Aslında bunların hepsi bizim iyi niyetimizden kaynaklanıyor. Ben şimdiye düğüne kadar hiç ağzımı açıp şunu isterim demedim. Onlarda sormadı zaten. Ama böyle eski püskü şeyleri getirip bak ben getirdim havalarına deli oluyorum. Bizde evlendiğimizde eşimin kıyafetleri diğer odada bekar dolabındaydı. Evlenmeden aylar önce eşim o eve taşınmıştı zaten. Yatak odası takımımız geldi, annesi düğünden önce 10 gün kaldı evde, yerleştirmemiş. Ben balayından sonra yerleştirdim. Bir gün 2 tane cam tereyağlık verdi, o sıra ben yoktum şehir dışındaydım. Döndüğümde eşim gösterdi annem hediye etti diyeç Bende ilk defa evimize bişey aldığı için şaşırmıştım. Eşim 1 ay annemin tereyağlıkları, çok güzellermiş diye gezdi. Halbuki mutfak ağzına kadar benim annemin ve ablamın aldıklarıyla dolu. Ben doğru dürüst bişe almadım, annemle ablam herşeyi düşünüüp almoşlardı çeyizime. Ama niyeyse bu 2 tereyaplık kıymete bindi. SOnradan öğrendimki o tereyaplıkları benim ananem hediye etmiş kvdeme, o da bizim eve bırakmış. Yani yine düşünüp aldığı bişey değil. Nişanlıykende, evlendikten sonraki ilk bayram el öpmeye tam 20 saat gittiğim halde,, hiçbir hediye görmedim. İLk bayram el öpmeye kalkıp evlerine gidiyorum. yada nişanlıyım bayram geçiriyorum. hiç umrunda olmadı. Sonra doğum yapacağım zaman kendi ağzımla doğum hediyesi istedim. Eşime söyledim, adettir doğum hediyesi anneye bilezik takılır, annenlere söyle dedim. bizimkilerde takacak, annenlerinde takması lazım dedim. düğünde yapmadığımı doğumda yaptım. kendime zorlada olsa bilezik taktırdım. gerçi bilezik değil, bileklikti, içi boştu, bozdurdum 6 gr etti, ama olsun aldırdım ya içimde kalmadı.