- 24 Kasım 2023
- 1.071
- 224
-
- Konu Sahibi morciveert
- #121
evet şuan o durumdayım. ama elimde değilBu konu üzerine tekrar tekrar konuşmayın diye uyarmıştık sizi, sessiz ve mesafeli durmanız gerekiyor, mesafeli ve şikayet eden taraf olursanız sorunlar büyüyecek.
eşim çok merhametli. o zamanlar annesine haksız olduğunu hep söyledi kızdı bağırdı ama annesi öyle şeyden anlamayan birisi. ve eşim bu tavrını sonuna kadar sürdürmeliydi. annesi iyi oldu diye şimdi gayet normale döndü.Benim kaynanam da birebir aynı hareketleri yaptı. Bizim evimiz ayrıydı su boruları payladı iki ay onda kalmak zorundaydık. Mahvetti hepimizi. Kocam onun bu saçmalıklarını sakin karşılamadı. O da oğlunu tamamen kaybetmemek için kuyruğunu kıstırdı oturdu yerine. Eşiniz sakın prensiplerini yumuşatmasın tam tersine sorun çıkardığı her zaman sorun çıkardığına onu pişman etsin. Sonrasında oh be diyeceksiniz
bu aşamadan sonra kaynananıza bir borcunuz yok. Benimki bana arada laf çarpar kızım gibi görüyorum diyip tembel gelin gibi laflar eder. Ben de anneme nasıl yanıt vereceksem öyle rahatlıkta yanıt veririm eşim de kabalık ettin diyemez çünkü benim kötü davrandığım yok:) misafirliğe gelir ikramlıklalır az bulur laf eder mesela. Eşime buna kızdığımı söylerim eşim de ona neymiş der aramızda öyle bi lafı geçer konu kapanır. Bu yeniyılda nezaketen bize davet ettik mesela. Yine aynı şeyleri dedi meze de yapmıycak mısın dedi bana. Ben de açık açık yeniyılda kendimizi yormak istemiyoruz dedim. Zeytinyağlı da olmuycak mı diyor hala istersen marketten alırız ama yapmıycaz diyorum. Aaaa ben enginar yapıp getireyim madem diyor. Hayır kendini yorma ne gerek var diyorum. Bu sefer eşim sinirlendi ne kadar ayıp hem misafirliğe geliyosun geçen sefer de öyle laflar ettin dedi utanmış mıdır bilemem. Kirasını ödememizi istiyor sanırım eşim bi süredir bu konuda beni ikna etmeye çalıştı ben de kadının maddi birikimini bildiğim için reddettim. Hatta eşim bana kırıldı. Kadın gittiği lüks restoranları anlatıp duruyor her gittiğimizde şimdi de 50 bin lira değerinde bir seyahate gitmek istiyomuş eşim de sen önce git kiranı öde dedi. Her zaman annelerine kıyamıyolar karılarına hak vermek istemiyolar ama sakince derdinizi anlttığınızda akıl verdiğinizde o doğru anda bazı şeyleri farkedip annelerine lafını diyebiliyolareşim çok merhametli. o zamanlar annesine haksız olduğunu hep söyledi kızdı bağırdı ama annesi öyle şeyden anlamayan birisi. ve eşim bu tavrını sonuna kadar sürdürmeliydi. annesi iyi oldu diye şimdi gayet normale döndü.
haklısınız.. biz konuşuğta dırdır eden olmamalıyızbu aşamadan sonra kaynananıza bir borcunuz yok. Benimki bana arada laf çarpar kızım gibi görüyorum diyip tembel gelin gibi laflar eder. Ben de anneme nasıl yanıt vereceksem öyle rahatlıkta yanıt veririm eşim de kabalık ettin diyemez çünkü benim kötü davrandığım yok:) misafirliğe gelir ikramlıklalır az bulur laf eder mesela. Eşime buna kızdığımı söylerim eşim de ona neymiş der aramızda öyle bi lafı geçer konu kapanır. Bu yeniyılda nezaketen bize davet ettik mesela. Yine aynı şeyleri dedi meze de yapmıycak mısın dedi bana. Ben de açık açık yeniyılda kendimizi yormak istemiyoruz dedim. Zeytinyağlı da olmuycak mı diyor hala istersen marketten alırız ama yapmıycaz diyorum. Aaaa ben enginar yapıp getireyim madem diyor. Hayır kendini yorma ne gerek var diyorum. Bu sefer eşim sinirlendi ne kadar ayıp hem misafirliğe geliyosun geçen sefer de öyle laflar ettin dedi utanmış mıdır bilemem. Kirasını ödememizi istiyor sanırım eşim bi süredir bu konuda beni ikna etmeye çalıştı ben de kadının maddi birikimini bildiğim için reddettim. Hatta eşim bana kırıldı. Kadın gittiği lüks restoranları anlatıp duruyor her gittiğimizde şimdi de 50 bin lira değerinde bir seyahate gitmek istiyomuş eşim de sen önce git kiranı öde dedi. Her zaman annelerine kıyamıyolar karılarına hak vermek istemiyolar ama sakince derdinizi anlttığınızda akıl verdiğinizde o doğru anda bazı şeyleri farkedip annelerine lafını diyebiliyolar
Umarim o anahtari kaynanandan almissindir .hala almadiysan hic yazma.Merhabalar. Aranıza yeni katıldım. Artık dertleşeceğim yabancı insanlar istiyorum sanırım hayatımda. Çünkü beni en iyi tanıyan insan bile arkamda durmuyor.. Bana da bir akıl verin..
