kanser ve çevrenin tepkileri

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Geçmiş olsun, umarım en az sıkıntıyla, çabucak atlatırsınız bu süreci. Babama söylersem, çok fena kalplerini kırar diyorsunuz ya, valla bırakın kırsın. Öncelik sizsiniz, size zararları dokunuyor şuan. Bencillikse bencillik, ben bencil olmak için daha mantıklı bir sebep göremiyorum. Moral, psikoloji insanın bağışıklığını doğrudan etkileyen şeyler. Hasta insan kendini o kadar salmıyor da şu çevrenin ajitasyonu beni deli ediyor. Gölge etmeyin başka ihsan istemez diyesi geliyor insanın. O yüzden ya yanlarına gitmeme şansınız varsa hiç gitmeyin, ya da bırakın babanız ayarlarını düzeltsin bu insanların.
 
Gecmiş olsun,acil şifalar diliyorum.
Keşke kimse bilmeseydi diyorum ben şahsen,babam kanserdi benimde,az çok biliyorum o tepkileri ve neler hissettirdiğini.
Biz en yakınları olarak iyi ve güçlü durmaya çalışırken ki en çok biz üzülüyorduk,dışardan birileri ağlayıp sizlaninca rahatsız oluyordum ben bile,babam neler hissediyordu kimbilir.
En son care bizbize kalmakla bulduk çözümü. Kimseyi almıyorduk eve.
Tamam üzüluyor olabilirler ama hasta insanın gözünün önünde üzülmesinler bir zahmet,yapamıyorlarsa gelmesinler.
Moral vermek yerine, ki bence hiçbirşey olmamış gibi davransalar moral vermeye dahi gerek kalmaz zaten,ağlıyorlarsa uzak tutun hepsini.
Görüşmeyin. Gidin arkadaşlarınızla keyif alabileceğiniz aktiviteler yapın.
Bir an önce sağlığınıza kavuşmanız dileğiyle. Çok güçlü olduğunuzu düşünüyorum sizin,üstesinden geleceksiniz,inanıyorum.
 
Geçmiş olsun Allah şifa versin size.
Benim babam kanser olduğunu öğrendikten sonra sırf yaşadığınızı yaşamamak için kendi kardeşleri ve beraberken mutlu olduğu kişiler dışında kimseyle görüşmek istemediğini söyledi.
"Karşıma geçip ağlamalarla, son sefa görüyormuş gibi tavırlarla ölmeden mezara mı koyacaksınız?" dedi. Psikoloji moral bu bakımdan önemli.
Bence anne ve babanız millete söylesin kendini tutamayan aramasın gelmesin yani.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Allah şifalar versin. Söyleyin babaniza. Gerekirse kirsin, kirilsinlar. Şuan hiçbiri sizden daha önemli olamaz.
 
Çok çok geçmiş olsun.
Bazı insanlar sulugöz olur. En ufak şeyde bile gözyaşı dökebilirler. Durduramazlar kendilerini...
Tabiatıdır deyip geç, en güzeli.
 
kanser olduğumu ilk öğrendiğimde "aa moral bu hastalığın ilacı, heyy çok pozitifim, vuuu uçuyorum" filan tepkileri vermiştim. üzerinden yaklaşık 3 hafta geçti ve ben çatlamak üzereyim.

ameliyat olduktan birkaç gün sonra kanser olduğumu öğrendim. babama önce "şaka mı yapıyorsun abi ben eğlenmedim şu an" filan dedim. baktım baya ciddi ciddi anlatıyor adam belgelerle konuşuyor. o zaman da "tamam hadi çık o zaman odadan ben biraz yalnız kalayım" diyerek gönderdim hepsini.

düşündüm taşındım. ağlamamaya karar verdim. ağlarsam yenilirim, üzülürsem kaybederim filan dedim. buradan bir kişi aradı onunla konuştuk, iyi hissediyordum ve gerçekten üzülmeyeceğime söz verdim kendi kendime.

uzun süre de üzülmedim aslında. "kemoterapi yok, hastanede yatma yok, sadece bir hapla tedavi olacaksın sen şanslısın, senden kötüleri de var, haline şükretmen lazım" dedim sürekli.

ama şu an türkiyedeyim ve küçük bir cehennem yaşıyor gibiyim. anneannem, babaannem, teyzelerim, halam ve hayatımda iki kelime konuşmadığım kuzenlerim beni görünce ağlıyor. babama "baba sen beni mi koparıyorsun lan doğru söyle bak yine bir şey saklıyorsan seninle konuşmam" diyorum, "hayır onlar kendileri hassas oldukları için ağlıyorlar. onları duyma, görme" diyor. ama nasıl yapabilirim bunu?

