- 21 Haziran 2016
- 9.255
- 25.572
- 548
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
Ya zaten adam 20 yıldır kendi evinin dışına çıkmıyor kimsede asla yatılı kalmaz. Kardeşinin evine gittiğinde sabaha kadar uyuyamıyormuş. İlk defa bizim eve geldi işte. Bizim eve gelip kaldığını duyan arkadaş ve akrabaları çok şaşırdı meşhur olduk bu yüzden. "eee artık bize de gelcen" falan demeye başladılar ama kp gitmiyor. Kendimi özel saymalıyım valla bir benim eve geldi diye :)Kayınvalidenize çok üzüldüm ne çekti kadın yıllarca kimbilir.
Adam hasta kabul. Ama birçok kişide var psikolojik rahatsızlıklar. Ben de depresyon , takıntılar nelerle uğraşıyorum . Başkalarından acısını çıkarmamak gerekli. İnsanları üzmek kırmak söz konusu bile olmamalı. Madem kendine hakim olamıyor otursun evinde misafirlik falan öyle sosyalleşmeleri yapacak durumu yok. Hastalığının sorumluluğunu almalı. Ama nerde. Kp öfke sorunu da var. Her açıdan çok sorunlu.
Bizede gel diyenler ne çekeceğini bilmiyor ondanYa zaten adam 20 yıldır kendi evinin dışına çıkmıyor kimsede asla yatılı kalmaz. Kardeşinin evine gittiğinde sabaha kadar uyuyamıyormuş. İlk defa bizim eve geldi işte. Bizim eve gelip kaldığını duyan arkadaş ve akrabaları çok şaşırdı meşhur olduk bu yüzden. "eee artık bize de gelcen" falan demeye başladılar ama kp gitmiyor. Kendimi özel saymalıyım valla bir benim eve geldi diye :)
Geçmiş olsun diyesim geldi. Zaten tadilat falan çok yorgunmuşsunuz bir de sorunlunun biriyle uğraşmışsınız. Şimdi kendinizi nasıl hissediyorsunuz. Öfkeli misiniz. Görünceniz neden öyle davrandı acaba. Babasını suçlayamayınca size yüklendi o da .Ya zaten adam 20 yıldır kendi evinin dışına çıkmıyor kimsede asla yatılı kalmaz. Kardeşinin evine gittiğinde sabaha kadar uyuyamıyormuş. İlk defa bizim eve geldi işte. Bizim eve gelip kaldığını duyan arkadaş ve akrabaları çok şaşırdı meşhur olduk bu yüzden. "eee artık bize de gelcen" falan demeye başladılar ama kp gitmiyor. Kendimi özel saymalıyım valla bir benim eve geldi diye :)
Görümcem niye öyle yaptı bilmiyorum vallahi ama "sarhoştum, kırdım sizi özür dilerim" falan diyor. Ama görümceme üzülmüyorum çünkü o zaten böyle abartılı yaşar herşeyi, duyguları da abartılıdır. içtiği zaman da saçmalar, çok tatlıdır aslında. Bir de görümcem bizimle yaşıt. Eşimle aralarında 1.5yıl var ve kardeş kardeşe düşüncesiz laflar da edebilir, kavga da eder barışır da" onda sorun yok. Ama ben Kayınpederimin tepkisine üzüldüm. Bağırmak "biz gidelim!" falan diye bizi suçlayıcı şekilde konuşmak yerine bizi bir kenara çekip "bakın çocuklar böyle böyle böyle" diye ne derdi varsa, veya bizim ne hatamız varsa bize daha sakin ve sevecen bir şekilde konuşacak olgunlukta bir insan. Niye böyle yaptı ben ona üzüldüm. Hem ne hatamız var idiyse, ki görümcem de bunu görmüş ben niye göremiyorum diye üzüldüm. Ama bence benim hatam onları mutlu etmek için kendimi fazla kasmış olmam belki de, böyle her şey mükemmel olsun diye çabalamam ve bu da dışarıdan gerginlik olarak algılandı belki de bilemiyorum. Ancak şu var ki ben kayınpederimin düzenini ne yaparsam yapayım zaten oluşturamam O kendi eşyalarını kendi düzenini kendi eliyle yaptığı şeyleri ister. e bunu da göze alarak geldi zaten mutlaka. Ben onu memnun edemeyeceğimi bilip biraz daha rahat olmalıydım.Geçmiş olsun diyesim geldi. Zaten tadilat falan çok yorgunmuşsunuz bir de sorunlunun biriyle uğraşmışsınız. Şimdi kendinizi nasıl hissediyorsunuz. Öfkeli misiniz. Görünceniz neden öyle davrandı acaba. Babasını suçlayamayınca size yüklendi o da .
