Kari koca evden çalışmak

Peony24 .!.:

Biz kocamla yıllardır evden freelance/ yazılımcı olarak çalışıyoruz. Şehir dışında yaşadığımız icin aileler vs pek misafirimiz olmuyor. Bu süreçte ben kendimi yemek yapmak konusunda pek gelistiremedim. Eşim benden önce sürekli dışarıdan yemeye alışmış ve annesinin yemeklerini de hic sevmez hiç aramaz. Evliliğimizin ilk yıllarında gece gündüz çok yoğun çalıştığım icin genelde hep dışarıdan soyledik veya biz dışarıda yedik. Simdi ben de iyice alıştım ve ikimiz de ev yemekleri yiyemiyoruz. O yemeyince ben de yiyemiyorum canım istemiyor Ben bazen hazirliyorum et yemekleri, salata corba pilav, pasta vs her seyi ama ertesi gün geliyor istemiyor. Yani bir türlü evden yapılabilecek seyleri yemek istemiyor ve sonra da surekli bana "yemek yapmayi bilmiyorsun" diye elestirip bazen cok ağır konusuyor. Kahvaltida bile yumurtali hicbir sey yemiyor, hamur isine aşırı karşı. Sonra da güzel birseyler hazirlayamiyorsun deyip söyleniyor. Aslında her seyi yapmak istiyorum, mutfak konusunda cok hevesliydim ama sürekli ayni evde yasadigimiz icin yemek hazirlamanin tüm asamalari gördüğü ve yemek kokularını duyduğu icin yapma diyor. Yağda kizartilacak şeyleri ve et yemeklerini balkonda piknik tüpüyle pisiriyorum eve koku girmesin diye. Bir de asla bana ne yiyebilecegini soylemez. Ben en son mecburen bir seye karar verdigimde de "ben sana bunu yerim dedim mi" der ama ne yemek istersin mesela dedigimde örnek bile veremez. Yıllardır bu yemek mevzusunu aşamadik ve ben çok mutsuz hissediyorum. Fikir verebilecek olanlar varsa cok sevinirim, şimdiden teşekkür ederim

Genişletmek için tıkla...

Eşiniz ne emmeye geliyor ne de...., hiç sağlıklı bir evliliğiniz yok.sürekli bir kişiyle bu kadar vakit geçirirseniz hayatınızı aşkı bile olsa kavga etmeye başlarsınız.bir şekilde ayrı vakit geçirmelisiniz.bu arada evden çalışmanın insan doğasına uygun olduğunu düsünmüyorum.evli olanlar sizin gibi oluyor, ailesiyle yaşayan da onlarla birbirine giriyor.ne evden çalışmayı, ne de sürekli aynı kişi veya kişilerle birlikte olmayı insan doğasına uygun bulmuyorum.

yenGEnC .!.:

İkiniz de evde ve yoğun çalışıyor muhtemelen aynı parayı kazanıyorsunuz . Peki neden yemek sizin göreviniz?
Bence bu adama yemek falan yapmayın, dışardan yemeye devam edin.
Eski iş yerimin yakınında çok güzel bir tabldotcu vardı, her sabah menüde ne varsa yazardı, yemekleri de lezzetliydi. Evlere ofise siaprisi vardı.
Bence böyle, güvenilir bir yer bulun. Her akşam getirsin yemeğinizi, tabaklara koyun, sofrayı hazırlayın yiyin güzel güzel. Ne çekeceksin adamın kaprisini. Çocuğun olunca ona özel girersin mutfağa

Genişletmek için tıkla...

Bir yemek meselesinde bile karısını bu kadar üzüp, ağır laflar söyleyen biriyle çocuk yapmak ne kadar mantıklı sizce ?

TheQueeninthenorth .!.:

Sizin yaptiginiz hiçbir şeyi begenmiyorsa kendi yapacak. Yapmiyorsa dışarıdan yemeye devam edecek başka yolu var mi? Kendinizi uzeceginiz hiçbir durum göremedim ben.sartlariniz aynı, neden yemek konusu sırf kadin olduguniz için sizin sorumlulugunuzda oluyor?

Genişletmek için tıkla...

