• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kardeşim Ömür Törpüsü

Wurstria

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
3 Ocak 2015
14.178
25.548
598
merhaba hanımlar, 20 yaşında üniversite öğrencisi bir kız kardeşim var. beni o kadar çok yoruyor ki artık içimi dökmek için konu açmak istedim. kardeşimdir, canım ciğerimdir elbette seviyorum ama hayatın akışında özellikle beni aşırı yoruyor. hiçbir zaman gözü açık bir çocuk olmadı, hep saf, hep aklı bi karış havadaydı. ben kardeşime çoğu konuda güvenemiyorum. mesela yapması için ona bir sorumluluk veriyorum ama hep içimde bir şüphe var yanlış yapar falan diye. küçükken bakkaldan para üstlerini eksik alırdı, alınacakları eksik alırdı unuttum derdi. annem ve babam ayrı, annem zaten hiç üzerine düşmedi bu çocukta bi sorun mu var diye düşünüp doktora götürmedi. üniversite için büyük bir şehre gitti ve daha ikinci gün değerli bir eşyasını çaldırdı mesela. para hesabını kafasına zar zor kazıyabildim. başka şehirde bunalımlara girmeden okuyabiliyor olması mucize mesela benim için. aslında başka şehirde okumasını ben çok destekledim çünkü en azından sorumluluk alır, bişeyler öğrenir diye düşündüm. biliyorum çünkü insana çok şey katıyor, ben de öyle okumuştum. ve 20 yaşında olmasına rağmen hala her zaman alışveriş yaptığı yerden kazıklanabiliyor yahu. dondurma almaya yolluyoruz mesela, fiyatlar devamlı değiştiği için hep uyarıyorum, almadan önce fiyatını sor diye. buradan gol yiyor mesela. 24 liraya alınabilecek dondurmayı 30 liraya kakalayabiliyorlar. ertesi gün ben gidiyorum, fiyat soruyorum mesela, fiyat değişmemiş ve ben 24'e alabiliyorum.

çocuğa atm'ye yatırması için para veriyoruz, parayı atm'ye kaptırıyor ya. şaka gibi, bişeyi yanlış yapıyor ve kaptırıyor sonra ben işimin gücümün arasında bankaya dert anlatmaya çalışıyorum. e tabii kardeşimle de kavga ediyorum. şimdi diyebilirsiniz ki paranı kendin yatır diye ama bu çocuğun da bişeyleri öğrenmesi, sorumluluk alması lazım. yani hiçbir görev vermezsek bu defa iyice geriye düşecek. geçen sefer yatırabildiği parayı bu sefer yatıramadı ya. öyle çok büyük miktarlar da değil. ev işi konusunda asla ben söylemeden bir iş yapmıyor. biz annemle çalışıyoruz evle alakalı çoğu şeye zamanımız olmuyor. o şimdi yaz tatilinde ve tüm gün boşta. kedinin kumunu bile ben söylemesem değiştirmiyor. mutfağı söylemeden asla toplamıyor. kalk demesem sabahları yataktan kalktığı yok. bıraksam akşama kadar uyur. bu gibi daha birçok şey var. bu çocuk nasıl yola gelecek ben anlamıyorum ben neden kardeşime hiçbir konuda güvenemiyorum, üç kuruş para bile emanet edemiyorum? öyle kötü alışkanlıkları falan yok ama bu gibi hareketleri var. kaç kez karşıma alıp konuştum, tamam diyor aynı hataları yapmaya devam ediyor. belki çok büyütülecek bişey yok bunda ama ben yoruluyorum ya. ben onun yaşındayken aşırı uyanıktım, altından kalkamadığım hiçbir iş yoktu.
 
Benim kizkardesime benziyor. Ben hep buyuk olarak onu gozetmesi gereken kisi gibi hissettim. Okulda hep benden 1 sinif asagiydi, hep ben goturdum ben getirdim. Akli bir karis havada oldugu icin defalarca karsi karsiya gecerken kil payi kurtardim, araba carpacakti kac kere. Yaninda ben yokken kac kez kaza yapti yaya olarak hatirlamiyorum bile. Omrum onun icin endiselenmekle gecti. Universiteyi Istanbul'da okudu. Akli bir karis havada, o da ilk gunden cep telefonunu caldirdi. Ilk senesinde ciddi bir hastaliga yakalandi. Her gun ben arayip ilaclarini almasini hatirlatiyordum. Ama o ozellikle hastaligi suresince yapmamasi gereken seyleri yapiyordu, kendini yoruyordu. Ben de oturdugum yerden ya ona bi sey olursa diye kendi kendimi yiyordum. Sonra buyuk bir kavga ettik, hatta bir sure konusmadik. Ben anladim ki farketmeden onun ebeveyni olmusum. Ben onun pesine dustukce o iyice boslar olmus. Biraktim pesine dusmeyi, dedim ki herkesin bir hayati var ve kendinden sorumlu. Benim kontrol edebilecegim seyler sinirli. Basina bir sey gelecekse her sekilde gelecek. Birakmayi ogrendim. Aramiz da duzeldi. Ben rahatladim, o rahatladi. Simdi evli, kocaman kizi var. Hala sapsalliklari var ama hayatini bensiz idame ettirebiliyor :) Demem o ki, birakin duse kalka ogrensin.
 
