1.5 yıllık bir ilişkimiz vardı. Birbirimizi çok seviyorduk kafa yapımız hayattan beklentilerimiz birebir her şeyimiz aynıydı. O çok sağlıklı bir insandı ilişkide. Bense toksik olan
Kızdığım zaman her şeyi yakıp yıktım, ilişkimizi mahvettim. Saman alevi gibidir sinirim hemen sonrasında özürler diledim ama çizgiyi aşmışım. Beni daha önce de uyarmıştı ama ben kendimi düzeltmemiştim. Şimdiyse hemen öfke kontrol üzerine kitaplar sipariş ettim, kişisel gelişim videoları izlemeye başladım. Yakında psikoloğa da gideceğim. Cumartesi benden ayrılmak istediğini söyledi, bana hala aşık bundan yüzde yüz eminim. Sadece onuruna yediremiyor ki çok haklı... Ama ona bana 3 6 ay vermesini baktı düzelmiyorum yine ayrılmasını ya da düzelsem bile istemediğinden ayrılmasını istedim. Şans istedim. bu iki üç gün bir sürü mesaj yazdım ama haklı olarak bana güvenmiyor sevdiğime inanmıyor. Şimdiyse bu cumartesiye buluşma teklif ettim daha da yazmadım. Yazmamak için elime yazma yazdım o kadar ki acizim. Dün görüntülü konuşurken her şey mükemmel olmasa da iyi gitmişti. 3 saat sonra da artık nefes alamadığını, ayrıldığını özür dilediğini söyledi ve engelledi. Başka mecradan ettim teklifimi.
Ona çok çok aşığım. Onu çok seviyorum düzelmek için her şeyi yapmaya hazırım. Ki düzeleceğim bundan da eminim. Sadece biraz kafasını toplamasını istiyorum ama yazmak sürekli iletişimde de olmak istiyorum. Ona inandırmanın güvenini kazanmanın zor bir yol olduğunu biliyorum. Ve onunla olan bu ilişki için inanın değer. Adımlarımı nasıl atmalıyım cumartesi neler demeliyim? Tabii kabul ederse. Uzun bir sürece girdiğimin farkındayım sabırlı, kararlı ve tutarlı olmam da gerekiyor. Her şeye hazırım. Teşekkür ederim