ilacın ilk dozunu babamın gözetiminde alıp daha sonra okulumun olduğu yere gideceğim ve tedavim orda olacak. ama gerçekten o güne kadar nasıl sabrederim bilmiyorum.

ağlayan insanlar görmek istemiyorum, mutsuz insanlar görmek istemiyorum, onları görünce modum inanılmaz düşüyor. o yüzden babama veya anneme gitmek istemiyorum.

kendi kendime veya arkadaşlarımla takılırken gayet iyiyim hiçbir sıkıntım yok. düşünmüyorum hastalığı cidden. ama iş aileye gelince herkesin ben ölmüşüm gibi davranması bilmiyorum çok garip hissettiriyor.

bununla nasıl başa çıkabilirim, nasıl pozitif olabilirim bilmiyorum. babama söylersem hepsinin kalbini çok fazla kırar. ben söylüyorum "böyle yapmayın ağlamayın" diye, o zaman da "yok biz sana ağlamıyoruz ya biraz şey olduk" filan diyorlar. ben bencillik mi ediyorum yani? ağlayabilirler mi aslında?

bilmiyorum cidden aşırı doluyum ne yazdığımı bile bilmiyorum. aslında burada bahsetmeyecektim bile ama bazı insanların bana karşı olan hak etmediğim tavırları sonrasında aslında karşılarında sağlıklı bir ruh halinde olmayan bir insanın olduğunu bilmelerini ve biraz da içimi dökmek istedim. çünkü annem, babam, sevgilim üzülmesin diye her şeyi içimde yaşamak beni çok yoruyor.
Çok geçmiş olsun, çalıştığım hastanede beni şaşırtan ve aşırı derece yaşama bağlayan bir hasta ile tanıştım,o kemoterapi alan grupta,islemleri bitti ve hadi kızlar ben kaçar spora deyip çıkacakken sordum dinlenmek yok mu? diye.
Bana dediği
Bu üçüncü kanserim ilk ikisini yendim hepside Primer yani bir biriyle bağlantılı sıçramış değil. Spor yapıyorum, insanları takmıyorum keyfimce yasiyorum.
İnanilir gibi değildi. Sizde silin kafamnzdan hala teyze abla aglamalarini bakın keyfinize,spor yapın yürüyüş yapın uzaklasin modunuzu düşüren insanlardan
 
Çok geçmiş olsun canım

Keşke kimseye duyırmasaydınız.

Sen çok Duygularını içinde yasayan birisin biraz paylaş bu şekilde içinde yasamak seni çok yoruyor ben öyle hissediyorum.

Allah tez zamanda sağlığına Kavuşmayı nasip etsin.
 
Gecmis olsun.bence aglamalari hic iyi degil sizi de modunuzu dusuruyorlar.sizde uzulmeyin artik tip cok ilerledi.ustelik anne babaniz doktor cok sanslisiniz bu acidan.
 
Çok geçmiş olsun canım

Keşke kimseye duyırmasaydınız.

Sen çok Duygularını içinde yasayan birisin biraz paylaş bu şekilde içinde yasamak seni çok yoruyor ben öyle hissediyorum.

Allah tez zamanda sağlığına Kavuşmayı nasip etsin.

duygularımı maalesef içimde yaşıyorum evet. çok nadiren insanlarla paylaşırım duygularımı, genelde tutup tutup bir anda patlarım.

anlatamıyorum çünkü burada bile herkesin bildiği, benim de çok güvenip abla dediğim bir üyeye bile duygularımı birkaç kez açıkça belirtip ağzımın payını dehşet derecede aldım. yüz yüze asla cesaret edemem, insanlar kırıcı çünkü. bu durumda daha da zor ama bir şekilde üstesinden gelirim.

iyi dilekleriniz için teşekkür ederim.
 
Gecmis olsun cok.

Kimi insan boyle durumda konusarak ve de aglasarak motive olur, kimisi de hastaligin adi anilsin istemez.
Cevrenizdekiler demek ki sizi o kadar iyi tanimiyorlar ki sizi ilk grupta goruyorlar. Veyahut da direk benciller ve kendilerini rahatlatma yontemi neyse onu tercih ediyorlar.

