heyecanını kaybetmişsin,
yok inancını kaybetmişsin,
doya doya sarmamışım,
bize çok günah etmişsin.....
ki sen, benim gözyaşlarımı da gördün..
sen, benim ilk aldığım güldün..
son birkaç ayım elimden kayıp giderken başka bir şarkı beni daha iyi anlatamazdı.
artık umut etmemeliyim, kesip atmalıyım diyorum; ama bi yandan da ya yapmam gerekiyorsa diyorum.
bitti mi, devam mı?
ben zaten bir hayalin peşine gitmedim mi?
olmayacak bir şeyi başarmadım mı?
hayali yarıladıysam ya?
ya da hayal burada kendini imha ettiyse.
neden göremiyorum gerçekleri? hangi aşamadayım ki şuanda?
neden anlayamıyorum n'apmam gerektiğine neden karar veremiyorum?
neden bi strateji bile belirleyemiyorum kafamda?
çabalamaya değer mi?
çabalasam nereye kadar?
kafamı bu kadar karıştırdı ya.. helal olsun ona da...