Ben yeni evliyim. 2 aylık. Eşimle 2 yıllık birlikteliğin ardından severek evlendim. Çok seviyorum, çok düşkünüm kendisine. Kayınvalidem altta biz üstte oturuyoruz. Kayınpederim vefat etmiş yıllar önce, kayınvalidem tek yaşıyor. Bir de görümcem var oda evli aynı ilçedeyiz. Çalışıyorum ben 8-5. Eşimde vardiyalı çalışıyor, üç vardiya dönüyor.
Konumuza gelecek olursak; eşim gündüz vardiyasında olduğunda beraber 5te işten çıkıyoruz. Kaynanam her çıktığımızda önce ona uğrayıp orda yemek yiyip yukarı çıkmamızı istiyordu. Eve geldiğimizde salataya kadar hazırlamış bizi bekliyordu. Ama ben hep evimde yemek istedim. Bilmiyorum belki çekindiğimden belki kocamla baş başa olmak istediğimden. İşte biz bunu bu şekilde 2 ay kadar devam ettirdik. Ama geçen hafta kaynanam eşime bana çok sinirli olduğunu belirtmiş, kendi kendine bize küsmüş. İşten geldiğimde üçümüz oturduk konuştuk. Kendisi o bize geldiğinde benim ona surat astığımı ve eşimin gündüz vardiyalarında onu yemek için kullandığımı, hafta sonu ise yukarı çekilip onu aşağıya attığımızı söyledi. Halbuki hafta sonu bile çağırıyordum kendisini, bir çay bir kahve içmeye bile olsa. Bunları hep içinde biriktirmiş. Surat asmamım sebebi kaynanamla çok paylaşabileceğim bir şey yok. Canım sıkılıyor ve işten geliyorum uzanmak istiyorum ama o sürekli aşağıda olmamızı istiyor. Kendisini seviyordum elbet ama fazla samimi olmamaya gayret ediyordum. Çünkü ağzına ne gelse düşüncesi ne olsa söyleyebilen bir insan karakteri bu herkese bunu yapıyor. Zaten alıngan bir insanım bana yaparsa alınırım diye mesafeli olmaya gayret ediyordum işte. Bunların hepsini içinde biriktirmiş ve o akşam yüzümüze vurdu hepsini. Kış geldi soğuk benim evde kalın diye de sürekli söylerdi(mahallemizde doğalgaz yok, kendisi soba yakıyor biz elektrikli ısıtıcı yakıyoruz o yüzden) O böyle söyledikçe ben de eşimde ses etmezdik. Şimdi kış geldi diye muhtemelen bu sorunları çıkarttı onda kalmamamızı bile yüzümüze vurdu o akşam çünkü. İki gün ablam şehir dışında diye yeğenim bizimle kaldı. Onu bile kıskandı. 'x i aldınız yukarı beni aşağı attınız, bir yemeğe bile çağırmadın beni ben size ne yaptım, kaç akşamdır hep ağlıyorum, sen oğluma kaş göz yapıyorsun annene gitmeyelim diye, bana hep surat asıyorsun, kocana bu kadar tapma' vs şeyler söyledi. Şaştım kaldım. 'Ben eşimle de ayrı yemek istiyorum bazen bu benim hakkım değil mi ben kendime taban tencere aldım hevesle kullanmak için' dedim. Eşimde sağolsun beni savundu. Benim evim burası bu da karın ufoyu göstererek bu da sobam sana gelmicez sende kalmıcaz bunu anla dedi. Oda ağlayarak ben sizden bişey istemiyorum artık, gelmeyin zaten özlediğimden yaptım falan dedi gitti. Ben sinir krizi geçirdim çünkü kaynanamın ilk kez o yüzü ile karşılaştım. Ağlayarak beni evime götür anneme babama gitmek istiyorum dedim eşime. Oda hep yanımda olduğunu söyleyerek beni teselli etmeye çalıştı. Bu şekilde şeyler yaşadık işte. Tekken beni gördüğünde de bana çok pis olduğumu mutfaktaki el havlusu ile yeri sildiğimi(evi su bastığında sadece kurulamak için kulllanıp sonra yıkamaya atmıştım) evde donlarımı yerde bıraktığımı bunları görmek zorunda olmadığını söyledi. Don meselesi de ben işe gidiyorum sabah eşim uyuyordu eşimi cumaya kaldırmak için bizim anahtarımızla girmiş eve(anahtar eşim taşımadığı için portmantoda var) onu uyandırırken yatak odamda görmüş yani. Bende en son dayanamayarak 'burası benim evim benim düzenim çalışıyorum istediğim zaman toparlarım evimi dedim' kaynanamın biraz gelgitleri var. Sonra birden başka konu açmaya çalıştı sonra bizim sorunlarımızı halletmemiz lazım dedi benim kimse ile sorunum yok dedim gönderdim evden. O günden beri yani 3 gündür hiç ona uğramıyorum. Yediremiyorum yaşadıklarımı. Eşim destekçim gitme sorun yok diyor. Ama korkuyorum ilerde yüzüme vurulur diye.
Cümlenin başında beni en iyi tanıyan bile arkamda durmuyor demiştim. O kişi annem. O hissetti yaşananları ona anlattım ve bana kaynananla kal işte ne güzel yemeğin hazır olur sıcak evde olursun saygısızlık etme dedi. Belki de beni doldurmamak için yaptı ama yine de zoruma gitti..
