:))) cok güzel bir duygu degilmi..bu daha neki sen neler yasayacaksin neler..seni tanimicaklar bile..ve cevrende gördgün bu tepkiler seni bu diyete dahada baglayacak...dilerim herkes yasasin bu duyguyu...ben cokkk yasadim ve yasiyorumda...korkmadan cekinmeden topluma gireceksin...giyimini cekistirmeden oturup yürüyeceksin dügün salonunda wc ye giderken :)) ben hicc gitmezdim wc ye salonda oncaaa insanin karsisinda yürümezdim..ayyy ne yazikmis yaa..
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Popüler Konu Karbonhidrat Diyeti Deneyimlerimiz
- Konu Sahibi psiqo
- Başlangıç Tarihi
:))) cok güzel bir duygu degilmi..bu daha neki sen neler yasayacaksin neler..seni tanimicaklar bile..ve cevrende gördgün bu tepkiler seni bu diyete dahada baglayacak...dilerim herkes yasasin bu duyguyu...ben cokkk yasadim ve yasiyorumda...korkmadan cekinmeden topluma gireceksin...giyimini cekistirmeden oturup yürüyeceksin dügün salonunda wc ye giderken :)) ben hicc gitmezdim wc ye salonda oncaaa insanin karsisinda yürümezdim..ayyy ne yazikmis yaa..
- 28 Aralık 2009
- 582
- 1
- 28 Aralık 2009
- 582
- 1
boy ve kilon kacki?? merak ettim
- 28 Aralık 2009
- 582
- 1
selam kızlar sizleri takip etmek çok zevkli hepiniz çok hoşsunuz SELıNTEPE canım yine bişi diycem sabah wc de idrar sonrası dikkatimi çeken şey idrarın koyu ve beyazımsı bir renk olması bu acep yağ yakımı falanmı birde ben her yemek sonrası vucudumda bir sıcaklık hissediyorum bir süre sonra vucudumda sanki bir enerji patlaması oluyor bu durum sizlerdede yaşanıyormu yoksa bendemi bir gariplik var.
ay ciddimisin.. ay inşallah kendimi iyi hissettiğim sürece sorun yok.. vallahi 8 lerin ortalarından vazgeçtim inan 1 ayda 89 görsem gelip seni öpecem :))
- 4 Mayıs 2010
- 1.031
- 6
okumammi tabiki okudum yazini...notta aldim hatta...cok iyi davranarak yemeklerini hazirliyorum kendimi ona karsi cok degistirdim iyi davranmakla mecbur iyi davranacagimi burda okudum ve öylede yapiyorum oysaki cocuga demedigim laf kalmiyodu off..vicdanim cok rahatsiz 
(( yapmicam ama onunla düsman degil arkadas olacagim..yavrumu mahvettim benn(((bu yasta o benden ben ondan nefret ettik...ama düzeltecegim..inan..sabah cok mutluyduk ikimizde seviserek okula yolladim..odasini yatagini topladi neden? severek öperek uyandirdigim icin ..ara ara anneligimden nefret ediyorum..beni kutayin kilosu görünüsü disardan bakislar mahvetti..o kadar patavatsiz kisiler varki etrafimizda ..beni yolda gördüklerinde kendini zayiflattin sunuda zayiflat derlerdi o an kutay cok üzülürdü...bu bir degil iki degil 3 degil srekli..cok doluyum bu konu hakkinda konuyu konuluktan cikardim belki ..kusura bakma..öpüyorum...[/QUOTE]
