- 15 Aralık 2016
- 251
- 317
-
- Konu Sahibi Just Married
- #1
normal degil abartiyorsunuzMerhaba arkadaşlar, aranıza yeni katıldım. Fazla uzatmak istemiyorum. 4 aylık evliyim ve kayınvalidem ile bir takım sıkıntılar yaşadık yani ona değil bana zarar veren sıkıntılar. Ve bende yapım gereği kinci bir insanım yapılan kötülükleri unutup insanların yüzüne gülemiyorum bişey olmamış gibi. Kendi ailem uzakta. Kv bana samimi gelmiyor, sevemiyorum bir türlü görüşmek istemiyorum bir araya gelmek istemiyorum. Aradığı bazı zamanlar telefonlarını açmıyorum çağırdığında gitmiyorum ama o sürekli görüşmek istiyor birbirimize gidip gelelim istiyor ben istemiyorum. Ben ondan uzaklaşmaya çalıştıkça o daha çok üstüme düşüyor ve beni çok bunaltıyor. Kv yi gördüğüm zaman bile cin çarpmış gibi oluyorum elim ayağım titriyor kalbim hızlı atıyor çok geriliyorum. Eşim aramızın onun ailesi ile iyi olmamasına üzülüyor bende onun buna üzülmesine üzülüyorum. Çünkü aramızda başka bir sıkıntı yok ve bu yüzden aramızın açılması benide çok üzüyor. Ne yapmalıyım bana vereceğiniz tavsiyeleriniz var mı?
Ben bu şekilde devam etmek istiyorum. Hiçbi şekilde görüşmek istemiyorum. Ama bu durumda eşimle aramızda ister istemez sıkıntılar tartışmalar oluyor o istiyor ki iyi olalım ama ben yapamıyorum unutup yüzlerine gülemiyorum. Sizin eşinizle aranız nasıl bu durumu sıkıntı yapıyor mu?aynı beni anlatmışsın. görünce tüylerim ürperiyor, sesini duyunca beynime kan sıçrıyor. arıyor çoğu zaman açmıyorum, geliyor ilgilenmiyorum. zamanla bırakır peşini. sabret ve aynen devam et. mesafe candır.
Bu kaynanalar niye böyle hiç anlam veremiyorum ölmeyecek gibi yaşıyorlar biraz ılımlı olsalar bizede hayatı zehir etmeseler nolur sanki bende de var bir tane ne yazikki yapacak hiçbişey yok Atsan atilmaz satsan satilmaz senin yapacağın şey sallama konussun konussun dursun dert etme artık başa gelen çekilir napalımMerhaba arkadaşlar, aranıza yeni katıldım. Fazla uzatmak istemiyorum. 4 aylık evliyim ve kayınvalidem ile bir takım sıkıntılar yaşadık yani ona değil bana zarar veren sıkıntılar. Ve bende yapım gereği kinci bir insanım yapılan kötülükleri unutup insanların yüzüne gülemiyorum bişey olmamış gibi. Kendi ailem uzakta. Kv bana samimi gelmiyor, sevemiyorum bir türlü görüşmek istemiyorum bir araya gelmek istemiyorum. Aradığı bazı zamanlar telefonlarını açmıyorum çağırdığında gitmiyorum ama o sürekli görüşmek istiyor birbirimize gidip gelelim istiyor ben istemiyorum. Ben ondan uzaklaşmaya çalıştıkça o daha çok üstüme düşüyor ve beni çok bunaltıyor. Kv yi gördüğüm zaman bile cin çarpmış gibi oluyorum elim ayağım titriyor kalbim hızlı atıyor çok geriliyorum. Eşim aramızın onun ailesi ile iyi olmamasına üzülüyor bende onun buna üzülmesine üzülüyorum. Çünkü aramızda başka bir sıkıntı yok ve bu yüzden aramızın açılması benide çok üzüyor. Ne yapmalıyım bana vereceğiniz tavsiyeleriniz var mı?
