyor işte neyse eltimler geliyor sofrayı ve mutfağı kendim topluyorum eltim koltukta telefonla oynuyor kv de oturuyor önlerine çayı koyuyorum kalkıp dolduruyorum vesaire Allahım diyorum hiç mi vicdanları yok ,eltimler bugün de geldiler ben sofrayı topladım mutfağı topladım geldim koltuğa oturdum eşim işte kv kayınbabama dedi bakkala git gel o da burun kıvırdı döndü bana dedi “ sen git gelsene” diye bakakaldım suratına yani öyle zoruma gidiyor ki düşünüyorum kendi kızı hamile olsa tüm mutfağı toplatıp bi de bakkala gönderir mi hiç sanmıyorum ama el kızı olunca böyle oluyor demek ki ,canım öyle çok yanıyor ki ben de bi ana babanın evladıyım annem bana böyle davrandıklarını görse kahrolurdu,babama tabi ki anlatmıyorum onun derdi başından aşkın , evlenmeden önceki yaşamımı çok özlüyorum annemi babamı kardeşlerimi evimi , hele annemi öyle çok özlüyorum ki gerçekten insanın annesi yoksa kimsesi yokmuş sonra belim ağrıyor diye odama geldim odaya girdiğim gibi hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım bebeğime bir şey olacak diye de korkuyorum ama kendimi o kadar boşlukta hissediyorum ki , şuan tek istediğim kızımın sağlıkla dünyaya gelmesi onun varlığı bana güç olacak beni hayata bağlayacak buna canı gönülden inanıyorum
evlilik böyle bir şey mi yani tüm bunlara susmak mı gerekiyor kabullenmek mi gerekiyor çok şükür eşimden yana bir sıkıntım yok ama ailesini gördükçe kendimi çok sorguluyorum “ ben niye evlendim neden ailemi ta başka şehirde bıraktım da geldim “ diye cidden evlenmeden önceki yaşamımı çok özlüyorum hep böyle mi devam edecek bilmiyorum boşuna dememişler bekarlık sultanlık diye , bunları içime atmaktan çok doldum paylaşmak istedim
Ezdirme kendini alistiriyorsun onları bu şekilde. Hamilesin biraz kendini naza çek. Gerçekten çok vicdansizlarmis. Hadi onları geçtim eşiniz niye seslenmiyor? Sen anlayış gösterip beraber yaşamayı kabul ettin diye bu kadar da şu istimal edilmez ki! Resti cek kocana. Yapamıyorum de olmuyor de ayrı eve cikmak istiyorum de. Ev almak kolay değil bu devirde. Her geçen gün fiyat artıyor. Bu gidişle ömür boyu oturursunuz beraber. Senin mental ne olur bilmem artık. Senin psikolojin çöküntü içindeyken o bebekle nasıl ilgileniceksin 🤔
 
Daha kendi yasam alaniniz olmadan hamile kalmak niye desek kiziyorlar. Kayinvalide sizi sevmek zorunda degil. Sadece saygili olmak zorunda. Ama benim gödügüm böyle baskasinin evine gelin gidenler sizin gördügünüz muameleyi görüyor. Insallah bebek gelinceye kadar kendi evinize de gecersiniz yoksa sizin caniniz daha cok aciyacak lohusalikta..hic beklentiye girmeyin.
Beraber oturmayı kabul etmeniz ilk hatanız. Birikim yapıp ev alırız dediğinde o zaman sen annenlerle birkaç yıl daha yaşayıp birikim yap evini al öyle evlenelim diyebilirdiniz.

