Kardeşle anlaşamak - Kavga

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

regrules

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
8 Ekim 2022
1.587
4.639
Konu uzun, ona göre okuyun/okumayın.

Konu ablam.
Anlaşamıyoruz ben mizac olarak sert biriyim sanırım ya da ona karşı biraz sertim bilemiyorum.

Geçen gün esprili dille bi şaka yaptım. Mevzu ufak, verdiği lafa karşılık bir cevap verdim.
Ses tonum yumuşak, tebessüm ederek söyledim ama tabi yüzümü görmedi o sıra. Bağırmaya başladı bana, neden hemen tersliyorsun diye. Tersleme yok ortada halbuki, ona da dedim bunu. "Sesim yumuşak, tebessüm ederek cevap veriyorum biraz alaya alır gibi, nasıl anlamıyorsun" dedim, "yok sen hep böylesin, her cevabın böyle o zamanlarda da mı şaka yapıyorsun" dedi tartıştık. Yani şaka yaptığıma inanmadı. Şaka olmasa bile kurduğum cümle kavga çıkarak bir şey değildi.
Bizim tartışmalarda sesli olur biraz. Bağırdık yani birbirimize konuyu kapattık ama konuşmadık birkaç gün.

Bu arada ablam iyi insandır, 2 lirası varsa 1 ini istesem verir. Bir konuda yardım istesem yapar buralar ayrı konular ama yanında neşeli değilim. Kasılıyorum onunlayken ama rahat davranmaya çalışıyorum anlamasın diye. Ezik gibi görmesin diye çünkü onun öyle lafları vardır. Kasılma sebebimin de farkında değildir muhtemelen ama zamanında beni çok dışlayıp ezmeye çalıştı. Yani nişanlandı, nişan arabasına beni almak bile istemedi. Karşı tarafın kv sen de bu arabayla git demişti. O arabaya binince yüzü düştü, elbisen sim döküyor mırın kırın etti. Kötü davrandı yani. Görümcesini çağırmıştı ama, bu bir örnek yalnızca. Ondan sonra biraz düzeldi ama..
Onun dışında, öncesinde birlikte arkadaşımıza tatile gitmiştik, ona bir şey anlatacak ya beni odadan çıkarıyor, çık özelimi anlatacam diye.
Böyle küçük şeyler ama birikti artık, evde zaten çok konuşmaz benimle genelde arkadaşlarıyla telefonda konuşur. Yani bu sebeplerle içim çok soğuktu zaten ona...

Bugun büyük bir kavra ettik, aslında annemle tartışıyorduk araya girdi (kendisi tartışsa asla beni araya sokmaz, sana laf söz düşmez der) ben de aşırı sinirlendim, karışma diye bağırmaya başladım.. Kendime engel olamadım artık, her konuda kendini haklı görüyor ve kendisinin yapıcı olduğunu sanıyor. Üstten üstten konuşuyor. Lider gibi, çok bilmiş gibi. Normal ses tonuyla yapıcı konuşsa anlamayacak insan değilim ama onun derdi yönetmek gibi ve ben doldum artık.

Kendisi evli bu arada, birkaç ay bizimle kalacak eşinin işi nedeniyle, her neyse.
Ben çok sinirlendiğim için annem ablamı (abla bile demiyorum küçüklükten beri bana abla deme ben o lafı sevmiyorum derdi hep böyle sertti bana karşı küçükkende) mutfaktan dışarı çıkardı. Ben hala karışmayacaksın diye bağırıyorum o da bana bağırıyor, susmadı ben de yanına gittim bir şeyler söyledim ne söyledim hatırlamıyorum yine karışma tarzı şeylerdi. Annem ablamı odasına götürürken anlamından kolundan tuttum çünkü beni asla dinlemiyor ben bağırıyorsam o da benim sesimi kapatmak için bağırıyordu. Tuttum bir şey dedim, bıraktım. Baktım üstüme yürümeye başladı annem tutuyor. Annemi çektim, ablama dönüp napacaksın vuracak mısın dedim öyle itiş kalkış oldu. Kollarımı sıktı ben de onun kollarını sıktım. Tekme savurdu , sacını tutup ittirdim

Utanıyorum aslında bunu yazmaya, eşek kadar olmuşuz ama duruma bakın.