İstemediğim şeyleri yapmak beni çok mutsuz ediyor. Bu dünyaya bi kere geliyorum ve beni mutsuz ettiği halde bazı mecburiyetlerim var beni o kadar rahatsız ediyor ki bu durum. Bu yanlışları yapan bi arkadaşın olsa silersin gider bunları yapan eşinin annesi olunca ne silebiliyorsun ne başka bişey kendi istediği gibi oynatmak istiyor seni tefinde oyna istiyorBu kaynanalar niye böyle hiç anlam veremiyorum ölmeyecek gibi yaşıyorlar biraz ılımlı olsalar bizede hayatı zehir etmeseler nolur sanki bende de var bir tane ne yazikki yapacak hiçbişey yok Atsan atilmaz satsan satilmaz senin yapacağın şey sallama konussun konussun dursun dert etme artık başa gelen çekilir napalım
Sorunlar şöyle; evimiz yakın otobüs mesafesinde ama sonuçta evimiz yolumuz ayrı ama her gün bazen her gün olmasa bile iki güne bir gelmek istiyor arıyor evin yakınlarında olduğunu söylüyor ya da apartmanın önünde olduğunu mecburen o an çok uygun olmasam bile davet ediyorum ya da kendisi gelicem diyor çoğu zamanda habersiz çıkıp geliyor. bu durum beni çok darladı. Ve eve geldiğinde hiçbir şekilde eline bir ekmek dahi alıp gelmiyor her şeyi benden bekliyor ben yemek hazılamalıyım her şeyi ben yapmalıyım ona hizmet etmeliyim gözüyle görüyor beni bir tabağı alıp mutfağa bile götürmüyor. 4 ay oldu evleneli ama bir kere bile yemeğe çağırmadı ama kendisi bana yemeğe çok geldi. Bana faydasından çok zararı dokunuyor. nişanlıyken eşimin çalışıp kazandığı parayla 3 bilezik alınmıştı (bilezikler daha önceden alınmıştı bana sordular bende beğendim ve değiştirmedim) bilezikleri heveslenip takmak istemiştim yalnız koluma büyük geldikleri için kv kuyumcuya gidip küçülttürelim dedi bilezikler küçültüldü ama kesilen parçaları bozdurup parasını kendi aldı bana vermedi eşimde yanımızdaydı ne o uyandı ne ben ve bileziklerin parası öylece uçtu gitti. Bi keresinde yine eve geldi habersiz bende yemek yapıyordum et kavurma ve pilav yapacaktım zaten daha önce okul ve çalışma hayatım olduğu için yemek yapmamıştım fazla. Aç olup olmadığını sordum bişeyler hazırlayım dedim benim canım köfte istiyor dedi bende dedim ki et kavurma yapıyorum ocakta pişiyor şuan kıyma da buzlukta dedim köfte yapamam dedim bozuldu. akşam oldu kayınpederim de geldi yemeğe oturduk çorbasını içti sonra yemekleri koydum herkes yemeğini yerken dedi ki ''aslında benim canım köfte istemişti'' dedi eşimde niye bu yemeği beğenmedin mi filan dedi yok güzel olmuşta filan geveledi biraz tabağın yarısından fazlasını yemedi tabakta bıraktı et kavurma ve pilavı ve öylece çöpe gitti en çok zoruma giden de bu oldu. En çok zoruma gidenleri yazdım mutlaka başka sıkıntılar da var ama kafamda yer etmiş olanlar bunlar
