• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Karar aşamasındayım. Tamam mı devam mı?

hayranayse990

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
17 Haziran 2017
51
16
3
34
Kızlar hayati bir karar vermek üzereyim, kafam çok karışık, yardımınıza ihtiyacım var. Her şeyi açıklıkla, en baştan anlatıyorum... Lütfen kardeşinize akıl verir gibi akıl verin. Çünkü ben tüm çıplaklığı ile buraya yazıyorum, sağlıklı yorumlara ihtiyacım var.

5 aylık evliyim. Eşimle severek evlendik Kayınvalidemle aynı binada kalıyoruz. Eşim tek çocuk ve babası küçükken ölmüş. Kv de sonra kimseyle evlenmemiş.

Eşimle uzun yıllar flört ettik, ayrıl-barış sonunda evlenmeye karar verdik. Mantıklı, eleştirel, dürüst bir insandır. İçkisi de alkolü de vardır. Yeri gelir birlikte içeriz, yeri gelir çıkar arkadaşları ile içer. Evlendiğimiz süre zarfında bir sürü sorunlarımız oldu. Birkaç ay öncesine kadar eşyalarımı toplayıp ben gidiyorum baba evine dedim. Kavga ettik, bağırdık çağırdık, gitmedim. Nitekim benzer sorunlarımız devam etti. Gerek annesi ile tartışmalarımız saygısız boyuta ilerledi, gerek eşimle kavgalarımız bitmedi.

Artık öyle bir aşamaya geldik ki tek kelime edesimiz yok ikimizin de. Geçen hafta pazar günü en son kavga ettiğimizde kendi kendini tatmin ettiğini sandım, trip attım. Böyle yapınca iftira atıyorsun, kafanda kuruyorsun'a geldi mesele. Haftada en az 2 gün kavgalı, 4 gün surat asarak geçiyor. Onun kadar beni de yordu artık bu durum. Konuşmak kelimesi geçince ikimizin de tüyleri diken diken oluyor.

Artık birbirimizden uzaklaşmaya başladık. Bir hafta birlikte vakit geçirmedik bile. Şimdi de çıktı, önce kahve içmeye sonra maç seyretmeye. "Birlikte vakit geçiririz diye düşünmüştüm" dediğimdeyse yanıt "Niye böyle yapıyorsun anlamıyorum, yarın ayrılıyor muyuz" oluyor.

Özet ve sorun şu ki ben boşanmayı düşünüyorum. Ama hatalı yönlerim var. Çabalamadan bıraktığımda geriye pişmanlık kalacak, biliyorum. Sürekli yorgun, ilgisiz tavırlı ve sinirli bir adamla birlikte olmaktan çok sıkıldım. Beni geleneksel tarz kafasına sokmaya çalışıyor. Bazı konularda kuruyorum, ona kızıyorum durduk yere farkındayım. Kendimi düzeltmeden suçlu olarak da ayrılmak istemiyorum. Henüz bu kadar yeni bir ilişkide boşanmayı gündeme getirmek yahut ilk seçenek bu olması doğru olmaz diyerek alternatif yollar arıyorum. Çünkü ben insan idare etmeyi bilmiyorum. İlk sorunda pes edip eyvallah diyorum.

Çok açık olmadığının bilincindeyim. Kendi içimde o kadar tartıştım ki bu konularda, buraya neyi ne kadar yazmalıyım bilemedim. Anlaşılmayan noktada sorularınızla konuyu beslemek ve sonuca ulaştırmak istiyorum.
 
İki tarafta da anlayış olması lazım biri ateşken diğeri su olacak ufak şeyler içinde tartışma çıkarmayın... Ayrıca gidiyorum diye eşya toplandı mı gidilir blöf evlilikte iyi olmaz
 
Haklısınız, ikimizin içinde de bitmek dinmeyen bir öfke var. O da ateşi harlıyor. Susayım diyorum su olayım, ağzım durmuyor. Dursa dursa çok kötü bir noktada patlıyor. Sonra ben haksız konuma düşüyorum.
 
Haklısınız, ikimizin içinde de bitmek dinmeyen bir öfke var. O da ateşi harlıyor. Susayım diyorum su olayım, ağzım durmuyor. Dursa dursa çok kötü bir noktada patlıyor. Sonra ben haksız konuma düşüyorum.
Çok uzadı mı tartışma başka odaya geç işe yarıyor ya da duş al sakinleşmek önemli
 
Çok uzadı mı tartışma başka odaya geç işe yarıyor ya da duş al sakinleşmek önemli
Zaten o büyük kavgada öyle yaptım. Açıkladım, başka odaya geçtim Yan yana olursak surat yapacağım ben geçiyorum diğer odaya dedim. Evden dışarı çıktı. Aradım, nasıl gidersin evden diye. Orda koptuk.
 
Zaten o büyük kavgada öyle yaptım. Açıkladım, başka odaya geçtim Yan yana olursak surat yapacağım ben geçiyorum diğer odaya dedim. Evden dışarı çıktı. Aradım, nasıl gidersin evden diye. Orda koptuk.
Sinirlenip gitmiş olabilir sen niye arayıp tartışıyorsun ki canım evlilik karşılıklı çaba istiyor sen çabala kafanda yoruldum bitti dersin o zaman bitsin
 
Evlilik daha çok yeni iki taraf da alisamiyor bı sure daha deneyin. Çok büyük affedilmeyecek sorunlar yoksa çocuk dusunmeden. 2-3ay evliliğe izin verin. Kayınvalide konusu zor biraz ama içli dişli olmayın
Sadece bazı sorularına cvp verin. İkili muhabbetlere girmeyin kavga cikartiyorsa benim kisiligim kavga etmeye uygun değil diyin. Eşinizle ile ise bir süre ılımlı olun beklentileri aza indirip siz daha çok verin belki düzelir. Duzelmezse bu iyilikten anlamıyor der ayrılırsiniz. Bazen erkekler dışarı da olunca kaçtığını olaylardan uzaklaştığını sanır onu meşgul edicek şeyler bulursanız belki daha iyi olur. Mesela haftasonu anneni de alıp pikniğe gidelim diyin. Yada aksama annemi de alıp dışarı kahve içmeye çıkalım diyin bı sure işin içinde anne olduğu için red etmez. Kayınvalide de siizn iyi niyetinizi görüp kendine çeki düzen verir. Sonra zamanla ilişki düzene girince ikiniz tek başınıza çıkarsınız. Erkekler anne ve eşleri arasında kalır genelde dışarı çıkmayı da çözüm görürler. Kayınvalide de tek başına olduğu için şuan o da alışma sürecinde muhtemele tabi sizde oylesiniz ama erkekler çok olgundegil bu konularda zorlukla Basa çıkamıyor. Kayınvalide lerde eski kafalı biraz zamanında bazıları çok çekmiş şimdiki gelinleri rahat görüyor. Rabbim sağlık versin herşey zamanla düzelir. Aldatma yalan söyleme kumar dayak tarzı daha büyük sorunlar yoksa biraz denemeye değer diye dusunuyorum
 
Sinirlenip gitmiş olabilir sen niye arayıp tartışıyorsun ki canım evlilik karşılıklı çaba istiyor sen çabala kafanda yoruldum bitti dersin o zaman bitsin
Zaten sorun da bu noktada başlıyor. Hepsinden önce 1. Sabırlı bir insan değilim. On dakika sonra eve gidecek de olsam arayıp tartışıyorum, mesaj atıyorum yağdırıyorum. Sonda söyleyeceğimi de başta söyleyince kavga çıkıyor.
2. Çabalarım çok çabuk sönüyor ve bunlar eşimin gözünde çaba bile değil. Mesela ilgileneyim sevgimi göstereyim diye karar alıyorum. Elimi omzuna atıyorum, karşılık vermedi mi 20 sn sonra çekiyorum.
 
Daha çok yenisiniz, en çok çatışacağınız zamanlardasınız. Uyum süreci.

Madem sizde kendinizde eksiklik görüyorsunuz, önce kendi hatalarınızı düzeltmekle başlayın. Biraz emek verin , ha diyince olmuyor hiçbirşey.

Siz elinizden geleni yaptığınızdan emin olduktan sonraki duruma göre hareket edin derim.
 
Evlilik daha çok yeni iki taraf da alisamiyor bı sure daha deneyin. Çok büyük affedilmeyecek sorunlar yoksa çocuk dusunmeden. 2-3ay evliliğe izin verin. Kayınvalide konusu zor biraz ama içli dişli olmayın
Sadece bazı sorularına cvp verin. İkili muhabbetlere girmeyin kavga cikartiyorsa benim kisiligim kavga etmeye uygun değil diyin. Eşinizle ile ise bir süre ılımlı olun beklentileri aza indirip siz daha çok verin belki düzelir. Duzelmezse bu iyilikten anlamıyor der ayrılırsiniz. Bazen erkekler dışarı da olunca kaçtığını olaylardan uzaklaştığını sanır onu meşgul edicek şeyler bulursanız belki daha iyi olur. Mesela haftasonu anneni de alıp pikniğe gidelim diyin. Yada aksama annemi de alıp dışarı kahve içmeye çıkalım diyin bı sure işin içinde anne olduğu için red etmez. Kayınvalide de siizn iyi niyetinizi görüp kendine çeki düzen verir. Sonra zamanla ilişki düzene girince ikiniz tek başınıza çıkarsınız. Erkekler anne ve eşleri arasında kalır genelde dışarı çıkmayı da çözüm görürler. Kayınvalide de tek başına olduğu için şuan o da alışma sürecinde muhtemele tabi sizde oylesiniz ama erkekler çok olgundegil bu konularda zorlukla Basa çıkamıyor. Kayınvalide lerde eski kafalı biraz zamanında bazıları çok çekmiş şimdiki gelinleri rahat görüyor. Rabbim sağlık versin herşey zamanla düzelir. Aldatma yalan söyleme kumar dayak tarzı daha büyük sorunlar yoksa biraz denemeye değer diye dusunuyorum
Şuan tam olarak o sandığı aşamada. Ama ben saf doğrucu davut olarak aklıma gelen her şeyi çat çat söylüyorum.
İstemediğim bir şey yaptığımdaysa resmen alnıma yazı asıyorum. Değil annesiyle onunla bile vakit geçirmek içimden gelmiyor böyle olunca.
Ama kavgalarımızda şunu anladım. Annesi de eşim de resmen bana diyorlar ki avcunun içine al beni. İstesen yaparsın, istesen el üstünde tutulursun. Ama yok ben rol yapmak istemiyordum şimdiye kadar. Bir yanım diyor ki ver istediklerini idare et, rahat et. Bir yanım da diyor ki daha gençsin bir sürü yol var önünde, ayrıl gitsin bak hayatına.
 
Daha çok yenisiniz, en çok çatışacağınız zamanlardasınız. Uyum süreci.

Madem sizde kendinizde eksiklik görüyorsunuz, önce kendi hatalarınızı düzeltmekle başlayın. Biraz emek verin , ha diyince olmuyor hiçbirşey.

Siz elinizden geleni yaptığınızdan emin olduktan sonraki duruma göre hareket edin derim.
Hepsinden önce kendime yetebilen bir insan olmalıyım. Bunun için okuyorum, kendi kendimi telkin ediyorum. Ama sabırsızım çok.
 
bence boşanacaksanız da ben elimden geleni yaptım, diyebilin. en azından siz biraz çabalayın düzeltmek için, hatalı yönlerinizi törpülemeye çalışın çünkü anladığım kadarıyla sizin de içiniz rahat değil sonrasında pişman olmamak için azıcık daha özen gösterin.
 
İstiyorum ki bir an önce çözülsün. Mesela şuan dışarıda ya, şeytan diyor ara yaptığın ayıp salak salak oturup evde seni bekliyorum bi de yeter artık bütün hafta oturdun yorgunum yorgunum diye şimdi çıkıp gidiyorsun. diyesim var.
ya da akşam gelince kavga çıkarasım.
ikisinde de haksız olacağım. ama haksız. çünkü büyün hafta yorgunum diye diye kendi halinde takıldı. hiç vakit geçirmedik birlikte. ve dün yorgun diye kahveye gelelim diyen arkadaşlarımızı reddettim. geçen gün yorgun diye annemin yemek davetini geri çevirdim. sonuç? pazar günü çıktı gitti önce kahve içmeye sonra maça. gel kavga etme düşündükçe sinirleniyorum.
 
Hepsinden önce kendime yetebilen bir insan olmalıyım. Bunun için okuyorum, kendi kendimi telkin ediyorum. Ama sabırsızım çok.
Ama size en çok lazım olan şeyde bu. Süreki parlarsanız, karşınızdakinin gözünde inandırıcılığınızı da yitirirsiniz. Adam , 5 dk sonra yine aynısını yapacak diye oralı bile olmaz.
 
İstiyorum ki bir an önce çözülsün. Mesela şuan dışarıda ya, şeytan diyor ara yaptığın ayıp salak salak oturup evde seni bekliyorum bi de yeter artık bütün hafta oturdun yorgunum yorgunum diye şimdi çıkıp gidiyorsun. diyesim var.
ya da akşam gelince kavga çıkarasım.
ikisinde de haksız olacağım. ama haksız. çünkü büyün hafta yorgunum diye diye kendi halinde takıldı. hiç vakit geçirmedik birlikte. ve dün yorgun diye kahveye gelelim diyen arkadaşlarımızı reddettim. geçen gün yorgun diye annemin yemek davetini geri çevirdim. sonuç? pazar günü çıktı gitti önce kahve içmeye sonra maça. gel kavga etme düşündükçe sinirleniyorum.
Haklısınız aslında.. peki sizde şuan tek başına ciksaniz dışarı kahve içip alışveriş yapsaniz o geldiğinde arasın nerdesin diye canım sıkıldı tek başına evde bende çıktım deseniz. Evde beklemek de sinir bozuyor çünkü. Mesela ben eve gelecek hiç bir misafiri red etmem mecbur kendisine çeki düzen vermek zorunda kalsın.
 
Haklısınız aslında.. peki sizde şuan tek başına ciksaniz dışarı kahve içip alışveriş yapsaniz o geldiğinde arasın nerdesin diye canım sıkıldı tek başına evde bende çıktım deseniz. Evde beklemek de sinir bozuyor çünkü. Mesela ben eve gelecek hiç bir misafiri red etmem mecbur kendisine çeki düzen vermek zorunda kalsın.
İstiyor ki ben evde onu bekleyeyim. Ağam paşam modunda ya sinir oluyorum düşündükçe. Hep o dışarı çıktığında ben de çıkıyorum. Bu sefer vaktinden de geç dönmeye beni bahane ediyor. "nasılsa gelsem de evde yoksun" diyor.
 
İstiyor ki ben evde onu bekleyeyim. Ağam paşam modunda ya sinir oluyorum düşündükçe. Hep o dışarı çıktığında ben de çıkıyorum. Bu sefer vaktinden de geç dönmeye beni bahane ediyor. "nasılsa gelsem de evde yoksun" diyor.
Vay resmen psikopat işine geldiği gibi çeviriyor ...
 
Aynen öyle. Ama lafa gelince sürekli haksız taraf benim.
Bir önceki konunuza baktım da onlar da pek baş edicek tiplerdegil sanırım. Kendi dedikleri olsun isteyen kişiler. Acaba vazgeçilmez olduğunu mu hissettirdiniz. Bence gerekli olmadığında hiç konuşmayın kavga da etmeyin vazgectiginizi dusunsun
 
Bir önceki konunuza baktım da onlar da pek baş edicek tiplerdegil sanırım. Kendi dedikleri olsun isteyen kişiler. Acaba vazgeçilmez olduğunu mu hissettirdiniz. Bence gerekli olmadığında hiç konuşmayın kavga da etmeyin vazgectiginizi dusunsun
Evet aklımda iki seçenek var. Duygusal bir karar almamak adına size sunuyorum . Objektif bakıp bana yardımcı olabilir misiniz?

1. Şuan yemek yapıyorum, geldiğinde birlikte yiyelim, yemek sonrası kahve esnasında ona "içimdeki sevginin sonuna geldiğimi hissediyorum. Önceden sen geldiğinde heyecanlanırdım. Şimdi 50 yıllık karı koca gibiyiz i. Heyecan da yok kavgalardan da sıkıldım. Ben benden beklediğin tarz bir insan değilim. Beni sokmaya çalıştığın kalıpta ısrarcıysan burda bırakalım. Evde oturup seni bekleyen, ne zaman gelip gideceğini senin söylediğin biri olamam. Bu hafta senden hiçbir şey istemedim; talep etmedim. Dinlen diye. Halen yorgun olduğunu söylüyorsun ama görüyorum ki yorgunluğun salt bana. Pazar günü kendine ait bir plan yapıyorsun. Öfkeyle değil kalpten yanıt ver. Değiştiremeyeceğim geçmişimle,hatalarımızdan ders alarak yeniden ve sıfırdan son kez başlamaya, bu ilişkiye son şans vermeye var mısın?"
2. Hiçbir şey demeyerek, surat asarak (istemsiz bir şekilde) günlerce kendimi mutlu etmek için oyalanarak ve nihayetinde yıpranmama bir pay daha katatak devam etmek.
 
Back