merhaba hanımlar, 20 yaşında üniversite öğrencisi bir kız kardeşim var. beni o kadar çok yoruyor ki artık içimi dökmek için konu açmak istedim. kardeşimdir, canım ciğerimdir elbette seviyorum ama hayatın akışında özellikle beni aşırı yoruyor. hiçbir zaman gözü açık bir çocuk olmadı, hep saf, hep aklı bi karış havadaydı. ben kardeşime çoğu konuda güvenemiyorum. mesela yapması için ona bir sorumluluk veriyorum ama hep içimde bir şüphe var yanlış yapar falan diye. küçükken bakkaldan para üstlerini eksik alırdı, alınacakları eksik alırdı unuttum derdi. annem ve babam ayrı, annem zaten hiç üzerine düşmedi bu çocukta bi sorun mu var diye düşünüp doktora götürmedi. üniversite için büyük bir şehre gitti ve daha ikinci gün değerli bir eşyasını çaldırdı mesela. para hesabını kafasına zar zor kazıyabildim. başka şehirde bunalımlara girmeden okuyabiliyor olması mucize mesela benim için. aslında başka şehirde okumasını ben çok destekledim çünkü en azından sorumluluk alır, bişeyler öğrenir diye düşündüm. biliyorum çünkü insana çok şey katıyor, ben de öyle okumuştum. ve 20 yaşında olmasına rağmen hala her zaman alışveriş yaptığı yerden kazıklanabiliyor yahu. dondurma almaya yolluyoruz mesela, fiyatlar devamlı değiştiği için hep uyarıyorum, almadan önce fiyatını sor diye. buradan gol yiyor mesela. 24 liraya alınabilecek dondurmayı 30 liraya kakalayabiliyorlar. ertesi gün ben gidiyorum, fiyat soruyorum mesela, fiyat değişmemiş ve ben 24'e alabiliyorum.

çocuğa atm'ye yatırması için para veriyoruz, parayı atm'ye kaptırıyor ya. şaka gibi, bişeyi yanlış yapıyor ve kaptırıyor sonra ben işimin gücümün arasında bankaya dert anlatmaya çalışıyorum. e tabii kardeşimle de kavga ediyorum. şimdi diyebilirsiniz ki paranı kendin yatır diye ama bu çocuğun da bişeyleri öğrenmesi, sorumluluk alması lazım. yani hiçbir görev vermezsek bu defa iyice geriye düşecek. geçen sefer yatırabildiği parayı bu sefer yatıramadı ya. öyle çok büyük miktarlar da değil. ev işi konusunda asla ben söylemeden bir iş yapmıyor. biz annemle çalışıyoruz evle alakalı çoğu şeye zamanımız olmuyor. o şimdi yaz tatilinde ve tüm gün boşta. kedinin kumunu bile ben söylemesem değiştirmiyor. mutfağı söylemeden asla toplamıyor. kalk demesem sabahları yataktan kalktığı yok. bıraksam akşama kadar uyur. bu gibi daha birçok şey var. bu çocuk nasıl yola gelecek ben anlamıyorum ben neden kardeşime hiçbir konuda güvenemiyorum, üç kuruş para bile emanet edemiyorum? öyle kötü alışkanlıkları falan yok ama bu gibi hareketleri var. kaç kez karşıma alıp konuştum, tamam diyor aynı hataları yapmaya devam ediyor. belki çok büyütülecek bişey yok bunda ama ben yoruluyorum ya. ben onun yaşındayken aşırı uyanıktım, altından kalkamadığım hiçbir iş yoktu.
Tipik sorumsuz arkasinin toplanmasina alismis evlat modeli. Ama size kotu bi haberim var. Onun annesi siz degilsiniz. Onu egitmesi hayatta ayakta durmasini saglamasi gereken siz degilsiniz. Kardesinizi salip kendinizle ilgilenin birakin anneniz dusunsun. Dusunmuyosa da onun sorunu
 