Sizce ne yapmalıyım? Vicdan da yapıyorum kadını tek mi bırakıyorum diye. Ama benim psikolojimi bozuyor. Hakkını yiyemem çok yardımını da görmüşümdür. Ama evliliğimize alıştıkça böyle yapmaya başladı.. Sİzce ne yapmalıyım? Bu sorunlar oldukça ben ailemi özlemeye başladım. Evime gitmek istemiyorum..
hiç vermedim ki kız. eşim taşımadığı için portmantoda duruyordu. o duruma da cözüm bulduk artık esim tasıyor.Umarim o anahtari kaynanandan almissindir .hala almadiysan hic yazma.
Yani sizin izniniz olmadan yanlışlıkla onda kalan anahtarı kullanarak evinize girmiş.hiç vermedim ki kız. eşim taşımadığı için portmantoda duruyordu. o duruma da cözüm bulduk artık esim tasıyor.
ben çalışıyorum işe gittiğimde eşim portmantoda bulunan anahtar ile eve girmiş. ve üstünde bırakmış. daha sonra kaynanamda onu uyandırmak için girmiş. benim haberim olmadan olan bir şey. zaten hep derdi bana kapıda bırak ben oglumu uyanrırırım o zor uyanıyor vs bende olmaz evim dagınık oluyor derdim. kapıda görüncede fırsat bulup girmiş heralde.Yani sizin izniniz olmadan yanlışlıkla onda kalan anahtarı kullanarak evinize girmiş
Kayınvalideniz kaç yaşında. Ben mesela 50 yaşındayım, oğlum ve kızım bir an evvel gidip uzakta yaşasınlar diye bekliyorum. Dipdibe olmayi hiç sevmiyorum. Hele ki damat ve gelinle böyle iç içe yaşamak hiç istemem. Bayramdan bayrama görsem yeter.kaynanamla ilk tartışmada eşime söylemiştim taşınalım diye ağlaya ağlaya. oda annesini asla bırakamayacağını söyledi.. haklı kendince çünkü kadın tek kalıyor, eşim tek oğlu sahip çıkması gerekiyor. ben kendi abim olsa annemi bıraksın istemezdim. ama anneminde gelinimize bu denli şeyler yapmasını kaldıramazdım. görümcemde kaldıramıyor çok konuştu annesi ile ama kadın inat maalesef.
Benden sana bir tavsiye hiç kafana takma çünkü sadece kendine zarar vermiş olursun bu şekil de eşin de yanındaymış söylediğine göre kuralları kendine göre ayarla evinden soğuma böyle şeytani düşüncelere kapılma evin de Bakara Süresini dinle eğer başka biryere taşınma şansın yoksa bol bol dua et kayınvalidenin huyu için.Daha yeni evlisin ilerde ah nelere takılmışım diyeceksin ki işinde var kafanı dağıtan ne güzel ki.Eşin yanındaysa kuralları sen koy düzen senin ev senin çizgini bozmadan eşin bile olsa mesafeni belirle emin ol kayınvaliden oğlunu kaybetmektense uyum sağlamayı öğrenecektir sen taktıkça hoşuna bile gidebilir birşey yokmuş gibi işine git evine gel umarım herşey gönlünce olurMerhabalar. Aranıza yeni katıldım. Artık dertleşeceğim yabancı insanlar istiyorum sanırım hayatımda. Çünkü beni en iyi tanıyan insan bile arkamda durmuyor.. Bana da bir akıl verin..
Ben yeni evliyim. 2 aylık. Eşimle 2 yıllık birlikteliğin ardından severek evlendim. Çok seviyorum, çok düşkünüm kendisine. Kayınvalidem altta biz üstte oturuyoruz. Kayınpederim vefat etmiş yıllar önce, kayınvalidem tek yaşıyor. Bir de görümcem var oda evli aynı ilçedeyiz. Çalışıyorum ben 8-5. Eşimde vardiyalı çalışıyor, üç vardiya dönüyor.
Konumuza gelecek olursak; eşim gündüz vardiyasında olduğunda beraber 5te işten çıkıyoruz. Kaynanam her çıktığımızda önce ona uğrayıp orda yemek yiyip yukarı çıkmamızı istiyordu. Eve geldiğimizde salataya kadar hazırlamış bizi bekliyordu. Ama ben hep evimde yemek istedim. Bilmiyorum belki çekindiğimden belki kocamla baş başa olmak istediğimden. İşte biz bunu bu şekilde 2 ay kadar devam ettirdik. Ama geçen hafta kaynanam eşime bana çok sinirli olduğunu belirtmiş, kendi kendine bize küsmüş. İşten geldiğimde üçümüz oturduk konuştuk. Kendisi o bize geldiğinde benim ona surat astığımı ve eşimin gündüz vardiyalarında onu yemek için kullandığımı, hafta sonu ise yukarı çekilip onu aşağıya attığımızı söyledi. Halbuki hafta sonu bile çağırıyordum kendisini, bir çay bir kahve içmeye bile olsa. Bunları hep içinde biriktirmiş. Surat asmamım sebebi kaynanamla