Bu kadar iyi olmaniz da bi hastalik olabilir mi ..Sevgili Arkadaşlar benim derdim kayınpeder ile ilgili. Ben annemi 20 yaşımda kaybettim, 43 yaşıma kadar da yalnız yaşadım. Kendi ayaklarım üstünde duran, iyi bir eğitimi ve kariyeri olan birisiydim. Eşimin ailesi de çok iyi insanlar. Kv çok sevgi dolu anlayışlı bir insan, bana asla “kaynanalık” yapmaz ve onu çok severim. Kp ise sorunlu, iyi bir insan ama obsesif kompulsif bozukluğu var. Herşeye titizlenir strese girer. Herşeyini önceden planlar, tuvalete gideceği saatten tutun, kahvaltıdaki domateslerin tabaktaki yerleştirilme yerlerine (simetri hastalığı var), Çarşamba öğlen saat kaçta ne yiyeceğine kadar, her şeyi titizlikle planlar. Pazara gidilecek bir gece önceden ciddi bir tantane tek tek sebze poşetleri, şu poşete şu sebze diye itinayla pazar çantasına yerleştirilir, pazardan alınan maydanozlar saatlerce suda yıkanır, boylarına göre üç ayrı gruba ayrılır ve buzdolabina öyle yerleştirilir falan. Her sebze için böyle işlem yapılır. Liste uzar gider. Adam sürekli böyle diken üstünde, her şeyi hesaplıyor, herhangi bir şey 1 santim yerinden oynasa stres olur. Hal böyle olunca asla kendi evi dışına, misafirliğe gitmek ve kendi evi dışında bir yerde yatılı kalmak istemez; kendi kızında bile kalmaz.
Bu sene 4 yıldır evli olduğum eşimle bir ev aldık. Yazın kv, kp ve görümcem (farklı şehirde oturuyorlar) bize geldiler. Ben tabi biraz tedirgin oldum hem deneyimsizim misafir ağırlamak konusunda hem de kayın pederin özel durumu nedeniyle onları memnun etmek ve en iyi şekilde ağırlama telaşına düştüm. Bu arada biz eşimle çok çok kötü bir dönemden geçtik. Evde tadilat ve usta sorunu yaşayan bilir berbat bir şeydir ama bizim yaşadıklarımız ise akıl almaz şeylerdi (anlatmam çok uzun) eşimle bu yüzden aramız açıldı kavga ettik vs hayatımızda ilk defa, ki biz normalde hiç kavga etmeyiz. Kayınlarım da tam bu dönemin üstüne geldiler. Ben aylardır yorgun, uykusuz ve perişandim. Değil birgün, yarım gün bile dinlenemedim. Saçıma gidip dip boya bile yaptıracak fırsatım olmadı. Neyse bunlar geldi. Görümcem 10 gün, Kv ve Kp 1 ay kaldı. Ben her sabah sabahın 6.30’unda kalktım kahvaltı hazırladım. Masanın örtüsü, domatesin simetrisine kadar her şeyi mükemmel yapmaya çalıştım. Neyse bir gün pazara gideceğiz, saat 1 de çıkmak üzere anlaştık. Ben biri 1 geçse kp huzursuz olacak, bunu bildiğim için 12.50de her şeyimi hazırladım. Benim hazır olduğumu gören kv “hadi Ahmet çocuklar hazır” dedi Kp bir anda sinirlendi “e saat 1de çıkacaktık ben kendimi 1’e göre ayarladım” dedi. Eşim de “ben daha hazır değilim” dedi Ben “tamam 1 de çıkacağız zaten” dedim. Eşim sinirli sinirli “ben hazırım demedim sen hazırım mı dedin?” dedi bana. Ben “hazırım demedim, 1 de çıkacağız zaten sorun yok aşkım” dedim. Kp bir bağırdı. “Siz ne yapıyorsunuz böyle, devamlı kavga ediyorsunuz, hem “aşkım” diyorsunuz hem birbirinize iğneli laflar sokuyorsunuz, üç günlüğüne evinize geldik devamlı huzursuzluk çıkarıyorsunuz eğer siz birbirinize böyle alıştıysanız biz gidelim! Bizim geleceğimizi aylar öncesinden biliyordunuz hiçbir hazırlığınız yok her şeyiniz düzensiz” diye bağırdı. kv ona sus diye işaret yaptı. kp "yooo susmayacağım canıma tak etti" falan.
