Merhaba arkadaşlar,sıkıntılı olduğum şu dönemlerde fikirlerinize ihtiyacım var,bu nedenle bana yardımcı olursanız çok sevinirim..Biz eşimle 2 yıllık evliyiz.Aileler arasında uçurum denecek kadar kültür farkı var,bu da aramızda evlendiğimiz günden beri tartışmalara neden oldu...
Eşimin ikinci evliliği,ailem gerek bu nedenle,gerekse maddi,manevi nedenlerle beni eşimi bana pek uygun bulmadılar;özellikle annem aramızdaki kültür farlılıkları nedeniyle bu evliliği hiç onaylamadı kendi yaşadığı sıkıntılara benzer sorunlar yaşayacağımı hep ileri sürdü eşim 6 kardeş 4 kız kardeşler birde abisi var bu kadar çok kadın arasında hep ezerler beni kaygısıyla doluydu,bir anne olarak...
Gerçekten de çok anlayışlı insanlar değiller maddi açıdan evlendiğimizde hep eşimle ben yaptık her şeyi,hatta ailem daha çok destek verdi ve geçici bir süre olarak planlamıştık ama hala anneme miras bir evde oturuyoruz hala oturmak zorundayız ,bebeğimiz var,üniversite mezunu olduğum halde çalışamıyorum bu yüzden de maddi problemler oluyor kiraya çıksak dahada büyüyecek. İki yıldır bu konuda hep tartışma konusu oldu bizim için eşim bunun altında ezildiğini belirtti hep,ailemin onu istemediğini,hep çok bilmiş davrandıklarını belirtti.Ailemse özellikle annem bana layık olmayan biri olduğunu düşündüğü için eşimle arası hep limoni oldu..Bense onun ailesiyle aynı şekilde;onların doğrularıyla aynı değil doğrularımız,kadınlara pek değer veren bir aile değiller yani,gelin hizmet eder,kocasının lafından çıkmaz gibi düşünceleri var.Özellikle oğullarını analık,babalık haklarını öne sürerek hep bir baskı unsuru yaratmaya çalışıyorlar.Özellikle annesi ve 4 kardeşi kız kardeşleri ablaları işte ''anne babadan daha önemli bir şey yok evladın oldu gördün mü ''anlamında konuşuyorlar.
Bize geldiklerinde istedikleri gibi bir düzen yürütmeye çalışıyorlar.Hani burası oğlumun evi yada kardeşimizin evi tarzında davranıyorlar. Örneğin;bize en son geldiğinde küçük ablası, mutfakta bardakları mı düzeltiyor ''ben böyle sevmiyorum diyerek''ve inanılmaz patavatsızlıkları var buda her geldiklerinde yada ben her onlara gittiğimde dile geliyor ve sonunda biz birbirimizi yiyoruz özellikle çocuğumu yetiştirirken benle inatlaşıyorlar.İşte mikroplara alışsın,her şeyi eline ver v.s..Ama hasta oluyor,olmaz almamalı ama senin istediğine saygı duymuyor,laf anlamıyorlar..Ben yapı olarak hep incitmeden bir şeyler anlatırım.Hatta eşim senin kadar bir şeyleri kırmadan anlatan bir insan daha tanımadım der fakat bu insanlarla hep çatışma yaşıyoruz.Laf koymalarına v.s. ben yapı gereği onlar gibi cevap veremiyorum ama tek şükür ettiğim eşimin ailesinde ki bu bayanlara uzak oturmam.Anne,babayla oturmamız için baskıda oldu zamanında,toparlayın diye kendinizi,işte doğum oldu yanımızda kalsın gelin iki ay ama asla yapamayacağımı bildiğimden dolayıbaşta istemedim, bütün ısrarlara rağmen;
Ama eşim zaman zaman beni korkutuyor konuşmalarıyla işte bende ana babayla oturmak istemem ama ilerde işlerim kötü olursa senin ailende yada benim ailemin yanında geçici olarak otururuz tarzında konuşuyor hani geçici olarak bende diyorum biz onlara güvenerek mi evlendik??Biliyorum ki ister geçici olsun ister kalıcı değil aynı evde yakın oturmayı bile kaldıramam ve her zaman eşime diyorum o insanlarla farklıyım sen hep diyorsun benim kadar ince düşünceli değiller diye bu nedenle mesafe hep saygıyı korur diyorum yani onlarla uzak oturduğum sürece huzurlu,mutlu olurum diyorum. Ama bu konu aralıklı olarak hep gündeme geliyor şu anda abisi oturuyor ev almak için ailesiyle ve ne kadar zorda olduğunu görüyor abisinin,eltim her gittiğimizde yüzünden düşen bin parça gerçi bana çok iyiymiş gibi gösteriyor ama böyle olmadığı çok ortada.Geçen hatta kaynanam ve görümcem hep beraber bizde oturuyoruz kaynanam;'' çula,çaputa hep para harcıyorlar'' diye şikayetlendi, abisi ve eltim için görümcem de; ''ben kızıma 25tl'lik hırka alamadım o kendisine alıyor'' diye annesine gaz verebiliyor.Sonra eşime diyorum işte birlikte yaşarsan aldığın en ufak bir şey bile göze batar kimseyi ilgilendirmez ki isterlerse bütün paralarını harcarlar,bir hırkaya 100 tl de verebilir diyorum kimseyi ilgilendirmez''İşte onlarda bir an önce para biriktirip ev alsınlar diye tükeniyorlar diyebiliyor,halbuki gerçek başka...
Sizden ricam ,daha nasıl eşimin zaman zaman yakın oturmak yada geçici maddi problemler nedeniyle birlikte oturmak fikirlerini nasıl çürütebilirim?Nasıl anlatsam da böyle bir şeyin gerek geçici, gerek kalıcı olsun gerçek olması durumunun bizim evliliğimizi bitirebileceğine inandırabilirim ???Birde hep ben bunlardan bahsettiğimde huy edindi oda benim ailemi hep bahane ediyor kısasa kısas yapıyor bu durumdan nasıl kurtarabilirim evliliği mi??
Eşimin ikinci evliliği,ailem gerek bu nedenle,gerekse maddi,manevi nedenlerle beni eşimi bana pek uygun bulmadılar;özellikle annem aramızdaki kültür farlılıkları nedeniyle bu evliliği hiç onaylamadı kendi yaşadığı sıkıntılara benzer sorunlar yaşayacağımı hep ileri sürdü eşim 6 kardeş 4 kız kardeşler birde abisi var bu kadar çok kadın arasında hep ezerler beni kaygısıyla doluydu,bir anne olarak...
Gerçekten de çok anlayışlı insanlar değiller maddi açıdan evlendiğimizde hep eşimle ben yaptık her şeyi,hatta ailem daha çok destek verdi ve geçici bir süre olarak planlamıştık ama hala anneme miras bir evde oturuyoruz hala oturmak zorundayız ,bebeğimiz var,üniversite mezunu olduğum halde çalışamıyorum bu yüzden de maddi problemler oluyor kiraya çıksak dahada büyüyecek. İki yıldır bu konuda hep tartışma konusu oldu bizim için eşim bunun altında ezildiğini belirtti hep,ailemin onu istemediğini,hep çok bilmiş davrandıklarını belirtti.Ailemse özellikle annem bana layık olmayan biri olduğunu düşündüğü için eşimle arası hep limoni oldu..Bense onun ailesiyle aynı şekilde;onların doğrularıyla aynı değil doğrularımız,kadınlara pek değer veren bir aile değiller yani,gelin hizmet eder,kocasının lafından çıkmaz gibi düşünceleri var.Özellikle oğullarını analık,babalık haklarını öne sürerek hep bir baskı unsuru yaratmaya çalışıyorlar.Özellikle annesi ve 4 kardeşi kız kardeşleri ablaları işte ''anne babadan daha önemli bir şey yok evladın oldu gördün mü ''anlamında konuşuyorlar.
