Kınadığınızi yaşamadan olmezsiniz emin ol çünkü bir zamanlar bende sizin gibi konuşuyordum siz anlamiyorsunuz sanırım esimin ilk zamanlar böyle huyları yoktu zaten bir akıllı sizsiniz evet
Hiç farketmez.
Çocuk yaparken ya bir gün boşanırsam, kendimden emin olsam bile karşımdaki insandan emin olamam bu yüzden ya kocam giderse, ya ölürse tek başıma bakabilir miyim diye düşünüp emin olduktan çocuk yapmak gerekiyor.
Kendinize güvenemediğiniz bir ortama çocuk getirmek sizin suçunuz. Sonra da çocukları bu hayata mahkum etmek yine sizin suçunuz. Gerçekler acıtır ama gerçek olduğunu değiştirmez malesef.
Keza kocanızın da gün sonunda duyguları düşünceleri değişmiş, artık sizi istemiyor. Olabilir bir kere evlendi diye ömür boyu evli kalmak zorunda değil kimse. Gönül ister her çocuk çok mutlu aile ortamında büyüsün ama bu mümkün değilse, erkeklerin de çocukları maddi manevi ihmal etmeden eşlerinden boşanmasını adilik olarak görmüyorum.
Kadınlar da evlendim artık çalışmama gerek yok, çocuk yaptım artık kocam bir ömür bana ve çocuklara tek başına bakmak zorunda diye düşünmemeli. Bu hem sizi hem erkek kişisini zincirler ve kimse zincirlerle yaşamaya mecbur değil. Kaldı ki erkekler biliyoruz ki o zincirleri pek ala kırıp gidebiliyor. Hayat her zaman film tadında evlendiler ve bir ömür mutlu yaşadılar senaryosuyla ilerlemiyor.
Tamam siz de bir hayalle evlendiniz ama artık uyanmalısınız. Bu saate kadar sorumluluk almak istemediniz, evi koca kişisi geçindirdi ama artık işler yolunda gitmiyor ve boşanıp işe girip, çocuklar için nafaka alıp hayatınızı idame etmelisiniz.
Bizim için ya da başkası için değil ki bu, kendi hayatınız için ve kendi çocuklarınız için sorumluluk almalı, elinizi taşın altına koymalısınız. Buna mecbursunuz.