Benim kizkardesime benziyor. Ben hep buyuk olarak onu gozetmesi gereken kisi gibi hissettim. Okulda hep benden 1 sinif asagiydi, hep ben goturdum ben getirdim. Akli bir karis havada oldugu icin defalarca karsi karsiya gecerken kil payi kurtardim, araba carpacakti kac kere. Yaninda ben yokken kac kez kaza yapti yaya olarak hatirlamiyorum bile. Omrum onun icin endiselenmekle gecti. Universiteyi Istanbul'da okudu. Akli bir karis havada, o da ilk gunden cep telefonunu caldirdi. Ilk senesinde ciddi bir hastaliga yakalandi. Her gun ben arayip ilaclarini almasini hatirlatiyordum. Ama o ozellikle hastaligi suresince yapmamasi gereken seyleri yapiyordu, kendini yoruyordu. Ben de oturdugum yerden ya ona bi sey olursa diye kendi kendimi yiyordum. Sonra buyuk bir kavga ettik, hatta bir sure konusmadik. Ben anladim ki farketmeden onun ebeveyni olmusum. Ben onun pesine dustukce o iyice boslar olmus. Biraktim pesine dusmeyi, dedim ki herkesin bir hayati var ve kendinden sorumlu. Benim kontrol edebilecegim seyler sinirli. Basina bir sey gelecekse her sekilde gelecek. Birakmayi ogrendim. Aramiz da duzeldi. Ben rahatladim, o rahatladi. Simdi evli, kocaman kizi var. Hala sapsalliklari var ama hayatini bensiz idame ettirebiliyor :) Demem o ki, birakin duse kalka ogrensin.
Çok haklısınız :) bence de konu sahibesi bazı insanlar yani böyle ne olursa olsun 🌸 endişelenmeyi bırakın. emin olun bence düşündüğünüz kadar saf değildir , bazı unutkanlıkları olsa da değişmesi zor kaç yaşında kız başının çaresine mutlaka bakabilir :)
 
20 yasinda çocuk degil
Ama davranislari anormal, mental yada ruhsal, bir yerde problemi var gibi.
Insan iliskileri nasil?
Iletisim kurabiliyor mu?
Bir arkadaş sormuştu yukarida, dersleri nasil?
 
Bazı insan çok cevvaldir bazısı daha ağırdır yapı meselesi bu biraz da. Ama kardeşinizinki bir tık daha ağır duruyor, acaba dikkat eksikliği falan mı var?
 
Kardeşim ile ben de böyle bir güven ve sorumluluk savaşı yaşadım vaktiyle. Coo kızardım unutkandı, umursamazdı,rahattı. Senden olmaz derdim hep. Ders başarısı yoktu,sosyal ilişkileri zayıftı sadece pcde oyun oynuyordu. Baktım işi gücü oyun e-spor ve yabancı dil alanina yönlendirdim. Ilk basta özgüvensizlik sebebiyle yapamam edemem dedi,peşini birakmadım. Bazen ümitsizliğe düstüm Ama bugün yurt dışına seyahat eden,benimle aynı parayı kazanan (bazen daha fazla) ki ben çalışma hayatımın 16.yılındayım bir adam oldu sıpa :)
Belki de doğru yönlendirilmeye ihtiyacı vardır. Bir de öyle deneyin. Herkeste bir cevher olduğuna inanıyorum mesele bunu çıkarabilmekte sanırım.
 
benim kız kardeşimde hep biraz unutkan, yaptığı işleri hep eksik yapar, çocukluğundan beri..
lise sınavına girerken giriş belgesini evde unuttu düşünün, neler neler yaşadık, yurtdışı gezilerinde çanta mı çaldırmadı, cüzdan mı kaybetmedi, telefon mu kırmadı... sebebi nedir bilmiyorum, kafası çalışıyor, salak bi çocuk asla değil ama hep arkasını topladım ömrüm boyunca.. ama üniversiteyi %100 burslu okudu, çift anadal yaptı üstelik, iyi bi gazetede çalıştı kaç sene, şimdi yurtdışına yerleşti..

bence bazen sadece karakter meselesi, kafa rahatlığı, kendini yormaması...
 
Benim fasli bir arkadaşım var, tesadüfen Türkiye'nin alakasız bir şehrinde bankta otururken tanışmıştık.
Kız Türkiye aşığı, birkaç ay önce 10. Kere geldi, karadeniz,Akdeniz,doğu Anadolu bir sürü şehri tek başına gezdi, koronaya kadar kaç sene İngiltere'de mühendis olarak çalıştı, Asya'dan Avrupa'ya pek çok ülke gördü
Ama aynı anlattigin gibi birisi:)
Onu teselli etmekten ben artık sıkıldım.
En basiti sadece son gelişinde olanları sayayım:)
Bir önceki sefer tanıştığı 'havaalanindan seni alirim' dediği çocuk aslında arkadaşlık ettiği için değil ticari anlamda o teklifi sunmus. İnerayak 50 Euro istemiş, bizim kız da vermiş 🤬 (biraz adamın serefsizligi de olabilir).
Buradan bayram öncesi İzmir'e gitmek istemişti, ben de para harcamasin diye kendi blablacar hesabımdan birini buldum,fiyat konusunda teyitlestim,kızı gönderdim gitti.
250 ödeyecekken 300 vermiş, çocuk para üstü vermeyince kız da isteyememis. İner inmez bana ağlıyor 'adam fazla para aldi' diye...
Neyse ufak tefek minik kaziklanmalari saymazsak son gününden önce bir adamla pcr testi 300 diye anlaşmış. Ama o gün onu konsere davet ettiğimden erken çıkamadı, o adam da 'istersen 400 ver sahte evrak haziraayim' demiş, kız da kabul etti. Akşam beni arıyor '800 aldı benden'
"Neden verdin? Vermeseydin" diyorum, paraları karıştırip 100 yerine 200 vermişim diyor...
Ölür müsün öldürürür müsün.
Sonra o teste de güvenmedi gece gece gitti başka yerden hızlı test yaptırdı nolur nolmaz diye.
Bu arada bu kızın maddi durumu iyi falan da değil, üstüne kıyafet almıyor Türkiye'ye geleyim diye.
Hesabı ödeyecek en basiti temassız işlemlerden ne pos cihazına bakıyor,ne fişi atıyor. Dili de yok, fazla para odese farkedip geri alabilecek yetisi de yok. Tam bir sarsak.
Beni deli ediyor, üzülüyorum yani.
O yüzden seni anlayabiliyorum. Böyle biriyle yaşamak sinir bozucu. Para kızın parası ama ben de üzülüyorum yani,yazık:)
Bir de böyle insanlar dolandirilmaya çok açık oluyorlar . Eski sevgilim de bir dönem Türkiye'de yaşamıştı,ne zaman bir şey yüksek fiyatlı olsa kafasında hesap yapardı 'turkiyede asgari ücret şu kadar, bu ürün bu kadar. Demek ki Türkler için de pahalı,sanırım kaziklamak istiyorlar' diye, internete yazardı ederi neymiş diye,bana falan sorardı. Hiç de kaziklanmadi. Ama bu kız onuncu gelişi olmasına rağmen hala kahramanmaras dondurmacısından kaziklanabiliyor 😅
Bence kardesin değişmez. Senin yapacağın onun da iyisiyle kötüsüyle bir birey olduğunu, her koyunun kendi bacağından asilması gerektigini farketmek
 
benim erkek kardeşim böyleydi, kendisine git üst kattan bize bir hırka getir dediğimizde elinde ıslak mendille dönmüşlüğü var. ya da 5-10 bin liralık bir hoparlörümüz vardı tatile götürmek istedi arkadaşlarıyla, dedik götürme bak başına bir şey gelir alamayız öyle bir şeyi tekrar, götürdü ve kırdı getirdi. annemin lütfen kaybetme dediği gözlüğü kaybetti pahalı markalı gözlük. kendisine 2-3 ay ev emanet etmiştik biz yazlıktaydık ev sanarsınız ki hayvanat bahçesine dönmüş. daha nicesi :)

şimdi 22 yaşında, çok iyi bir şirkette çalışmaya başladı ve inanılmaz disipline girdi. yine evi ona bırakmıştık ev eskisine kıyasla bal dök yala :D iş hayatına girdiğinde toparlayabilir en azından kendi disiplinini sağlar hele de sevdiği bir işi yaparsa. küçük kardeşler biraz böyle akılları havada :)

tabii bu arada aşık oldu ayrıldı aşk acısı çekti, arkadaşlarıyla arkadaşlıkları bitti, birkaç zorluk yaşadı ve öğrendi. siz ne derseniz diyin kendisi bir şeyleri öğrenmeden hayata hazır olması çok zor. düşüp kalkmayı öğrenmesi lazım
 
