Ah be günlük... Gıcık oluyorum bilgisayarıma. Bıktırdı beni. Yaklaşık 3 aydır üzerinde uğraştığım, zar zor tamamlayabildiğim programım, bilgisayarımın çıkarttığı aksilik sonucu az daha gidiyordu. Format attım. Ama ne çileyle, görmeliydin. Yazdığım programım silindi diye en az yarım saat bağıra çağıra ağladım. Ama programımı bilgisayarımda görünce coştum.
Hey günlük, biliyor musun? Bu dönem taktir bile alabilirim, ama kimseye demiyorum. Sürpriz olsun anneme. Notlarım hep güzel, güzel gidiyor vallahi... Kıpır kıpırım.
Beni yarı yolda bırakan o sevgilim dediğim arkadaşım için de umutlar bitmiş değil, ama döndüğünde ben çok farklı bir konumda olacağım. Hiç beklemediği kadar iyi bir yerde. Yolumuz kesişecek yine, hissedebiliyorum.
Canım günlüğüm... Bugün Abdullah'ın yağtığı iyiliği dakikalarca düşündüm. Sınıfın Frankenstein'ı nasıl oldu da bu iyiliği yaptı. Aslında iyi çocuk ya. Seviyorum onu, canım arkadaşım...
kaydirigubbakcemile2
Günlüğüm çok fazla diliyorum, yarın KK'lı ablalarımı görmeyi. N'olur kabul olsun dileğim...
Görüşmek üzere güzel günlük... :)