Yukarıda açıkladım zaten ne diye konu açtığımı. Elestiri dışında 3-5 hayırlı öneri, tavsiyede bulunan olmuş bunca yazi içinde.Allah aşkına ne diyorsunuz ya
Uzun uzun eş güzellemesi yapmak ve bizi inandırmak zorunda değilsiniz. Madem bunları düşünüyordunuz ne diye konu açtınız.
Arkadaslar merhaba, hepinizin yorumlarini okudum ve yazmak icin hesabimi aktiflestirdim. Öncelikle bu açtığım ilk konu ve konuyu üstün körü anlatıp hızlıca bir fikir almayı umuyordum. Ama siz durumu sadece benden tek tarafli dinlediğiniz icin konu kocami elestirmekten pek de öteye gitmedi ben de duramadim dönüp açıklama yapmak istedim.
Ben sanırım kendimi iyi kocamı kötü gösterdim o anki dertleşme ihtiyacyla ama asıl durum şöyle:
Yılardır kocam beni yetistirmek/gelistirmek icin uğraşıp duruyor. Mesleğimi eşim sayesinde öğrendim ve şimdi evden çalışabilme lüksüm var.
Evlenmeden önce doğru dürüst bir evliliğe şahit olmadım, babam ben bebekken vefat etmiş ve annem resmen o yıllarda kalmış, aşamamıș malesef. Ben de bir erkekle, bir kocayla nasıl yaşanır, ona nasıl davranılır hiç anlamadım bir türlü. Eşim bunun da farkında ve bana hep anlayış gösterdi ama Allah var başkası olsa bir hafta evli durmazdı benle. Çünkü kendi evimizde hiç duzen görmedim annem bizle bu konuda pek ilgilenmedi, kendisi de cok öyle yemek yapmayi falan bilmez, insan cocukken farketmiyor. Kayinvalidemi tanıyınca inanamadim, annemle birbirlerinden cok farklılar. Mesela KV aşırı pratik, hızlı, girişken bense biraz ağırbașliyimdir, ayrica da elim cok ağır malesef. Kendim bile sıkılıyorum bazen. Dolayısıyla kocam da annesinden aşırı farkli olan beni ve annemi görünce yadırgadı biraz.
Bir de ben çok kafası dağınık biriyim, KV gibi iş bitirici, her durumun altından kalkan biri olamıyorum. Zaten en başta kendimi işe kaptırıp yemek yapmamayi ben tercih ettim eşim de buna tamam dedi. Aslında bence o da artik dışarıdan yeme düzeninden kurtulmak istiyordu ama ben annemden yemek konusunda pek bir şey öğrenmediğim için olsun dert etme dedi. Ve yıllarca ya dışarıdan yedik ya da evde pratik yiyecekler hazirladik esimle beraber. Bana tost yapmayi bile o öğretti düşünün artik.Yani öyle mutfağa girmediği gibi bir durum yok. Bana birakti sadece son zamanlarda o da sırf öğreneyim diye.
Simdilerde ise eşimin memleketine tasilınacağız ve orada her türlü akraba, arkadaş vs evimizde ağırlamak gerekecek ve benim utanmamam için simdiden gelistir kendini ilerde zorluk çekme, benim için değil kendin için, ileride çocuklarımız olursa o zaman rahat etmen icin öğren diyor. Bu harika degil mi?
Yemeği balkonda pisirme konusuna gelince, benim anneannem, babaannem falan hep evin bahçesinde pisirirlerdi. Bilirsiniz köy ortamını. Ben de oradan bu fikre çok alışkın olduğum icin bunu teklif ettim o da bana gitti piknik tüpü aldi, nasıl istersen öyle dene dedi.
Yani aslında ben değil esim bir çocuk bakmış bunca yıl, simdi ben de ona bir nevi teşekkür etmek onu memnun etmek istiyorum.
Evden çalışınca insan biraz bunalıyor ve bazen birbirimize çatıyoruz işte. Ben de oyle bir anda buraya soru sordum beni elestiriyor ne yapabilirim diye. Ama aslında işin iç yüzü bu şekilde.
Eminim sizler çok harika sofralar hazirliyorsunuzdur, veya defalarca kalabalık misafir agirlamissinizdir. Ama ben bu konularda cok tecrübesizim. Tek kitlem de kocam, yani yemeklerimi ona begendirebilirsem herkes beğenir gibime geliyor. :)
Cok uzattim kusura bakmayin. Öneri veren arkadaslara cok teşekkür ederim. Dışarıdan catering firmasıyla çalışıp duzenli yemek getirtmek cok guzel bir öneri fakat ben durumu idare etmek değil temelden çözmek istiyorum. Kendim yapabilmek ve ilerde çocuklarım olursa da onlara güzel bakabilmek.