Bir de bazı insanlarda bazı şeyler yoktur ya, olmayınca olmuyor.
Ben de mesela yol bulma özürlüyüm, evimin Arka sokağında bırak,kaybolurum.
En sevdiğim ve her ay gittiğim mekana bile harita açmadan gidemem. Yanlış durakta araba beklerim, biri bana konum attıysa asla tek seferde varamam. Ablam 6 yıldır aynı evde oturuyor hala hangi zil onunkisi karistirdigim için telefon açıyorum:)))
Mal miyim?
Bence değilim ama navigasyon konusu yok yani bende 😅
Geçenlerde bir kuzenimin şehrine gittim,beni gezdirmek istedi. Ama benim gibi berbat navigasyonlu biriymiş , gezdirecegi yerin sapagini kaçırınca 'neyse ileride de güzel bir yer var' dedik,başka yere gittik 😂 dönüşte ugrariz dedik,dönüşte yine sapağı kaçırdık...
O da mal değil bu arada:) çoluk çocuk sahibi, devlette sorumluluk aldığı bir işi olan kocaaaa kadın.
Bazen insanlar bazı şeylerde eksik olabiliyor işte. Senin kardeş de böyle bence
 
Kendinizle kıyaslamayın öncelikle. Ben böyleydim o neden saf çok saçma aynı insan değilsiniz nihayetinde. Bir zihinsel engel vs olabilir mi vs diye düşündüm başka da bazı insanlar böyledir memnun değilseniz vermeyin bir iş
ister istemez yapması gereken işler oluyor hayatın idamesi için, vermek zorunda kalıyoruz.
 
Benim kizkardesime benziyor. Ben hep buyuk olarak onu gozetmesi gereken kisi gibi hissettim. Okulda hep benden 1 sinif asagiydi, hep ben goturdum ben getirdim. Akli bir karis havada oldugu icin defalarca karsi karsiya gecerken kil payi kurtardim, araba carpacakti kac kere. Yaninda ben yokken kac kez kaza yapti yaya olarak hatirlamiyorum bile. Omrum onun icin endiselenmekle gecti. Universiteyi Istanbul'da okudu. Akli bir karis havada, o da ilk gunden cep telefonunu caldirdi. Ilk senesinde ciddi bir hastaliga yakalandi. Her gun ben arayip ilaclarini almasini hatirlatiyordum. Ama o ozellikle hastaligi suresince yapmamasi gereken seyleri yapiyordu, kendini yoruyordu. Ben de oturdugum yerden ya ona bi sey olursa diye kendi kendimi yiyordum. Sonra buyuk bir kavga ettik, hatta bir sure konusmadik. Ben anladim ki farketmeden onun ebeveyni olmusum. Ben onun pesine dustukce o iyice boslar olmus. Biraktim pesine dusmeyi, dedim ki herkesin bir hayati var ve kendinden sorumlu. Benim kontrol edebilecegim seyler sinirli. Basina bir sey gelecekse her sekilde gelecek. Birakmayi ogrendim. Aramiz da duzeldi. Ben rahatladim, o rahatladi. Simdi evli, kocaman kizi var. Hala sapsalliklari var ama hayatini bensiz idame ettirebiliyor :) Demem o ki, birakin duse kalka ogrensin.
hayatı idame ettirir aslında çünkü aylarca istanbul gibi bir yerde okudu, okumaya da devam edecek. orada her şeyi öğrenmiş, yolları vs. acaba bizim yanımıza gelince mi sallıyor diye düşünmedim değil. küçüklüğündeki salaklıkları olmasa kesin bizden dolayı sallıyor derdim ama küçüklüğünden beri gelen bi şapsallık olduğu için... yani %100 salak olsa istanbul çoktan yutardı onu bence. parasını falan idare edebiliyor ki en çok şaşırdığım şey bu.
 
Bana anormal geldi acaba hafif düzey zeka geriliği mi var ki? Derslerde başarısı nasıldı?
çok iyi değil çok kötü de değil. zeka geriliği olsa istanbul gibi bir yerde okumayı beceremez bence ama ne var ben de bilemiyorum.
 
20 yasinda çocuk degil
Ama davranislari anormal, mental yada ruhsal, bir yerde problemi var gibi.
Insan iliskileri nasil?
Iletisim kurabiliyor mu?
Bir arkadaş sormuştu yukarida, dersleri nasil?
dersleri orta seviye.
arkadaşlık ilişkileri çok iyi, benden çok arkadaşı var. istanbulda yurtta kalıyor mesela ben yurtta kaldığım dönemde insanlardan nefret etme seviyesine gelmiştim. o kimseyle sorun yaşamıyor, herkesle kaynaşıyor ve iyi geçiniyor.
 
Back