Darmadağın oldum günlük. Ölü toprağı var sanki üstümde. Bir silkinsem kalkıcam ayağa ama hiç halim de yok...
Oysaki ben tüm sınavlarımı 'hayatım boyunca en çok sevdiğim adam'la verdiğimi sanıyordum. Acıyı, tutkuyu, ihaneti, yalanı, ölümüne aşık olmayı, en dibi... Ama bu kötü oldu. Ben -bir ev kedisi gibi- tırnaklarımı patimin içine çekmişken bu darbeyi üstelikte en değer verdiğim insanlardan birinden (dayım dediğim birisinden) yemek bayağı koydu bana.
Ben onu gerçekten yanlış mı tanıdım günlük? Sadece o olsa... Yeğeni... mafoldumben
İçim nasıl acıyor günlük anlatamam. Demek ki daha yaşayacaklarım varmış diyorum, ama ben ona (yeğenine) gerçekten değer vermiştim mafoldumben Daha söylenecek cümlelerim vardı ona benim, uğurlarken söylediğim 'kendine iyi bak' son sözüm değildi ona. O, onu son görüşüm değildi. Hayır ondan son kalanlar 2 tel saçı değildi yastıkta kalan. Biz daha lunaparkta çocuklar gibi eğlenip, pamuk şekeri yiyecektikkk...
Has..ktir çekicek zaman değil, ama böyle elimde umutlarımla kalakalmak... Off...
Neden, neden, nedennnn senağlama
Şimdi saatlere bakamayan bir bekçiyim.
HİÇBİR şeyi beklerken...
Belki de,
Gerçek bir kahkaha için
sinirlerim bozulmalı artık.
Hiçbir deli, delirmekten korkmaz.
Öyle değil mi? E.Güleryüz