Kardeşim annemi üzdüm diye benle görüşmüyor

Devacım bazı aileler kötü. Kötü yani çocuğuna sevgi göstermiyor, göstermeyi bilmiyor veya umrunda olmuyor, bazıları cahil bazıları saf kötü ... neyse ne, bunu böylece kabullenmen gerek kabullenmediğin sürece azap çekeceksin. Terapi seni bir noktaya götürür, terapistin ya da başka birini elinde sihirli değnek yok gerçeği değiştiremezler. Diğer inssnların ailesi neden iyiyken benimki neden kötü şeklinde kurban psikolojisine girersen ancak kendini bitirirsin. Bazı aileler de böyle diyip gerçeği kabullenirsen huzuru o zaman bulurusn.

Eski konularını bilmiyorum ama insanın kendi canı kanı bile olsa bir noktadan sonra boşverip hayata devam etmek gerek. Çünkü sen de artık bir annesin. Annen gibi olmayıp çocuğunu sağlıklı, mutlu, huzurlu bir aile ortamında yetiştirmelisin. Boşver sevmezlerse sevmesinler çocuğunu. Onlara muhtaç mısın? Çok şükür kendi aileni kurmuşsun kendi hayatına odaklansana. Sevmek zorunda değiller gün gelir aynı duruma kendileri düşerler o zaman anlarlar. Çok rahatsız oluyorsan gitme annenlere. Gelmek isteyen gelir torununu, evladını görür zaten. Senin tek düşünmen gereken kendi çocuğun.

Artık bir çocuğunuz var ve öncelikle onu yani kendinizi düşünmeniz, öncelik vermeniz gerekir.Psikolojinizin iyi olmadığını söylüyorsunuz bunu düzeltmeniz ve çocuğunuza toksik değil faydalı bir anne olmanız gerekiyor.
Aileniz sizi üzüyor ve psikolojinizi bozuyor ise size aile olmaya gönülleri yok demektir.Sizin bu ısrarınız nedendir?
Aile kavramı kutsaldır evet ama hayatınızı zorlaştırıp,sizi üzüyor ve üzmeye devam ediyorsa pekala ikinci üçüncü onuncu planlara falan atılabilir.
Her aile dinamiği farklıdır kimi insanlar şanslıdır kimileri şanssızdır bu konuda.
Siz bebeğiniz için bir şans olun olur mu?
Kolaylıklar diliyorum.

MissCherryBlossom .!.:

Devacım bazı aileler kötü. Kötü yani çocuğuna sevgi göstermiyor, göstermeyi bilmiyor veya umrunda olmuyor, bazıları cahil bazıları saf kötü ... neyse ne, bunu böylece kabullenmen gerek kabullenmediğin sürece azap çekeceksin. Terapi seni bir noktaya götürür, terapistin ya da başka birini elinde sihirli değnek yok gerçeği değiştiremezler. Diğer inssnların ailesi neden iyiyken benimki neden kötü şeklinde kurban psikolojisine girersen ancak kendini bitirirsin. Bazı aileler de böyle diyip gerçeği kabullenirsen huzuru o zaman bulurusn.

Genişletmek için tıkla...

Teşekkür ederim ama onların açtığı takıntı korku kaygı sorunlarımla boğuşmak içimde onlara karşı neden böyle oldu sorusunu yankılatıp duruyor . İyice kendimi kötü hissediyorum .

MidNight rAmbler .!.:

Artık bir çocuğunuz var ve öncelikle onu yani kendinizi düşünmeniz, öncelik vermeniz gerekir.Psikolojinizin iyi olmadığını söylüyorsunuz bunu düzeltmeniz ve çocuğunuza toksik değil faydalı bir anne olmanız gerekiyor.
Aileniz sizi üzüyor ve psikolojinizi bozuyor ise size aile olmaya gönülleri yok demektir.Sizin bu ısrarınız nedendir?
Aile kavramı kutsaldır evet ama hayatınızı zorlaştırıp,sizi üzüyor ve üzmeye devam ediyorsa pekala ikinci üçüncü onuncu planlara falan atılabilir.
Her aile dinamiği farklıdır kimi insanlar şanslıdır kimileri şanssızdır bu konuda.
Siz bebeğiniz için bir şans olun olur mu?
Kolaylıklar diliyorum.

Genişletmek için tıkla...

Teşekkürler bebişe hamile kalmadan önce çözdüğüm sorunlar ve lohusayken tekrar sorunlar yaşamam hassas döneme denk gelmem ve kafaya takmalarımın artması beni baya yıprattı . Çok çabalıyorum ben terapiler alıyorum düzeltiğim çok konu oldu . Ama sindiremiyorum yeni diye galiba . Her terapide farklı bi travma işlemek beni bilendiriyor yoruyor gıcık kapıyorum …

Eğer bile isteye ruhsal ve fiziksel istismar etmedilerse aileye bu kadar bilenmeyi insanın kendi açısından gereksiz ve yorucu buluyorum. Annenize çevreden bile evhamlı diyorlarsa demek ki kadının ruhsal sıkıntıları vardı yardım almadı ya da alamadı ve size çektirdiğinin muhtemelen kat kat fazlasını da kendini çekti. Annenizle yüzleşir bunları anlatırsınız ve ne güzel sizin yardım alma imkanınız olmuş o yoldan yürür kendinizi iyileştirirsiniz. Bu süreçte size şu gelmiyorsa görüşmezsiniz bir müddet. Ama sürekli bilenmek sosyal medya paylaşımlarıyla ailenizi de kavgaya çekmek faydasız ve yorucu. Annenizi sizi kaygıyla mutsuz büyüttüğü için suçluyorsunuz ama bakın siz profesyonel yardım aldığınız halde eşinize bebeğinize öfke atmosferi yaşatıyorsunuz ve kendinizi bir de yaşadıklarım diyerek haklı çıkartıyorsunuz. Geçmiş geçti bitti, yüzleşmek başka şey sürekli geçmişin hesaplarında yaşamak başka şey. Ayrıca ben eşe, bütün aile sorunlarını anlatmayı bu yüzden doğru bulmuyorum şimdi eşiniz ailenize bilenecek ve belki ileride ailenizle yeni bir sayfa açmak istediğinizde yüzünüze vuracak bu durumları