Bence anne babaniz kendi cevresini uyarsin ve sizin bu konulari konusmak istemediginizi soylesin.
 
hastalıkda ıyı gunde kotu gunde bızım için.nasıl ıyı gununde ,sevıncınde eğlenıp senın için mutlu oluyolarsa uzuluyorlarda..insan evladıyız ellerınde değildir..inşallah atlatırsın.bırde soyle açık açık benım moralım bozulıyor siz boyle yapınca dıye.
 
Karşina gecip aglamalari saçma geliyor ...hic arayip sormazlar normal zamanda ... başina birsey gelsin toplanirlar başına ... bazi insanlar acidan besleniyor .. beni şimdi arayip sormuyorlar kanser olsam karsimda aglasalar ne oldu degere mi bindim derim ... bana samimi gelmiyorlar
 
duygularımı maalesef içimde yaşıyorum evet. çok nadiren insanlarla paylaşırım duygularımı, genelde tutup tutup bir anda patlarım.

anlatamıyorum çünkü burada bile herkesin bildiği, benim de çok güvenip abla dediğim bir üyeye bile duygularımı birkaç kez açıkça belirtip ağzımın payını dehşet derecede aldım. yüz yüze asla cesaret edemem, insanlar kırıcı çünkü. bu durumda daha da zor ama bir şekilde üstesinden gelirim.

iyi dilekleriniz için teşekkür ederim.
Evet buradaki üyeler olsun gerek gerek çevredeki insanlar çok acımasız tepkiler verebiliyor. Ama yine de bu kadar içinde yasamak en çok kendinize zarar veriyor.
Çokta kırıcı olmayarak sizde bazı şeylere Karşılık verebilirsiniz. Hep içinize atmak doğru değil

Rica ederim :) inş güzel haberlerinizi alırız
 
Size negatif enerji veren herkesten uzak durun, onların sizin yanında olması ve size moral olmaları gerekirken neredeyse siz kendinizle uğraşmayı bırakıp, onları teselli edeceksiniz.
Her şeyden önce size moralli olmanın iyi geleceğini bilmiyorlar mı? Bence bu basit konulardan vazgeçin bol bol gezip, moral depolayın..

Allah şifa versin size, çok geçmiş olsun.:dua:
 
Sassycim çok geçmiş olsun öncelikle, acil şifalar diliyorum ben de ailemde bir çok kanser vakasıyla mücadele ettim dirayetli olmak çok önemli. Süreci anne baban tabi gayri ihtiyari sonuçları düşünemeden kardeşleriyle paylaşmış, insanlar hastalık konusunda hele de kanser konusunda zaten oldukça pesimistler hele de Türk halkı gerçekten duygularını aşırı uçta yaşayan bir milletiz malesef. Etkilenmemen ve sinirlerinin bozulmaması elde değil o tepkilere seni anlıyorum. Ancak senin de dediğin gibi sadece bir hap alıp kemoterapinin yıkıcı etkilerini yaşamaman ve tedavinin güzel gitmesi seni epey güçlü kılıyordur zaten sen hep güçlü oldun geçmişteki durumların sebebi ile. Ha şurası var, illa güçlü gözükmek zorunda mısın değilsin kendini ruhen motive et her zaman ama üzüntünü öfkeni sıkıntını da içinde biriktirme. Moral motivasyon önemli evet ama içten stres de bi o kadar kötü. Sosyal rutinine devam et, ABD'ye dönünce bi nebze daha rahat edersin sanırım akrabalarla içli dışlı olmayarak. Baktın hala devam ediyorlar, anne/babanın onlarla konuşup kibarca uyarmasını sağlamaktan başka çözüm yok.
 
Öncelikle cok geçmis olsun.Rabbim en kısa zamanda şifa versin insallah.Size en öncelikli tavsiyem içinizde yaşamayın duygularınızi.Hele bu saatten sonra salın gitsin Onlar size içindekileri yqnsıtmayıp pozitif davranacagina hala siz sıkıyorsunuz kendinizi.okulunuz farklı yerdeymiş herkesten uzaklaşınca daha iyi gelir diye düsünuyorum.en azindan daha rahat olur kafaniz.
 
Ama abartmayı severiz her anlamda.
Derdinizi küçümsüyormuşum gibi olmasın da kanser kelimesi bazı ortamlarda telaffuz bile edilmiyor.
Başbaşayız, hani duyup yetiştirecek kimse yok, hastalığı neymiş diyorum, kaş göz oynuyor önce, kötü hastalık diyor sonra.
Kaş gözü anlayacağım diye kıvrandırmasana beni.

Çok geçmiş olsun, sağlıklı ve mutlu uzun yıllarınız olsun.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X