Ben yıkıldım. Onca eziyet çektim, onca fedakarlık yaptım, yaz süresince onlarla ilgilenmek için iş almadım, müsteri kaybettim vs. Sırf mutlu olsunlar diye kendimi paraladım. Ama sonuç başarısızlık. Mutlu olsun rahat etsin istemiştim oysa, biraz da bencilce çünkü yarın öbür gün yaşlanacaklar elden ayaktan düşünce bakıma muhtaç hale gelecekler ve ben onlara bakmak için oturduğum şehirden taşınmak zorunda kalmak istemiyorum, onlar benim evimde rahat etsinler,oturduğumuz yeri sevsinler ki ileride bizim yanımızda kalırlar” diye düşünüyordum.
Herkes kv ve kp yakında olunca şikayet eder ama asıl uzakta olunca zor. Çünkü ziyarete gidince mecburen uzun kalınıyor. Onlar bir ay bizde biz bir ay onlarda ve bütün düzen bozuluyor her iki tarafın da. Şimdi Aralıkta yine gideceğiz yanlarına. Onlar da yazın bize gelecekler. Ben nasıl davranacağımı şaşırdım artık.
Bir de üstüne üstlük görümcem geçenlerde telefonda arayıp “Ben anneme babama çok üzülüyorum, siz çok kötüydünüz, benim de tatilim mafoldu” demez mi Ay ne yaptık biz anlamadım. Yanlarında kavga da etmedik. Eşim de ben de saygılı davrandık, ne istedilerse yaptık. Ne hata ettik anlamadım?
Evet çok özel sayın kendinizi kayinbabaniz çünkü bi ilah :) adam o kadar iyilige hastalik kisvesi altinda rezilce bi cevap vermis siz hala kaynanam canim kayinbabam balım gorumcem aslinda tatlıdır falan yazdikca bu konuyu okuyorlar burdan siz de onlara göre cümleler yaziyormussunuz gibi geldi.Ya zaten adam 20 yıldır kendi evinin dışına çıkmıyor kimsede asla yatılı kalmaz. Kardeşinin evine gittiğinde sabaha kadar uyuyamıyormuş. İlk defa bizim eve geldi işte. Bizim eve gelip kaldığını duyan arkadaş ve akrabaları çok şaşırdı meşhur olduk bu yüzden. "eee artık bize de gelcen" falan demeye başladılar ama kp gitmiyor. Kendimi özel saymalıyım valla bir benim eve geldi diye :)
Valla hiç belli olmaz buraya yeni üye oldum ben de :)))))))))). Yok ama neyse onu yazıyorum. Görümcem tatlıdır, çılgın, deli, kafa bir insandır aslında, gürümcem demem kankam derim hep. Kayınvalideme de laf söyletmem, canımdır gerçekten. Kayınpedere balım dediğimi hatırlamıyorum yalnız :) kv'deme çok çektirmiş, ben olsaydım boşardım ama kadın seviyor kocasını o da onun özeli beni ilgilendirmez ama KP de, kültürlü bir insan, bir konuşur, bin düşünür ve bana koyan da bu oldu işte.Evet çok özel sayın kendinizi kayinbabaniz çünkü bi ilah :) adam o kadar iyilige hastalik kisvesi altinda rezilce bi cevap vermis siz hala kaynanam canim kayinbabam balım gorumcem aslinda tatlıdır falan yazdikca bu konuyu okuyorlar burdan siz de onlara göre cümleler yaziyormussunuz gibi geldi.
