Demeye çalıştığım şey yanlış anlaşılmış
Ben bunun toplumun içinde kanıksanmış roller yüzünden olduğunu düşünüyorum
Ekonomik özgürlüğüm var evde ev işlerini bölüşmüş durumdayız mesela
Çocuğa da tek başıma bakmayı düşünmüyorum
Eğer evin de çocuğun da sorumluluğunu tek başıma alacaksam zaten evli kalmam ne gerek var?
Özgüven derken bunu kastediyorum
Doğduğumuz andan beri belli bir norm dayatılıyor
Bazen açıkça söylenerek bazen gizli mesajla
Mesela kız ve erkek çocuk aynı şartlarda iken yemek masasını toplamak kız çocuktan bekleniyor. Yıllar içinde bunlar devam ettikçe kadınlar kendilerine görünmez bir sınır çiziyorlar.
Artık milyonları da olsa o rollerinden çıkamıyorlar.
Bir akvaryumu camla ortadan ikiye bölmüşler
Bir yanına köpek balığı bir yanına küçük bir balık koymuşlar
Köpek balığı ne zaman diğer tarafa geçip küçük balığı yemek istese cama çarpmış
Sonra camı kaldırmışlar ama köpek balığı diğer tarafa bir daha geçmeye bile yeltenmemiş.
Kadınların çoğunun da durumunun bu olduğunu düşünüyorum
Tabi bulunduğu yerdeki "görevini" ve hayatını kanıksamış bi insan savunma mekanizması olarak durumundan memnun gibi yapacak, ben mutluyum gibi düşünüp ve yansıtacak. Ve elindeki bildiği hayatı belki de eziyet görüyor olsa bile korumaya çalışacak. Çünkü akvaryumun diğer tarafına geçmeye artık cesareti yok