Tatlım, normalde bu yazacaklarımı ne bi yerde konuşurum, ne de kimseyle paylaşırım. Ama burda biz bizeyiz artık o yüzden hepinizle en derin duygularımı paylaşmaktan çekinmiyorum. Sen Kutay'la yaşadıklarını anlattıkça ben geçmişe gidiyorum, annemle yaşadıklarım aklıma geliyor ve ağlamak istiyorum inan. Annem de aynı senin gibi çevrenin bana yaptığı baskıyı, bana baskı yaparak düzeltebileceğini, beni zorlayarak, kızarak, rencide ederek zayıflatabileceğini zannediyordu. Oysa bana zaten çevre yeteri kadar zarar veriyordu ve benim sığınmam gereken bir liman gerekiyordu, bu limanın benim en yakınım olan annem olması gerekiyordu. O yaşlarda insan duygularını bilmez, bilse de en güvendiği kişilerle paylaşır. Benim malesef bu tarzda güvenebileceğim kimse olmadı, şimdiki arkadaşlıkları o yaşta kuramazsın çünkü iyi geçinirsin ama arada bir oyuncak paylaşımında örneğin kavga çıkar ve o yaştaki arkadaşın sana şişko diyerek bütün güvenini sarsar. Özetle benim o dönemde güvendiğim hiç arkadaşım da olmadı, çünkü herkes bilinçsiz o yaşlarda. Yalnız kaldım, yalnızlığımı anlatsam sayfalara sığmaz. Yalnız kalan bir çocuk muhakkak bu yalnızlığını birşeylerle doldurur, ben yiyeceklerle doldurdum yalnızlığımı. Yediğimde mutlu oluyordum sadece. Ve sürekli gerek çevre, gerekse annemin yeme baskılarına kulak asmayarak yedim durdum. Bunun bilincinde değildim, bu yaşta olsa durup düşünürsün bunlar bana yeme diyor, ben yememeliyim o zaman dersin, ama o yaşta farklı birşeyler oluyor, neden yememen gerektiğini anlamıyorsun, yediğin taktirde toplum tarafından ilerde dışlanacağını, dalga geçileceğini, kabul görmeyeceğini bilmiyorsun. Bunu sana anlatmaya çalışanlar da çıkıyor ama psikolojik gelişim sürecinde o yaşlar hala oyun yaşları, cinselliğe geçiş yaşları, olgunluk yaşına gelmeden bunu ne yapsan çocuk algılayamaz. Ne dediğini anlamaz yani. Bunu yıllar sonra öğrendiğinde malesef çok geç oluyor ama yanlışı senin yapmadığını derin düşündüğünde anlıyorsun, çünkü yanlışı cidden sen değil ailen ve çevren yapmış oluyor. Çevreye karışamazsın, kaç yaşında olursan ol çevre yine sedi didikler, sen ancak o tür insanlardan uzak durabilirsin. Ama ailenden kopamazsın, ailen ölene kadar senin yanındadır. O yüzden bir aile üyesi isek ve ailemizin içinde bu tür sorunu olan birisi varsa ona karşı çok daha dikkatli olmak zorundayız onun geleceği için. Benim annem yıllar sonra anladı yanlış yaptığını ama çok geç kalmıştı. Düşünsene aynı masada oturduğun kardeşine 5 tane dolma koyuyor örneğin, sana 1 tane, ve sen yeme diyor, çünkü sen suçlusun, kilolusun, kardeşin yiyebilir ama sen yeme. Durum böyle olunca, iyi tamam ben kiloluyum o zaman 1 tane dolma yiyeyim de zayıflayayım demiyorsun. Hiçbir çocuk demez bunu, çocuklar yanlış anlar, annem beni seviyor zayıflamamı isteyerek demezler, annem beni sevmiyor, kardeşime 5 dolma veriyor bana 1 derler. Annem beni sevmiyor bana çikolata vermiyor derler, ben bunu oğlumda da yaşıyorum, zararlı şeyler yemesini istemediğimde (cips, çikolata, cola vs.)