Doğru diyorsunuz görümce ile görev paylaşımı yapacağız zaten. Ama şimdiden görümcem şikayet ediyor "ben hiçbir yere gidemiyorum da annemleri babamları bırakamıyorum ben burada hapisim" diye. Ama bu bizim suçumuz değil O da farklı bir şehirde evlenseydi, farklı bir şehirde çalışıyor olsaydı onun da kaderi farklı olurdu.Bu kadar iyi olmaniz da bi hastalik olabilir mi ..
Iyi niyet hastalığı..
Ben hayatta 1ay kalan insanlar icin 06.30 da kalkmam.10 senedir pazar ve cumartesi gunleri dışında eşime kahvalti hazirlamadim ..Esim kalkar hazirlar..Kayinpeder bu kadar titize 1ay kalmasın..
Yaşlanınca siz niye bakıyorsunuz nerden çıktı sizi mi doğurdu sizi mi okuttu görümce de var sonuçta.
Neden kendi hallerine bırakmıyorsunuz. Herkesin bir düzeni var domatesleri de eğri büğrü koyardım... bi kavga çıkarıyorsa küçücük bir domatesten çıkarıp kendiler mahçup olsaydı. 6 buçukta uyanıp kahvaltı hazırlıcam hı bi de. Hadi ordan..Sevgili Arkadaşlar benim derdim kayınpeder ile ilgili. Ben annemi 20 yaşımda kaybettim, 43 yaşıma kadar da yalnız yaşadım. Kendi ayaklarım üstünde duran, iyi bir eğitimi ve kariyeri olan birisiydim. Eşimin ailesi de çok iyi insanlar. Kv çok sevgi dolu anlayışlı bir insan, bana asla “kaynanalık” yapmaz ve onu çok severim. Kp ise sorunlu, iyi bir insan ama obsesif kompulsif bozukluğu var. Herşeye titizlenir strese girer. Herşeyini önceden planlar, tuvalete gideceği saatten tutun, kahvaltıdaki domateslerin tabaktaki yerleştirilme yerlerine (simetri hastalığı var), Çarşamba öğlen saat kaçta ne yiyeceğine kadar, her şeyi titizlikle planlar. Pazara gidilecek bir gece önceden ciddi bir tantane tek tek sebze poşetleri, şu poşete şu sebze diye itinayla pazar çantasına yerleştirilir, pazardan alınan maydanozlar saatlerce suda yıkanır, boylarına göre üç ayrı gruba ayrılır ve buzdolabina öyle yerleştirilir falan. Her sebze için böyle işlem yapılır. Liste uzar gider. Adam sürekli böyle diken üstünde, her şeyi hesaplıyor, herhangi bir şey 1 santim yerinden oynasa stres olur. Hal böyle olunca asla kendi evi dışına, misafirliğe gitmek ve kendi evi dışında bir yerde yatılı kalmak istemez; kendi kızında bile kalmaz.