Çok üzgünüm bunlar yaşandığı için saatlerdir ağlıyorum bu hareketi kendime asla yakıştırmıyorum. O da bu olaydan sonra çıkmadı odasından. Başım ağrıyor yani artık düşünmekten.
İnsanlar kardeşleriyle çok güzel anlaşıyor ama biz de öyle bir durum yok. Keşke sıcak hissrtsrydim kardeşime. Hep uzak ve iğneleyici biri oldu. Sanki benden iğreniyormuş gibi, Bana daha öncesinde "sen kimseyle evlenme, sen evlilik yapamazsın, işine odaklan, kimseyle anlaşamazsın" bile demişti. Bu tür şeylerden çok etkilenen biriyim, bu kez gerçekten ben evlenmeye uygun değilim diye düşünmeye başladım. Yer ediyor yani bu cümleler bende..

Çok üzgünüm, keşke sıcak bir kalbim olsaydı ona karşı. Onu seviyorum ama bir o kadar uzaktan seviyorum. Neşeli biriyimdir, arkadaşlarımı severim iyi anlaşırım samimi olduklarımla ama ablamla olmuyor bir türlü. İçimde ona karşı tarif edemediğim bir duygu var. Keşke böyle olmasaydı, keşke gerçek kardeş olabilseydik biz de..
 
Son düzenleme:
Konu uzun, ona göre okuyun/okumayın.

Konu ablam.
Anlaşamıyoruz ben mizac olarak sert biriyim sanırım ya da ona karşı biraz sertim bilemiyorum.

Geçen gün esprili dille bi şaka yaptım. Mevzu ufak, verdiği lafa karşılık bir cevap verdim.
Ses tonum yumuşak, tebessüm ederek söyledim ama tabi yüzümü görmedi o sıra. Bağırmaya başladı bana, neden hemen tersliyorsun diye. Tersleme yok ortada halbuki, ona da dedim bunu. "Sesim yumuşak, tebessüm ederek cevap veriyorum biraz alaya alır gibi, nasıl anlamıyorsun" dedim, "yok sen hep böylesin, her cevabın böyle o zamanlarda da mı şaka yapıyorsun" dedi tartıştık. Yani şaka yaptığıma inanmadı. Şaka olmasa bile kurduğum cümle kavga çıkarak bir şey değildi.
Bizim tartışmalarda sesli olur biraz. Bağırdık yani birbirimize konuyu kapattık ama konuşmadık birkaç gün.

Bu arada ablam iyi insandır, 2 lirası varsa 1 ini istesem verir. Bir konuda yardım istesem yapar buralar ayrı konular ama yanında neşeli değilim. Kasılıyorum onunlayken ama rahat davranmaya çalışıyorum anlamasın diye. Ezik gibi görmesin diye çünkü onun öyle lafları vardır. Kasılma sebebimin de farkında değildir muhtemelen ama zamanında beni çok dışlayıp ezmeye çalıştı. Yani nişanlandı, nişan arabasına beni almak bile istemedi. Karşı tarafın kv sen de bu arabayla git demişti. O arabaya binince yüzü düştü, elbisen sim döküyor mırın kırın etti. Kötü davrandı yani. Görümcesini çağırmıştı ama, bu bir örnek yalnızca. Ondan sonra biraz düzeldi ama..
Onun dışında, öncesinde birlikte arkadaşımıza tatile gitmiştik, ona bir şey anlatacak ya beni odadan çıkarıyor, çık özelimi anlatacam diye.
Böyle küçük şeyler ama birikti artık, evde zaten çok konuşmaz benimle genelde arkadaşlarıyla telefonda konuşur. Yani bu sebeplerle içim çok soğuktu zaten ona...

Bugun büyük bir kavra ettik, aslında annemle tartışıyorduk araya girdi (kendisi tartışsa asla beni araya sokmaz, sana laf söz düşmez der) ben de aşırı sinirlendim, karışma diye bağırmaya başladım.. Kendime engel olamadım artık, her konuda kendini haklı görüyor ve kendisinin yapıcı olduğunu sanıyor. Üstten üstten konuşuyor. Lider gibi, çok bilmiş gibi. Normal ses tonuyla yapıcı konuşsa anlamayacak insan değilim ama onun derdi yönetmek gibi ve ben doldum artık.

Kendisi evli bu arada, birkaç ay bizimle kalacak eşinin işi nedeniyle, her neyse.
Ben çok sinirlendiğim için annem ablamı (abla bile demiyorum küçüklükten beri bana abla deme ben o lafı sevmiyorum derdi hep böyle sertti bana karşı küçükkende) mutfaktan dışarı çıkardı. Ben hala karışmayacaksın diye bağırıyorum o da bana bağırıyor, susmadı ben de yanına gittim bir şeyler söyledim ne söyledim hatırlamıyorum yine karışma tarzı şeylerdi. Annem ablamı odasına götürürken anlamından kolundan tuttum çünkü beni asla dinlemiyor ben bağırıyorsam o da benim sesimi kapatmak için bağırıyordu. Tuttum bir şey dedim, bıraktım. Baktım üstüme yürümeye başladı annem tutuyor. Annemi çektim, ablama dönüp napacaksın vuracak mısın dedim öyle itiş kalkış oldu. Kollarımı sıktı ben de onun kollarını sıktım. Tekme attı, saçını tutup ittirdim. Bildiğiniz birbirimize girmiş olduk yani.

Utanıyorum aslında bunu yazmaya, eşek kadar olmuşuz ama duruma bakın.

Çok üzgünüm bunlar yaşandığı için saatlerdir ağlıyorum bu hareketi kendime asla yakıştırmıyorum. O da bu olaydan sonra çıkmadı odasından. Başım ağrıyor yani artık düşünmekten.
İnsanlar kardeşleriyle çok güzel anlaşıyor ama biz de öyle bir durum yok. Keşke sıcak hissrtsrydim kardeşime. Hep uzak ve iğneleyici biri oldu. Sanki benden iğreniyormuş gibi, Bana daha öncesinde "sen kimseyle evlenme, sen evlilik yapamazsın, işine odaklan, kimseyle anlaşamazsın" bile demişti. Bu tür şeylerden çok etkilenen biriyim, bu kez gerçekten ben evlenmeye uygun değilim diye düşünmeye başladım. Yer ediyor yani bu cümleler bende..

Çok üzgünüm, keşke sıcak bir kalbim olsaydı ona karşı. Onu seviyorum ama bir o kadar uzaktan seviyorum. Neşeli biriyimdir, arkadaşlarımı severim iyi anlaşırım samimi olduklarımla ama ablamla olmuyor bir türlü. İçimde ona karşı tarif edemediğim bir duygu var. Keşke böyle olmasaydı, keşke gerçek kardeş olabilseydik biz de..

İnsanlar kardeş diye iyi anlaşmak zorunda değiller, önemli olan saygısızlık yapmamak, can ciğer kuzu sarması olmayı beklemek doğru değil. Ablanın davranışları seni bir rahatsız eder, iki rahatsız eder araya mesafe koyarsın. Kimse kimseye ablası diye, kardeşi diye onun anası babasıymış gibi sorumluluk almak zorunda değil.

Kız belliki şakadan anlamıyor, senle mesafeli, niye şaka yapıyorsun, o evdeyken annenle niye tartışıyorsun, anne sonra konuşalım de. Ablan da ruh hastası, arızalı biri.

İkinizde birbirinizden beter edepsiz insanlarsınız. Yaşın kaç olursa olsun, yok kolumdan tuttu, bas bas bağırdı gibi şeyler nedir. İster 15,ister 25 olsun fark etmez her yaşta iğrenç bir şey bu. Aklı başında, normal insan şu kavgayı yapmaz. Anneniz varken kavga etmeye utanmadınız mı? Bir değil iki değil, sürekli bağrışlı kavga eden insan normal değildir.
 
Üzülmeyin, her şey karşılıklı. Ablanız size sevgi gösterseydi sizde ona gösterebilirdiniz. Kardeş bile olsa insanın içi doldumu en ufak şeyde dışına taşıyor içindekiler. Kendinizi suçlamayın.
 
Valla kanka ilk ben sertim demişsin ben de acaba dedim ama nişan arabasına almadı diyorsun😐insan en mutlu gününde kardeşine bunu nasıl der, ablan berbat bir insan.
 
Konu uzun, ona göre okuyun/okumayın.

Konu ablam.
Anlaşamıyoruz ben mizac olarak sert biriyim sanırım ya da ona karşı biraz sertim bilemiyorum.

Geçen gün esprili dille bi şaka yaptım. Mevzu ufak, verdiği lafa karşılık bir cevap verdim.
Ses tonum yumuşak, tebessüm ederek söyledim ama tabi yüzümü görmedi o sıra. Bağırmaya başladı bana, neden hemen tersliyorsun diye. Tersleme yok ortada halbuki, ona da dedim bunu. "Sesim yumuşak, tebessüm ederek cevap veriyorum biraz alaya alır gibi, nasıl anlamıyorsun" dedim, "yok sen hep böylesin, her cevabın böyle o zamanlarda da mı şaka yapıyorsun" dedi tartıştık. Yani şaka yaptığıma inanmadı. Şaka olmasa bile kurduğum cümle kavga çıkarak bir şey değildi.
Bizim tartışmalarda sesli olur biraz. Bağırdık yani birbirimize konuyu kapattık ama konuşmadık birkaç gün.

Bu arada ablam iyi insandır, 2 lirası varsa 1 ini istesem verir. Bir konuda yardım istesem yapar buralar ayrı konular ama yanında neşeli değilim. Kasılıyorum onunlayken ama rahat davranmaya çalışıyorum anlamasın diye. Ezik gibi görmesin diye çünkü onun öyle lafları vardır. Kasılma sebebimin de farkında değildir muhtemelen ama zamanında beni çok dışlayıp ezmeye çalıştı. Yani nişanlandı, nişan arabasına beni almak bile istemedi. Karşı tarafın kv sen de bu arabayla git demişti. O arabaya binince yüzü düştü, elbisen sim döküyor mırın kırın etti. Kötü davrandı yani. Görümcesini çağırmıştı ama, bu bir örnek yalnızca. Ondan sonra biraz düzeldi ama..
Onun dışında, öncesinde birlikte arkadaşımıza tatile gitmiştik, ona bir şey anlatacak ya beni odadan çıkarıyor, çık özelimi anlatacam diye.
Böyle küçük şeyler ama birikti artık, evde zaten çok konuşmaz benimle genelde arkadaşlarıyla telefonda konuşur. Yani bu sebeplerle içim çok soğuktu zaten ona...

Bugun büyük bir kavra ettik, aslında annemle tartışıyorduk araya girdi (kendisi tartışsa asla beni araya sokmaz, sana laf söz düşmez der) ben de aşırı sinirlendim, karışma diye bağırmaya başladım.. Kendime engel olamadım artık, her konuda kendini haklı görüyor ve kendisinin yapıcı olduğunu sanıyor. Üstten üstten konuşuyor. Lider gibi, çok bilmiş gibi. Normal ses tonuyla yapıcı konuşsa anlamayacak insan değilim ama onun derdi yönetmek gibi ve ben doldum artık.

Kendisi evli bu arada, birkaç ay bizimle kalacak eşinin işi nedeniyle, her neyse.
Ben çok sinirlendiğim için annem ablamı (abla bile demiyorum küçüklükten beri bana abla deme ben o lafı sevmiyorum derdi hep böyle sertti bana karşı küçükkende) mutfaktan dışarı çıkardı. Ben hala karışmayacaksın diye bağırıyorum o da bana bağırıyor, susmadı ben de yanına gittim bir şeyler söyledim ne söyledim hatırlamıyorum yine karışma tarzı şeylerdi. Annem ablamı odasına götürürken anlamından kolundan tuttum çünkü beni asla dinlemiyor ben bağırıyorsam o da benim sesimi kapatmak için bağırıyordu. Tuttum bir şey dedim, bıraktım. Baktım üstüme yürümeye başladı annem tutuyor. Annemi çektim, ablama dönüp napacaksın vuracak mısın dedim öyle itiş kalkış oldu. Kollarımı sıktı ben de onun kollarını sıktım. Tekme attı, saçını tutup ittirdim. Bildiğiniz birbirimize girmiş olduk yani.

Utanıyorum aslında bunu yazmaya, eşek kadar olmuşuz ama duruma bakın.

Çok üzgünüm bunlar yaşandığı için saatlerdir ağlıyorum bu hareketi kendime asla yakıştırmıyorum. O da bu olaydan sonra çıkmadı odasından. Başım ağrıyor yani artık düşünmekten.
İnsanlar kardeşleriyle çok güzel anlaşıyor ama biz de öyle bir durum yok. Keşke sıcak hissrtsrydim kardeşime. Hep uzak ve iğneleyici biri oldu. Sanki benden iğreniyormuş gibi, Bana daha öncesinde "sen kimseyle evlenme, sen evlilik yapamazsın, işine odaklan, kimseyle anlaşamazsın" bile demişti. Bu tür şeylerden çok etkilenen biriyim, bu kez gerçekten ben evlenmeye uygun değilim diye düşünmeye başladım. Yer ediyor yani bu cümleler bende..