Kendini üzeceği konu adamın hakaretleri.ağır konuşuyor diyor.mesele ye.ek meselesi olmaktan çoktan çıkmış.yemeği mi kalmiş ? Çok ciddi bir saygı, sevgi sorununa dönüşmüş.arkadaşlar nasıl hâlâ yemek meselesi için tavsiye veriyor anlamak mümkün değil.

Ferhans .!.:

Bir yemek meselesinde bile karısını bu kadar üzüp, ağır laflar söyleyen biriyle çocuk yapmak ne kadar mantıklı sizce ?

Genişletmek için tıkla...

Benim problemim değil, Türkiye'de mutsuz bir çok çift asla anne/baba olmaması gereken insanlardan çocuk yapıyor. Gayet ihtimal dahilinde bir süreç

Eşimle ben de evden çalışıyoruz. Benim eşim de aşırı yemek seçer. Ama sizin eşiniz üstüne kaba saygısız ve bu yemek işini size psikolojik şiddet uygulamanın bir bahanesi yapmış. Ben kendim canım ne istiyorsa o yemeği yaparım mesela eşimin sevmediği bi şeyse ya tost filan yer ya da dışarıdan söyler. Vay niye bunu pişirdin çık dışarıda pişir filan diyecek ciddi söylüyorum boşanmaya kadar giderim. Bi insanın kendi evinde sürekli neyi pişirsem nasıl pişirsem kokusunu nasıl yok etsem diye streslenip durması ve sürekli azar korkusu taşıması ciddi olarak şiddet. Ben sağlıklı bi beslenmeye geçiyorum ona göre pişirip yiyeceğim ve senden yemekle ilgili tek bir söz bile duymak istemiyorum ne istersen ye ama bana bahsetme deyip geçin. Hala tatava yapmaya devam ederse de cidden olay çıkarın. Stres kadar zararlı bi şey yok insana

Siz çok yüz vermişsiniz bu ne böyle, beyefendi kokudan rahatsız oluyor diye mutfak yerine balkonda pişirmenize şok oldum. Ben küçük kızıma yemek konusunda sizin davrandığınız gibi davranmıyorum. Eşinizin yaptığı sadece şımarıklık. Yemiyorsa yemesin ama çenesini de kapatsın. Bir yerden sonra çok sağlıksız sürekli dışarıdan yemek. Siz boşverin kocanızı kendini için yapın ister yesin ister yemesin

Peony24 .!.:

Biz kocamla yıllardır evden freelance/ yazılımcı olarak çalışıyoruz. Şehir dışında yaşadığımız icin aileler vs pek misafirimiz olmuyor. Bu süreçte ben kendimi yemek yapmak konusunda pek gelistiremedim. Eşim benden önce sürekli dışarıdan yemeye alışmış ve annesinin yemeklerini de hic sevmez hiç aramaz. Evliliğimizin ilk yıllarında gece gündüz çok yoğun çalıştığım icin genelde hep dışarıdan soyledik veya biz dışarıda yedik. Simdi ben de iyice alıştım ve ikimiz de ev yemekleri yiyemiyoruz. O yemeyince ben de yiyemiyorum canım istemiyor Ben bazen hazirliyorum et yemekleri, salata corba pilav, pasta vs her seyi ama ertesi gün geliyor istemiyor. Yani bir türlü evden yapılabilecek seyleri yemek istemiyor ve sonra da surekli bana "yemek yapmayi bilmiyorsun" diye elestirip bazen cok ağır konusuyor. Kahvaltida bile yumurtali hicbir sey yemiyor, hamur isine aşırı karşı. Sonra da güzel birseyler hazirlayamiyorsun deyip söyleniyor. Aslında her seyi yapmak istiyorum, mutfak konusunda cok hevesliydim ama sürekli ayni evde yasadigimiz icin yemek hazirlamanin tüm asamalari gördüğü ve yemek kokularını duyduğu icin yapma diyor. Yağda kizartilacak şeyleri ve et yemeklerini balkonda piknik tüpüyle pisiriyorum eve koku girmesin diye. Bir de asla bana ne yiyebilecegini soylemez. Ben en son mecburen bir seye karar verdigimde de "ben sana bunu yerim dedim mi" der ama ne yemek istersin mesela dedigimde örnek bile veremez. Yıllardır bu yemek mevzusunu aşamadik ve ben çok mutsuz hissediyorum. Fikir verebilecek olanlar varsa cok sevinirim, şimdiden teşekkür ederim

Genişletmek için tıkla...

