Sevgilim, Yasama Sebebim, Hayatimin Anlami,
Gunler gunlerin ardinda tam 4 seneyi geride biraktik bugun. Guluslerimiz, sinirden delirislerimiz, sabredislerimiz, sarilmalarimiz, anlayissizliklarimiz, bencilliklerimiz, hayallerimiz, aglayislarimiz, mutluluklarimiz, kiskancliklarimiz ve daha sayamayacagim bir ton sey…
Hani sabah uyaniyorum ya alarm sesiyle beraber aklimdan gecen ilk sey adin oluyor: SERKAN…ismin oylesine icimi yakiyor ki, oyle bir askla dolduruyor ki kalbimi…nefes alamiyorum bazen. Sonra gozlerinde yeniden hayat buluyorum, opuslerinde, sarilislarinda…sesini duyuyorum, gulusunu, sabahki o homurdanmalarin yerini neseye birakinca rahatliyorum..sebeklikler yapiyorum, cocuklasiyorum, kucucuk minicik oluyorum seninle beraber.
Ben bambaska biriyim seninleyken, bambaska bir dunyada, bambaska seviyorum. Yuzumu kalbine yasladigimda duydugum her kalp atisin beni degistiriyor. Bu dunyadan kopup bulutlar uzerinde geziniyorum. 4 sene gecti sevgili koca bir 4 sene…ve bu 4 senede seni ozlemedigim, seni dusunmedigim, seni sevmedigim tek bir gun dahi olmadi…
Ben sana hayatimi verecek kadar, ben seni gururumu hice sayacak kadar, ben senin yaninda cekinmeden aglayacak kadar, ben sana hic sorgusuzca inanacak kadar, ben seni mutlu etmek icin kendimi unutacak kadar, ben seni masallarin buyusunde ama bu dunyanin ve mahserin gercekligi kadar cok seviyorum...! Şeniz :asigim: