Herkese iyi geceler. Yardımcı olursanız çok sevinirim. 1 yaşında bebeğim var ve çok hastalandı hastaneye gittik. Eşimin mecburen akşam işe dönmesi gerekiyordu işimiz bitmedi tahlil bekliyorduk. Ben bebeği emzirirken kardeşimi aramış ablanın yanına gelir misin arabam burda onu sana bırakıcam onları eve bırakırsın demiş. Kardeşimde şuan işim var hemde oraya gelmem nerdeyse bir saat sürer babamı arayayım demiş. Neyse babam geldi. Ama kardeşim beni hiç aramadı biz işimizi hallettik eve geldik hala aramadı ve gelmedi. Sosyal medyada arkadaşlarıyla sahilde otururken resim gördüm. Hemen mesaj attım biz bu saate kadar hastanedeydik sen gezmedesin gelmedin aramadın. bir kere sana ihtiyacımız oldu yardım etmedin. 40 derece ateşle bebek havale geçirebilirdi baba olunca anlarsın. Allah beni sana muhtaç etmesin bana ihtiyacın olursa sakın arama ablan yok artık sildim seni vs yazdım o anki kalp kırıklığıyla. O da o kadar çok hasta olduğunu bilmiyordum babam bana ben hallederim sen karışma diyince bir şey yapmadım diye yazmış ağlattın beni yazmış. Cevap yazmadım akşam yanıma geldi. Utanır gibi hali vardı konuşamadı. Ben konuyu açtım aynı şeyleri söyledi ama çok üzgündü. Sarıldım hiç uzatmadan ben bilerek gelmedin sandım dedim dayanamadım. Ağladım demesine içim yandı. 27 yaşında adam çocuk değil. Çocuk olmadığı için kırılmıştım da zaten. Affettim ama öyle boynu bükük gelmesini ve ağladım demesini aşamadım. Keşke ablan yok artık gibi şeyler söylemeseydim. Sizce haksızlık mı etmişim