Biz kadınlar eslerimize hizmet etmeyi veya onlar için güzel bir seyler yapmayı yük görmemeliyiz bence. Çünkü onlar da hayatın farklı alanlarında hep bize hizmet ediyorlar. Hayat müşterek. Mesela benim simdiki aklım olsaydı bilgisayar islerini bu kadar yüklemezdim kendime. Yeni evliyiz, paraya ihtiyacımız var diye gece gündüz çalıştım. Ama simdi olsa biraz kendimi limitlerdim: ev işi, sosyal işler de çok önemli derdim. Yani her seyin fazlası zarar arkadaşlar.
Buraya kadar okuyanlara cok teşekkür ederim. Hala fikirlerinize açığım,önermek isterseniz. :)
Iste ben de yıllarca bunu yaptim ama malesef bu çözüm olmuyor. Bunun misafiri var, çocuk buyutmesi var, hic olmadi insan yaslanan anne babasina bakmak durumunda kalıyor, yani onlara da mi çözün kendi yemek ihtiyacınızı mi diyeceğiz. Keske konuyu kocam üstünden degil de bu yaşıma geldim hala mukellef yemekler hazirlayamiyorum onerisi olan var mi diye acsaydimKonu sahibi benim de eşim yemek kokularından rahatsız olur.Ben çözümü şöyle buldum.Yemek yapmıyorum.Kendi istediğim yemekleri pişiririm.Mesela sebze yemeklerini o yemez.Aperatif bir şeyler atıştırır.Biz de herkes kendi istediğini yiyor gibi.O da kolay şeyler.Sizden tek farkımız,o bundan şikayetçi değil.
Bu adam için bence bu fedakarlık çok fazla. Ben olsam asla bu zahmete girmezdim birde beğenmeyecek laf edecek.Yağda kizartilacak şeyleri ve et yemeklerini balkonda piknik tüpüyle pisiriyorum eve koku girmesin diye.
. Yani bir türlü evden yapılabilecek seyleri yemek istemiyor ve sonra da surekli bana "yemek yapmayi bilmiyorsun" diye elestirip bazen cok ağır konusuyor. Kahvaltida bile yumurtali hicbir sey yemiyor, hamur isine aşırı karşı. Sonra da güzel birseyler hazirlayamiyorsun deyip söyleniyor.
. Eşim bunun da farkında ve bana hep anlayış gösterdi ama Allah var başkası olsa bir hafta evli durmazdı benle.
Yani öyle mutfağa girmediği gibi bir durum yok. Bana birakti sadece son zamanlarda o da sırf öğreneyim diye.
Aslında her seyi yapmak istiyorum, mutfak konusunda cok hevesliydim ama sürekli ayni evde yasadigimiz icin yemek hazirlamanin tüm asamalari gördüğü ve yemek kokularını duyduğu icin yapma diyor. Yağda kizartilacak şeyleri ve et yemeklerini balkonda piknik tüpüyle pisiriyorum eve koku girmesin diye.
Yemeği balkonda pisirme konusuna gelince, benim anneannem, babaannem falan hep evin bahçesinde pisirirlerdi. Bilirsiniz köy ortamını. Ben de oradan bu fikre çok alışkın olduğum icin bunu teklif ettim o da bana gitti piknik tüpü aldi, nasıl istersen öyle dene dedi.
Kayınvalidenizden rica edin misafir geldiğinde.Bence sizin sorununuz yapmamak değil,eşinizin beğenmemesi.Iste ben de yıllarca bunu yaptim ama malesef bu çözüm olmuyor. Bunun misafiri var, çocuk buyutmesi var, hic olmadi insan yaslanan anne babasina bakmak durumunda kalıyor, yani onlara da mi çözün kendi yemek ihtiyacınızı mi diyeceğiz. Keske konuyu kocam üstünden degil de bu yaşıma geldim hala mukellef yemekler hazirlayamiyorum onerisi olan var mi diye acsaydim
Kendisi niye geliştirmemiş bu kadar becerikli bir anneyle büyüdüyse?Ben de isterdim yemeklerime sevgimi katabilmeyi ama yemek konusu maalesef içinden gelmeyince olmuyor.Simdilerde ise eşimin memleketine tasilınacağız ve orada her türlü akraba, arkadaş vs evimizde ağırlamak gerekecek ve benim utanmamam için simdiden gelistir kendini ilerde zorluk çekme, benim için değil kendin için, ileride çocuklarımız olursa o zaman rahat etmen icin öğren diyor. Bu harika degil mi?
Yine bir yorumları beğenmeme durumuYukarıda açıkladım zaten ne diye konu açtığımı. Elestiri dışında 3-5 hayırlı öneri, tavsiyede bulunan olmuş bunca yazi içinde.
Cok yardımcı oldunuz, bunca uğrasa keske girmeseydiniz.ne demis unlu dusunur zeynep bastik “yalan yalan yalan”
Sadrazamin sol tarafindan gelen paşazade kocanizi degistiremeyecegime gore (ki gercek problem bu) sizi realiteyle yuzlestirmek icin her turlu ugrasirim. Hic sorun degil.Cok yardımcı oldunuz, bunca uğrasa keske girmeseydiniz.
