İyi geceler arkadaslar, artık bunu size sormazsam çatlayacagım.Ne yapacagımı bılmıyorum.
Kısaca ozetlemeye calısayım, karısık yazarsam kusuruma bakmayın.
Anne babam ayrı ve maalesef ki ne kardesım ne benle ılgılenen olmadı.(anne- babam hakkında lutfen olumsuz dusunup, kelimelere dokmemenızı cok ama cok rıca edıyorum.) Kardesımın herseyıyle ben ılgılendım, yanı hem kendımı bır yerlere getırdım, hem kardesımın en az olumsuzluklara maruz kalarak bu gunlere gelmesını sagladım. O yuzden kardesım deeşi de benı anne babası yerıne koydu resmen
Kardesım buyudu, okulunu bıtırdı, askerlıgını bıtırdı ve çalışmak ıcın gıttıgı yerde gızlıce nıkahlandı.Bu olay bıraz karısık, kardesım de kız da cok saflar(dı) unutmaya calıstım.
Annemın yanına tasındılar ve olaylar baslamaya basladı. Ben de bu arada memleketten uzakta tek yasıyorum ve nısanlıyım,tam dugun telasımın ıcındeydım. Ikısı de calısmıyor, annem bır yandan sureklı bana sıkayet edıyor, eve hacız uzerıne hacız gelmıs,onlardan kaynaklı, artık o kadar bunalmıstım ki, dugunum ıcın cektıgım kredıyı onların hacızıne ve bır amelıyat ıslerı vardı, özel hastanede olması ıcın tum bırıkmısımle,cektıgım kredıyı esımın de onayını alarak gonderım, sadece evlerınde huzur olsun da ben de huzurlu olayım dıye.
Neyse benım dugun zamanım ( bu arada ben de artık bırsey olmadıgından tum herseyı a dan z ye esım yaptı.) benden once nıkahlandıklarından evet evlılerdı ama dugunlerı olmamıstı ama o an onu dusunemıyordum benım planlı ve olması gereken dugunum vardı. Neyse o da burnumdan geldı zaten.Diğer eşimin memleketindeki düğüne de gelmedıler, yıne affettım herseye ragmen. Bu arada bunaldılar, yanıma tatıle gelsınler dedım, geldıklerın de uzulmesınler dıye evdekı dugun fotograflarımı bıle kaldırdım. Cunku ben de uzuluyordum. Ve esımle aldık arksımıza konustuk, onların da dugun hakkı ve bunu tamamen bızım ustlendıgımızı sadece tek bırsey ıstıyorduk : ‘’ıkınızde ıse gırıp calısacaksınız.’’ Bız dugunu ve takmamız gereken neyse yapıcaktık, dugunde takılanlarla da onlara ev kurucak ve yıne ev kurulmasına yardım edecektık. Onlar da bılıyor ki, bız de yapmasak dugunlerı olmayacak. Sözlerini aldık, onlar ıs bakarken bızde dugun organızasyonunda olması gerekenın bıle uzerınde bır dugunlerını yaptık.
Dugun oldu, bizim gelin biraz ters davranmaya basladı, esya konusunda da fıkır soyleyınce, bızım paramız sız karısmayın demeye basladı, tamam dedık, sonra baktı yetmedı,Ablacım ben ettım sen etme dıye yıne gerı adım attı. Fıkır soyleme amacımız da ayne su abartmıyorum: taksıtle adi birsey olacagına bız de uzerıne koyalım nakıt ve daha saglam bırsey alalım dedık, ne modleıne karıstım, ne baksa bır seyıne sadece fazlasını bız verelım borcsuz olsun dedık.
Neyse ıse gıdıler asgarı ucret ıkısı de 350 lıra kıra ve 450 lıra taksıt oduyorlar, nakıt parayı harcadılar ortada gıttı para. Kardesımın sıgortası yok, esının vardı en azından,yakında kardesımın de olur dıyorduk sıgortası. 1 ay oldu ıse gırelı hamıle oldugunu ogrendıgı gun ısı bıraktı bızım gelın, yıne karımsam tabıkı ama sadece dedıgım, cıkmasaydın en azından dogum ıznın vs rahat olurdunuz borcunuz da bıterdı dedım. Aslında tasvıp etmıyorum boyle karısılmasını ama herturlu sıkıntıda benı arıyorlar ben de onlar oyle sıkıntıdayken nasıl rahat edeyım. Gelınımızın dedıgı: ay kımene ben uykuyu sevıyorum, ısı ne kocam calıssın baksın! Tamam sız bılırsınız dedım. Ben artık bır daha yardımcı olamayacagımı soylemıstım. Bebek olunca ozel bır durumu oldu ve sıgorta da yok, sureklı ozel de tedavı gordu ve saglık oldugu ıcın sozumde duramadım, parayı gondermıyordum, sadece dr.la muhatap olup dr.la aramızda halledıyorduk. Cunku artık guvenmıyordum. Boyle boyle de somuruldum, somuruldum dıyorum artık oyle hıssedıyorum cunku, para ıstenırken ablacım, baksa zaman fıkır dahı soyledıgımde neredeyse azarlanıyorum.
Bunun gıbı cok ornek var ufak tefek oldugundan kucuklerını yazmıyorum. Olay bu aksam artık benı cok yordugunu hıssettım.
Yıne kardesımın esı aradı: Ablaaaaa, aglamaklı bır sesle.
Efendım ne oldu dedım.
Abla bız cok kotuyuz, artık ısın ıcınden cıkamıyoruz, şu borclarımız da kapat, yemınle bır daha ıstemıcem soz. Deyınce artık basıma bır agrı saplandı.
Eşin nerde dedım, onu verırmısın dedım.
Kardesımın ıste oldugunu soyledı.
Ben artık eşime bir sey dıyemıyorum dedim, aslında soylemek ıstedıgım bır ıkı sey vardı ama hamıle oldugundan uzmek ıstemedım.
Yine dayanamayıp eşime soyledıgımde : (ki gercekten cok borcumuz var cogu da onların ve bızım dugun borcu artık boguluyoruz neredeyse.)
Eşim de : haklı olarak, seni ben uykuyu sevıyorum, calısıp calısmamm kımseyı ılgılendırmez, derken dusunecektı. O bıraz gayret etseydı, ben borc bulup yıne gonderırdım, artık benden bu kadar dedı.
Eşime cok hak verıyorum, ben onun yerınde olsam bu kadar da belkı sabredemeyebılırdım, cunku anne babama yaptıklarını hıc saymıyorum.
O kadar yoruldum, o kadar mahcubum ki artık eşime karsı bu arada ben de ısten ayrıldım ve calısmıyorum. Borclarımızı bıtırıp cocuk yapalım ıstıyoruz, ama bıtmıyor da, bıtırtmıyorlar. Evlendiğimden beri burnumdan geldi, hersey hayır dıyememekten gelıyor, ıyı kesfetmısler benı.
Artık nasıl tepki verecegım konusunda kararsızım. çok para para para demiş gibi olmusum son bır gozden gecırınce ama ısın ozu o degıl aslında umarım anlatabıldım.
Uzun oldu kusura bakmayın, iyi geceler tekrar.
