Merhaba hanımlar üşenmeden okuyacaklara şimdiden çok teşekkür ediyorum yazma amacım çok içime atmaktan bir nebze olsun rahatlamak için. Uzatmadan konuya geliyorum.Eşimin ailesiyle sevgiliyken tanışmadık ciddi dusundugumuzu ailelerimize söylediğimizde hepsi evimize geldi ilk o akşam gördük birbirimizi. Ben kuaförde saç yaptırdım elbise giydim falan evet abarttım belki ama onları önemsediğimden.. annesi benimle hiç ilgilenmedi nasılsın bile demedi güzel olmuşsun vs bunlar hiç olmadı hadi diyelim ki heyecan yaptı o da olabilir tabiki. Sonra biz onlara gittik yine aynı neyse numaramızı aldık hep aradım ben adım atmak istedim küçük olarak. Sonra uzatmadan nişanı yaptık 1 hafta geçti eşime demiş bana anne demiyo sonucta alışma süreci var kolay adapte olamayabiliyor insan. Kendimi zorladım anne diye hitap etmeye başladım. Ondan sonra birkaç gün arayamadığım oldu beni neden aramıyor diye yine oğluna söyletti. Bende aradım konuşmak istemiyorum dedi ben mecbur olduğum için değil kendim istediğim için arıyorum seni dedim suratıma kapatıp watsaptan mecbur değilmişsin ya beni arama gibisinden bişeyler söyledi bende yanlış anladığını açıkladım. Doğum günüm geldi kutlamadı hastalandım hiç aramadı oysa ben onun doğum gününü evine gidip kutlamıştım sürpriz yapmıştım neyse düğüne az kaldı ev bakıyoruz anneme yakın bakmışım diye ağladı bağırdı ve o evi tutturmadı kendisine yakın oturuyoruz şuan. Evlendik eşimle tartışmalar yaşadık araya girdi bana dedi her kavganizdan haberim olsun ben kulağını çekerim birkaç olay anlattım haklısın dedi sonra eşimin telefonuna gelen mesajı gördüm ona da sen haklısın ben senin yanındayım yazmış. Başı ağırsa eşimi arayıp hastaneye götürmesini istiyor. Eşi de var halbuki kahvede takılıyor onu cagirmiyor hadi işte falan olsa anlıcam. Eşimin de bir huyu var annesini bir yere götürecekse bana ısrar ediyor sen de gel annem seni de görsün diyor gidiyorum yol 1 saat sürüyorsa 15 dk hal hatır vs konuşup yola bakıyorum arka koltukta ağlıyor konuşmuyormuşum . Yemeklere çağırıyor gidiyoruz eşim saati abartıyor 12 ler oluyor eve gitmek istiyorum uzanmak istiyorum bana sürekli sıkıldın sen diye baskı yapıyor eve gidince arkamdan paragraf halinde mesaj atıp zorla geliyosan hiç gelme sen beni sevmedin zaten diye ajitasyon yapıyor eşim asla annesini haksız bulmuyor hep benim alttan almamı bekliyor. Evime gelmek istiyorlar beni degil eşimi arıyor eşim de bana sormadan hemen kabul edip bana söylüyor. Çocuğumuz oldu hiç benimle ilgi alakası yok kendi çocuğunu ve benim çocuğumu seviyor ben yokmuşum gibi davranıyor. Bir keresinde çocuğum tam o geldiğinde ağlıyordu uykusu vardı uyutmaya çalışırken seveyim dedi o sırada uyuyordu bende uykusu var dedim diye montunu giyip evimi terk etmeye kalktı ağlayarak.. evimde robot süpürge var aynısını gidiyor alıyor evlenmeden önceden beri kurutma makinasi istiyorum ( çamaşır) gidip alıyor airfrey alıyorum alıyor tabiki alabilir ama sinsice evimdekileri inceleyip hicbisey demeden alması garibime gidiyor. Hatta sultan papaganim var onu da aldı aynısını
Altın asla sevmem takmam deyip bende görüp altın alıp takıyor saçımı sarı yapıyorum o da sarışın oluyor kendi saçları yanmış benimkiler uzun saçların da uzuyo benim belime kadardı deyip anlatıyor. Vee sadece oğlunu arayıp beni asla aramıyor artık kafaya takmaktan kendime zarar verdiğimi düşünüyorum lütfen yorumlarınızı bekliyorum bu arada bu zamana kadar hiç saygısızlık yapmadım kendi kızı olmamış annem ile ilişkimi kıskandığını düşünüyorum çünkü anneme ne zaman yakınlık kursam çok kötü bakışlar atıyor ve evlendigimizden beri annemle hiç görüşmüyor gereksiz yere çok alınganlık yapıyor kendi ailesi de ona söylüyor psikolojin bozuk destek al diye ama kabul etmiyor. Nasıl başa çıkabilirim görüşmek istemiyorum ama torunu bahane ederek bir araya geliyoruz hiç içimden gelmiyor eşim annesini tutuyor evi kadın çekip çevirir bana sorulması gerek evime gelirken diyorum ayipliyosun yani annemi diyerek bana kızıyor. Tam bir kızılcık şerbeti fatih. Lütfen bana yol gösterin