-kilo sorunu olmadığı halde- onu sevmediğimi hissediyor. Çünkü onların zararlı olduğunu ben ne yapsam da anlatamadım, anlamıyor. Ve anlamayacağını iyi biliyorum. Bu yaşta ne kadar konuşursanız konuşun, ne anlatırsanız anlatın anlamıyorlar arkadaşlar. O yüzden onu değil kendimizi düzeltmek zorundayız, ondan daha akıllı olmak zorundayız. Mümkün olduğunca alternatif yararlı şeyler yedirmeye çalışıyorum, eve zararlı şeyler almıyorum, kendinin almaması için de aldığı zamanlarda kızmıyorum çünkü kızdığım zaman güvenini sarsacağımı biliyorum, güvenini sarstığımda benden gizli alacağını da biliyorum. Tamamen mahrum bırakmadan, iyi bir dille, bak oğlum almasan çok iyi olur ama illa alacağım diyorsan bi tane yiyebilirsin, zararlı olduğunu biliyosun, ben senin iyiliğini düşünüyorum tamam mı annecim dediğimde bir alıyor iki alıyor sonrasında vazgeçiyor. Ama üzerine gidersem yok hayır kesinlikle almayacaksın yemeyeceksin dersem ters tepki yapıyor ve bu kez ağlamaya kadar gidiyor. Çocuklar inatçı, çocuklar herşeyin tersini yapmaya bayılıyor, o yüzden kesinlikle ve kesinlikle iletişimi koparmadan, her zaman ona destek olarak, onu asla yalnız bırakmadan uğraşalım diyorum ben. Çevredeki baskılar için de baskı yapan kişilerden onu uzak tutamıyorsan eğer, benim çocuğumun yanında kilo sorunundan bahsetmeyin diye uyarırım ben senin yerinde olsam. Ben bu konuda tüm akrabaları dize getirmek üzereyim, inşallah başaracağım da.
(( yapmicam ama onunla düsman degil arkadas olacagim..yavrumu mahvettim benn(((bu yasta o benden ben ondan nefret ettik...ama düzeltecegim..inan..sabah cok mutluyduk ikimizde seviserek okula yolladim..odasini yatagini topladi neden? severek öperek uyandirdigim icin ..ara ara anneligimden nefret ediyorum..beni kutayin kilosu görünüsü disardan bakislar mahvetti..o kadar patavatsiz kisiler varki etrafimizda ..beni yolda gördüklerinde kendini zayiflattin sunuda zayiflat derlerdi o an kutay cok üzülürdü...bu bir degil iki degil 3 degil srekli..cok doluyum bu konu hakkinda konuyu konuluktan cikardim belki ..kusura bakma..öpüyorum...[/QUOTE]Tatlım, normalde bu yazacaklarımı ne bi yerde konuşurum, ne de kimseyle paylaşırım. Ama burda biz bizeyiz artık o yüzden hepinizle en derin duygularımı paylaşmaktan çekinmiyorum. Sen Kutay'la yaşadıklarını anlattıkça ben geçmişe gidiyorum, annemle yaşadıklarım aklıma geliyor ve ağlamak istiyorum inan. Annem de aynı senin gibi çevrenin bana yaptığı baskıyı, bana baskı yaparak düzeltebileceğini, beni zorlayarak, kızarak, rencide ederek zayıflatabileceğini zannediyordu. Oysa bana zaten çevre yeteri kadar zarar veriyordu ve benim sığınmam gereken bir liman gerekiyordu, bu limanın benim en yakınım olan annem olması gerekiyordu. O yaşlarda insan duygularını bilmez, bilse de en güvendiği kişilerle paylaşır. Benim malesef bu tarzda güvenebileceğim kimse olmadı, şimdiki arkadaşlıkları o yaşta kuramazsın çünkü iyi geçinirsin ama arada bir oyuncak paylaşımında örneğin kavga çıkar ve o yaştaki arkadaşın sana şişko diyerek bütün güvenini sarsar. Özetle benim o dönemde güvendiğim hiç arkadaşım da olmadı, çünkü herkes bilinçsiz o yaşlarda. Yalnız kaldım, yalnızlığımı anlatsam sayfalara sığmaz. Yalnız kalan bir çocuk muhakkak bu yalnızlığını birşeylerle doldurur, ben yiyeceklerle doldurdum yalnızlığımı. Yediğimde mutlu oluyordum sadece. Ve sürekli gerek çevre, gerekse annemin yeme baskılarına kulak asmayarak yedim durdum. Bunun bilincinde değildim, bu yaşta olsa durup düşünürsün bunlar bana yeme diyor, ben yememeliyim o zaman dersin, ama o yaşta farklı birşeyler oluyor, neden yememen gerektiğini anlamıyorsun, yediğin taktirde toplum tarafından ilerde dışlanacağını, dalga geçileceğini, kabul görmeyeceğini bilmiyorsun. Bunu sana anlatmaya çalışanlar da çıkıyor ama psikolojik gelişim sürecinde o yaşlar hala oyun yaşları, cinselliğe geçiş yaşları, olgunluk yaşına gelmeden bunu ne yapsan çocuk algılayamaz. Ne dediğini anlamaz yani. Bunu yıllar sonra öğrendiğinde malesef çok geç oluyor ama yanlışı senin yapmadığını derin düşündüğünde anlıyorsun, çünkü yanlışı cidden sen değil ailen ve çevren yapmış oluyor. Çevreye karışamazsın, kaç yaşında olursan ol çevre yine sedi didikler, sen ancak o tür insanlardan uzak durabilirsin. Ama ailenden kopamazsın, ailen ölene kadar senin yanındadır. O yüzden bir aile üyesi isek ve ailemizin içinde bu tür sorunu olan birisi varsa ona karşı çok daha dikkatli olmak zorundayız onun geleceği için. Benim annem yıllar sonra anladı yanlış yaptığını ama çok geç kalmıştı. Düşünsene aynı masada oturduğun kardeşine 5 tane dolma koyuyor örneğin, sana 1 tane, ve sen yeme diyor, çünkü sen suçlusun, kilolusun, kardeşin yiyebilir ama sen yeme. Durum böyle olunca, iyi tamam ben kiloluyum o zaman 1 tane dolma yiyeyim de zayıflayayım demiyorsun. Hiçbir çocuk demez bunu, çocuklar yanlış anlar, annem beni seviyor zayıflamamı isteyerek demezler, annem beni sevmiyor, kardeşime 5 dolma veriyor bana 1 derler. Annem beni sevmiyor bana çikolata vermiyor derler, ben bunu oğlumda da yaşıyorum, zararlı şeyler yemesini istemediğimde (cips, çikolata, cola vs.)-kilo sorunu olmadığı halde- onu sevmediğimi hissediyor. Çünkü onların zararlı olduğunu ben ne yapsam da anlatamadım, anlamıyor. Ve anlamayacağını iyi biliyorum. Bu yaşta ne kadar konuşursanız konuşun, ne anlatırsanız anlatın anlamıyorlar arkadaşlar. O yüzden onu değil kendimizi düzeltmek zorundayız, ondan daha akıllı olmak zorundayız. Mümkün olduğunca alternatif yararlı şeyler yedirmeye çalışıyorum, eve zararlı şeyler almıyorum, kendinin almaması için de aldığı zamanlarda kızmıyorum çünkü kızdığım zaman güvenini sarsacağımı biliyorum, güvenini sarstığımda benden gizli alacağını da biliyorum. Tamamen mahrum bırakmadan, iyi bir dille, bak oğlum almasan çok iyi olur ama illa alacağım diyorsan bi tane yiyebilirsin, zararlı olduğunu biliyosun, ben senin iyiliğini düşünüyorum tamam mı annecim dediğimde bir alıyor iki alıyor sonrasında vazgeçiyor. Ama üzerine gidersem yok hayır kesinlikle almayacaksın yemeyeceksin dersem ters tepki yapıyor ve bu kez ağlamaya kadar gidiyor. Çocuklar inatçı, çocuklar herşeyin tersini yapmaya bayılıyor, o yüzden kesinlikle ve kesinlikle iletişimi koparmadan, her zaman ona destek olarak, onu asla yalnız bırakmadan uğraşalım diyorum ben. Çevredeki baskılar için de baskı yapan kişilerden onu uzak tutamıyorsan eğer, benim çocuğumun yanında kilo sorunundan bahsetmeyin diye uyarırım ben senin yerinde olsam. Ben bu konuda tüm akrabaları dize getirmek üzereyim, inşallah başaracağım da.
- 18 Mart 2009
- 8.660
- 3.741
tmm ben yanlis anlamisim, ve abartmisim kendimi kücük düsürmüsüm... sadece bacaklarimi beyenmiyorum...
ben büüyk ihtimal oruc tutamicam maleseff... burda gece 22 de acilcak, dayanamam okadar akannehir
okumammi tabiki okudum yazini...notta aldim hatta...cok iyi davranarak yemeklerini hazirliyorum kendimi ona karsi cok degistirdim iyi davranmakla mecbur iyi davranacagimi burda okudum ve öylede yapiyorum oysaki cocuga demedigim laf kalmiyodu off..vicdanim cok rahatsiz
Tatlım, normalde bu yazacaklarımı ne bi yerde konuşurum, ne de kimseyle paylaşırım. Ama burda biz bizeyiz artık o yüzden hepinizle en derin duygularımı paylaşmaktan çekinmiyorum. Sen Kutay'la yaşadıklarını anlattıkça ben geçmişe gidiyorum, annemle yaşadıklarım aklıma geliyor ve ağlamak istiyorum inan. Annem de aynı senin gibi çevrenin bana yaptığı baskıyı, bana baskı yaparak düzeltebileceğini, beni zorlayarak, kızarak, rencide ederek zayıflatabileceğini zannediyordu. Oysa bana zaten çevre yeteri kadar zarar veriyordu ve benim sığınmam gereken bir liman gerekiyordu, bu limanın benim en yakınım olan annem olması gerekiyordu. O yaşlarda insan duygularını bilmez, bilse de en güvendiği kişilerle paylaşır. Benim malesef bu tarzda güvenebileceğim kimse olmadı, şimdiki arkadaşlıkları o yaşta kuramazsın çünkü iyi geçinirsin ama arada bir oyuncak paylaşımında örneğin kavga çıkar ve o yaştaki arkadaşın sana şişko diyerek bütün güvenini sarsar. Özetle benim o dönemde güvendiğim hiç arkadaşım da olmadı, çünkü herkes bilinçsiz o yaşlarda. Yalnız kaldım, yalnızlığımı anlatsam sayfalara sığmaz. Yalnız kalan bir çocuk muhakkak bu yalnızlığını birşeylerle doldurur, ben yiyeceklerle doldurdum yalnızlığımı. Yediğimde mutlu oluyordum sadece. Ve sürekli gerek çevre, gerekse annemin yeme baskılarına kulak asmayarak yedim durdum. Bunun bilincinde değildim, bu yaşta olsa durup düşünürsün bunlar bana yeme diyor, ben yememeliyim o zaman dersin, ama o yaşta farklı birşeyler oluyor, neden yememen gerektiğini anlamıyorsun, yediğin taktirde toplum tarafından ilerde dışlanacağını, dalga geçileceğini, kabul görmeyeceğini bilmiyorsun. Bunu sana anlatmaya çalışanlar da çıkıyor ama psikolojik gelişim sürecinde o yaşlar hala oyun yaşları, cinselliğe geçiş yaşları, olgunluk yaşına gelmeden bunu ne yapsan çocuk algılayamaz. Ne dediğini anlamaz yani. Bunu yıllar sonra öğrendiğinde malesef çok geç oluyor ama yanlışı senin yapmadığını derin düşündüğünde anlıyorsun, çünkü yanlışı cidden sen değil ailen ve çevren yapmış oluyor. Çevreye karışamazsın, kaç yaşında olursan ol çevre yine sedi didikler, sen ancak o tür insanlardan uzak durabilirsin. Ama ailenden kopamazsın, ailen ölene kadar senin yanındadır. O yüzden bir aile üyesi isek ve ailemizin içinde bu tür sorunu olan birisi varsa ona karşı çok daha dikkatli olmak zorundayız onun geleceği için. Benim annem yıllar sonra anladı yanlış yaptığını ama çok geç kalmıştı. Düşünsene aynı masada oturduğun kardeşine 5 tane dolma koyuyor örneğin, sana 1 tane, ve sen yeme diyor, çünkü sen suçlusun, kilolusun, kardeşin yiyebilir ama sen yeme. Durum böyle olunca, iyi tamam ben kiloluyum o zaman 1 tane dolma yiyeyim de zayıflayayım demiyorsun. Hiçbir çocuk demez bunu, çocuklar yanlış anlar, annem beni seviyor zayıflamamı isteyerek demezler, annem beni sevmiyor, kardeşime 5 dolma veriyor bana 1 derler. Annem beni sevmiyor bana çikolata vermiyor derler, ben bunu oğlumda da yaşıyorum, zararlı şeyler yemesini istemediğimde (cips, çikolata, cola vs.)-kilo sorunu olmadığı halde- onu sevmediğimi hissediyor. Çünkü onların zararlı olduğunu ben ne yapsam da anlatamadım, anlamıyor. Ve anlamayacağını iyi biliyorum. Bu yaşta ne kadar konuşursanız konuşun, ne anlatırsanız anlatın anlamıyorlar arkadaşlar. O yüzden onu değil kendimizi düzeltmek zorundayız, ondan daha akıllı olmak zorundayız. Mümkün olduğunca alternatif yararlı şeyler yedirmeye çalışıyorum, eve zararlı şeyler almıyorum, kendinin almaması için de aldığı zamanlarda kızmıyorum çünkü kızdığım zaman güvenini sarsacağımı biliyorum, güvenini sarstığımda benden gizli alacağını da biliyorum. Tamamen mahrum bırakmadan, iyi bir dille, bak oğlum almasan çok iyi olur ama illa alacağım diyorsan bi tane yiyebilirsin, zararlı olduğunu biliyosun, ben senin iyiliğini düşünüyorum tamam mı annecim dediğimde bir alıyor iki alıyor sonrasında vazgeçiyor. Ama üzerine gidersem yok hayır kesinlikle almayacaksın yemeyeceksin dersem ters tepki yapıyor ve bu kez ağlamaya kadar gidiyor. Çocuklar inatçı, çocuklar herşeyin tersini yapmaya bayılıyor, o yüzden kesinlikle ve kesinlikle iletişimi koparmadan, her zaman ona destek olarak, onu asla yalnız bırakmadan uğraşalım diyorum ben. Çevredeki baskılar için de baskı yapan kişilerden onu uzak tutamıyorsan eğer, benim çocuğumun yanında kilo sorunundan bahsetmeyin diye uyarırım ben senin yerinde olsam. Ben bu konuda tüm akrabaları dize getirmek üzereyim, inşallah başaracağım da. [/QUOTE]
ay selin yaa cok üzülerek okudum..aynisini bende yapiyorum ve kutay da yasiyor buna inaniyorum..offf..tüylerim ürperdi okurken...evet bende kardesine fazla koyup ona az koyuyorum koca gözleriyle tabaklara bakiyo hemen..ama yapmicam artik ...ay ne yazdiysan hepsi dogruuuu...siginacak yer ariyor oda benim illaki ama bendende kötü tepki aliyor...yapmicam yemin ederim yapmicam..kimseyede dedirtmicem artik birsey...zaten kas göz isaretleriyle sus diyordum ama simdi sözel konusacagim..ku
(( offff - 4 Mayıs 2010
- 1.031
- 6
Rubi valla günün sorusu. Ramazan'da napıcaz. Uzun süredir bunu düşünüyorum zaten. Çok şükür ki bizim yeme saatlerimizde problem yok, beni tek düşündüren su konusu. Peynir ve et ürünleri insanı susatır. Gece şekersiz hoşaf yapıp, ya da tatlandırıcılı bol bol içebiliriz. İftarda sistem aynen devam, öğle ya da akşam yediklerimizi yiyebiliriz, ben iftarda hemencecik doyacağımıza inanıyorum. Sahurda ne yiycez peki :) Düşünelim kızlar, yumurta yesek susatır sabahına, peynir yesek yine susatır.
Canım idrar koyuluğu, özellikle sabahları yağ atımı anlamına geliyor. Vücudundaki sıcaklık da metabolizmanın proteinleri işleyebilmek adına normalde çalıştığından iki kat daha hızlı çalışması anlamına geliyor. Karbonhidratı bol birşey yediğinde oysa metabolizma yavaşlar ve resmen vücut uyuyakalır, hatta senin bile uykun gelir.
gerçekten doğru ya yemekten sonra uykum falan gelmiyor artık hatta dün akşam kızlar yürüyüşe çağırdı .yok ben sabah yürüdüm dedim. yemeği yedikten sonra bi enerji geldiki peşlerinden bende gidiverdim stada yürümeye.yani dün 2 saat yürümüş oldum :))
ramazanda da mesela sahurda 2 tane tost yapıp yesek fazlamı olur hem susatmaz. hemde tok tutar.. 1 tane peynirli tost kaç kb idi bilmiyorum ama
açıkçası ben normaldede sahurda ağır yemem hemen her gece eşimle ben kepekli ekmekten 2 tane tost yapıp yerdik ne dersin??
birde şunu söylemek istiyorum..
hep şunu deriz ya arkadaş bu işi beyinde bitireceksin.. ben bu kadar rahat geçirdiğim 10 günden sonra şunu söylemek istiyorum: bu iş beyinde falan bitmiyor. canın istemeyince istemiyor işte. hakikaten vücut istemiyor ya
sen ne dersin selin bilmiyorum ama
hep şunu deriz ya arkadaş bu işi beyinde bitireceksin.. ben bu kadar rahat geçirdiğim 10 günden sonra şunu söylemek istiyorum: bu iş beyinde falan bitmiyor. canın istemeyince istemiyor işte. hakikaten vücut istemiyor ya
sen ne dersin selin bilmiyorum ama
- 1 Temmuz 2010
- 2.542
- 48
Merhaba, burada yeniyim, öncelikle bütün azimle diyet yapıp kilo veren arkadaşları tebrik ediyorum. İdrarın koyuluğu pek yağ yakımı ile alakalı gelmedi bana. Sabah idrarın koyu renk olması, gece uyku sırasında uzun süre tuvalete gidilmeyip koyulaşmasından kaynaklanır. Su tüketiminiz azsa yine renk koyulaşır, çoksa açılır. Diğer yandan devamlı idrarın koyu renk olması özellikle diyet yapan birinde karaciğer sorununa delalet olabilir.
- 4 Mayıs 2010
- 1.031
- 6
Sahuru kahvaltı gibi düşünmeliyiz bence de en doğrusu bu rubicim. Aslında en doğrusu sahurdan sonra uyumamak ama bunu ne ben ne de aramızdaki her hangi birisinin yapabileceğini düşünmüyorum. :) Eskiden sahurdan sonra uyunmazmış, sabah namazını kılıp insanlar işine gücüne bakarmış. Şimdi değişen devri kendimize uyarlamamız gerekecek. O halde iftarda normal öğünlerimizden yiyoruz, sahurda kahvaltımızı yapıyoruz tatlım. İftardan sonra bol bol yürüyelim o halde. Ramazan'da bence hiçbir problem çıkmayacak sadece saatler değişecek, bizde de saat sıkıntısı olmadığına göre sorun olmayacak. İnşalah.
- 18 Mart 2009
- 8.660
- 3.741
selin ablam, seninde bildigin gibi ben 17 temmuz aksami türkiyedeyim...
orda herzaman et tavuk bulamam.... makarna pilav yememeye calisicam... corba ve sebze yemekleri yapildiginda yicem.... hamur isleri yemicem.... dondurma yemeden nasil yapicam bilemiyorumm... arada bir yerim herhalde az yaa... ayran bol bol icerim sanirim... valla korkuyorum nasil yapicam diye... karbonhidrat degerlerim büyük ihtimal yüksek olur... ama bide su var... ozamana kadar migdem baya kücülür sanirim. fazlada yemem herhalde o sicak da... tavuk burger alirim ordan. kendime yaptiririrm :)))
orda herzaman et tavuk bulamam.... makarna pilav yememeye calisicam... corba ve sebze yemekleri yapildiginda yicem.... hamur isleri yemicem.... dondurma yemeden nasil yapicam bilemiyorumm... arada bir yerim herhalde az yaa... ayran bol bol icerim sanirim... valla korkuyorum nasil yapicam diye... karbonhidrat degerlerim büyük ihtimal yüksek olur... ama bide su var... ozamana kadar migdem baya kücülür sanirim. fazlada yemem herhalde o sicak da... tavuk burger alirim ordan. kendime yaptiririrm :)))
- 4 Mayıs 2010
- 1.031
- 6
Hoşgeldin hayatım, benim karboksi yaptırdığım doktor söyledi bunu bana, sabahları idrarın koyu ve yoğun olması vücudunun yağ attığı anlamına geliyormuş. Başka nasıl atılır yağ dedim, idrar, büyük wc ve ter ile dahi atılıyormuş. Ter'le atılmasına şaşırmıştım hatta :) Terleyenler dikkat etsin daha bi yağlı yağlı, çok ilginç yaa.
Aşkım bu kişiye göre değişiyor malesef. Normal bir insanda bu diyetin daha ilk günden acıktırmaması ve çok güzel kilo verdirmesi lazım.
Vücudumuzun işleyişi açısından kilo vermememiz imkansız bu diyette, ama beynimizi devreye sokarsak hele bi de olumsuzsa kişiliğimiz bu kez daha az kilo veriliyor, yine veriliyor ama normalden ve beklentilerden malasef az.
Ben kişisel olarak diyet işi beyinde bitiyor lafına katılmıyorum, bu beyin değil pankreas olayı, biz pankreası normale çeviriyoruz, bu iş beyinde bitmiyor bence, asıl bu işte bizim beynimiz bizi bitiriyor.
- 25 Şubat 2007
- 716
- 47
- 44
bende hergün tartılanlardanım.böylesi daha iyi oluyor dünkü aradan sonra kilo almamışım.sabah sucuklu yumurta yedim.
kızlar hatun 9 kilo verdi o dahaziran başında başlamıştı .o hergün oryantal yaptı bazen 1.5 saat kadar.bu da çok etkili oldu.bende yapabilsem keşke.
bugün yine varislerde ağrı var,umarım geçer.ilacımı aldım.
kızlar bişi dikkatimi çekti,k,mse kabızlıktan bahsetmiyor.ne güzel.bünyemiz alıştı
kızlar hatun 9 kilo verdi o dahaziran başında başlamıştı .o hergün oryantal yaptı bazen 1.5 saat kadar.bu da çok etkili oldu.bende yapabilsem keşke.
bugün yine varislerde ağrı var,umarım geçer.ilacımı aldım.
kızlar bişi dikkatimi çekti,k,mse kabızlıktan bahsetmiyor.ne güzel.bünyemiz alıştı
- 28 Aralık 2009
- 582
- 1
