- 27 Mayıs 2024
- 133
- 7
- 25
-
- Konu Sahibi yakinmesafe
- #1
Ama işte ona bana düşman olduğu gibi düşman değil şimdi ben aynısını yaptığımda ya bana küfür ederse o zaman asla kendime gelemem kiDiğer kardeşiniz telefonlarına cevap alamasa da mücadele etmiş aramaya devam etmiş ve kazanmış. Bence sizde neden neden diye düşünmek yerine harekete gecmelisiniz.
Babam bizi düşman etti çok kötüledi beni ama yok yere benim suçum yoktu bu kardesimle konuşurken bile sinirliymiş bana kardeşim dedi senin hakkında sinirli sinirli konuştu ama çok konuşmadı dediDiğer kardeşiniz telefonlarına cevap alamasa da mücadele etmiş aramaya devam etmiş ve kazanmış. Bence sizde neden neden diye düşünmek yerine harekete gecmelisiniz.
Siz kardeşler bir sorun yaşamamışsınız, siz de diğer kardeşiniz gibi peşine düşün ve vazgeçmeyin, içindekileri söyleyin, hasretinizi, özleminizi.. Hiç birşey içinizde kalmasın ..Ailemden kimseyle görüşmüyorum 7 8 yıldır. Normalde de ailemle kalmazdım akrabamız baktı büyüttüler. Sonradan babam temelli yanına almak istedi ben istemedim temelli kalamazdım yanında büyüdüğüm aileme yazık ederdim hatta babam çağırmıştı beni gelsin kalsın diye 16 lı yaşlarımdaydım ama babamdan çok korktuğum için bunca zaman görüşmek istememiş gel dememiş şimdi neden böyle yapıyor diye kafana takmıştım ve gidememiştim. Ki sorunlu biridir sinirli ne yapacağı belli olmayan çocuklarına sahip çıkmayan biri annemse onun tam tersi sessiz ama asla bizim için mücadele etmemiş hep babamın boyunduruğunda kalmış birisi.. Babamın öfkeli sinirli hallerini ne kadar abartsam azdır yani.. Kardeşimle o gün bugündür konuşmuyoruz babam aramıza girdi onu bana düşman etti bense 23 yaşıma kadar ona ulaşamadım hem baba korkusundan hem de yanında büyüdüğüm aileden birisi birkaç sene önce konuşmaya gitti kardeşim onun üzerine yürümüş git buradan bir daha gelme diye ki üzerine yürüdüğü adam bile ona bakmıştır yani. Yıllarca böyle geçti bugün aramak zorunda kaldım onu çünkü babamın ikinci karısının kızı bana ulaştı babalarımız aynı anneler farklı daha bebekken annesi onu alıp kaçtı yabancı uyrukluydu benden önce davrandı ve beni buldu çok ama çok mutlu oldum o ısrarla kardesime ulaşmamı istedi bense yıllar sonra numarasını bir şekilde bulup ona verdim kardeşim başlarda kıza yanıt vermese de yüzüne kapatsa da sonradan konuşmaya başlamış ve görüntülü konuşacaklarmış. Evet onun adına sevindim ama kendim çok ağladım onu o kadar özledim ama kimseye söyleme cesaretinde bulunamadim içimde yaşıyorum. Neden diyorum ben ne yaptım da bana düşman oldu benim günahım ne dedim kendi kendime içim hâlâ acıyor kardeşim yok yok diye tek kişiyim diye hayatım geçti yine öyle geçiyor neden ben bunları yaşadım gerçekten bilmiyorum moralim o kadar bozuk ki aile hayatından öyle yoksunum ki.. O babalarımızın aynı olduğu kardeşimle yani bana bugün ulaşan bulan kardeşimle konuşmak istemedi kardeşim ısrar etti abla ne olur onunla konuşayım aracı ol dedi benim için bunca zaman seni buldum onu da bulmak istiyorum dedi ve tamam dedim numarasını bir şekilde bulup aradm baktım açıyor ses vermiyor en sonunda mesaj yazdım ben senin büyük ablan benimle konuşmak istemesen bile seni arayan başka bir kardeşimiz var onu geri çevirme ısrarla seninle konuşup sana ulaşmak istiyor falan dedim benim olduğunu bileceği mesaj yazdım cevap vermedi. Bana yeni ulaşan kardeşimle arasını düzeltti ama benimle ..Ne anne babadan ne kardeşten bu dünya da hayır görmedim yarımım çok yarım..
Diğer kardeş kız mı erkek mi bilemiyorum ama belli ki nifak tohumları eken bir baba müsveddesi var. Babasıyla görüşmesini asla tasvip etmiyorum ama kardeşle konuşmadan bilinmez. Kimbilir onu da nelerle doldurdu hain baba. Bilmek,, öğrenmek, anlamak lazım diye düşünüyorum..Sonrasına zamanla bakar zaten..Gülüm başına bela mi arıyorsun? Böyle aile senden uzak olsun zaten, şansin varmış ki zamanında merhamet sahibi insanlar sahiplenmis büyütmüş seni, baban 16 yaşında seni çağırdı çunku seni evine hizmetçi yapıp, birkaç yıl sonra da evlilik adı altında satacakti muhtemelen, erkek kardeşini de aynı kendi gibi büyütmüş belli ki, diğer kardeşinin annesi yabancı uyruklu olduğu için menfaat gördü onda belli ki, bence o yüzden yanaştı görüşmeye . Hiç üzülme, piyango vurmuş sana ki bunlardan uzak büyümüşsün, yat kalk dua et, sadaka dağıt derim
Abla sen dertsiz başına dert arıyorsun galiba. Bak kardeşini baban yetiştirmiş yani babanın karakterinde yetişmiş. Barışınca ne olacak. Canciğer kuzu sarması süper bir kardeşlik ilişkisi mi bekliyorsun. Sana olacağı söyleyeyim:Ailemden kimseyle görüşmüyorum 7 8 yıldır. Normalde de ailemle kalmazdım akrabamız baktı büyüttüler. Sonradan babam temelli yanına almak istedi ben istemedim temelli kalamazdım yanında büyüdüğüm aileme yazık ederdim hatta babam çağırmıştı beni gelsin kalsın diye 16 lı yaşlarımdaydım ama babamdan çok korktuğum için bunca zaman görüşmek istememiş gel dememiş şimdi neden böyle yapıyor diye kafana takmıştım ve gidememiştim. Ki sorunlu biridir sinirli ne yapacağı belli olmayan çocuklarına sahip çıkmayan biri annemse onun tam tersi sessiz ama asla bizim için mücadele etmemiş hep babamın boyunduruğunda kalmış birisi.. Babamın öfkeli sinirli hallerini ne kadar abartsam azdır yani.. Kardeşimle o gün bugündür konuşmuyoruz babam aramıza girdi onu bana düşman etti bense 23 yaşıma kadar ona ulaşamadım hem baba korkusundan hem de yanında büyüdüğüm aileden birisi birkaç sene önce konuşmaya gitti kardeşim onun üzerine yürümüş git buradan bir daha gelme diye ki üzerine yürüdüğü adam bile ona bakmıştır yani. Yıllarca böyle geçti bugün aramak zorunda kaldım onu çünkü babamın ikinci karısının kızı bana ulaştı babalarımız aynı anneler farklı daha bebekken annesi onu alıp kaçtı yabancı uyrukluydu benden önce davrandı ve beni buldu çok ama çok mutlu oldum o ısrarla kardesime ulaşmamı istedi bense yıllar sonra numarasını bir şekilde bulup ona verdim kardeşim başlarda kıza yanıt vermese de yüzüne kapatsa da sonradan konuşmaya başlamış ve görüntülü konuşacaklarmış. Evet onun adına sevindim ama kendim çok ağladım onu o kadar özledim ama kimseye söyleme cesaretinde bulunamadim içimde yaşıyorum. Neden diyorum ben ne yaptım da bana düşman oldu benim günahım ne dedim kendi kendime içim hâlâ acıyor kardeşim yok yok diye tek kişiyim diye hayatım geçti yine öyle geçiyor neden ben bunları yaşadım gerçekten bilmiyorum moralim o kadar bozuk ki aile hayatından öyle yoksunum ki.. O babalarımızın aynı olduğu kardeşimle yani bana bugün ulaşan bulan kardeşimle konuşmak istemedi kardeşim ısrar etti abla ne olur onunla konuşayım aracı ol dedi benim için bunca zaman seni buldum onu da bulmak istiyorum dedi ve tamam dedim numarasını bir şekilde bulup aradm baktım açıyor ses vermiyor en sonunda mesaj yazdım ben senin büyük ablan benimle konuşmak istemesen bile seni arayan başka bir kardeşimiz var onu geri çevirme ısrarla seninle konuşup sana ulaşmak istiyor falan dedim benim olduğunu bileceği mesaj yazdım cevap vermedi. Bana yeni ulaşan kardeşimle arasını düzeltti ama benimle ..Ne anne babadan ne kardeşten bu dünya da hayır görmedim yarımım çok yarım..