çok paylaşabileceğim bir şey yok. Canım sıkılıyor ve işten geliyorum uzanmak istiyorum ama o sürekli aşağıda olmamızı istiyor. Kendisini seviyordum elbet ama fazla samimi olmamaya gayret ediyordum. Çünkü ağzına ne gelse düşüncesi ne olsa söyleyebilen bir insan karakteri bu herkese bunu yapıyor. Zaten alıngan bir insanım bana yaparsa alınırım diye mesafeli olmaya gayret ediyordum işte. Bunların hepsini içinde biriktirmiş ve o akşam yüzümüze vurdu hepsini. Kış geldi soğuk benim evde kalın diye de sürekli söylerdi(mahallemizde doğalgaz yok, kendisi soba yakıyor biz elektrikli ısıtıcı yakıyoruz o yüzden) O böyle söyledikçe ben de eşimde ses etmezdik. Şimdi kış geldi diye muhtemelen bu sorunları çıkarttı onda kalmamamızı bile yüzümüze vurdu o akşam çünkü. İki gün ablam şehir dışında diye yeğenim bizimle kaldı. Onu bile kıskandı. 'x i aldınız yukarı beni aşağı attınız, bir yemeğe bile çağırmadın beni ben size ne yaptım, kaç akşamdır hep ağlıyorum, sen oğluma kaş göz yapıyorsun annene gitmeyelim diye, bana hep surat asıyorsun, kocana bu kadar tapma' vs şeyler söyledi. Şaştım kaldım. 'Ben eşimle de ayrı yemek istiyorum bazen bu benim hakkım değil mi ben kendime taban tencere aldım hevesle kullanmak için' dedim. Eşimde sağolsun beni savundu. Benim evim burası bu da karın ufoyu göstererek bu da sobam sana gelmicez sende kalmıcaz bunu anla dedi. Oda ağlayarak ben sizden bişey istemiyorum artık, gelmeyin zaten özlediğimden yaptım falan dedi gitti. Ben sinir krizi geçirdim çünkü kaynanamın ilk kez o yüzü ile karşılaştım. Ağlayarak beni evime götür anneme babama gitmek istiyorum dedim eşime. Oda hep yanımda olduğunu söyleyerek beni teselli etmeye çalıştı. Bu şekilde şeyler yaşadık işte. Tekken beni gördüğünde de bana çok pis olduğumu mutfaktaki el havlusu ile yeri sildiğimi(evi su bastığında sadece kurulamak için kulllanıp sonra yıkamaya atmıştım) evde donlarımı yerde bıraktığımı bunları görmek zorunda olmadığını söyledi. Don meselesi de ben işe gidiyorum sabah eşim uyuyordu eşimi cumaya kaldırmak için bizim anahtarımızla girmiş eve(anahtar eşim taşımadığı için portmantoda var) onu uyandırırken yatak odamda görmüş yani. Bende en son dayanamayarak 'burası benim evim benim düzenim çalışıyorum istediğim zaman toparlarım evimi dedim' kaynanamın biraz gelgitleri var. Sonra birden başka konu açmaya çalıştı sonra bizim sorunlarımızı halletmemiz lazım dedi benim kimse ile sorunum yok dedim gönderdim evden. O günden beri yani 3 gündür hiç ona uğramıyorum. Yediremiyorum yaşadıklarımı. Eşim destekçim gitme sorun yok diyor. Ama korkuyorum ilerde yüzüme vurulur diye.
Cümlenin başında beni en iyi tanıyan bile arkamda durmuyor demiştim. O kişi annem. O hissetti yaşananları ona anlattım ve bana kaynananla kal işte ne güzel yemeğin hazır olur sıcak evde olursun saygısızlık etme dedi. Belki de beni doldurmamak için yaptı ama yine de zoruma gitti..
Sizce ne yapmalıyım? Vicdan da yapıyorum kadını tek mi bırakıyorum diye. Ama benim psikolojimi bozuyor. Hakkını yiyemem çok yardımını da görmüşümdür. Ama evliliğimize alıştıkça böyle yapmaya başladı.. Sİzce ne yapmalıyım? Bu sorunlar oldukça ben ailemi özlemeye başladım. Evime gitmek istemiyorum..
Annen ayni benim annem.Kaynanam ne yapsa olur sikinti etme su huyu guzel der.Bir kere gaz vermek istemedigini itiraf etti.Merhabalar. Aranıza yeni katıldım. Artık dertleşeceğim yabancı insanlar istiyorum sanırım hayatımda. Çünkü beni en iyi tanıyan insan bile arkamda durmuyor.. Bana da bir akıl verin..
Ben yeni evliyim. 2 aylık. Eşimle 2 yıllık birlikteliğin ardından severek evlendim. Çok seviyorum, çok düşkünüm kendisine. Kayınvalidem altta biz üstte oturuyoruz. Kayınpederim vefat etmiş yıllar önce, kayınvalidem tek yaşıyor. Bir de görümcem var oda evli aynı ilçedeyiz. Çalışıyorum ben 8-5. Eşimde vardiyalı çalışıyor, üç vardiya dönüyor.
