- 13 Mart 2013
- 371
- 170
selam hanımlar
benim bir sorunum var doğru mu yanlış mı yapıyorum bilemedim size danışmaya karar verdim
6 yıllık evliyim, çocuğumuz olmuyor. eşimle aracı vasıtasıyla evlendim, evlenirken birçok vaadde bulundular ama hiç aslı çıkmadı
evlenirken benim ailem elinden gelen her şeyi yaptılar ama eşim ailesi bize yıktılar düğün masraflarını nasıl olsa ben çalışıyorum diye birde eşimin dediği biz ev alırken onlar yardım edeceklermiş ama üç defa ev almaya niyetlendik - ne acelesi var bekleyin (bir erkek kardeşi var) kardeşin askere gitsin gelsin (gitti geldi kardeşi) - ne acelesi var bekleyin (miras evleri ) eve bir geçelim (eve geçildi) - şuan elimizde yok kardeşin evlenecek (kız arıyorlar)
bu en son ev alma girişimimizde ben çok kırıldım. birde her işlerine eşimi ararlar herşeye eşim koşar, çevresi geniştir herşeyi bilir maşallah yapsın anası babası bişey demiyorum ama tepki koysun istiyorum ama onuda eşim yapamıyor rabbim bilsin diyor ben elimden geleni yaparım diyor. kaynım ana babasını tersler kızar ona sevinirler gülerler bak görüyormusun cık cık diye kafa sallarlar. eşim bir işlerini sonra yapıyım desin ona ne işin var diye üstüne yürürler
araba aldık (annem iki bileziğini verdi) hayırlı olsun allah kaza bela vermesin demediler üstüne yürüdüler kardeşinin arabası var alıyorsun işte diye dediğini yaptın diye ev meselesinde sattık yirmi bin denkleştiremedik o halde bile annemler on bin verdiler bunlardan cevabı alınca ben artık kabul etmedim ev işi olmayınca tekrar abaya yöneldik ona bile düşük fiyatlı alın diye söylendiler ben yüksek fiyatlı alalım ilerde peşinatımız iyi olur açısından artık bişey verselerde istemiyorum dedim eşime.
ben sigarayı sevmem ilk evlendiğim zaman evimde kb sigara içti kendi evlerine geçince o evde sigara içilmeyecek dendi balkonda içiyorlar ev sıfır döşendi eşyalar başka şehirden hususi gidilip alındı. benim eşyalarımda sıfır tazeydi niye benim evimde içtin o zaman ben bunda art niyet ararım dedim eşime kötü ben oldum.
kaynım arabasını değiştirdi ama iki üç gün yıkatma nazar değer dendi bana hayırlı olsun denmedi demesinde artık hiç istemiyorum rahat bıraksınlar
birde evliliğimin ilk yılı iş çıkışı hep ordaydık yatmaya geliyorduk zor alıştım ikna ettim eşimi sonraki yıllar haftada bir iki gün gittik şimdi ayda bir gitmeye çalışıyorum eşim gidiyor istediği zaman ona karışmıyorum karışmamda zaten oda annemlere götürür beni oturur geliriz sorun yok o konuda ama eşim ayda bir gitmeme karşı her zaman gidilecek diyor sinir ediyor beni
artık umrumda değiller gerçekten geçenlerde cumartesi günü nişan vardı kv aradı beni yarım gün çalışıyorum iş çıkışı gel diye ablası yengesi ve gelini varmış, bende işim var dedim ne işin var dedi temizliğim var dedim yarın yaparsın dedi bende yok nişana hazırlanacam dedim vücut temizliği ağda falan dedim neyse sende hep böyle yapıyorsun falan dedi kapattık
kaynım kaza geçirdi şükür birşeyi yok geçmiş olsuna gittik gidince hoş geldin dedi hoş bulduk dedim sonrasında konuşmadı bende konuşmadım kaynımın arkadaşları gidince içeri geçtim oturdum börek yapıyordu bana ayran yap dedi yaptım sonra yediler ben yemedim. amca kızı geldi kocası iki kızıyla iki dk oturdu mutfağa geçti bende arkasından geçtim yenge kocası x e kahve yapıyım dedi kv çay koyduydum dedi oda baktı çay daha demlenmemiş dedi kv amcanda içer dedi içerse onada yapıyım dedi öyle olunca ben içeri geçtim oturdum kahveler içildi topladım fincanları kv çay doldurmuş onları dağıttım pasta koymuş onuda ablanın kızları dağıttı çaylarada baktım arada sonra çıktık geldik eve
annem geçmiş olsun diye aradığında bir sürü laf söylemiş kadına geldi oturdu hiç bişey yapmadı kahveyi misafir yapmış ben hiç kalkmamışım yerimden x abi bunların ve ablanın gözüne bakmış birde evde mutsuzmuş oğlu hiç konuşmuyormuşuz muhabbetimiz yokmuş hiç hizmet etmemişim ben onlara alışamamışım terlik giymemişim onların adetiymiş, abisinin gelini o gün hastaymış birde dört dönmüş etrafında hala hala diye, bir saat konuşmuşlar annemle ben şok oldum yok öyle bişey anne dedim gayet konuşuyoruz mutluyuz dedim ev içini nerden biliyormuş dedim burda eşime suç buldum kesin onlara bişey diyemiyor böyle konuşuyor, ben çalışıyorum kendi evimi zor temizliyorum dedim ayaklarım üşüdüğü için patik giydim onda da terlik olmuyor büyük terlik giy dedi büyük terlik napsın ayağımda dedim annemede sen kafana takma biz mutluyuz huzurluyuz dedim
neyse çok uzattım ufak tefek şeyler ama kalbim kırıldı bir defa tam anlaşılsın diye yazdım kusura bakmayın
yani benim tavrım düşüncem şu kurban bayramından beri bu şekildeyim iki oldu zaten gittiğim ev, huzuruma eşimle mutluluğuma ve iç huzuruma bakıyorum o bunu demiş bu bunu demiş artık takmıyorum ve oraya gittiğimde istediğimi yapıp istemediğimi yapmıyorum kararım bu yönde yanlış mı yapıyorum normalde misafirliğe gittiğimizde ev sahibine hep yardımcı olmuşumdur.
cocuk mevzusunda da hiç yardımcı olmadılar umrularında değiller sözde üzülüyorlar ama bizim derdimizle hiç dertlendiklerini görmedim. oraya gidince ya kaynım konuşulur işte şu kız var şurda burda şu kız var napsak nasıl etsek veya evleri konuşulur eve şunu yaptıralım şuraya şöyle dolap balkona cam balkon şu sehpa şu zigon vs vs.
bu zamana kadar hiç laflarımız karşılaşmadı kavga gürültü falan olmadı eşimle tartışmada eşim yansıttı ama ana babasına, bunca zaman oraya gittiğimizde yapılması gereken ne varsa yapıyordum yemek yardım ediyordum bulaşığı makineye diziyordum çay hep bakıyordum ama mesafeliydim yinede bi resmiyet vardı fazla konuşmazdım orda samimi bulmadığımdan hani hissedersiniz ya
şimdi iyice kendimi çektim haftada birden ayda bire düşürdüm gitmeyi buda kendi iç huzurum için kendi işleri olsun bitsin biran önce tez canlılar bizim bir işimize ne acelesi olur bakalım bekleyin...
çok dolmuşum kızlar altı yıl birikmesi başkalarının yanında dert sayılmaz ama anlatmak istedim birde yanlış yapıyorsam haklarına girmek istemem eskisi gibi mi oluyum.
benim bir sorunum var doğru mu yanlış mı yapıyorum bilemedim size danışmaya karar verdim
6 yıllık evliyim, çocuğumuz olmuyor. eşimle aracı vasıtasıyla evlendim, evlenirken birçok vaadde bulundular ama hiç aslı çıkmadı
evlenirken benim ailem elinden gelen her şeyi yaptılar ama eşim ailesi bize yıktılar düğün masraflarını nasıl olsa ben çalışıyorum diye birde eşimin dediği biz ev alırken onlar yardım edeceklermiş ama üç defa ev almaya niyetlendik - ne acelesi var bekleyin (bir erkek kardeşi var) kardeşin askere gitsin gelsin (gitti geldi kardeşi) - ne acelesi var bekleyin (miras evleri ) eve bir geçelim (eve geçildi) - şuan elimizde yok kardeşin evlenecek (kız arıyorlar)
bu en son ev alma girişimimizde ben çok kırıldım. birde her işlerine eşimi ararlar herşeye eşim koşar, çevresi geniştir herşeyi bilir maşallah yapsın anası babası bişey demiyorum ama tepki koysun istiyorum ama onuda eşim yapamıyor rabbim bilsin diyor ben elimden geleni yaparım diyor. kaynım ana babasını tersler kızar ona sevinirler gülerler bak görüyormusun cık cık diye kafa sallarlar. eşim bir işlerini sonra yapıyım desin ona ne işin var diye üstüne yürürler
araba aldık (annem iki bileziğini verdi) hayırlı olsun allah kaza bela vermesin demediler üstüne yürüdüler kardeşinin arabası var alıyorsun işte diye dediğini yaptın diye ev meselesinde sattık yirmi bin denkleştiremedik o halde bile annemler on bin verdiler bunlardan cevabı alınca ben artık kabul etmedim ev işi olmayınca tekrar abaya yöneldik ona bile düşük fiyatlı alın diye söylendiler ben yüksek fiyatlı alalım ilerde peşinatımız iyi olur açısından artık bişey verselerde istemiyorum dedim eşime.
ben sigarayı sevmem ilk evlendiğim zaman evimde kb sigara içti kendi evlerine geçince o evde sigara içilmeyecek dendi balkonda içiyorlar ev sıfır döşendi eşyalar başka şehirden hususi gidilip alındı. benim eşyalarımda sıfır tazeydi niye benim evimde içtin o zaman ben bunda art niyet ararım dedim eşime kötü ben oldum.
kaynım arabasını değiştirdi ama iki üç gün yıkatma nazar değer dendi bana hayırlı olsun denmedi demesinde artık hiç istemiyorum rahat bıraksınlar
birde evliliğimin ilk yılı iş çıkışı hep ordaydık yatmaya geliyorduk zor alıştım ikna ettim eşimi sonraki yıllar haftada bir iki gün gittik şimdi ayda bir gitmeye çalışıyorum eşim gidiyor istediği zaman ona karışmıyorum karışmamda zaten oda annemlere götürür beni oturur geliriz sorun yok o konuda ama eşim ayda bir gitmeme karşı her zaman gidilecek diyor sinir ediyor beni
artık umrumda değiller gerçekten geçenlerde cumartesi günü nişan vardı kv aradı beni yarım gün çalışıyorum iş çıkışı gel diye ablası yengesi ve gelini varmış, bende işim var dedim ne işin var dedi temizliğim var dedim yarın yaparsın dedi bende yok nişana hazırlanacam dedim vücut temizliği ağda falan dedim neyse sende hep böyle yapıyorsun falan dedi kapattık
kaynım kaza geçirdi şükür birşeyi yok geçmiş olsuna gittik gidince hoş geldin dedi hoş bulduk dedim sonrasında konuşmadı bende konuşmadım kaynımın arkadaşları gidince içeri geçtim oturdum börek yapıyordu bana ayran yap dedi yaptım sonra yediler ben yemedim. amca kızı geldi kocası iki kızıyla iki dk oturdu mutfağa geçti bende arkasından geçtim yenge kocası x e kahve yapıyım dedi kv çay koyduydum dedi oda baktı çay daha demlenmemiş dedi kv amcanda içer dedi içerse onada yapıyım dedi öyle olunca ben içeri geçtim oturdum kahveler içildi topladım fincanları kv çay doldurmuş onları dağıttım pasta koymuş onuda ablanın kızları dağıttı çaylarada baktım arada sonra çıktık geldik eve
annem geçmiş olsun diye aradığında bir sürü laf söylemiş kadına geldi oturdu hiç bişey yapmadı kahveyi misafir yapmış ben hiç kalkmamışım yerimden x abi bunların ve ablanın gözüne bakmış birde evde mutsuzmuş oğlu hiç konuşmuyormuşuz muhabbetimiz yokmuş hiç hizmet etmemişim ben onlara alışamamışım terlik giymemişim onların adetiymiş, abisinin gelini o gün hastaymış birde dört dönmüş etrafında hala hala diye, bir saat konuşmuşlar annemle ben şok oldum yok öyle bişey anne dedim gayet konuşuyoruz mutluyuz dedim ev içini nerden biliyormuş dedim burda eşime suç buldum kesin onlara bişey diyemiyor böyle konuşuyor, ben çalışıyorum kendi evimi zor temizliyorum dedim ayaklarım üşüdüğü için patik giydim onda da terlik olmuyor büyük terlik giy dedi büyük terlik napsın ayağımda dedim annemede sen kafana takma biz mutluyuz huzurluyuz dedim
neyse çok uzattım ufak tefek şeyler ama kalbim kırıldı bir defa tam anlaşılsın diye yazdım kusura bakmayın
yani benim tavrım düşüncem şu kurban bayramından beri bu şekildeyim iki oldu zaten gittiğim ev, huzuruma eşimle mutluluğuma ve iç huzuruma bakıyorum o bunu demiş bu bunu demiş artık takmıyorum ve oraya gittiğimde istediğimi yapıp istemediğimi yapmıyorum kararım bu yönde yanlış mı yapıyorum normalde misafirliğe gittiğimizde ev sahibine hep yardımcı olmuşumdur.
cocuk mevzusunda da hiç yardımcı olmadılar umrularında değiller sözde üzülüyorlar ama bizim derdimizle hiç dertlendiklerini görmedim. oraya gidince ya kaynım konuşulur işte şu kız var şurda burda şu kız var napsak nasıl etsek veya evleri konuşulur eve şunu yaptıralım şuraya şöyle dolap balkona cam balkon şu sehpa şu zigon vs vs.
bu zamana kadar hiç laflarımız karşılaşmadı kavga gürültü falan olmadı eşimle tartışmada eşim yansıttı ama ana babasına, bunca zaman oraya gittiğimizde yapılması gereken ne varsa yapıyordum yemek yardım ediyordum bulaşığı makineye diziyordum çay hep bakıyordum ama mesafeliydim yinede bi resmiyet vardı fazla konuşmazdım orda samimi bulmadığımdan hani hissedersiniz ya
şimdi iyice kendimi çektim haftada birden ayda bire düşürdüm gitmeyi buda kendi iç huzurum için kendi işleri olsun bitsin biran önce tez canlılar bizim bir işimize ne acelesi olur bakalım bekleyin...
çok dolmuşum kızlar altı yıl birikmesi başkalarının yanında dert sayılmaz ama anlatmak istedim birde yanlış yapıyorsam haklarına girmek istemem eskisi gibi mi oluyum.