İkinci hatanız kimseye hayır dememeniz. Yapmayın bir şey. İstendiğinde yapamam deyin.
Ne söyleseniz haklısınız bunu başta kabul etmem hataydı ama eşim sözünde durdu çok şükür , ben sevgi dolu bi ailede büyüdüm tek istediğim benim de öyle bir yuvam olsun, bazı şeyleri burnum sürtüne sürtüne öğreniyorum evlilik gerçekten zor zanaatmiş
 
Hizmet etmeyin, caylarini neden dolduruyorsunuz?
Hamileyim diyip cekilin kenara oturun siz de telefona bakın.
Kim neyi hak ediyorsa oyle davranılmali.
Sarmayi da bana hic ayirmadan bitirdiniz mi yuhhh yani diyin.
Ezdirmeyin kendinizi, siz kendinize deger vermezseniz kimse vermez.
Ben başta çok yumuşak davrandım ama insan yüz verdikçe astar isteniyormuş hayat bi yerden tokatlauıp kendine getiriyor insanları , bakkala gitmedim bu arada :)
 
Merhabalar 6 aylık hamileyim hormonlardan mı bilmiyorum inanın hiç iyi değilim, kv canımı çok yakıyor yani mental olarak beni çökertiyor yaptığı davranışlar öksüzlüğümü daha çok yüzüme vuruyor, ben evleneli 1 sene olacak kv yanındayım evlenmeden önce eşim dedi biraz yanlarında oturalım dişimizi sıkalım evimizi alalım ben de kabul ettim çok şükür şuan o sürece girdik rabbim inşallah devamını getirmemizi de nasip eder neyse bi ara oturduk 1 tencere sarma sardık sonra kaynımlar görümcemler bize geldi onu pişirmişler biz de o akşam dışarıdaydık yemişler içmişler derken kalanını da kv eltimle görümceme pay etmiş çok zoruma gitti insan demez mi bu kız hamile ona da ayırayım yok demiyor işte neyse eltimler geliyor sofrayı ve mutfağı kendim topluyorum eltim koltukta telefonla oynuyor kv de oturuyor önlerine çayı koyuyorum kalkıp dolduruyorum vesaire Allahım diyorum hiç mi vicdanları yok ,eltimler bugün de geldiler ben sofrayı topladım mutfağı topladım geldim koltuğa oturdum eşim işte kv kayınbabama dedi bakkala git gel o da burun kıvırdı döndü bana dedi “ sen git gelsene” diye bakakaldım suratına yani öyle zoruma gidiyor ki düşünüyorum kendi kızı hamile olsa tüm mutfağı toplatıp bi de bakkala gönderir mi hiç sanmıyorum ama el kızı olunca böyle oluyor demek ki ,canım öyle çok yanıyor ki ben de bi ana babanın evladıyım annem bana böyle davrandıklarını görse kahrolurdu,babama tabi ki anlatmıyorum onun derdi başından aşkın , evlenmeden önceki yaşamımı çok özlüyorum annemi babamı kardeşlerimi evimi , hele annemi öyle çok özlüyorum ki gerçekten insanın annesi yoksa kimsesi yokmuş sonra belim ağrıyor diye odama geldim odaya girdiğim gibi hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım bebeğime bir şey olacak diye de korkuyorum ama kendimi o kadar boşlukta hissediyorum ki , şuan tek istediğim kızımın sağlıkla dünyaya gelmesi onun varlığı bana güç olacak beni hayata bağlayacak buna canı gönülden inanıyorum
evlilik böyle bir şey mi yani tüm bunlara susmak mı gerekiyor kabullenmek mi gerekiyor çok şükür eşimden yana bir sıkıntım yok ama ailesini gördükçe kendimi çok sorguluyorum “ ben niye evlendim neden ailemi ta başka şehirde bıraktım da geldim “ diye cidden evlenmeden önceki yaşamımı çok özlüyorum hep böyle mi devam edecek bilmiyorum boşuna dememişler bekarlık sultanlık diye , bunları içime atmaktan çok doldum paylaşmak istedim

Burada hatalı bunları gözüyle görüp sesini çıkarmayan pasif kılınık ana kuzusu kocanın hatası. Kendi kız kardeşine anasına diyemiyor mu "karım hamile onu yormayalım".
 