Hazır a dağ dayanmaz derler.Kimse annesinin karnında ogrenmiyor.Yemek biraz ilk deneyimlerde olmuyor.

perdono pero no olvido .!.:

Uff ayni benim kocam. Asiri derece yemek konusunda secici. Yedigi 2 veya 3 cesit sey var, onu da keyfi isterse. Kendime sebze ona et yemegi pisiriyorum ama bir sure sonra kendime ayri pisirmek yorucu geliyor bebekle. Neyse ki bebegimin ek gida donemi. Onunla yiyorum sebze yemeklerini.
Erkegin evden calismasi bir sure sonra bunaltiyor. Kendileri de bunaliyor. Yemek konusu da bunlardan biri.
Bebek dusunceniz var mi? Belki olursa degisir durumlar

Genişletmek için tıkla...

Bebek durumları düzeltemez, şekil a: sizin evlilik. Bebek gelmiş ama sorun baki.
Sağlıklı olanı, durumları düzelttikten sonra bebeğin gelmesi.

buztuz .!.:

Bebek durumları düzeltemez, şekil a: sizin evlilik. Bebek gelmiş ama sorun baki.
Sağlıklı olanı, durumları düzelttikten sonra bebeğin gelmesi.

Genişletmek için tıkla...

Niye ki? Bebegimin ek gida donemi oldugu icin yemek konusu kolaylasti. Kendime ayri yemek yapmak zoruma giderdi bazen. Simdi oglum icin yapiyorum daha keyifli. Kocamin yeme aliskanligi degismeyecegine gore ortak cozum bu sekilde olabilir.
Konu sahibinin yemekten daha buyuk sorunu, eşinin kurdugu cumleler. Eşim yemek secer evet ama asla boyle davranmaz.

perdono pero no olvido .!.:

Niye ki? Bebegimin ek gida donemi oldugu icin yemek konusu kolaylasti. Kendime ayri yemek yapmak zoruma giderdi bazen. Simdi oglum icin yapiyorum daha keyifli. Kocamin yeme aliskanligi degismeyecegine gore ortak cozum bu sekilde olabilir.
Konu sahibinin yemekten daha buyuk sorunu, eşinin kurdugu cumleler. Eşim yemek secer evet ama asla boyle davranmaz.

Genişletmek için tıkla...

"Kendime sebze ona et yemegi pisiriyorum ama bir sure sonra kendime ayri pisirmek yorucu geliyor bebekle." Yazarak zorlandığınızı belirtmişsiniz. Yani iki taraf ortak noktada buluşmamış sadece siz iki ayrı yemek yaparak sorunu çözmüşsünüz.
Konu sahibine yorum bile yapmıyorum tamamen fiyasko. Sadece çocukla düzelir hatasına da düşmesin yeter.
Bebeğiniz hayırlı olsun buarada.

Peony24 .!.:

Biz kocamla yıllardır evden freelance/ yazılımcı olarak çalışıyoruz. Şehir dışında yaşadığımız icin aileler vs pek misafirimiz olmuyor. Bu süreçte ben kendimi yemek yapmak konusunda pek gelistiremedim. Eşim benden önce sürekli dışarıdan yemeye alışmış ve annesinin yemeklerini de hic sevmez hiç aramaz. Evliliğimizin ilk yıllarında gece gündüz çok yoğun çalıştığım icin genelde hep dışarıdan soyledik veya biz dışarıda yedik. Simdi ben de iyice alıştım ve ikimiz de ev yemekleri yiyemiyoruz. O yemeyince ben de yiyemiyorum canım istemiyor Ben bazen hazirliyorum et yemekleri, salata corba pilav, pasta vs her seyi ama ertesi gün geliyor istemiyor. Yani bir türlü evden yapılabilecek seyleri yemek istemiyor ve sonra da surekli bana "yemek yapmayi bilmiyorsun" diye elestirip bazen cok ağır konusuyor. Kahvaltida bile yumurtali hicbir sey yemiyor, hamur isine aşırı karşı. Sonra da güzel birseyler hazirlayamiyorsun deyip söyleniyor. Aslında her seyi yapmak istiyorum, mutfak konusunda cok hevesliydim ama sürekli ayni evde yasadigimiz icin yemek hazirlamanin tüm asamalari gördüğü ve yemek kokularını duyduğu icin yapma diyor. Yağda kizartilacak şeyleri ve et yemeklerini balkonda piknik tüpüyle pisiriyorum eve koku girmesin diye. Bir de asla bana ne yiyebilecegini soylemez. Ben en son mecburen bir seye karar verdigimde de "ben sana bunu yerim dedim mi" der ama ne yemek istersin mesela dedigimde örnek bile veremez. Yıllardır bu yemek mevzusunu aşamadik ve ben çok mutsuz hissediyorum. Fikir verebilecek olanlar varsa cok sevinirim, şimdiden teşekkür ederim

Genişletmek için tıkla...

Kusura bakmayın ama '' B*k ye '' derdim açık ve net.

perdono pero no olvido .!.:

Uff ayni benim kocam. Asiri derece yemek konusunda secici. Yedigi 2 veya 3 cesit sey var, onu da keyfi isterse. Kendime sebze ona et yemegi pisiriyorum ama bir sure sonra kendime ayri pisirmek yorucu geliyor bebekle. Neyse ki bebegimin ek gida donemi. Onunla yiyorum sebze yemeklerini.
Erkegin evden calismasi bir sure sonra bunaltiyor. Kendileri de bunaliyor. Yemek konusu da bunlardan biri.
Bebek dusunceniz var mi? Belki olursa degisir durumlar

Genişletmek için tıkla...

Tabi ki değişmez o nereden çıktı? Eşlerinize hizmet etmek sizin göreviniz değil hanımlar yapmayın bunu kendinize. Yemeği beğenmiyorsa kendisi yapacak bu kadar basit.

'kocam da kocam'' ..bu nesil kadınlar var aramızda.Kendi değerinizi bilin

yenGEnC .!.:

İkiniz de evde ve yoğun çalışıyor muhtemelen aynı parayı kazanıyorsunuz . Peki neden yemek sizin göreviniz?
Bence bu adama yemek falan yapmayın, dışardan yemeye devam edin.
Eski iş yerimin yakınında çok güzel bir tabldotcu vardı, her sabah menüde ne varsa yazardı, yemekleri de lezzetliydi. Evlere ofise siaprisi vardı.
Bence böyle, güvenilir bir yer bulun. Her akşam getirsin yemeğinizi, tabaklara koyun, sofrayı hazırlayın yiyin güzel güzel. Ne çekeceksin adamın kaprisini. Çocuğun olunca ona özel girersin mutfağa

Genişletmek için tıkla...

Bu yorumu ben yazmıştım, bugün karşıma karı koca evden çalışan yazılımcı bir çift sayfası geldi,sizin gibi.
Onlar da aynı benim yazdığım gibi bir catering ile anlaşıp halletmisler olayı.
İlginizi çekerse bu şekilde eve servis yapan bazı catering firma isimleri şöyle

Peony24 .!.:

Biz kocamla yıllardır evden freelance/ yazılımcı olarak çalışıyoruz. Şehir dışında yaşadığımız icin aileler vs pek misafirimiz olmuyor. Bu süreçte ben kendimi yemek yapmak konusunda pek gelistiremedim. Eşim benden önce sürekli dışarıdan yemeye alışmış ve annesinin yemeklerini de hic sevmez hiç aramaz. Evliliğimizin ilk yıllarında gece gündüz çok yoğun çalıştığım icin genelde hep dışarıdan soyledik veya biz dışarıda yedik. Simdi ben de iyice alıştım ve ikimiz de ev yemekleri yiyemiyoruz. O yemeyince ben de yiyemiyorum canım istemiyor Ben bazen hazirliyorum et yemekleri, salata corba pilav, pasta vs her seyi ama ertesi gün geliyor istemiyor. Yani bir türlü evden yapılabilecek seyleri yemek istemiyor ve sonra da surekli bana "yemek yapmayi bilmiyorsun" diye elestirip bazen cok ağır konusuyor. Kahvaltida bile yumurtali hicbir sey yemiyor, hamur isine aşırı karşı. Sonra da güzel birseyler hazirlayamiyorsun deyip söyleniyor. Aslında her seyi yapmak istiyorum, mutfak konusunda cok hevesliydim ama sürekli ayni evde yasadigimiz icin yemek hazirlamanin tüm asamalari gördüğü ve yemek kokularını duyduğu icin yapma diyor. Yağda kizartilacak şeyleri ve et yemeklerini balkonda piknik tüpüyle pisiriyorum eve koku girmesin diye. Bir de asla bana ne yiyebilecegini soylemez. Ben en son mecburen bir seye karar verdigimde de "ben sana bunu yerim dedim mi" der ama ne yemek istersin mesela dedigimde örnek bile veremez. Yıllardır bu yemek mevzusunu aşamadik ve ben çok mutsuz hissediyorum. Fikir verebilecek olanlar varsa cok sevinirim, şimdiden teşekkür ederim

Genişletmek için tıkla...

Valla Allah yardımcınız olsun.

Arkadaslar merhaba, hepinizin yorumlarini okudum ve yazmak icin hesabimi aktiflestirdim. Öncelikle bu açtığım ilk konu ve konuyu üstün körü anlatıp hızlıca bir fikir almayı umuyordum. Ama siz durumu sadece benden tek tarafli dinlediğiniz icin konu kocami elestirmekten pek de öteye gitmedi ben de duramadim dönüp açıklama yapmak istedim.
Ben sanırım kendimi iyi kocamı kötü gösterdim o anki dertleşme ihtiyacyla ama asıl durum şöyle:
Yılardır kocam beni yetistirmek/gelistirmek icin uğraşıp duruyor. Mesleğimi eşim sayesinde öğrendim ve şimdi evden çalışabilme lüksüm var.
Evlenmeden önce doğru dürüst bir evliliğe şahit olmadım, babam ben bebekken vefat etmiş ve annem resmen o yıllarda kalmış, aşamamıș malesef. Ben de bir erkekle, bir kocayla nasıl yaşanır, ona nasıl davranılır hiç anlamadım bir türlü. Eşim bunun da farkında ve bana hep anlayış gösterdi ama Allah var başkası olsa bir hafta evli durmazdı benle. Çünkü kendi evimizde hiç duzen görmedim annem bizle bu konuda pek ilgilenmedi, kendisi de cok öyle yemek yapmayi falan bilmez, insan cocukken farketmiyor. Kayinvalidemi tanıyınca inanamadim, annemle birbirlerinden cok farklılar. Mesela KV aşırı pratik, hızlı, girişken bense biraz ağırbașliyimdir, ayrica da elim cok ağır malesef. Kendim bile sıkılıyorum bazen. Dolayısıyla kocam da annesinden aşırı farkli olan beni ve annemi görünce yadırgadı biraz.
Bir de ben çok kafası dağınık biriyim, KV gibi iş bitirici, her durumun altından kalkan biri olamıyorum. Zaten en başta kendimi işe kaptırıp yemek yapmamayi ben tercih ettim eşim de buna tamam dedi. Aslında bence o da artik dışarıdan yeme düzeninden kurtulmak istiyordu ama ben annemden yemek konusunda pek bir şey öğrenmediğim için olsun dert etme dedi. Ve yıllarca ya dışarıdan yedik ya da evde pratik yiyecekler hazirladik esimle beraber. Bana tost yapmayi bile o öğretti düşünün artik. Yani öyle mutfağa girmediği gibi bir durum yok. Bana birakti sadece son zamanlarda o da sırf öğreneyim diye.

Simdilerde ise eşimin memleketine tasilınacağız ve orada her türlü akraba, arkadaş vs evimizde ağırlamak gerekecek ve benim utanmamam için simdiden gelistir kendini ilerde zorluk çekme, benim için değil kendin için, ileride çocuklarımız olursa o zaman rahat etmen icin öğren diyor. Bu harika degil mi?