Konumuza gelecek olursak; eşim gündüz vardiyasında olduğunda beraber 5te işten çıkıyoruz. Kaynanam her çıktığımızda önce ona uğrayıp orda yemek yiyip yukarı çıkmamızı istiyordu. Eve geldiğimizde salataya kadar hazırlamış bizi bekliyordu. Ama ben hep evimde yemek istedim. Bilmiyorum belki çekindiğimden belki kocamla baş başa olmak istediğimden. İşte biz bunu bu şekilde 2 ay kadar devam ettirdik. Ama geçen hafta kaynanam eşime bana çok sinirli olduğunu belirtmiş, kendi kendine bize küsmüş. İşten geldiğimde üçümüz oturduk konuştuk. Kendisi o bize geldiğinde benim ona surat astığımı ve eşimin gündüz vardiyalarında onu yemek için kullandığımı, hafta sonu ise yukarı çekilip onu aşağıya attığımızı söyledi. Halbuki hafta sonu bile çağırıyordum kendisini, bir çay bir kahve içmeye bile olsa. Bunları hep içinde biriktirmiş. Surat asmamım sebebi kaynanamla çok paylaşabileceğim bir şey yok. Canım sıkılıyor ve işten geliyorum uzanmak istiyorum ama o sürekli aşağıda olmamızı istiyor. Kendisini seviyordum elbet ama fazla samimi olmamaya gayret ediyordum. Çünkü ağzına ne gelse düşüncesi ne olsa söyleyebilen bir insan karakteri bu herkese bunu yapıyor. Zaten alıngan bir insanım bana yaparsa alınırım diye mesafeli olmaya gayret ediyordum işte. Bunların hepsini içinde biriktirmiş ve o akşam yüzümüze vurdu hepsini. Kış geldi soğuk benim evde kalın diye de sürekli söylerdi(mahallemizde doğalgaz yok, kendisi soba yakıyor biz elektrikli ısıtıcı yakıyoruz o yüzden) O böyle söyledikçe ben de eşimde ses etmezdik. Şimdi kış geldi diye muhtemelen bu sorunları çıkarttı onda kalmamamızı bile yüzümüze vurdu o akşam çünkü. İki gün ablam şehir dışında diye yeğenim bizimle kaldı. Onu bile kıskandı. 'x i aldınız yukarı beni aşağı attınız, bir yemeğe bile çağırmadın beni ben size ne yaptım, kaç akşamdır hep ağlıyorum, sen oğluma kaş göz yapıyorsun annene gitmeyelim diye, bana hep surat asıyorsun, kocana bu kadar tapma' vs şeyler söyledi. Şaştım kaldım. 'Ben eşimle de ayrı yemek istiyorum bazen bu benim hakkım değil mi ben kendime taban tencere aldım hevesle kullanmak için' dedim. Eşimde sağolsun beni savundu. Benim evim burası bu da karın ufoyu göstererek bu da sobam sana gelmicez sende kalmıcaz bunu anla dedi. Oda ağlayarak ben sizden bişey istemiyorum artık, gelmeyin zaten özlediğimden yaptım falan dedi gitti. Ben sinir krizi geçirdim çünkü kaynanamın ilk kez o yüzü ile karşılaştım. Ağlayarak beni evime götür anneme babama gitmek istiyorum dedim eşime. Oda hep yanımda olduğunu söyleyerek beni teselli etmeye çalıştı. Bu şekilde şeyler yaşadık işte. Tekken beni gördüğünde de bana çok pis olduğumu mutfaktaki el havlusu ile yeri sildiğimi(evi su bastığında sadece kurulamak için kulllanıp sonra yıkamaya atmıştım) evde donlarımı yerde bıraktığımı bunları görmek zorunda olmadığını söyledi. Don meselesi de ben işe gidiyorum sabah eşim uyuyordu eşimi cumaya kaldırmak için bizim anahtarımızla girmiş eve(anahtar eşim taşımadığı için portmantoda var) onu uyandırırken yatak odamda görmüş yani. Bende en son dayanamayarak 'burası benim evim benim düzenim çalışıyorum istediğim zaman toparlarım evimi dedim' kaynanamın biraz gelgitleri var. Sonra birden başka konu açmaya çalıştı sonra bizim sorunlarımızı halletmemiz lazım dedi benim kimse ile sorunum yok dedim gönderdim evden. O günden beri yani 3 gündür hiç ona uğramıyorum. Yediremiyorum yaşadıklarımı. Eşim destekçim gitme sorun yok diyor. Ama korkuyorum ilerde yüzüme vurulur diye.
Cümlenin başında beni en iyi tanıyan bile arkamda durmuyor demiştim. O kişi annem. O hissetti yaşananları ona anlattım ve bana kaynananla kal işte ne güzel yemeğin hazır olur sıcak evde olursun saygısızlık etme dedi. Belki de beni doldurmamak için yaptı ama yine de zoruma gitti..
Sizce ne yapmalıyım? Vicdan da yapıyorum kadını tek mi bırakıyorum diye. Ama benim psikolojimi bozuyor. Hakkını yiyemem çok yardımını da görmüşümdür. Ama evliliğimize alıştıkça böyle yapmaya başladı.. Sİzce ne yapmalıyım? Bu sorunlar oldukça ben ailemi özlemeye başladım. Evime gitmek istemiyorum..
2 aylık evliyim don giydiğime dua et annecim deseydin keske xkkssksmsmskskMerhabalar. Aranıza yeni katıldım. Artık dertleşeceğim yabancı insanlar istiyorum sanırım hayatımda. Çünkü beni en iyi tanıyan insan bile arkamda durmuyor.. Bana da bir akıl verin..
Ben yeni evliyim. 2 aylık. Eşimle 2 yıllık birlikteliğin ardından severek evlendim. Çok seviyorum, çok düşkünüm kendisine. Kayınvalidem altta biz üstte oturuyoruz. Kayınpederim vefat etmiş yıllar önce, kayınvalidem tek yaşıyor. Bir de görümcem var oda evli aynı ilçedeyiz. Çalışıyorum ben 8-5. Eşimde vardiyalı çalışıyor, üç vardiya dönüyor.
Konumuza gelecek olursak; eşim gündüz vardiyasında olduğunda beraber 5te işten çıkıyoruz. Kaynanam her çıktığımızda önce ona uğrayıp orda yemek yiyip yukarı çıkmamızı istiyordu. Eve geldiğimizde salataya kadar hazırlamış bizi bekliyordu. Ama ben hep evimde yemek istedim. Bilmiyorum belki çekindiğimden belki kocamla baş başa olmak istediğimden. İşte biz bunu bu şekilde 2 ay kadar devam ettirdik. Ama geçen hafta kaynanam eşime bana çok sinirli olduğunu belirtmiş, kendi kendine bize küsmüş. İşten geldiğimde üçümüz oturduk konuştuk. Kendisi o bize geldiğinde benim ona surat astığımı ve eşimin gündüz vardiyalarında onu yemek için kullandığımı, hafta sonu ise yukarı çekilip onu aşağıya attığımızı söyledi. Halbuki hafta sonu bile çağırıyordum kendisini, bir çay bir kahve içmeye bile olsa. Bunları hep içinde biriktirmiş. Surat asmamım sebebi kaynanamla çok paylaşabileceğim bir şey yok. Canım sıkılıyor ve işten geliyorum uzanmak istiyorum ama o sürekli aşağıda olmamızı istiyor. Kendisini seviyordum elbet ama fazla samimi olmamaya gayret ediyordum. Çünkü ağzına ne gelse düşüncesi ne olsa söyleyebilen bir insan karakteri bu herkese bunu yapıyor. Zaten alıngan bir insanım bana yaparsa alınırım diye mesafeli olmaya gayret ediyordum işte. Bunların hepsini içinde biriktirmiş ve o akşam yüzümüze vurdu hepsini. Kış geldi soğuk benim evde kalın diye de sürekli söylerdi(mahallemizde doğalgaz yok, kendisi soba yakıyor biz elektrikli ısıtıcı yakıyoruz o yüzden) O böyle söyledikçe ben de eşimde ses etmezdik. Şimdi kış geldi diye muhtemelen bu sorunları çıkarttı onda kalmamamızı bile yüzümüze vurdu o akşam çünkü. İki gün ablam şehir dışında diye yeğenim bizimle kaldı. Onu bile kıskandı. 'x i aldınız yukarı beni aşağı attınız, bir yemeğe bile çağırmadın beni ben size ne yaptım, kaç akşamdır hep ağlıyorum, sen oğluma kaş göz yapıyorsun annene gitmeyelim diye, bana hep surat asıyorsun, kocana bu kadar tapma' vs şeyler söyledi. Şaştım kaldım. 'Ben eşimle de ayrı yemek istiyorum bazen bu benim hakkım değil mi ben kendime taban tencere aldım hevesle kullanmak için' dedim. Eşimde sağolsun beni savundu. Benim evim burası bu da karın ufoyu göstererek bu da sobam sana gelmicez sende kalmıcaz bunu anla dedi. Oda ağlayarak ben sizden bişey istemiyorum artık, gelmeyin zaten özlediğimden yaptım falan dedi gitti. Ben sinir krizi geçirdim çünkü kaynanamın ilk kez o yüzü ile karşılaştım. Ağlayarak beni evime götür anneme babama gitmek istiyorum dedim eşime. Oda hep yanımda olduğunu söyleyerek beni teselli etmeye çalıştı. Bu şekilde şeyler yaşadık işte. Tekken beni gördüğünde de bana çok pis olduğumu mutfaktaki el havlusu ile yeri sildiğimi(evi su bastığında sadece kurulamak için kulllanıp sonra yıkamaya atmıştım) evde donlarımı yerde bıraktığımı bunları görmek zorunda olmadığını söyledi. Don meselesi de ben işe gidiyorum sabah eşim uyuyordu eşimi cumaya kaldırmak için bizim anahtarımızla girmiş eve(anahtar eşim taşımadığı için portmantoda var) onu uyandırırken yatak odamda görmüş yani. Bende en son dayanamayarak 'burası benim evim benim düzenim çalışıyorum istediğim zaman toparlarım evimi dedim' kaynanamın biraz gelgitleri var. Sonra birden başka konu açmaya çalıştı sonra bizim sorunlarımızı halletmemiz lazım dedi benim kimse ile sorunum yok dedim gönderdim evden. O günden beri yani 3 gündür hiç ona uğramıyorum. Yediremiyorum yaşadıklarımı. Eşim destekçim gitme sorun yok diyor. Ama korkuyorum ilerde yüzüme vurulur diye.
Cümlenin başında beni en iyi tanıyan bile arkamda durmuyor demiştim. O kişi annem. O hissetti yaşananları ona anlattım ve bana kaynananla kal işte ne güzel yemeğin hazır olur sıcak evde olursun saygısızlık etme dedi. Belki de beni doldurmamak için yaptı ama yine de zoruma gitti..
Sizce ne yapmalıyım? Vicdan da yapıyorum kadını tek mi bırakıyorum diye. Ama benim psikolojimi bozuyor. Hakkını yiyemem çok yardımını da görmüşümdür. Ama evliliğimize alıştıkça böyle yapmaya başladı.. Sİzce ne yapmalıyım? Bu sorunlar oldukça ben ailemi özlemeye başladım. Evime gitmek istemiyorum..
teşekkür ederim. evet takmamam gerekiyor ama inanın çok zorlanıyorum. şuan herşey normale döndü artık benimle uğraşmıyor mesafemiz var. sadece eşimle gidiyorum evine. ama bu bile çok geliyor. değişik duygulardayımBenden sana bir tavsiye hiç kafana takma çünkü sadece kendine zarar vermiş olursun bu şekil de eşin de yanındaymış söylediğine göre kuralları kendine göre ayarla evinden soğuma böyle şeytani düşüncelere kapılma evin de Bakara Süresini dinle eğer başka biryere taşınma şansın yoksa bol bol dua et kayınvalidenin huyu için.Daha yeni evlisin ilerde ah nelere takılmışım diyeceksin ki işinde var kafanı dağıtan ne güzel ki.Eşin yanındaysa kuralları sen koy düzen senin ev senin çizgini bozmadan eşin bile olsa mesafeni belirle emin ol kayınvaliden oğlunu kaybetmektense uyum sağlamayı öğrenecektir sen taktıkça hoşuna bile gidebilir birşey yokmuş gibi işine git evine gel umarım herşey gönlünce olur
Haklısınız. Benim elimde her şey çok şükür eşimde yanımda. Herşeyi düzeltmek zorundaymAnnen ayni benim annem.Kaynanam ne yapsa olur sikinti etme su huyu guzel der.Bir kere gaz vermek istemedigini itiraf etti.
