Bu komşunuz nasıl biridir; samimiyetiniz nedir, ne kadar doğru bir insan olarak görürsünüz onu?
Ben samimiyet derecemle orantılı olarak, evladıma şımarık diyen birisi karşısında öfke de duyabilirim-hak da verebilirim.
Benim görmediğimi görmüş olabilir, ya da bende gördüğünü boş boş eleştiresi gelmiştir.
Komşunuzu bi süzün, sonra bu lafı düşünün.
Keyfini seven, akıllı, kendini şartlara değil, şartları kendine uydurabilecek rahatlıkta sevimli bir çocuk olduğunu düşündüm kızınızın. Havalar soğudu, belki kat kat giyinmeyi sevmiyor, rahat hareket edemediğini düşünüyor, belki yaz aylarını çok seviyor çocukçağız... Hemen de "Şımarık" aman aman.
Şımarık değil, akıllı bence. Üşüdüğünü bilip, kendisine kat kat giydirilmesi harici "Kaloriferlerin" yakılması gerektiğini Ekim sonunda idrak edebilen bir çocuk. Eh, keyfini de seviyor, harcadığı ana-babasının parası. Parayı açıklarsanız, anlar muhtemelen. Ona sebeplerini verince, huyunu da tartar. Tutumluluk-eli açıklık-cimrilik nedir filan da görür yavaştan. Siz kendi "Tutumluluğunuzu" tartın. Komşunun hayatı, komşuya. :)
Komşu anca dışarıdan görür böyle.
"Şımarık" lafından da hiç hazzetmem. Çocukken çok duydum ve komşuların ağzını kapamayı da bacak kadar boyumla öğrenmiştim. Ah ne günlerdi.. Elalem az mı kınadı. :)