Benim bu :)))
İlkokulda defterimi kitabımı klasörümü okulda bırakırdım arkamdan bizimkiler toplardı.
Sürekli bir şeyleri unuturdum, yer yön duygum sıfır yukarıda biri yazmış haritasız kaybolurum diye ben de öyleyim.
Para konusunda o kazıklanma olayı bende de olurdu, saflık salaklık değil, sosyal becerileri de gayet iyiymiş net söyleyeyim umursamıyor hepsi bu. Yani ne almış ne vermiş para üstü ne kadar alacak umursamıyor, sevmiyor, yalnızca sonuç odaklı alayım yapayım bitsin. Ben öyleydim çünkü.
Ev işi yapmaktan hala nefret ederim, eskiden de biri uyarmadıkça bir şeyleri toplayasım yapasım gelmezdi. Yapsak da olur ölmeyiz ya nasılsa diye ertelediğim çoktur evle alakalı birçok şeyi.
İstanbul'da kendi hayatını idame ettiriyorsa zamanla azalır bence, bende öyle oldu, üniversiteyle birlikte daha toparlandım. Daha yolun başında okulu bitecek iş hayatı başlayacak törpülene törpülene öğrenecektir diye düşünüyorum