Yorumlari begenmeme durumu değil, tam olarak bizim memleketimizin durumu. Herkes isine geldigi yerden lafi cımbızla çeker elestirilecek bir sey bulur. Buna şaşırmıyorum. Bu forumun amaci birbirimize destek olmayacaksak nedir? Yüz yüze bakmadigimiz insanlari elestirip rahatlamak mi?Yine bir yorumları beğenmeme durumuAşırı alışkın bu platform buna.
Güzel tarafından bakın o zaman beğenmediğiniz yorumlar sayesinde biraz durup düşünüp eşinizin "mükemmel" olduğunu anladınız.
Bu çok rahatsız edici bir durum.Ne yaparsanız yapın beğenmeyecek.Bir de asla bana ne yiyebilecegini soylemez. Ben en son mecburen bir seye karar verdigimde de "ben sana bunu yerim dedim mi" der ama ne yemek istersin mesela dedigimde örnek bile veremez.
Yoo destek gibi bir amacı yok, objektif bakıp yeni bakış açısı getirmek amaç.Yorumlari begenmeme durumu değil, tam olarak bizim memleketimizin durumu. Herkes isine geldigi yerden lafi cımbızla çeker elestirilecek bir sey bulur. Buna şaşırmıyorum. Bu forumun amaci birbirimize destek olmayacaksak nedir? Yüz yüze bakmadigimiz insanlari elestirip rahatlamak mi?
Sizin getirdiginiz yeni bir bakış açısı göremedim. Baska konulara bakin siz.Yoo destek gibi bir amacı yok, objektif bakıp yeni bakış açısı getirmek amaç.
Ilk fırsatta yemek kursuna gideceğim insallah. KV ile gideriz belkiKayınvalidenizden rica edin misafir geldiğinde.Bence sizin sorununuz yapmamak değil,eşinizin beğenmemesi.
Kendisi niye geliştirmemiş bu kadar becerikli bir anneyle büyüdüyse?Ben de isterdim yemeklerime sevgimi katabilmeyi ama yemek konusu maalesef içinden gelmeyince olmuyor.
Yemek kurslarına gidebilirsiniz öğrenmek istiyorsanız.Belki seversiniz.
Annem çalıştığı için ben de bir şeyler öğrenememiştim.Zaten okul çıkışı arkadaşlarımın ki gibi kek kokulu bir eve gelmezdik.Benim de keklerim yanar,böreklerim yapışır.Yine de eline sağlık der yiyebileceği kadarını yer.Çay derseniz ben hiç sevmediğim için sallama çay.Kayınvalidem çok güzel yemek yapmasına rağmen eşim sürekli annesinin yemeklerine bahane bulur.Bana gelince hiç yapmaz.Buna rağmen hiç şevk yok bende.Esinizin kotu bir uslubu var.
Bende annemden hic bisey öğrenmedim. Cogu seyi evlendikten sonra bir internet sitesinden bakip yaptim. Kah oldu kah olmadi. Keklerimin içi pişmedi, kurabiyelerim taş gibi oldu, böreklerim yenmez kivamdaydi. Dahasi ben çay demlemeyi eski eşimden ogrendim. Beceremiyorsun, ben bunu yerim dedim mi gibi seyler duymadim. Duysaydim sevkim kacardi, ugrasmazdim zaten. Bu usluba ragmen gösterdiğiniz çaba gereksiz. Size mesleki katkisi ayri bir konu, kabaligi ayri bir konu. Yoksa hemen hemen herkes eşi mutlu olsun diye sevmedigi seyleri yapiyordur
Sizi cok iyi anlıyorum. Zaten kimse kimseye zorla yaptırmıyor insanin icinden gelirse. Ama ben annem gibi olmak istemiyorum bu konuda. O yuzden de tetikliyor bu konuAnnem çalıştığı için ben de bir şeyler öğrenememiştim.Zaten okul çıkışı arkadaşlarımın ki gibi kek kokulu bir eve gelmezdik.Benim de keklerim yanar,böreklerim yapışır.Yine de eline sağlık der yiyebileceği kadarını yer.Çay derseniz ben hiç sevmediğim için sallama çay.Kayınvalidem çok güzel yemek yapmasına rağmen eşim sürekli annesinin yemeklerine bahane bulur.Bana gelince hiç yapmaz.Buna rağmen hiç şevk yok bende.
İyi de sizin sorununuz yemek yapamamak değil ki.Bir sürü yemek kursu var.Ücretli,ücretsiz.Birine gidersiniz.Sizin sorununuz sanki master chef de olsanız eşinizin bir kusur bulacak olması.Daha önce de yazmıştım.Eşiniz rahatça eleştirebilmek için ne yemek istediğini bile söylemiyor.Sizi cok iyi anlıyorum. Zaten kimse kimseye zorla yaptırmıyor insanin icinden gelirse. Ama ben annem gibi olmak istemiyorum bu konuda. O yuzden de tetikliyor bu konu