Bize geldiklerinde istedikleri gibi bir düzen yürütmeye çalışıyorlar.Hani burası oğlumun evi yada kardeşimizin evi tarzında davranıyorlar. Örneğin;bize en son geldiğinde küçük ablası, mutfakta bardakları mı düzeltiyor ''ben böyle sevmiyorum diyerek''ve inanılmaz patavatsızlıkları var buda her geldiklerinde yada ben her onlara gittiğimde dile geliyor ve sonunda biz birbirimizi yiyoruz özellikle çocuğumu yetiştirirken benle inatlaşıyorlar.İşte mikroplara alışsın,her şeyi eline ver v.s..Ama hasta oluyor,olmaz almamalı ama senin istediğine saygı duymuyor,laf anlamıyorlar..Ben yapı olarak hep incitmeden bir şeyler anlatırım.Hatta eşim senin kadar bir şeyleri kırmadan anlatan bir insan daha tanımadım der fakat bu insanlarla hep çatışma yaşıyoruz.Laf koymalarına v.s. ben yapı gereği onlar gibi cevap veremiyorum ama tek şükür ettiğim eşimin ailesinde ki bu bayanlara uzak oturmam.Anne,babayla oturmamız için baskıda oldu zamanında,toparlayın diye kendinizi,işte doğum oldu yanımızda kalsın gelin iki ay ama asla yapamayacağımı bildiğimden dolayıbaşta istemedim, bütün ısrarlara rağmen;
Ama eşim zaman zaman beni korkutuyor konuşmalarıyla işte bende ana babayla oturmak istemem ama ilerde işlerim kötü olursa senin ailende yada benim ailemin yanında geçici olarak otururuz tarzında konuşuyor hani geçici olarak bende diyorum biz onlara güvenerek mi evlendik??Biliyorum ki ister geçici olsun ister kalıcı değil aynı evde yakın oturmayı bile kaldıramam ve her zaman eşime diyorum o insanlarla farklıyım sen hep diyorsun benim kadar ince düşünceli değiller diye bu nedenle mesafe hep saygıyı korur diyorum yani onlarla uzak oturduğum sürece huzurlu,mutlu olurum diyorum. Ama bu konu aralıklı olarak hep gündeme geliyor şu anda abisi oturuyor ev almak için ailesiyle ve ne kadar zorda olduğunu görüyor abisinin,eltim her gittiğimizde yüzünden düşen bin parça gerçi bana çok iyiymiş gibi gösteriyor ama böyle olmadığı çok ortada.Geçen hatta kaynanam ve görümcem hep beraber bizde oturuyoruz kaynanam;'' çula,çaputa hep para harcıyorlar'' diye şikayetlendi, abisi ve eltim için görümcem de; ''ben kızıma 25tl'lik hırka alamadım o kendisine alıyor'' diye annesine gaz verebiliyor.Sonra eşime diyorum işte birlikte yaşarsan aldığın en ufak bir şey bile göze batar kimseyi ilgilendirmez ki isterlerse bütün paralarını harcarlar,bir hırkaya 100 tl de verebilir diyorum kimseyi ilgilendirmez''İşte onlarda bir an önce para biriktirip ev alsınlar diye tükeniyorlar diyebiliyor,halbuki gerçek başka...
Sizden ricam ,daha nasıl eşimin zaman zaman yakın oturmak yada geçici maddi problemler nedeniyle birlikte oturmak fikirlerini nasıl çürütebilirim?Nasıl anlatsam da böyle bir şeyin gerek geçici, gerek kalıcı olsun gerçek olması durumunun bizim evliliğimizi bitirebileceğine inandırabilirim ???Birde hep ben bunlardan bahsettiğimde huy edindi oda benim ailemi hep bahane ediyor kısasa kısas yapıyor bu durumdan nasıl kurtarabilirim evliliği mi??
Son düzenleme: