- 5 Haziran 2014
- 132
- 319
-
- Konu Sahibi Blackswan0
- #81
Normalde öyle bir ortamım yok hep evli çocuklu benden 5-6 yaş büyük arkadaşlarım var ama o arkadaşım biraz cinsellik konuşmayı sever
Normalde öyle bir ortamım yok hep evli çocuklu benden 5-6 yaş büyük arkadaşlarım var ama o arkadaşım biraz cinsellik konuşmayı severÇok yakışıklı insanların nedense eşcinsel çıkma oranı çok yüksek oluyor.nasıl bir bağlantı varsa artık.kısaca bu ihtimal yüksek. Bu arada arkadaş ortamınız çok ilginç.tabi eğer gerçekse.kim arkadaş gurubunda sizinki kaç dakika sürüyor diye bir soru yöneltir allah aşkınabence anlatımı desteklemek için yazmışsınız.
Ayrıca benim eşimde disarda herkese çok kibardir. Herkes bana der ne kadar şanslısın çok düşünceli esin var ne kadar iyi derler. Disarda kızıma da o kadar iyi davranır ki sanki evdeki adam başka biri. Çok temiz çok bakımlı görünür. Ama aynı çorabı hiç çıkarmadan 3 gün giydigini bilirim. Bazen duş almaz aynı kazagi 2 gün giyer günlük esyalariyla yatağa girer ama ben bisey diyim ben pis miyim niye bana pis muamelesi yapıyorsun der bazen sabrediyorum kızım için boşanma aşamalarından korktuğum için daha yeni ev aldık bir sürü mobilya aldık tüm emeklerimi eşime bırakmak istemiyorum çünkü asla evden o gitmez benim gitmemi bekler insAllah bir gün ben de sizin gibi kurtulurum yastığa başımı rahat koyarım
Cinsellik dışında tamamen aynı durumları yaşamışız. Benim eşim de anneliğimi hiç takdir etmezdi. Kızım alerji olduğu için bağırsakları düzgün çalışmazdı sürekli ishal gibiydi mukuslu kaka yapardı. O yüzden kilo alımı düşüktü. Hep bana suçu atardı. Halbuki bütün yemeklerini özenle evde hazırladığım kemik sularıyla yapardım. Yoğurdunu labne peynirini kendim hazırlardım. Bir kere sen iyi bir annesin kelimesi duymadım. Aksine hep eleştirdi. Kızımın yeme problemi vardı ağzında tutardı yemekleri. Her öğün işkence gibi geçiyordu. 1 saatten fazla uğraşırdım yesin diye. Bazen sinirimden ve çaresizlikten ağlardım. Bu sefer konu kendisine dönecek (yardımcı olmuyor diye) çocuğa bağırırdı, yanağına vururdu yut diye. Seni camdan aşağı atarım demişliği vardır küçücük çocuğa. Konuda özet geçtim ama kızıma da çok baskı yaptı. Çocuk ne yapsa suç olurdu kızardı ağlatırdı. Düştüğü zaman bağırırdı sana koşma demedim mi diye. Ama dışarda öyle değildi. Gören ne kadar ilgili diyordu. Hasta olduğu zaman bile çocuğu suçlardı.O kadar benzer şeyler yaşadım ve yaşamaya devam ediyorum ki meslektaşım olarak gönderinizi görünce yorum yapmak istedim ben de severek evlendim yani eşim evlenmeden önce bana çok düşkündü bu halini sevdim de evlendim bizim de taa balayinda başladı hersey hersey dahil otele gittik gel disarda gezelim dedim boşuna paramız gider dedi bizde cinsellik tam tersiydi ama ben istemezdim eşim sürekli isterdi. Sonra biraz aramız düzeldi bebek istedik oldu ama 2 ay kucağına bile almadı bsey olur diye asla gece kalkıp bakmazdi zaten hatta bana emzir yok mama ver yok kilo alımı az çocuğun sen nasıl annesin kalkıp emzirmeyon da kilo almiyo diye sürekli baskı yapardı. Kızım büyüdü yok dolaplara dokunma duvara elini sürme diye kızmaya hatta koluna bacağına vurmaya başladı ve hala da bağırır araya giriyorum bende yapma etme çocuk o elbette duvar da çizilir yere de dökülür diye ama yok anlamıyor. Eve gelir elinde bir telefon sabahtan akşama telefon bakar TV izler okuldan gelir yemek yer yatar tam biz yaticaz o kalkıp TV izler. Bi evlilik hayatımiz da kalmadı yani oturup bi sohbet edelim yok 2 konuşsak ya kavga ediyoruz ya çocuğa ya bana bağırmaya başlıyor. Maddi konular da aynı her aldığıma karışır zaten bsey alamam da 6 senedir çalışıyorum sürekli birikim yapalım diye doğru düzgün bsey alamadim zaten ev aldık bu sefer de bak bu ev benim sayemde alındı demeye başladı. Ben biriktirdim ben aldım halbuki bende düğün altinlarimi verdim ve çalışmaya başladığımdan beri asla harcatmadi hep biriktirdi hala da aynı ne aldın neden aldın der. 2 senedir bende boşanmayi düşünüyorum artık sürekli bana ve kızıma baskı yapması eziyetleri beni bıktırdı ama hala cesaret edemiyorum. Bende kızım 8 9 aylıkken 2 kez şiddet gördüm birinde çenemi sıktı tokat etti birinde kızım beşikten düştü senin yüzünden diye koluma yumruk vurdu. Ayrilcam diyince öldürürüm diye tehdit ediyor. Ne yapicam şuan bilmiyorum gerçekten kapana kısılmış gibiyim.
KovaEski eşiniz Başak burcu muydu
Çok geçmiş olsun böyle bir varlıktan kurtulmanıza çok sevindim. Güzel günleriniz olsun
Sizin adınıza çok sevindim. Bundan sonra hep mutlu olun inşallah. Eski eşimin de kesinlikle psikolojik bir sorunu olduğunu düşünüyorum dediğiniz gibi gizli narsist olabilirİnan seni o kadar iyi anlıyorum ki yaşadıklarınızın aynısınıx3+ aldatma+borç ile yaşadım 20 yıla yakın evlilik 3 çocukla anca boşandım. Dışardaki insanlara çok kibardı. Her yaptığıma bir bahane bulurdu. Eve gelen misafir yemeğimi beğenip tarifini istese aslında şunu söyle yapsan daha iyi olurmuş derdi. Evde kendine dikkat etmezdi. son yıllar duş almadan dışarı çıkmaz oldu. Cinsel yönden isteksiz olduğu için aldatılmayı hiç düşünmedim şüphelenmedim. Zaten o tarafta cinsellik yokmuş kaptırmış yıllarca bir kadına milyon para göndermiş. Arkadaşlarınada sevgilim var havası yapmış whatsapp sohbetlerinde. Takılarımı çaldı, eliaçık kendine bişey yapar diye dillendirmedim bile. Maaşını saklamış benden. Neyse kurtuldum. Kurtulmak için beni aldatması gerekiyormuş. Neden o kadar uzun sürdü derseniz ailem ve bir mesleğim yoktu. Sonra öğrendimki bir gizli narsistle evlenmişim. Evlenmek için neler yapmıştı, sonrası hayal kırıklığı, eleştiriyle yetersiz hissettirip, kendine bağımlı hale geliyor. Şuan özgüvenim yaşama sevincim geri geldi. İyi ki boşanmışım.
kaç yıl sürdü bu saçmalık.Buraya içimi dökmek için geldim sevgili hanımlar
Eşimle üniversite yıllarından tanışıyorduk. Ancak sevgili olmamız üniversite bittikten 2 yıl sonra oldu. Kendisi çok yakışıklı biriydi. Sanırım bu yüzden çok etkilendim ve 1 yıl içinde evlendik. İkimiz de İzmirliyiz fakat onun işi nedeniyle evlendikten sonra İstanbul'da yaşamaya başladık. Bu arada ben de öğretmenim.
İlk şokumu balayında yaşadım. Lüks bir otele gitmiştik ne hayallerim vardı balayı için. İlk gece tam bir fiyaskoydu. Sadece 10 dk süren bir birliktelik yaşadık. Hiçbir ön sevişme, temas yok. Öpüşmemiz bile doğru düzgün değildi. Otele gelen iki arkadaş gibi tatilimizi tamamladık. Bana kendimi hiç özel hissettirmedi. İlk zamanlar çekingen olabileceğini ve bunu zamanla aşabileceğimizi düşündüm.
Zaman geçtikçe değişen bir şey olmadı. Ben o gelecek diye süslenip onu beklerdim. O eve gelir gelmez bugün evde ne yaptın diye sorardı. (Temizlik anlamında) Yaptığım temizliği kontrol eder bir bahane bulup beni eleştirirdi. Bu yemek konusunda da böyleydi. Yaptığım her yemeğe bir kusur bulurdu.
Akşamları da yanına gittiğimde beni reddederdi. Bahanesi de yorgunmuş! Israr ettiğimde beni suçlardı. Ben çok istekliymişim, nasıl bir kadınmışım, o böyle kadınları sevmezmiş vs. Bir sabah uyanıp sabahlığımı giyip kahvaltı hazırladım. Bu ne hal üzerine doğru düzgün bir şeyler giy diyerek beni azarladı. O günden sonra sabahlık giymedim. Akşamları da gecelik, fantezi iç çamaşırı giymemi istemezdi. Ne gerek varmış zaten şimdi çıkaracakmışım?
6.5 yıllık evliliğimde neredeyse aldığım bütün çamaşırların etiketi üzerinde duruyordu.
Sabah uyandırmak için öptüğümde kızardı. Yatakta ayağım ayağına değse ittirirdi çek şu ayağını diyerek. Yaptığımız seksler 10 dk bile sürmezdi. Süre tutardım çoğu zaman 3 dkydı. Bir gün okuldaki evli arkadaşlarla cinsellikten konu açıldı. Sen yeni evlisin ne kadar sürüyor diye sordular utanıp 3-5 dk diyemedim. 20 dk dedim uzun olduğunu düşünerek. 7 yıllık evli arkadaşım gülerek 20 mi? Bizim ön sevişmemiz bile 20 dkdan uzun sürüyor dedi. O an bizde bir tuhaflık olduğuna emin oldum.
3. Ayımızda artık ben dayanamadım ve bu evlilikten beklentimin bu olmadığını hayal kırıklığına uğradığımı söyledim. Aramızda tartışma çıktı. Sinirlenip boğazımı sıktı. Boğazım morardı okula fular takarak gittim.
Seks bir yana yaptığım hiçbir şey beğenilmiyordu. Sürekli eleştiriliyordum. Dışarda bile iki arkadaş gibiydik. Yanağımdan bile öpmez ben öpmeye kalksam kızar iteklerdi.
Bu evliliğin biteceğine emindim ama sevgim daha bitmemişti. Üzerine bir de düzgün korunmadığımız için hamile kaldım. Aldırmaya da kıyamadım. (İyi ki böyle bir hata yapmamışım)
Hamilelik, doğum, lohusalık derken zaman bir şekilde geçti. Ancak sorumluluk ve iş yüküm daha da arttı. Kendisi hiçbir şekilde bana yardım etmezdi zaten. Çocuk olunca da durum değişmedi. Bir kez bile gece uyandığını bilmem. Bu arada ben çalışma hayatına devam ettim çocuğa annemler baktı.
Çocuğuna karşı da ilgisiz bir baba oldu. Yarım saat oyun oynasa azarlayacak bir şey bulup çocuğu ağlatırdı. Kızımda bebekken (2 yaşına kadar sürdü) besin alerjisi vardı bu yüzden karın ağrısı olurdu ve geceleri çok ağlardı. Bir kez bile uyanıp yardımcı olmadı. Uyansa bile ya salona yatmaya gitti ya da çocuğa neden ağlıyorsun diye bağırdı. Kızım iyice babasından uzaklaştı. Her defasında bu kadar bağırmamasını söyledim çünkü normal bir bağırma değildi. Duvarları yumruklardı kızımın bacağına vururdu araya girerdim hep daha fazlasına engel olmak için. Bu sefer bana da bağırırdı.
Ayrıca çok bencil biriydi. Bana hiç iltifat etmezdi. İltifatı geçtim sürekli eleştirir dalga geçerdi. Eve geldiğinde naber şişko derdi mesela. Bu arada 62 kiloyum ve fiziğim de gayet düzgündürKendisi de yakışıklı bakımlı fakat sadece dışarıya karşı bu özeni. Evde olduğu sürece dişlerini fırçalamaz, kişisel bakımına özen göstermez. Yanımda sürekli gaz çıkarır, ayakları kokar asla yıkamaz. Bir kere bile seks öncesi ve sonrası duşa girdiğini görmedim. Ama işe giderken her sabah 5te uyanıp duş alır.
Maddi olarak da baskı altındaydım maaşımı alıyordu bana harçlık veriyordu. Haftalık 150 tl ve bunun hesabını soruyordu. Şaka gibi geliyor şuan nasıl tahammül etmişim diyorum. Sürekli ailemden para istemem için baskı yapıyordu. Araba alcaz para iste, çocuğun okulu için para iste. Bir gün iç çamaşırı alacağım kartımı istedim annen alsın dedi.
Son bir sene bu evliliği tamamen kafamda bitirmiştim. Sevgim de saygım da tamamen bitmişti artık. Günlerim pişmanlık içinde ağlayarak geçiyordu. Karar verdim yazın aileme her şeyi anlatıp ayrılacaktım. Bir gece yine kendimi bana değersiz hissettirdiği an dayanamayıp ayrılmak istediğimi söyledim. Tabi kolay olmadı. Her zamanki gibi bir çok sorun çıkardı ama ben kararlı davrandım. 6 ayın sonunda resmen boşandım. İyi ki boşandım. O kadar hafifledim ki. Kendime olan özgüvenim geri geldi. Uzun oldu hakkınızı helal edin
6 yılkaç yıl sürdü bu saçmalık.
neyse ki boşanmışsınız. o yüzden fazla bir şey demicem de nasıl tahammül ettiniz aklım almadı. üstelik işiniz gücünüz de varmış. şaka gibi
Evet işim vardı ama İstanbulda tek başımaydım. Ev için yüklü bir miktar kredi çekmiştik. Aslında maddi manevi birçok nedeni var. Psikolojik olarak da çöküş icindeydim. İlk zamanlar kendimi suçladım. Beceriksiz, değersiz hissettim. Her boşanma konusu açıldığında ne yapacaksın İstanbul'da tek başına, araba kullanmayı bile bilmiyorsun seni ben dışarı çıkarıyorum derdi. Çocuk olunca bu sefer çocuğa nasıl bakacaksınlar başladı. (Aslında her şeyi ben yapıyordum) Maaş kartım ondaydı. Kendime ait hiçbir birikimim yoktu. Bana sadece harçlık ve ek dersimden 700 tl harcama limiti verirdi. Onu da kişisel bakım, kıyafet vs için harcıyordum. Ancak yetiyordu zaten.neyse ki boşanmışsınız. o yüzden fazla bir şey demicem de nasıl tahammül ettiniz aklım almadı. üstelik işiniz gücünüz de varmış. şaka gibi
bu arada bence kocanız gay falandı ya da en iyi ihtimalle ciddi cinsel problemleri vardı. sizi de psikolojik şiddetle bastırmış
ailenize anlatınca kızım sen kafayı mı yedin
niye çektin demediler mi
ev ve eşyaları kanunen bölüşürsünüz zaten. ev ve eşyayı kocama bırakmıcam diye bu cehennem çekilir miO kadar benzer şeyler yaşadım ve yaşamaya devam ediyorum ki meslektaşım olarak gönderinizi görünce yorum yapmak istedim ben de severek evlendim yani eşim evlenmeden önce bana çok düşkündü bu halini sevdim de evlendim bizim de taa balayinda başladı hersey hersey dahil otele gittik gel disarda gezelim dedim boşuna paramız gider dedi bizde cinsellik tam tersiydi ama ben istemezdim eşim sürekli isterdi. Sonra biraz aramız düzeldi bebek istedik oldu ama 2 ay kucağına bile almadı bsey olur diye asla gece kalkıp bakmazdi zaten hatta bana emzir yok mama ver yok kilo alımı az çocuğun sen nasıl annesin kalkıp emzirmeyon da kilo almiyo diye sürekli baskı yapardı. Kızım büyüdü yok dolaplara dokunma duvara elini sürme diye kızmaya hatta koluna bacağına vurmaya başladı ve hala da bağırır araya giriyorum bende yapma etme çocuk o elbette duvar da çizilir yere de dökülür diye ama yok anlamıyor. Eve gelir elinde bir telefon sabahtan akşama telefon bakar TV izler okuldan gelir yemek yer yatar tam biz yaticaz o kalkıp TV izler. Bi evlilik hayatımiz da kalmadı yani oturup bi sohbet edelim yok 2 konuşsak ya kavga ediyoruz ya çocuğa ya bana bağırmaya başlıyor. Maddi konular da aynı her aldığıma karışır zaten bsey alamam da 6 senedir çalışıyorum sürekli birikim yapalım diye doğru düzgün bsey alamadim zaten ev aldık bu sefer de bak bu ev benim sayemde alındı demeye başladı. Ben biriktirdim ben aldım halbuki bende düğün altinlarimi verdim ve çalışmaya başladığımdan beri asla harcatmadi hep biriktirdi hala da aynı ne aldın neden aldın der. 2 senedir bende boşanmayi düşünüyorum artık sürekli bana ve kızıma baskı yapması eziyetleri beni bıktırdı ama hala cesaret edemiyorum. Bende kızım 8 9 aylıkken 2 kez şiddet gördüm birinde çenemi sıktı tokat etti birinde kızım beşikten düştü senin yüzünden diye koluma yumruk vurdu. Ayrilcam diyince öldürürüm diye tehdit ediyor. Ne yapicam şuan bilmiyorum gerçekten kapana kısılmış gibiyim.
neyse zararın neresinden dönersen kardır diyelimEvet işim vardı ama İstanbulda tek başımaydım. Ev için yüklü bir miktar kredi çekmiştik. Aslında maddi manevi birçok nedeni var. Psikolojik olarak da çöküş icindeydim. İlk zamanlar kendimi suçladım. Beceriksiz, değersiz hissettim. Her boşanma konusu açıldığında ne yapacaksın İstanbul'da tek başına, araba kullanmayı bile bilmiyorsun seni ben dışarı çıkarıyorum derdi. Çocuk olunca bu sefer çocuğa nasıl bakacaksınlar başladı. (Aslında her şeyi ben yapıyordum) Maaş kartım ondaydı. Kendime ait hiçbir birikimim yoktu. Bana sadece harçlık ve ek dersimden 700 tl harcama limiti verirdi. Onu da kişisel bakım, kıyafet vs için harcıyordum. Ancak yetiyordu zaten.
Aileme durumu anlatınca biz bu evliliğe bir sene şans vermiştik ama sen iyi dayandın dediler. Ki onlar sadece dışarıdan görünen kadarını biliyorlardı. Keşke en başından bitirseydim bu evliliği.
Ben hala eşcinsel olduğunu düşünmüyorum. Çünkü kendi zevki için seks yapıyordu. Tamamen kopuk değildi seksten. Cinsel problemi vardı zaten erken boşalma gibi. Ama hiç kabul etmedi bunu. Libidosu çok yüksekmiş o yüzden engel olamıyormusÇok yakışıklı insanların nedense eşcinsel çıkma oranı çok yüksek oluyor.nasıl bir bağlantı varsa artık.kısaca bu ihtimal yüksek. Bu arada arkadaş ortamınız çok ilginç.tabi eğer gerçekse.kim arkadaş gurubunda sizinki kaç dakika sürüyor diye bir soru yöneltir allah aşkınabence anlatımı desteklemek için yazmışsınız.
İnanın bende bilmiyorum eşimle 10 senedir birlikteyiz eziyetleri çok fazla evet bazen nefret ediyorum ama bazen o kadar iyi davranıyor her konuda yanımda oluyor ki o tarafını görünce hemen ayrılmaktan da vazgeçiyorum sanki hayatım onla var gibi o olmadan bir hayatım olmayacak gibi düşünüyorum bazen. Aslnda öyle değil biliyorum ben herseyi kendim yaparım genel anlamda eşimin bir desteği de yok ama anlayamıyorum kendimi saplantılı bir durum gibi sankiev ve eşyaları kanunen bölüşürsünüz zaten. ev ve eşyayı kocama bırakmıcam diye bu cehennem çekilir mi
ya bizim meslekte kadınlar neden böyle siniyor anlamıyorum. işin gücün var. ev ve eşyayı bölüşeceksiniz. neyi neden çekiyorsun allah aşkına yapmayın ya rica ediyorum
Tek bir adım gerisi gelecekİnanın bende bilmiyorum eşimle 10 senedir birlikteyiz eziyetleri çok fazla evet bazen nefret ediyorum ama bazen o kadar iyi davranıyor her konuda yanımda oluyor ki o tarafını görünce hemen ayrılmaktan da vazgeçiyorum sanki hayatım onla var gibi o olmadan bir hayatım olmayacak gibi düşünüyorum bazen. Aslnda öyle değil biliyorum ben herseyi kendim yaparım genel anlamda eşimin bir desteği de yok ama anlayamıyorum kendimi saplantılı bir durum gibi sanki
Zor durum valla koskoca 10 sene.bazen diyorsun ki dertten başka birşey değil, bazen de vicdan yaptırtıyorlar insana.öyle iki arada kalakalıveriyorsun.İnanın bende bilmiyorum eşimle 10 senedir birlikteyiz eziyetleri çok fazla evet bazen nefret ediyorum ama bazen o kadar iyi davranıyor her konuda yanımda oluyor ki o tarafını görünce hemen ayrılmaktan da vazgeçiyorum sanki hayatım onla var gibi o olmadan bir hayatım olmayacak gibi düşünüyorum bazen. Aslnda öyle değil biliyorum ben herseyi kendim yaparım genel anlamda eşimin bir desteği de yok ama anlayamıyorum kendimi saplantılı bir durum gibi sanki
Sizi çok iyi anlıyorum. Bende aynı duyguları yaşadım. Seviyor muyum, mutsuz muyum, ayrılsam hayatım daha kötü olur mu? her şey birbirine karışmıştı. Çünkü bunlar bizim kendimize olan güvenimizi elimizden alıyor. Her konuda eksik ve kötü hissettiriyorlar sonra bir anda güzel bir davranışla duygu ve düşüncelerimiz alt üst oluveriyor.İnanın bende bilmiyorum eşimle 10 senedir birlikteyiz eziyetleri çok fazla evet bazen nefret ediyorum ama bazen o kadar iyi davranıyor her konuda yanımda oluyor ki o tarafını görünce hemen ayrılmaktan da vazgeçiyorum sanki hayatım onla var gibi o olmadan bir hayatım olmayacak gibi düşünüyorum bazen. Aslnda öyle değil biliyorum ben herseyi kendim yaparım genel anlamda eşimin bir desteği de yok ama anlayamıyorum kendimi saplantılı bir durum gibi sanki
Kesinlikle öyle bütün özguvenimi yaşama sevincimi hevesimi herseyimi aldı elimden kızım için ayakta durmaya çalışıyorum ama hergun o çocuğun önünde kavga etmek ona daha çok zarar veriyor sanırım ama bigun gelip bana neden ayrıldın derse diye katlanıyorum. Daha biraz önce yine sinirlerimi zıplattı. Çocuk odasında küçük bi güneşlik var çocuğun baş kismina örtüyorum sabahtan eşim kalkmış gunesligi dolap tarafına çekmiş dolaba güneş gelmesin diye ya çocuk uyuyo niye oraya çektin dedim çocuğa güneş mi geliyo dolap yansın mi güneşten akşama kadar diyo çocuk uyansın çekeriz diyorum bağırmaya başladı Nalet suratsız bilmem ne hakaretler bende ona bağırdım senin derdin ne evde huzur kaçırıyon diye evde huzur mu var bilmem ne çenesini tutsa var ama tutamadığı için huzur flan kalmadıSizi çok iyi anlıyorum. Bende aynı duyguları yaşadım. Seviyor muyum, mutsuz muyum, ayrılsam hayatım daha kötü olur mu? her şey birbirine karışmıştı. Çünkü bunlar bizim kendimize olan güvenimizi elimizden alıyor. Her konuda eksik ve kötü hissettiriyorlar sonra bir anda güzel bir davranışla duygu ve düşüncelerimiz alt üst oluveriyor.