Hangi ev bu yasadiklariniza bedel olabilir? Ne kdr degdi ne kadar biriktirebildiniz yapmayin donun bu hatadan. Esiniz ne yapiyor gormuyor mu? Sizi alip cikip gitmeli
Rabbime binlerce şükürler olsun ev işimiz neticeye ulaşmak üzere ,eşim farkında ben ona açık açık söylüyorum anneni sevmemi bekleme sadece senin annen olduğu için saygı duyuyorum diye , atsam atamam diyor , o kendine yapıyor seni kendinden soğutuyor diyor , o da farkında ben annesi ile düşman olsun istemiyorum
 
Merhabalar 6 aylık hamileyim hormonlardan mı bilmiyorum inanın hiç iyi değilim, kv canımı çok yakıyor yani mental olarak beni çökertiyor yaptığı davranışlar öksüzlüğümü daha çok yüzüme vuruyor, ben evleneli 1 sene olacak kv yanındayım evlenmeden önce eşim dedi biraz yanlarında oturalım dişimizi sıkalım evimizi alalım ben de kabul ettim çok şükür şuan o sürece girdik rabbim inşallah devamını getirmemizi de nasip eder neyse bi ara oturduk 1 tencere sarma sardık sonra kaynımlar görümcemler bize geldi onu pişirmişler biz de o akşam dışarıdaydık yemişler içmişler derken kalanını da kv eltimle görümceme pay etmiş çok zoruma gitti insan demez mi bu kız hamile ona da ayırayım yok demiyor işte neyse eltimler geliyor sofrayı ve mutfağı kendim topluyorum eltim koltukta telefonla oynuyor kv de oturuyor önlerine çayı koyuyorum kalkıp dolduruyorum vesaire Allahım diyorum hiç mi vicdanları yok ,eltimler bugün de geldiler ben sofrayı topladım mutfağı topladım geldim koltuğa oturdum eşim işte kv kayınbabama dedi bakkala git gel o da burun kıvırdı döndü bana dedi “ sen git gelsene” diye bakakaldım suratına yani öyle zoruma gidiyor ki düşünüyorum kendi kızı hamile olsa tüm mutfağı toplatıp bi de bakkala gönderir mi hiç sanmıyorum ama el kızı olunca böyle oluyor demek ki ,canım öyle çok yanıyor ki ben de bi ana babanın evladıyım annem bana böyle davrandıklarını görse kahrolurdu,babama tabi ki anlatmıyorum onun derdi başından aşkın , evlenmeden önceki yaşamımı çok özlüyorum annemi babamı kardeşlerimi evimi , hele annemi öyle çok özlüyorum ki gerçekten insanın annesi yoksa kimsesi yokmuş sonra belim ağrıyor diye odama geldim odaya girdiğim gibi hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım bebeğime bir şey olacak diye de korkuyorum ama kendimi o kadar boşlukta hissediyorum ki , şuan tek istediğim kızımın sağlıkla dünyaya gelmesi onun varlığı bana güç olacak beni hayata bağlayacak buna canı gönülden inanıyorum
evlilik böyle bir şey mi yani tüm bunlara susmak mı gerekiyor kabullenmek mi gerekiyor çok şükür eşimden yana bir sıkıntım yok ama ailesini gördükçe kendimi çok sorguluyorum “ ben niye evlendim neden ailemi ta başka şehirde bıraktım da geldim “ diye cidden evlenmeden önceki yaşamımı çok özlüyorum hep böyle mi devam edecek bilmiyorum boşuna dememişler bekarlık sultanlık diye , bunları içime atmaktan çok doldum paylaşmak istedim
Niye susuyorsunuz? Cevabı yapıştırın gitsin. Kimsenin saygısızlığına tahammül etmek, çekmek zorunda değilsiniz evlilik hiç böyle bir şey değil.
Saygılı bir şekilde yapıştırın cevabı, oturun siz de yapmayın bırakın sofra mı kalıyor kalsın, bırakın çay mı içecekler getirsinler.

Bırakın bakkala mı gidilecek gidilsin, size mi sen git diyorlar desenize
haklısın baba hamile halimle, erkekler otururken bu saatte ben gideyim, herkes eli elinin üstünde otursun karnında can taşıyan her tarafını ağrıyan ben gideyim deyin bırakın odanıza gidin.
Siz sınır koymadığınız için bunlar başınıza geliyor şekerim.