Çok üzgünüm, keşke sıcak bir kalbim olsaydı ona karşı. Onu seviyorum ama bir o kadar uzaktan seviyorum. Neşeli biriyimdir, arkadaşlarımı severim iyi anlaşırım samimi olduklarımla ama ablamla olmuyor bir türlü. İçimde ona karşı tarif edemediğim bir duygu var. Keşke böyle olmasaydı, keşke gerçek kardeş olabilseydik biz de..
Ikinizdede sorun var dilinizin ayarı yok o yüzden hep kavga dövüş icersindesiniz.Ama saç başa girmek hiç hoṣ olmamış.
 
İnsanlar kardeş diye iyi anlaşmak zorunda değiller, önemli olan saygısızlık yapmamak, can ciğer kuzu sarması olmayı beklemek doğru değil. Ablanın davranışları seni bir rahatsız eder, iki rahatsız eder araya mesafe koyarsın. Kimse kimseye ablası diye, kardeşi diye onun anası babasıymış gibi sorumluluk almak zorunda değil.

Kız belliki şakadan anlamıyor, senle mesafeli, niye şaka yapıyorsun, o evdeyken annenle niye tartışıyorsun, anne sonra konuşalım de. Ablan da ruh hastası, arızalı biri.

İkinizde birbirinizden beter edepsiz insanlarsınız. Yaşın kaç olursa olsun, yok kolumdan tuttu, bas bas bağırdı gibi şeyler nedir. İster 15,ister 25 olsun fark etmez her yaşta iğrenç bir şey bu. Aklı başında, normal insan şu kavgayı yapmaz. Anneniz varken kavga etmeye utanmadınız mı? Bir değil iki değil, sürekli bağrışlı kavga eden insan normal değildir.
Beter edepsiz demeniz de sizi edepli yapmıyor yalnız. Ben burada kendimi kötü hissettiğim için konulu paylaştım, edepsiz benim için hakaret sayılabilecek bir kavram. Siz de benden farklı değilsiniz o zaman.
Yaptığınız kötü, yanlış, şık olmayan hareket deseniz amenna ama edepsiz demek de sizin haddinize değil. Yazdığını yer bir ekran olabilir ama karşınızda pc yok, insan var.

Sürekli kavga halindeyiz yazmadım zaten sürekli olarak içimde soğukluk var diye bunu belirttim. Birincisi kavga değil tartışma ama sesler tartışmaya göre fazla yükseltti fakat kısa sürdü.


Lütfen siz de BDV bölümüne yazarken zaten dertli insanlara hakeret etmekten vazgeçin. Yoksa ettiğiniz hakareti siz canlı olarak göstermiş oluyorsunuz.
 
Ikinizdede sorun var dilinizin ayarı yok o yüzden hep kavga dövüş icersindesiniz.Ama saç başa girmek hiç hoṣ olmamış.
Hep kavgalı değiliz aslında, tartışma evet çok sık yaşanıyor. Bazen ben bazen o alttan alıyor ama bugun evet çok farklı bir şey yaşandı.
Kendime çok kızgınım zaten, kendisine de.
 
Ne kadar da olsa ablan suan evinizde misafir. Bu kadar kavga etmemelisiniz. Bu kadar buyutmemeliydiniz. Ayrıca insan annesine bağırır mi ya 😕
 
Y
Valla kanka ilk ben sertim demişsin ben de acaba dedim ama nişan arabasına almadı diyorsun😐insan en mutlu gününde kardeşine bunu nasıl der, ablan berbat bir insan.
Ya işte berbat demek istemiyorum, diyemem de zaten ama çok zoruma gitmişti. Ondan sonra içimden bir şeylerin koptuğunu hissetmiştim ona karşı.

Yani bunların kavgası vs olmadı hiç bu arada. Almak istemiyor yani ne diyebilirim.

Ama onun dışında ufak bir şey kocaman bir olaya döndü bugun ve bu beni aşırı derecede rahatsız hissettiriyor şu an. Olmaması gereken bir şey yaşandı, kendimden utanıyorum
 
Ne kadar da olsa ablan suan evinizde misafir. Bu kadar kavga etmemelisiniz. Bu kadar buyutmemeliydiniz. Ayrıca insan annesine bağırır mi ya 😕
Anneme bağırmıyordum, tartışıyorduk bu arada.

Aylardır iyiydik aslında her gün kavga etmiyoruz tabiiki canavar gibi değiliz 🤣

Ama olunca üst üste iki kere oldu zaten birincisinde suçum yoktu üstüme geldi. İkincisinde kendime engel olamadım artık ben de. Sürekli ezilmek isteniyoröuşum gibi hissettim
 
Hep kavgalı değiliz aslında, tartışma evet çok sık yaşanıyor. Bazen ben bazen o alttan alıyor ama bugun evet çok farklı bir şey yaşandı.
Kendime çok kızgınım zaten, kendisine de.
Çok bir araya gelmemeniz daha iyi o zaman.Öyle belki aranız iyileşir.Böyle aynı evde hep kedi kopek gibi didiṣip durursunuz.🙁
 
Beter edepsiz demeniz de sizi edepli yapmıyor yalnız. Ben burada kendimi kötü hissettiğim için konulu paylaştım, edepsiz benim için hakaret sayılabilecek bir kavram. Siz de benden farklı değilsiniz o zaman.
Yaptığınız kötü, yanlış, şık olmayan hareket deseniz amenna ama edepsiz demek de sizin haddinize değil. Yazdığını yer bir ekran olabilir ama karşınızda pc yok, insan var.

Sürekli kavga halindeyiz yazmadım zaten sürekli olarak içimde soğukluk var diye bunu belirttim. Birincisi kavga değil tartışma ama sesler tartışmaya göre fazla yükseltti fakat kısa sürdü.


Lütfen siz de BDV bölümüne yazarken zaten dertli insanlara hakeret etmekten vazgeçin. Yoksa ettiğiniz hakareti siz canlı olarak göstermiş oluyorsunuz.

Edepsiz ne demektir diye bir öğren önce. Yanlış hareket yapan kişiye denir.

Sürekli bağrışlı kavga halinde olduğunu yazmışsın. En ufak şeyden bağrışlı kavga eden insanlarsınız. Fiziksel şiddet uygulamaktan bahsediyoruz. Basit bir sözlü tartışmadan değil. Birbirinizin saçına başına yapışıp, tekme tokatlı kavga etmişsiniz anneniz yanınızdayken, normal aklı başında insanlar yapmaz bunu.

Gündüz ablasıyla aynı haberlerde izlediğimiz şekilde saç başa kavga edebilen birisinin, böyle bir söze alınacağına mı inanalım?

Bir tane eltisini ısıran kadın vardı burada aynı onun gibisin, o da böyle eltisiyle saç baş kavga etmişti.
 
Edepsiz ne demektir diye bir öğren önce. Yanlış hareket yapan kişiye denir.

Sürekli bağrışlı kavga halinde olduğunu yazmışsın. En ufak şeyden bağrışlı kavga eden insanlarsınız. Fiziksel şiddet uygulamaktan bahsediyoruz. Basit bir sözlü tartışmadan değil. Birbirinizin saçına başına yapışıp, tekme tokatlı kavga etmişsiniz anneniz yanınızdayken, normal aklı başında insanlar yapmaz bunu.

Gündüz ablasıyla aynı haberlerde izlediğimiz şekilde saç başa kavga edebilen birisinin, böyle bir söze alınacağına mı inanalım?

Bir tane eltisini ısıran kadın vardı burada aynı onun gibisin, o da böyle eltisiyle saç baş kavga etmişti.
Utanılacak işleri sıkılmadan yapan, utanmaz, sıkılmaz, terbiyesiz (kimse)

Utanıyorum zaten yazmışım. Ayrıca ablam hakkında da tuh hastası arızalı biri demeniz tekrar ediyorum haddinizr değil. Bunları da gayet yetere kullandığınız belli. Ben derdimi açarken ne sorun yaşadığım insana ne de kendime hakaret istiyorum. Siz de uygun bir dille yazabilirsiniz fikirlerinizi. Ben size ruh hastası edepsiz ve arzıza desem hoş karşılamayacağınıza göre? Kelimelerinizi siz de dikkatli kullanın.

Ayrıca şiddetin asla 5 10 dk olmaz ama yazdığınız gibi sanki saatlerce kavga etmedik o şekilde. Kolumu sıktı kolunu sıktım, o da uzaklaştırmak için tekme savurdu.

Ne kadar hoşunuza gidiyor ya derdini açan birine böyle üstten konuşmak. Ben zaten yaptığım hataların farkındayım, oo kavga ettim geldim kızlar demiyorum farkındaysan. Farkındalığın yüksek yani.

Asla hiçbir yerde sürekli bağırış çağırış yazmıyor, zaten ablam birkaç aydır evde yoktu. Yani metin yukarıda zaten, hani nerede sürekli bağırış çağırış yazmışım? Alıntılayın.

Ayrıca sizin haddinize değil diyorum ben, had bilerek yorumunuzu yapın. Hakerete varacak kelimeler kullanmayın. Sosyal medya ve anonim sitenin verdiği rahatlığı böyle sonuna kadar kullanmayın bence. Tavsiye
 
Son düzenleme:
Utanılacak işleri sıkılmadan yapan, utanmaz, sıkılmaz, terbiyesiz (kimse)

Utanıyorum zaten yazmışım. Ayrıca ablam hakkında da tuh hastası arızalı biri demeniz tekrar ediyorum haddinizr değil. Bunları da gayet yetere kullandığınız belli. Ben derdimi açarken ne sorun yaşadığım insana ne de kendime hakaret istiyorum. Siz de uygun bir dille yazabilirsiniz fikirlerinizi. Ben size ruh hastası edepsiz ve arzıza desem hoş karşılamayacağınıza göre? Kelimelerinizi siz de dikkatli kullanın.

Ayrıca şiddetin asla 5 10 dk olmaz ama yazdığınız gibi sanki saatlerce kavga etmedik o şekilde. Kolumu sıktı kolunu sıktım, o da uzaklaştırmak için tekme savurdu.

Ne kadar hoşunuza gidiyor ya derdini açan birine böyle üstten konuşmak. Ben zaten yaptığım hataların farkındayım, oo kavga ettim geldim kızlar demiyorum farkındaysan. Farkındalığın yüksek yani.

Asla hiçbir yerde sürekli bağırış çağırış yazmıyor, zaten ablam birkaç aydır evde yoktu. Yani metin yukarı da zaten, hani nerede sürekli bağırış çağırış yazmışım? Alıntılayın.

Ayrıca sizin haddinize değil diyorum ben, had bilerek yorumunuzu yapın. Hakerete varacak kelimeler kullanmayın. Sosyal medya ve anonim sitenin verdiği rahatlığı böyle sonuna kadar kullanmayın bence. Tavsiye


Ablanla tencere kapaksınız zaten ona dediklerim senin için de geçerli. Normal, aklı başında insan siz ikinizin yaptığını yapmaz. Bunun sosyal medya, anonim olmakla alakası yok, bu yazdıklarını bir arkadaş ortamında duysam, bu şekilde kavga ederken şiddete başvuranlardan iğrenirim. Kendin doğru ve yanlışı ayırabildiğini sanıyorsun, ama yaptıkların ortada. Saç baş girmişsiniz. Sokakta olsa bu olay, sizi kameraya çekerler. Ortada büyük bir yanlış var. Şimdi gelmiş yazdığın olayı sadeleştirip, basitleştirmeye çalışıyorsun. Sizin ikinizin arasındaki sorun öyle sıradan kardeşler arasındaki iletişim sorunu değil, ikiniz de şiddete meyilli insanlarsınız. Sizin olayınız sevgi, o beni sevdi/sevmedi kavgası vs değil. İnsanlar ne tartışmalar yaşıyor ama gidipte böyle dövüşmüyor. İkinizde elinize kolunuza sahip çıkmak zorundasınız. Ablanla dövüştüğünü, saç başa girdiğini yazıp bunu normal gören yanıtlar bekliyorsan demekki aranızdaki bu dövüş sıklıkla tekrarlanıyor.
 
Ablanla tencere kapaksınız zaten ona dediklerim senin için de geçerli. Normal, aklı başında insan siz ikinizin yaptığını yapmaz. Bunun sosyal medya, anonim olmakla alakası yok, bu yazdıklarını bir arkadaş ortamında duysam, bu şekilde kavga ederken şiddete başvuranlardan iğrenirim. Kendin doğru ve yanlışı ayırabildiğini sanıyorsun, ama yaptıkların ortada. Saç baş girmişsiniz. Sokakta olsa bu olay, sizi kameraya çekerler. Ortada büyük bir yanlış var. Şimdi gelmiş yazdığın olayı sadeleştirip, basitleştirmeye çalışıyorsun. Sizin ikinizin arasındaki sorun öyle sıradan kardeşler arasındaki iletişim sorunu değil, ikiniz de şiddete meyilli insanlarsınız. Sizin olayınız sevgi, o beni sevdi/sevmedi kavgası vs değil. İnsanlar ne tartışmalar yaşıyor ama gidipte böyle dövüşmüyor. İkinizde elinize kolunuza sahip çıkmak zorundasınız. Ablanla dövüştüğünü, saç başa girdiğini yazıp bunu normal gören yanıtlar bekliyorsan demekki aranızdaki bu dövüş sıklıkla tekrarlanıyor.
E zaten ben bunun farkındayım ya hanımefendi kaç defa daha demem gerek sizin anlamanız için? Dediğim şeyi neden tekrar bana sunuyorsunuz ben bunu anlamıyorum şu anda gerçekten.

Yahu normal yanıt verin falan mı dedim ben neden sürekli olmayan veya yazmadığım bir cümle hakkında beni itham ediyorsunuz? Ne yazdıysam hepsi açık ve yukarıda zaten.

Durum anormal ve ben bu durumun içinde olmaktan utanç duyuyorum ama bu durumu yaşadım diye bana veya konumun içindeki insana hakarete varacak kelimeler kullanmak sizin haddimize değil diyorum. Yoksa ben ne b.k yediğimin farkındayım. Ne derece iğrenç bir durumun içinde olduğumuzda.
Sizin yazdığın yazı da çok masum değil diyorum, saldırganlık niteliğinde. Demekki siz de çok normal değilsiniz mi diyeyim ne diyeyim?

Yani kendi kendinize şöyle yazmışsınız diyorsunuz, hayır yok alıntılayın diyorum alıntılamayıp bu kez de demekki hep böyle kavgacısınız diyorsunuz. Bu çok mu normal durum?

Tabiiki asla/yaşadığım durumu izahı yok ama konu sizin üslubunuza döndü şu an ve uzatmayın bence yani. Yazdınız diye itham ettiğiniz yazılar ortada yok şimdi başka bir yerden vurmaya çalışıyorsunuz. Bence sıvamayın daha fazla artık
 
Yaş farkınızı merak ettim ben. Abimle malesef bu durumlara gelmişliğim oldu geçmişte. 6 yaş fark var bizde acaba sizde o tarz bir durum var mı ?
 
Yaş farkınızı merak ettim ben. Abimle malesef bu durumlara gelmişliğim oldu geçmişte. 6 yaş fark var bizde acaba sizde o tarz bir durum var mı ?
2 yaş farkı var biz de.
Zaten bu sebeple kardeşten çok Arkadaş gibiyiz sanırım ama zoraki arkadaşlık gibi
 
2 yaş farkı var biz de.
Zaten bu sebeple kardeşten çok Arkadaş gibiyiz sanırım ama zoraki arkadaşlık gibi
Valla biz arkadaş ya da kardeş olamamıştık bir türlü :) sonra başıma zor bir sağlık durumu geldi yakın zamanda o da 40ını geçti bir insaniyetliğe büründü falan öyle düzeldik, hiç olmadığımız kadar 😅 böyle bir şey dilemem tabi ama zamanla geçer geçmese bile ben kendi adıma yoksaymıştım, şansa düzeldik yani. Bazen kanbağı da her şey değil malesef..
 
Valla biz arkadaş ya da kardeş olamamıştık bir türlü :) sonra başıma zor bir sağlık durumu geldi yakın zamanda o da 40ını geçti bir insaniyetliğe büründü falan öyle düzeldik, hiç olmadığımız kadar 😅 böyle bir şey dilemem tabi ama zamanla geçer geçmese bile ben kendi adıma yoksaymıştım, şansa düzeldik yani. Bazen kanbağı da her şey değil malesef..
Evet benim ailemde de o şekilde aslında kardeş kardeş değil kimse..
Yani aslında her şeyden çok bugun yaşanan durum beni çok üzdü hepsinin bir patlaması mı oldu bilmiyorum..
Her şerde bir hayır derler sizinki o durum olmuş.

Bakalım belki ileri de düzeliriz biz de inşallah
 
Bunu farkedebilmiş olmanız bile çok güzel.
Hislerinizi değiştiremezsiniz, bu oldukça zor bişey. Sadece eskiyi unutarak -zor biliyorum, sadece yapabildiğinizi- şimdiyi yaşayarak kardeşinize yaklaşın. Ona da sorsanız neleriniz vardır. Her kardeş arasında böyle şeyler muhakkak olur. Büyüdüğümüzde de iyi ki varlar deriz hep.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X