Sakin annene kanma.Sinirlarini çiz.Her ihlal edildiginde soyle. Boyle ömür gecmeyecegini belirt.Evlenirken esimize soz verdik kaynanamiza degil.Bezle istedigim yeri silerim.Donumu da salonuma koyarim iste o kadar.
Teşekkür ederim çok güzel yazmışsınız..Her aile binasında olan yeni geline manipülasyon eşliğinde yapılan cirkeflikler bunlar ..
benimkide aynı hatta daha beterdi..iftira bile atmisligi var...kocasını doldurup üstüme salması..oğlunu doldurmasi...anne babama beni eleştirmesi doldurması ayilıp bayılarak k.pederi doldurup bizim eve yollayıp duvarları yumruklatmasi eşliğinde zorla özür dilertirmesi soylemedigim şeyler için üstelik.. çok sabırlıymisim gerçekten neler yaşamışım...ah şimdiki aklımla o yasimda olsam keşke...neyse,
Sonuç nemi oldu? yaptığı kötülükleri diğer oğlundan gelinjnden kızından damadindan fazlasıyla çekti halada çekiyor...
Bense 20 yılın sonunda hal hatır sormak için bile aramıyorum...iyiliğime faydama birşey söylese bile eşime kıyamet kopartiyorum asla istemiyorum hayatımda ne iyiliklerini ne kötülüklerini tahammülsüzum...kadın iyiliğime bile konuşsa bozuyorum susturuyorum..keşke baştan yapsaydım hiç umursamasaydim canımı sıkmaya değmezmiş...olan gençliğime olmuş giden yıllarıma...
Size tavsiyem istediğini yapsın söylesin asla sinirlenmeyin kendinizi ispata ugrasmayin aman ben iyi olayım diye uğraşmayın. Asla iyi olamazsınız! zira siz onun en değerli varlığını elinden almış potasiyel düşmanısınız...
Kendi kendine küssün dursun selam vermiyormu sizde vermeyin suratmi asıyor sizde asın bırakın sizi bu şekilde kabullensin kötü hâlinizi benimsesin
Baştan kötü olmak iyidir en azından ileride pişman olmazsınız alışır nasılsa..
Kaynana milleti bukemedigi bileği öper herzaman...
Kimseye istemeden sunmayın iyi niyetinizi...o size nasılsa sizde öyle olun ...siz alttan alırsanız bir kez bile o bunu suistimal eder
Bu arada eşinize asla annesini kötülemeyin...mesafeli olmayı tercih ettiğinizi belirtin sadece...asla eşinizle annesi yüzünden tartışmayın..
Bu arada şu yedek anahtarı da ortalıkta bırakmayın siz yokken evinize girmesin...donlarinizi görmek zorunda olmadığını söylemiş bunu bahane edin ve anahtarı yok edin lütfen girmesin evinize
Terbiyesizlikten başka birşey değil...
Mahreminize mudahale etmeye hakkı yok neticede..
Burası benim evim deyin eşinize annesiyle konuşsun haddini bilsin
Be ne ya nedir bu çektiğimiz kaynanalardan ..çok sinirlendim şimdi gençlik yıllarim geldi gözümün önüne...ne kadar safmisin cekmisim bu kisiliksizleri..
Asla eşinizle aranızı bozmayın o size lazım...Teşekkür ederim çok güzel yazmışsınız..
Evet haklısınız ben kafama taktıkça ben umursadıkça kaynanam daha mutlu oluyor sanki. Şuan her şey normale döndü kendisi eşime bizi affettiğini söylemiş eşimde biz senden af beklemedik ki demiş.. Zaten bende içimde ne varsa hepsini yüzüne karşıda söyledim. Has ettim, iyi yaptım sizi özlediğimden yaptım falan deyip durmuştu. Bende sen nankörsün dedim üst katındaki insanları özlüyorum diye ağlıyorsun ben ailemi istesem her gün görürüm ama gitmiyorum evliliğe alışmak için onlarda beni özlüyorlar ama bir kere bunu bana sorun etmediler dedim. Siz mutlu olun yeter diyorlar dedim. Ağzı açık beni dinledi.. Don meselesinde istersem kapımın önüne koyarım benim evim burası seni alakadar etmez dedim. Bakma rahatsız oluyorsan gelme dedim. Söylediğim hiç bir şeye inanamadı. Ama o kadar rahatladım ki söyledikten sonra. Çok şükür.
