merhaba hanımlar, 20 yaşında üniversite öğrencisi bir kız kardeşim var. beni o kadar çok yoruyor ki artık içimi dökmek için konu açmak istedim. kardeşimdir, canım ciğerimdir elbette seviyorum ama hayatın akışında özellikle beni aşırı yoruyor. hiçbir zaman gözü açık bir çocuk olmadı, hep saf, hep aklı bi karış havadaydı. ben kardeşime çoğu konuda güvenemiyorum. mesela yapması için ona bir sorumluluk veriyorum ama hep içimde bir şüphe var yanlış yapar falan diye. küçükken bakkaldan para üstlerini eksik alırdı, alınacakları eksik alırdı unuttum derdi. annem ve babam ayrı, annem zaten hiç üzerine düşmedi bu çocukta bi sorun mu var diye düşünüp doktora götürmedi. üniversite için büyük bir şehre gitti ve daha ikinci gün değerli bir eşyasını çaldırdı mesela. para hesabını kafasına zar zor kazıyabildim. başka şehirde bunalımlara girmeden okuyabiliyor olması mucize mesela benim için. aslında başka şehirde okumasını ben çok destekledim çünkü en azından sorumluluk alır, bişeyler öğrenir diye düşündüm. biliyorum çünkü insana çok şey katıyor, ben de öyle okumuştum. ve 20 yaşında olmasına rağmen hala her zaman alışveriş yaptığı yerden kazıklanabiliyor yahu. dondurma almaya yolluyoruz mesela, fiyatlar devamlı değiştiği için hep uyarıyorum, almadan önce fiyatını sor diye. buradan gol yiyor mesela. 24 liraya alınabilecek dondurmayı 30 liraya kakalayabiliyorlar. ertesi gün ben gidiyorum, fiyat soruyorum mesela, fiyat değişmemiş ve ben 24'e alabiliyorum.
çocuğa atm'ye yatırması için para veriyoruz, parayı atm'ye kaptırıyor ya. şaka gibi, bişeyi yanlış yapıyor ve kaptırıyor sonra ben işimin gücümün arasında bankaya dert anlatmaya çalışıyorum. e tabii kardeşimle de kavga ediyorum. şimdi diyebilirsiniz ki paranı kendin yatır diye ama bu çocuğun da bişeyleri öğrenmesi, sorumluluk alması lazım. yani hiçbir görev vermezsek bu defa iyice geriye düşecek. geçen sefer yatırabildiği parayı bu sefer yatıramadı ya. öyle çok büyük miktarlar da değil. ev işi konusunda asla ben söylemeden bir iş yapmıyor. biz annemle çalışıyoruz evle alakalı çoğu şeye zamanımız olmuyor. o şimdi yaz tatilinde ve tüm gün boşta. kedinin kumunu bile ben söylemesem değiştirmiyor. mutfağı söylemeden asla toplamıyor. kalk demesem sabahları yataktan kalktığı yok. bıraksam akşama kadar uyur. bu gibi daha birçok şey var. bu çocuk nasıl yola gelecek ben anlamıyorum ben neden kardeşime hiçbir konuda güvenemiyorum, üç kuruş para bile emanet edemiyorum? öyle kötü alışkanlıkları falan yok ama bu gibi hareketleri var. kaç kez karşıma alıp konuştum, tamam diyor aynı hataları yapmaya devam ediyor. belki çok büyütülecek bişey yok bunda ama ben yoruluyorum ya. ben onun yaşındayken aşırı uyanıktım, altından kalkamadığım hiçbir iş yoktu.
çocuğa atm'ye yatırması için para veriyoruz, parayı atm'ye kaptırıyor ya. şaka gibi, bişeyi yanlış yapıyor ve kaptırıyor sonra ben işimin gücümün arasında bankaya dert anlatmaya çalışıyorum. e tabii kardeşimle de kavga ediyorum. şimdi diyebilirsiniz ki paranı kendin yatır diye ama bu çocuğun da bişeyleri öğrenmesi, sorumluluk alması lazım. yani hiçbir görev vermezsek bu defa iyice geriye düşecek. geçen sefer yatırabildiği parayı bu sefer yatıramadı ya. öyle çok büyük miktarlar da değil. ev işi konusunda asla ben söylemeden bir iş yapmıyor. biz annemle çalışıyoruz evle alakalı çoğu şeye zamanımız olmuyor. o şimdi yaz tatilinde ve tüm gün boşta. kedinin kumunu bile ben söylemesem değiştirmiyor. mutfağı söylemeden asla toplamıyor. kalk demesem sabahları yataktan kalktığı yok. bıraksam akşama kadar uyur. bu gibi daha birçok şey var. bu çocuk nasıl yola gelecek ben anlamıyorum ben neden kardeşime hiçbir konuda güvenemiyorum, üç kuruş para bile emanet edemiyorum? öyle kötü alışkanlıkları falan yok ama bu gibi hareketleri var. kaç kez karşıma alıp konuştum, tamam diyor aynı hataları yapmaya devam ediyor. belki çok büyütülecek bişey yok bunda ama ben yoruluyorum ya. ben onun yaşındayken aşırı uyanıktım, altından kalkamadığım hiçbir iş yoktu.