Bence psikolojik destek alın. Ve boşanın. İnanın neden bu kadar yıl katlanmışım diyeceksiniz.
Gamze hanım öncelikle geçmiş olsun. hiç bir şey boşa yaşanmaz bu hayatta. umarım hayat tecrübenizi alıp çıkmışsınızdır bu evlilikten. devlet memurluğunda boşanınca istediğiniz yere bir kerelik tayin hakkınız var diye biliyorum. öğretmenlikte yok mu?Sizi çok iyi anlıyorum. Bende aynı duyguları yaşadım. Seviyor muyum, mutsuz muyum, ayrılsam hayatım daha kötü olur mu? her şey birbirine karışmıştı. Çünkü bunlar bizim kendimize olan güvenimizi elimizden alıyor. Her konuda eksik ve kötü hissettiriyorlar sonra bir anda güzel bir davranışla duygu ve düşüncelerimiz alt üst oluveriyor.
Bence psikolojik destek alın. Ve boşanın. İnanın neden bu kadar yıl katlanmışım diyeceksiniz.
Evet aliskanliklari bitirmek zor, ozellikle bosanma surecinde yaninizda destek olacak aile ve arkadaslar yoksa. Hani ayrilmadiniz ama en azindan keske siz de evlilikte bu kadar iyi ve mukemmel olmasaydiniz. Keske paranizi vermeseydiniz. Ayrica yemek ve temizlik kadinin gorevi degil. Cocuk bakimi sadece kadinin gorevi degil. Cocuk hadi o bakmiyorsa mecbur sizde ama diger isleri keske yapmayi reddetseydiniz. Eski esiniz hic normal degil, belki gey ya da baskasina asik bilmiyorum ama neyse konumuz o degil. Bence bu kadar haksizliklari alttan almak normal degil. Eger psikologa giderseniz sizdeki bu sorunu cozebilirler ve bir dahaki iliskinizde kendinizi ezdirmezsiniz ve daha saglikli bir iliskiniz olur umarim. Cok sevindim kurtulmaniza!Çok utandım emin olun. O yüzden aileme dahi anlatamadım. Kendimi zeki sanırdım ama çok aptalmışım. Bunu kabul etmek kolay olmadı.
Kocasız kalmak değildi derdim. Zaten olsa kime ne yararı var böyle adamın. Ben İstanbul'da yapayalnızım uzaktan bir akrabam bile yok. Burada yakın arkadaşım da olamadı çünkü eski eşim beni tamamen yalnızlaştırdı. Okul ev arasında geçen bir hayat düşünün. Ve şimdi anlıyorum ki ben o zamanlar bir bunalım geçirmişim. Kendime olan saygım bitmişti. Hayat sevincimi bile kaybetmiştim.
Şimdiki aklım olsa bir sene bile sürmezdi bu evlilik. Zaten bu başlığı da bu yüzden açtım. Çoğu kadın belki bu durumda ve boşanma süreci, maddiyat, çocuk, ailesi baskısı vs. derken cesaret edemiyorlar.
İnanın dünyanın sonu değil. Kendinize yaptığınız en büyük iyilik olacak demek için...
Selamlar! Ben birakmadim isaret ama nedeni kotu bir hikaye okuyup haline sukretmek olabilir. Yani simdi burda siz bir derdinizi anlatsaniz baskasi da okuyup iyi ki ben boyle bir sey yasamadim halime sukredeyim dese hosunuza gider miydi? Mesela sakat birini gordugunuzde haline sukretmek gibi, sakat olan kisiye ayip oluyor biraz. Empati kurarsaniz anlayacaksiniz. Ama evet cok kotu bir sey yazmamissiniz o yuzden ben oylamadim. Amacim yargilamak degil sadece yardimci olmak. Iyi gunler! :)N
Neyine beğenmedim işareti bırakıyorsunuz anlamadım hakaret mi ettim