Eşinizle çok ciddi bir biçimde rahatsız olduğunuz noktaları konuşun ve ailesini uyarsın bir daha aynı tutum sergilenirse hiç hoş şeyler olmayacak, olay çıkaracağım kimse huzurla bu evde oturamayacak deyin.

Biraz çirkef olmak gerekiyor yoksa çok ezerler, bunlar sizi iyi görmüş utanmazlar.
 
Evlilik böyle bir şey mi diye sormuşsunuz ya 2 yıllık evli olarak cevap vereyim değil. Ve tek hatalı eşiniz. Sizi korumadığı kollamadığı için hamile halinizle eziliyorsunuz. Kaç yaşındasınız? Sağlık nedenleri yüzünden belirli bir süre eşimin ailesi bizimle kaldı. Özel günlerimde kalkıp çay dahi demlemediğim günler oldu eşim yaptı herşeyi yada kv yardım etti kendi oğluna olması gerekende budur. Gelinsin diye köle değilsin ki.
 
Evlenmeden önce ev almak için bekleseymiş eşiniz de keşke öyle evlenseymişsiniz. Ama olan olmuş elbette. Ev almanız ne kadar sürecek bilmiyorum ama lohusayken kendi evinizde olsanız sizin için daha iyi olur.

Bundan sonra ev işlerinde biraz ağırdan alın. Elti, görümce doldursun çayı, sofrayı onlar toplasın bir zahmet. Onlar da hamile değilse tabi. Eşiniz yardım ediyormuş, bir şey diyemem. Benim tavsiyem sevgi veya merhamet beklentisine girip kendinizi üzmeyin. Sadece eşinizden beklentiniz olsun.

Anneniz için çok üzgünüm. Başınız sağolsun. Size kocaman sarılıyorum. Anne olmak annenizi daha çok hatırlatacak, daha çok özleyeceksiniz zamanla. Aklınıza geldikçe ona dua edip sevgiyle kızınıza sarılacaksınız.

Artık evlisiniz ve anne olacaksınız, eski hayatınız geride kaldı. Bir canın sorumluluğunu aldınız. Yeni normalinize alıştığınızda evlilik o kadar da zor olmayacak. Ama tekrar belirtmeliyim ki kendi evinizde.

Kayınvalide evinde, hastalık dışında bir sebeple olmak evliliğin ilk yılında da zordur, 30 yılında da. Halamın kayınvalidesi geçen yıllarda vefaat etti. Halam 55 yaşında hâlâ yeni gelin gibi hizmet ediyordu. Sürekli misafir, sürekli gelen giden... Hep derdim keşke halamın kendi evi olsaydı.
 
Sene 2024 hala evlenip kayinvalide evine gitmek, hala oradayken üstelik bir senelik evliyken 6 aylık hamile olmak... Hata hata üstüne olmuş malesef. Sevindim sizin adınıza ayrı eve çıkmak üzere olduğunuz için.

Her dediklerini yapmayın, çaylar bitsin kalkıp doldurmayın, mutfağı falan toplamayın, belim ağrıyor sancım var diyip odanıza geçin.
 
Ben başta çok yumuşak davrandım ama insan yüz verdikçe astar isteniyormuş hayat bi yerden tokatlauıp kendine getiriyor insanları , bakkala gitmedim bu arada :)
Bir daha öyle bir densizlik yapılırsa rica ediyorum yapıştır kız cevabı şunlara,
Desene siz erkek halinizle oturun eliniz eliniz üstünde ben karnım burnumda 6 aylık hamile halimle gideyim diye.
Sonra da kızılcık şerbeti nursema gibi şalını/ saçını düzeltip odana geç 🤭🤭😆😆😆😂
 
Niye susuyorsunuz? Cevabı yapıştırın gitsin. Kimsenin saygısızlığına tahammül etmek, çekmek zorunda değilsiniz evlilik hiç böyle bir şey değil.
Saygılı bir şekilde yapıştırın cevabı, oturun siz de yapmayın bırakın sofra mı kalıyor kalsın, bırakın çay mı içecekler getirsinler.

