24.07.12 itibariyle,2,5 yıl aradan sonra tekrar şans verdim..
1 ay hiç görüşmedik en son..biraz süre istedim..dün bana bensiz hep bişeylerin eksik oldgunu,birdaha asla kimseyle olamayacağını,beni ölesiye sevdiğini,özlediğini yazan upuzun bir mesaj yazmış..en yakın arkadaşım olan üniverste arkadaşım,herseyime bu zamana kadar birebir tanıklık etmiş arkadaşım artık bişansı ıkınızde hakettiniz,birbirinize bu fırsatı verin,yasamadan hiçbişeyi bilemezssin diyince oturup düşündüm..
gece saat 3 te aradım,meşgule aldı ve o aradı..
"yeniden başlayalım tamam dedim:)"
tepki vermedi önce,
"ne dedin sen dedi,dalga geçmiyosun dimi dedi?"
hayı dedim,çok sıkıntı çektik ikimizde,bu aşk çoktan bi şansı daha hak etti dedim...
"gereçten istiyomusun dedi?"
evet dedim..ve bu saate kadar konuştuk...öylesine içim kıpır kıpırdıki..onunda,benimde...pişman olmayacağımı,bugün yeniden doğduğunu,üzerinden çok ağır bi yükün kalktıgını,beni çokk özlediğini söyleyip durdu..heyecandan iki lafı bi araya getiremiyordu bile..
o kadar şaşakınımki..30 eylülde düğünüm olacaktı...aldatıldım,kandırıldım..bitti..sonra o en zor günlerimde beni yine topparlayan "o" oldu..
ve şuan bu duruma ben dahi inanmıyorum...2,5 yıl boyunca istesekte hiç kopamadık...hep bi yerde kesişti yollarımıza...
o üniverste okuduğum şehirde hala..eylülde tamemn istanbula yerleşicek iş değişkliği ile hayrlısı ile..
hemen yanıma gelmekten bahsetti,yarın yani
ramazan bitsin öyle gel dedim..telefonda gün sayıyor:)
bayramdan sonra burda..
kızlar uzun zaman sonra ilk kez yüzüm gülüyor..
inş bu kez çok mutlu oluruz onca yıl aradan sonra..
herşeyin hayırlısı bakalım,sonumuz bukez hayırlı olur inş:)
gerçekten mutluyum şuan..oda..tıpkı ilk yıllardakı gibi(2006)...
mutluyum..hemde çok...