daha üç sene burdaymışız günlük, eşim öyle diyor, yeter ama yeter diyemedim, bir seneden fazla dayanamam artık
artık ben de büyük şehrin karmaşsında kaybolmak, okuldan çıktıktan sonra vitrinlere bakmak, bir çay bahçesinde bir kaç bişey yudumlamak istiyorum, hafta sonu sinemaya, tiyatroya gitmek istiyorum
çok skıldım günlük çok, burda olmaktan mutluyum ama 8 yıldır bu kadar dinginlik yeter değil mi
söylemedim günlüğüm, herzamanki gibi gözyaşlarımı içime akıttım, bilmiyorum bu sessizlik nereye kadar yol alır, ne zaman çığlıklara dönüşür, bilmiyorum günlüğüm
senağlamaben annemi özledimsenağlama...