Şimdi tek problem kendim. Yani bunları yaşadık evet içimdeki herşeyi de söyledim evet. Ama ben yine de mutlu olamıyorum. Kaynanamı görmek dahi istemiyorum. Eşimde şimdi o düzeldi sen neden böylesin diyor. Siz unutabilirsiniz ama ben unutamıyorum diyorum. Tamam unutamıyayım ama bunu eşime yansıtmamam evde artık ağlamamam lazım.. bir ayı geçti ben hala ağlıyorum evde bu olaylar yüzünden..
içimden gelmeyen bir şeyi nasıl yapabilirim ki. Eşim artık farkında kayınvalidemi sevmediğimin. Ben annemle konuştuğumda bile öyle bi bakıyorsun ki anneme diyor. Annem kıskanıyo evet ama sende o olaylardan sonra paylaşamıyorsun beni ben annemle iyi olayım istemiyorsun diyor. Annem o benim ben atamam tamam sorunlar oldu hep seni savundum sen yokkende hep seni destekledim, bir şey derse yine cevabını veririm. ama aartık annem hiç bir şey demiyor. gelip gitmiyor tam istediğin mesafe oldu daha neden uzatıyorsun diyor. ama ben yaşananları unutamıyorum ki. kaynanamla aynı ortamda bile olmak istemiyorum. bi lafı bile batıyor bana. görümcemdeydik onun robotu var ona gelin diye sesleniyor mesela. gelinleri hizmetci olarak görüyor demek ki. bu ufak seyler bile çok batıyor bana inanın. rol yapamıyorum. daha dün ağladım sadece b robot meselesi yüzünden. artık kaynanamda bişey yapmadığı için eşimin gözünde büyüten problemli ben olacağım..Asla eşinizle aranızı bozmayın o size lazım...
Kayınvalideniz taktik degistirip manipülasyona geçecek eşinize karşı sizi kötü edecek yüksek ihtimalle
Asla eşinize annesini eleştirmeyin aksine annesini sevdiginizi çok iyi biri gibi gördüğünüzü falan söyleyin ...kötü birşey soylersede cevabını verin..
Annesini overseniz eşinize ,k.valide eşinizi doldurdugu zaman o kötü olur siz değil unutmayın
Taktik her zaman ise yarar
Bu kadarı biraz abartı olmuş, üzerinden ay geçti, siz halâ aynı yerdesiniz ve durup durup ağlıyorsunuz. Böyle evlilik yürümez. Sorunu hallettikten sonra unutmayı öğrenmeniz gerekiyor. Gerekirse psikolojik destek alın, daha neler görüp yaşayacaksınız. Hepsini böyle biriktirirseniz hem kendinize hem evliliğinize zarar verirsiniz. Altı üstü kaynana hadsizlik yaptı siz de cevap verdiniz, hepsi bu yani. Öyle aylarca ağlanacak bir durum yok.Teşekkür ederim çok güzel yazmışsınız..
Evet haklısınız ben kafama taktıkça ben umursadıkça kaynanam daha mutlu oluyor sanki. Şuan her şey normale döndü kendisi eşime bizi affettiğini söylemiş eşimde biz senden af beklemedik ki demiş.. Zaten bende içimde ne varsa hepsini yüzüne karşıda söyledim. Has ettim, iyi yaptım sizi özlediğimden yaptım falan deyip durmuştu. Bende sen nankörsün dedim üst katındaki insanları özlüyorum diye ağlıyorsun ben ailemi istesem her gün görürüm ama gitmiyorum evliliğe alışmak için onlarda beni özlüyorlar ama bir kere bunu bana sorun etmediler dedim. Siz mutlu olun yeter diyorlar dedim. Ağzı açık beni dinledi.. Don meselesinde istersem kapımın önüne koyarım benim evim burası seni alakadar etmez dedim. Bakma rahatsız oluyorsan gelme dedim. Söylediğim hiç bir şeye inanamadı. Ama o kadar rahatladım ki söyledikten sonra. Çok şükür.
Şimdi tek problem kendim. Yani bunları yaşadık evet içimdeki herşeyi de söyledim evet. Ama ben yine de mutlu olamıyorum. Kaynanamı görmek dahi istemiyorum. Eşimde şimdi o düzeldi sen neden böylesin diyor. Siz unutabilirsiniz ama ben unutamıyorum diyorum. Tamam unutamıyayım ama bunu eşime yansıtmamam evde artık ağlamamam lazım.. bir ayı geçti ben hala ağlıyorum evde bu olaylar yüzünden..
Abartmıyor musunuz yaşananları unutmuyorum diye… insanlar size hak vermişler destek olmuşlar anne geri adım atmış. Siz hiç hata yapmıypr musunuz? İnsanlar hata yapar. Böyle basit şeyleri unutmazsanız evlilikte nasıl uzun yol gideceksiniz? Üstelik içinize de attığınız bir şey olmamız… bu incelik değil, bir noktadan sonra şımarıklık olur.içimden gelmeyen bir şeyi nasıl yapabilirim ki. Eşim artık farkında kayınvalidemi sevmediğimin. Ben annemle konuştuğumda bile öyle bi bakıyorsun ki anneme diyor. Annem kıskanıyo evet ama sende o olaylardan sonra paylaşamıyorsun beni ben annemle iyi olayım istemiyorsun diyor. Annem o benim ben atamam tamam sorunlar oldu hep seni savundum sen yokkende hep seni destekledim, bir şey derse yine cevabını veririm. ama aartık annem hiç bir şey demiyor. gelip gitmiyor tam istediğin mesafe oldu daha neden uzatıyorsun diyor. ama ben yaşananları unutamıyorum ki. kaynanamla aynı ortamda bile olmak istemiyorum. bi lafı bile batıyor bana. görümcemdeydik onun robotu var ona gelin diye sesleniyor mesela. gelinleri hizmetci olarak görüyor demek ki. bu ufak seyler bile çok batıyor bana inanın. rol yapamıyorum. daha dün ağladım sadece b robot meselesi yüzünden. artık kaynanamda bişey yapmadığı için eşimin gözünde büyüten problemli ben olacağım..