- 28 Mart 2014
- 16.087
- 55.123
-
- Konu Sahibi Munzevi Zencefil
- #1
''O kadar çok beklentisi var ki toplumun kadından. Daha küçük yaşta başlıyor beklentiler ev işlrine yardımı hep kızlardan bekler anneler...Genç kız olsan yükün ikiye katlanır kimi sevebileceğini ailen ve toplum belirler. Evlenmesen evde kaldı derler ya da niye evlenmediğinin altında yatan sebepleri merak ederler, evlensen daha ilk aylarda bebek var mı bebek diye karınlarını göstererek sorguya çekerler. 1 yılı bebek yapmadan geçirsen arkandan kısır galiba derler..Sırf toplumun ağzı kapansın diye hazır olmadığı halde bebek yapanlar da cabası...Sonra annelik ah annelik hepten yüreğin elinde gezmek. Her kafadan bi ses çıkar, bebeğin olduğunda. 1 yaşını geçse ve emzirsen 'kes artık yaramaz o süt ona' ,emzirmediğini duysalar 'niye sütü olmuyo mu' diye kınamakla acımak arası bakışlar..Çocuk kısa veya zayıf kalsa annesi bakamıyo, hasta olsa annesi bakamıyo, elbisesinde ufak bi leke olsa annesi bakamıyo, annesi..annesi..annesi!Çalışan anneye de zor, tüm gün iş stresi, elin kahrı, belki üstüne taciz. Akşam gel yemek, çocuk, temizlik. Çalışmayan anne de farklı değil 7/24 koşturmaca. Akşam olup Çok yorgunum desen eşinden aldığın cevap tuzu biberi 'napıyon ki bütün gün evdesin'! Bir şey yapmıyoruz beyler keyfinize bakın siz bişey yapmıyoruz...''
Son zamanlarda düşündüklerim bu yazıyla ortaya dökülmüş. 8. Ayını doldurmuş bir kızım var. Çok hareketli anne demeyi de öğrendi babadan sonra♡♡ Hamileligimin 8.ayında erken doğum şüphesiyle hastaneye gitmiştim. Orada ablamla konuşurken çok korktuğumdan bahsettim. Ablam hiç unutmuyorum şunu dedi.
'' Korkma. Artık avutulacak konumdan avutacak konuma geçtin. Bebeğin sana muhtaç güçlü olacaksın ki onu başkasına muhtaç etmeyeceksin. ''
O an büyüdüm dedim. O an artık hassaslığımı dayanıksız olduğumu düşündüğüm kendim bana uzaktan uzaktan baktı. Bu hissi unutmuşum demekki dün gece yine hissettim. Eşim dün bir operasyon geçirdi. Ilk geceyi sıkıntılı atlatacak dediler. Dün gece bir yanımda kızım bir yanımda eşim bir o yana bir bu yana döndüm durdum. Migren ağrısıyla dolandığım akşamından sabahına dün gece migrenimin ağrısını unuttum. Akşam benle konuşan kv ise torunuma iyi bak oğluma daha iyi bak ona dikkat et çok çok iyi bak diye tembih üstüne tembihledi. Ha evet ben iyiyim dedim oğluna da iyi bakarım inşallah ve evet evet Ben iyiyim gerçekten. Dert değilde aslında bir iç dökme durumu belkide. Bilmem aslında hissettiklerim tam bunlarda değil. Garip duygular başka hisler.. Gelmiyor cümleleri aklıma..
Son zamanlarda düşündüklerim bu yazıyla ortaya dökülmüş. 8. Ayını doldurmuş bir kızım var. Çok hareketli anne demeyi de öğrendi babadan sonra♡♡ Hamileligimin 8.ayında erken doğum şüphesiyle hastaneye gitmiştim. Orada ablamla konuşurken çok korktuğumdan bahsettim. Ablam hiç unutmuyorum şunu dedi.
'' Korkma. Artık avutulacak konumdan avutacak konuma geçtin. Bebeğin sana muhtaç güçlü olacaksın ki onu başkasına muhtaç etmeyeceksin. ''
O an büyüdüm dedim. O an artık hassaslığımı dayanıksız olduğumu düşündüğüm kendim bana uzaktan uzaktan baktı. Bu hissi unutmuşum demekki dün gece yine hissettim. Eşim dün bir operasyon geçirdi. Ilk geceyi sıkıntılı atlatacak dediler. Dün gece bir yanımda kızım bir yanımda eşim bir o yana bir bu yana döndüm durdum. Migren ağrısıyla dolandığım akşamından sabahına dün gece migrenimin ağrısını unuttum. Akşam benle konuşan kv ise torunuma iyi bak oğluma daha iyi bak ona dikkat et çok çok iyi bak diye tembih üstüne tembihledi. Ha evet ben iyiyim dedim oğluna da iyi bakarım inşallah ve evet evet Ben iyiyim gerçekten. Dert değilde aslında bir iç dökme durumu belkide. Bilmem aslında hissettiklerim tam bunlarda değil. Garip duygular başka hisler.. Gelmiyor cümleleri aklıma..