Bu sene 4 yıldır evli olduğum eşimle bir ev aldık. Yazın kv, kp ve görümcem (farklı şehirde oturuyorlar) bize geldiler. Ben tabi biraz tedirgin oldum hem deneyimsizim misafir ağırlamak konusunda hem de kayın pederin özel durumu nedeniyle onları memnun etmek ve en iyi şekilde ağırlama telaşına düştüm. Bu arada biz eşimle çok çok kötü bir dönemden geçtik. Evde tadilat ve usta sorunu yaşayan bilir berbat bir şeydir ama bizim yaşadıklarımız ise akıl almaz şeylerdi (anlatmam çok uzun) eşimle bu yüzden aramız açıldı kavga ettik vs hayatımızda ilk defa, ki biz normalde hiç kavga etmeyiz. Kayınlarım da tam bu dönemin üstüne geldiler. Ben aylardır yorgun, uykusuz ve perişandim. Değil birgün, yarım gün bile dinlenemedim. Saçıma gidip dip boya bile yaptıracak fırsatım olmadı. Neyse bunlar geldi. Görümcem 10 gün, Kv ve Kp 1 ay kaldı. Ben her sabah sabahın 6.30’unda kalktım kahvaltı hazırladım. Masanın örtüsü, domatesin simetrisine kadar her şeyi mükemmel yapmaya çalıştım. Neyse bir gün pazara gideceğiz, saat 1 de çıkmak üzere anlaştık. Ben biri 1 geçse kp huzursuz olacak, bunu bildiğim için 12.50de her şeyimi hazırladım. Benim hazır olduğumu gören kv “hadi Ahmet çocuklar hazır” dedi Kp bir anda sinirlendi “e saat 1de çıkacaktık ben kendimi 1’e göre ayarladım” dedi. Eşim de “ben daha hazır değilim” dedi Ben “tamam 1 de çıkacağız zaten” dedim. Eşim sinirli sinirli “ben hazırım demedim sen hazırım mı dedin?” dedi bana. Ben “hazırım demedim, 1 de çıkacağız zaten sorun yok aşkım” dedim. Kp bir bağırdı. “Siz ne yapıyorsunuz böyle, devamlı kavga ediyorsunuz, hem “aşkım” diyorsunuz hem birbirinize iğneli laflar sokuyorsunuz, üç günlüğüne evinize geldik devamlı huzursuzluk çıkarıyorsunuz eğer siz birbirinize böyle alıştıysanız biz gidelim! Bizim geleceğimizi aylar öncesinden biliyordunuz hiçbir hazırlığınız yok her şeyiniz düzensiz” diye bağırdı. kv ona sus diye işaret yaptı. kp "yooo susmayacağım canıma tak etti" falan.
Ben yıkıldım. Onca eziyet çektim, onca fedakarlık yaptım, yaz süresince onlarla ilgilenmek için iş almadım, müsteri kaybettim vs. Sırf mutlu olsunlar diye kendimi paraladım. Ama sonuç başarısızlık. Mutlu olsun rahat etsin istemiştim oysa, biraz da bencilce çünkü yarın öbür gün yaşlanacaklar elden ayaktan düşünce bakıma muhtaç hale gelecekler ve ben onlara bakmak için oturduğum şehirden taşınmak zorunda kalmak istemiyorum, onlar benim evimde rahat etsinler,oturduğumuz yeri sevsinler ki ileride bizim yanımızda kalırlar” diye düşünüyordum.
Herkes kv ve kp yakında olunca şikayet eder ama asıl uzakta olunca zor. Çünkü ziyarete gidince mecburen uzun kalınıyor. Onlar bir ay bizde biz bir ay onlarda ve bütün düzen bozuluyor her iki tarafın da. Şimdi Aralıkta yine gideceğiz yanlarına. Onlar da yazın bize gelecekler. Ben nasıl davranacağımı şaşırdım artık.
Bir de üstüne üstlük görümcem geçenlerde telefonda arayıp “Ben anneme babama çok üzülüyorum, siz çok kötüydünüz, benim de tatilim mafoldu” demez mi Ay ne yaptık biz anlamadım. Yanlarında kavga da etmedik. Eşim de ben de saygılı davrandık, ne istedilerse yaptık. Ne hata ettik anlamadım?
