- 10 Haziran 2020
- 104
- 35
- 13
- Konu Sahibi namelessmom
- #1
eşimle kirada yaşıyorduk. beş ay sonra kirayı ödemekte zorlanmaya başladık. eşim işten çıkarıldı. ev sahibimiz bu nedenle bizi evden çıkardı. kira borcumuzu evdeki eşyalarımızı satarak ödedik. o esnada hamileydim. boş evi gördüğümde resmen yıkılmıştım. eşimin ailesinin yanına yerleştik. ailesi bizi istemediği için eşim istanbul dışına çalışmaya, ben ise memleketime ailemin yanına döndüm. çok zor bir hamilelik geçirdim. bulantılar ağrılar kusmalar 6 ay sürdü. eşim ilk aylarda beni asla arayıp sormadı. sonra ısrarla aramaya başladı bu defada ben uzaklaşmıştım. memleketime gelince görüşmek zorunda kaldım bebeğim için. ardından benim ailemin ısrarıyla barıştık. sonradan yeniden işten ayrıldı ailesinin yanına döndü fakat ben konyada kalmaya devam ettim hamileliğim boyunca ayrı yaşadık. doğumuma yakın istanbula eşimin ailesinin yanına dönebildim. kavga dövüş geçirdim doğum yaptığım son ana kadar günleri. sürekli kötü davranıyordu eşim. çalışmadığı için acısını benden çıkarıyordu. ağlaya ağlaya gittim doğuma. kimse yoktu yanımda. devlette doğum yaptığım için eşimi de yanıma almadılar. şimdi kızım büyüdü 4 aylık olduk. eşim çalışmaya başladı kızımın nasibiyle şükür. evde odamız yok hamileliğimde de şimdi de minderlerde yatıyoruz kızımla. kimsenin umrunda değil bu. eşimin annesi ve babası açık açık bu eve yerleşmeyin yatak odası alamazsınız diye baskı uyguluyor. eşimin maaşını istiyorlar. annesi ve babası çalışmasına rağmen evi eşim geçindirsin istiyorlar ben eşimin eskimiş pijamalarıyla dururken. üstelik üç çocuğuyla haftanın dört günü burada sere serpe eşiyle birlikte yatıya kalan bi görümcem var. onlar geldiğinde buzdolabı dolup taşıyor gittiklerinde hiçbi şey kalmıyor. eşim eski borçlarını ödediği için ne eve bi şey alıyor ne bana ne de bebeğimize. başkalarının verdiği kıyafetleri giydiriyorum bebeğime. bezini zor alıyoruz. ailesi asla destek olmuyor. günlerdir kahvaltı yapmıyorum. emziren bi anneyim. eşimin annesi babası bizden şampuanı peçeteyi saklıyor. sürekli kovuyorlar çocuğa şükredin süreniz az kaldı diyorlar. ve bunları duymayı ve yaşamayı hak edicek hiçbi şey yapmadım canım çok yanıyor ölmek istiyorum. aileme asla anlatmıyorum bunları onları da mahvedemem. ne yapıcam hiç bilmiyorum.