Bırakın bakkala mı gidilecek gidilsin, size mi sen git diyorlar desenize
haklısın baba hamile halimle, erkekler otururken bu saatte ben gideyim, herkes eli elinin üstünde otursun karnında can taşıyan her tarafını ağrıyan ben gideyim deyin bırakın odanıza gidin.
Siz sınır koymadığınız için bunlar başınıza geliyor şekerim.

Eşinizle çok ciddi bir biçimde rahatsız olduğunuz noktaları konuşun ve ailesini uyarsın bir daha aynı tutum sergilenirse hiç hoş şeyler olmayacak, olay çıkaracağım kimse huzurla bu evde oturamayacak deyin.

Biraz çirkef olmak gerekiyor yoksa çok ezerler, bunlar sizi iyi görmüş utanmazlar.
Evlenmeden önce ev almak için bekleseymiş eşiniz de keşke öyle evlenseymişsiniz. Ama olan olmuş elbette. Ev almanız ne kadar sürecek bilmiyorum ama lohusayken kendi evinizde olsanız sizin için daha iyi olur.

Bundan sonra ev işlerinde biraz ağırdan alın. Elti, görümce doldursun çayı, sofrayı onlar toplasın bir zahmet. Onlar da hamile değilse tabi. Eşiniz yardım ediyormuş, bir şey diyemem. Benim tavsiyem sevgi veya merhamet beklentisine girip kendinizi üzmeyin. Sadece eşinizden beklentiniz olsun.

Anneniz için çok üzgünüm. Başınız sağolsun. Size kocaman sarılıyorum. Anne olmak annenizi daha çok hatırlatacak, daha çok özleyeceksiniz zamanla. Aklınıza geldikçe ona dua edip sevgiyle kızınıza sarılacaksınız.

Artık evlisiniz ve anne olacaksınız, eski hayatınız geride kaldı. Bir canın sorumluluğunu aldınız. Yeni normalinize alıştığınızda evlilik o kadar da zor olmayacak. Ama tekrar belirtmeliyim ki kendi evinizde.

Kayınvalide evinde, hastalık dışında bir sebeple olmak evliliğin ilk yılında da zordur, 30 yılında da. Halamın kayınvalidesi geçen yıllarda vefaat etti. Halam 55 yaşında hâlâ yeni gelin gibi hizmet ediyordu. Sürekli misafir, sürekli gelen giden... Hep derdim keşke halamın kendi evi olsaydı.
Evlilik böyle bir şey mi diye sormuşsunuz ya 2 yıllık evli olarak cevap vereyim değil. Ve tek hatalı eşiniz. Sizi korumadığı kollamadığı için hamile halinizle eziliyorsunuz. Kaç yaşındasınız? Sağlık nedenleri yüzünden belirli bir süre eşimin ailesi bizimle kaldı. Özel günlerimde kalkıp çay dahi demlemediğim günler oldu eşim yaptı herşeyi yada kv yardım etti kendi oğluna olması gerekende budur. Gelinsin diye köle değilsin ki.
Ben iyiliğin bu şekilde suistimal edileceğini bilmiyordum tamamen toz pembe bir dünyada kavgasız gürültüsüz huzur dolu bir ailede büyüdüm öyle söyleyim , ben dedim ki eşimin ailesi benim de ailem onlara saygılı sevgili olayım kendi aileme davrandığım gibi davranayım ama bu işler öyle olmuyormuş , sen iyi davrandıkça fazlası bekleniyormuş bunu zamanla anlıyorum, şuan baktığımız ev kvye çok çok uzak bir yerde geçen diyor “ ev çok uzak ben aliyi (salladım ismi) nasıl göndericem diyor sen kızını al da git diyor gülüyor şaka yapıyor kendince , orda “ benim anam babam ana baba değil miydi de beni ta başka şehirden buraya gönderdi , sen oğlunu al kundakla “ demem lazımdı ama bunu o an düşünemiyorum işte ama insanın sabrı bir yere kadar artık saygısız mı oluyorum ne olacaksam olup ağzıma gelen her şeyi söyleyeceğim bunu hakediyorlar
 
X