Yemeği balkonda pisirme konusuna gelince, benim anneannem, babaannem falan hep evin bahçesinde pisirirlerdi. Bilirsiniz köy ortamını. Ben de oradan bu fikre çok alışkın olduğum icin bunu teklif ettim o da bana gitti piknik tüpü aldi, nasıl istersen öyle dene dedi.

Yani aslında ben değil esim bir çocuk bakmış bunca yıl, simdi ben de ona bir nevi teşekkür etmek onu memnun etmek istiyorum.

Evden çalışınca insan biraz bunalıyor ve bazen birbirimize çatıyoruz işte. Ben de oyle bir anda buraya soru sordum beni elestiriyor ne yapabilirim diye. Ama aslında işin iç yüzü bu şekilde.

Eminim sizler çok harika sofralar hazirliyorsunuzdur, veya defalarca kalabalık misafir agirlamissinizdir. Ama ben bu konularda cok tecrübesizim. Tek kitlem de kocam, yani yemeklerimi ona begendirebilirsem herkes beğenir gibime geliyor. :)

Cok uzattim kusura bakmayin. Öneri veren arkadaslara cok teşekkür ederim. Dışarıdan catering firmasıyla çalışıp duzenli yemek getirtmek cok guzel bir öneri fakat ben durumu idare etmek değil temelden çözmek istiyorum. Kendim yapabilmek ve ilerde çocuklarım olursa da onlara güzel bakabilmek.

Biz kadınlar eslerimize hizmet etmeyi veya onlar için güzel bir seyler yapmayı yük görmemeliyiz bence. Çünkü onlar da hayatın farklı alanlarında hep bize hizmet ediyorlar. Hayat müşterek. Mesela benim simdiki aklım olsaydı bilgisayar islerini bu kadar yüklemezdim kendime. Yeni evliyiz, paraya ihtiyacımız var diye gece gündüz çalıştım. Ama simdi olsa biraz kendimi limitlerdim: ev işi, sosyal işler de çok önemli derdim. Yani her seyin fazlası zarar arkadaşlar.

Buraya kadar okuyanlara cok teşekkür ederim. Hala fikirlerinize açığım,önermek isterseniz. :)

Kafa dağıtmak için girdim bu konuyu gördüm. Böyle insanları artık pataklayasım geliyor kusura bakmayın. Siz kendinize ısrarla yemek yapın. O dışardan yesin. eleştirilerini de kesinlikle kabul etmeyin,üzmeyin kendinizi. Beğenmiyorsa kendi yapsın. Sürekli sallanan bir tabaka üstünde, hayatlarımızı bir dakikada mahvolabileceği bir memlekette yaşıyoruz. Biraz midesini terbiye etsin etmiyorsa da kendini terbiye etsin, yemeklere yorum yapmasın. Başımızda dam, yemek yiyecek mutfağımıza bin şükür. Fastfood markalarının patatesli dürüm sattığı gelişmemiş bir ülkeyiz. Neyin şımarıklığı bu. Kusura bakmayın acaip öfkeliyim, bir de hemcinsimin emeğine, nimete böyle bir nankörlük görmeye tahammül edemiyorum.

Peony24 .!.:

Biz kadınlar eslerimize hizmet etmeyi veya onlar için güzel bir seyler yapmayı yük görmemeliyiz bence.

Genişletmek için tıkla...

Allah aşkına ne diyorsunuz ya
Uzun uzun eş güzellemesi yapmak ve bizi inandırmak zorunda değilsiniz. Madem bunları düşünüyordunuz ne diye konu açtınız.

Konu sahibi benim de eşim yemek kokularından rahatsız olur.Ben çözümü şöyle buldum.Yemek yapmıyorum.Kendi istediğim yemekleri pişiririm.Mesela sebze yemeklerini o yemez.Aperatif bir şeyler atıştırır.Biz de herkes kendi istediğini yiyor gibi.O da kolay şeyler.Sizden tek farkımız,o bundan şikayetçi değil.