Sorunlar şöyle; evimiz yakın otobüs mesafesinde ama sonuçta evimiz yolumuz ayrı ama her gün bazen her gün olmasa bile iki güne bir gelmek istiyor arıyor evin yakınlarında olduğunu söylüyor ya da apartmanın önünde olduğunu mecburen o an çok uygun olmasam bile davet ediyorum ya da kendisi gelicem diyor çoğu zamanda habersiz çıkıp geliyor. bu durum beni çok darladı. Ve eve geldiğinde hiçbir şekilde eline bir ekmek dahi alıp gelmiyor her şeyi benden bekliyor ben yemek hazılamalıyım her şeyi ben yapmalıyım ona hizmet etmeliyim gözüyle görüyor beni bir tabağı alıp mutfağa bile götürmüyor. 4 ay oldu evleneli ama bir kere bile yemeğe çağırmadı ama kendisi bana yemeğe çok geldi. Bana faydasından çok zararı dokunuyor. nişanlıyken eşimin çalışıp kazandığı parayla 3 bilezik alınmıştı (bilezikler daha önceden alınmıştı bana sordular bende beğendim ve değiştirmedim) bilezikleri heveslenip takmak istemiştim yalnız koluma büyük geldikleri için kv kuyumcuya gidip küçülttürelim dedi bilezikler küçültüldü ama kesilen parçaları bozdurup parasını kendi aldı bana vermedi eşimde yanımızdaydı ne o uyandı ne ben ve bileziklerin parası öylece uçtu gitti. Bi keresinde yine eve geldi habersiz bende yemek yapıyordum et kavurma ve pilav yapacaktım zaten daha önce okul ve çalışma hayatım olduğu için yemek yapmamıştım fazla. Aç olup olmadığını sordum bişeyler hazırlayım dedim benim canım köfte istiyor dedi bende dedim ki et kavurma yapıyorum ocakta pişiyor şuan kıyma da buzlukta dedim köfte yapamam dedim bozuldu. akşam oldu kayınpederim de geldi yemeğe oturduk çorbasını içti sonra yemekleri koydum herkes yemeğini yerken dedi ki ''aslında benim canım köfte istemişti'' dedi eşimde niye bu yemeği beğenmedin mi filan dedi yok güzel olmuşta filan geveledi biraz tabağın yarısından fazlasını yemedi tabakta bıraktı et kavurma ve pilavı ve öylece çöpe gitti en çok zoruma giden de bu oldu. En çok zoruma gidenleri yazdım mutlaka başka sıkıntılar da var ama kafamda yer etmiş olanlar bunlarNedir bu sıkıntılar
Anlatın belki sıkıntı değil olağan şeylerdir belki benim de başıma geldi diyen
Çıkar
Eşinizin ailesi ile görüşmesinde sıkıntı yoksa buna çok da üzülmesi de abartılı olabilir yani göbeğiniz bir kesilmedi siz bir gidersiniz o beş gider oldu bitti
Ben bu şekilde devam etmek istiyorum. Hiçbi şekilde görüşmek istemiyorum. Ama bu durumda eşimle aramızda ister istemez sıkıntılar tartışmalar oluyor o istiyor ki iyi olalım ama ben yapamıyorum unutup yüzlerine gülemiyorum. Sizin eşinizle aranız nasıl bu durumu sıkıntı yapıyor mu?
İstemediğim şeyleri yapmak beni çok mutsuz ediyor. Bu dünyaya bi kere geliyorum ve beni mutsuz ettiği halde bazı mecburiyetlerim var beni o kadar rahatsız ediyor ki bu durum. Bu yanlışları yapan bi arkadaşın olsa silersin gider bunları yapan eşinin annesi olunca ne silebiliyorsun ne başka bişey kendi istediği gibi oynatmak istiyor seni tefinde oyna istiyor
Derdim kesinlikle maddiyata dayanmıyor bana haksızlık yapıldı bana takılmış bana ait olan bileziğin parasını kendisi aldı sizce doğru olan bu mu ? Derdim para olsaydı o an gözüm açık olurdu alırdım o parayı elinden ama ben o an hiç kötü düşünmedim ve sesimi çıkarmadım. Ben bunu hiç bi zaman dile getirmedim ben bu durumu para olarak düşünmedim benim hakkımı yedi bile isteye hakkımı yedi bu kadar net.Sizin derdiniz kesinlikle maddiyata dayanıyor yazık!