Ya eşim var ya zaten ergenlikten hiç çıkmamış. Annesinin babasının yanında da tam çocuk oluyor (e çocukları zaten) benim kadar ince düşünmüyor, anlamıyor beni. Eşim zaten tam babasının tersi, çok düzensiz ve dağınık bir insan. (boyle bir babaya tepkisel olarak böyle bir çocuk çıktı belki de) Yalnız olduğumuzda sorun etmiyorum, ben de gülüp geçiyorum onun bu hallerine çünkü ben de çok titiz değilim Allahtan ama "annen baban geldiğinde bari yapma bunları" diyorum çünkü baba titiz biliyorsun huyunu. Biz görümcemi havaalanına götürdüğümüz gün kv ve kp bütün evi temizlemişler. Aslında eskiden olsa çok utanırdım. Ama ev temizdi aslında, onlar temizlemek istemişler yardım etmek istemişler ben de teşekkür ettim. Ben onlar uyurken hep evi temiz tutmaya çalıştım elektrik süpürgesi çalıştıramıyorum uyanmasınlar diye sessiz sessiz fırça ile süpürdüm, vileda ile sildim falan, çünkü uyanık olsalar Kv hemen yardım etmek isteyecek e ben de yaşlı kadını çalıştırmak istemiyorum, kalçası ağrıyor zor yürüyor zaten. Bie sabah yine her tarafı temizlemişim kahvaltıyı hazırlamışım eşim gitmiş ayaklarındaki bahçe çamurunu sundurmanın merdivenine silmiş. Sıyırmış böyle koca koca çamur parçaları. Fotosunu çektim gönderdim cep telefonuna bana "senin kocan böyle işte" diye gülücük göndermiş hayır tamam normalde gülerim belki ama babası var annesi var çıldıracağım hiç anlamıyor beni. Herkes kalktı geldi eşim de kahvaltı masasına oturdu bir şey de diyemiyorum ama havadaki gerilim de hissediliyor belki de. Hiç takmamam lazım oysa; biri öyle (baba) diğeri de böyle (oğul) ben de kendimi hırpalıyorum boşuna.Eşiniz o adamın oğlu. Adam da hasta.Bir zahmet o hazırlasaydı babasına kahvaltı. Üstelik hastaysa gitsin tedavi olsun. Ne bu saçmalıklarını utanmadan millete dayatmak
Ben şunu merak ettim,evlenmeden önce baba oğul aynı evde nasıl yaşıyorlarmışYa eşim var ya zaten ergenlikten hiç çıkmamış. Annesinin babasının yanında da tam çocuk oluyor (e çocukları zaten) benim kadar ince düşünmüyor, anlamıyor beni. Eşim zaten tam babasının tersi, çok düzensiz ve dağınık bir insan. Yalnız olduğumuzda sorun etmiyorum, ben de gülüp geçiyorum onun bu hallerine çünkü ben de çok titiz değilim Allahtan ama "annen baban geldiğinde bari yapma bunları" diyorum çünkü baba titiz biliyorsun huyunu. Biz görümcemi havaalanına götürdüğümüz gün kv ve kp bütün evi temizlemişler. Aslında eskiden olsa çok utanırdım. Ama ev temizdi aslında, onlar temizlemek istemişler yardım etmek istemişler ben de teşekkür ettim. Ben onlar uyurken hep evi temiz tutmaya çalıştım elektrik süpürgesi çalıştıramıyorum uyanmasınlar diye sessiz sessiz fırça ile süpürdüm, vileda ile sildim falan, çünkü uyanık olsalar Kv hemen yardım etmek isteyecek e ben de yaşlı kadını çalıştırmak istemiyorum, kalçası ağrıyor zor yürüyor zaten. Bie sabah yine her tarafı temizlemişim kahvaltıyı hazırlamışım eşim gitmiş ayaklarındaki bahçe çamurunu sundurmanın merdivenine silmiş. Sıyırmış böyle koca koca çamur parçaları. Fotosunu çektim gönderdim cep telefonuna bana "senin kocan böyle işte" diye gülücük göndermiş hayır tamam normalde gülerim belki ama babası var annesi var çıldıracağım hiç anlamıyor beni. Herkes kalktı geldi eşim de kahvaltı masasına oturdu bir şey de diyemiyorum ama havadaki gerilim de hissediliyor belki de. Hiç takmamam lazım oysa; biri öyle (baba) diğeri de böyle (oğul) ben de kendimi hırpalıyorum boşuna.
Yaşamıyorlarmış eşim üniversiteyi farklı şehirde (şu an oturduğumuz şehirde) okumuş o zamandan beri de ayrılar. Bir de erkek çocuk diye buna fazla yüklenmemişler herhalde.Ben şunu merak ettim,evlenmeden önce baba oğul aynı evde nasıl yaşıyorlarmış
Hımm anladım.ama bunun üni ye kadar öncesi var yani bilemedim.Yaşamıyorlarmış eşim üniversiteyi farklı şehirde (şu an oturduğumuz şehirde) okumuş o zamandan beri de ayrılar. Bir de erkek çocuk diye buna fazla yüklenmemişler herhalde.