Arkadaşlar,
dertleşmeye,konuşamaya ihtiyacım var...Ama bunu sanal ortamda sizlerle yapmayı daha uygun bulduğumdan,yazarak içimi dökmeye çalışacağım..
Ben ikinci evliliğimi yaptım ve gerçektende ruh ikizimi buldum.Elbette yanlışlar,üzüntülerde oldu bu evlilikte,hayat toz pembe değil ki herşey mükemmel olsun.
Ama çok şükür eşimden memnunum,o da benden memnun.Bir konu hariç...
Benim ilk evliliğimden bir kızım var,eşiminde ilk evliliğinden bir oğlu.Kızım bizimle yaşıyor,eşimin oğluda annesi ile şehirdışında.Sadece okul tatili dönemlerinde biraraya geliyoruz ve çok şükür anlaşıyoruz.
Eşimde bende çalışıyoruz ve tabii ki eşim oğlu için nafaka ve okul giderlerini karşılıyor.Sorunun olduğu kısım,ben kızıma bir harcama yaptığımda başlıyor.Bu harcama bir t-shirt,ayakkabı veya herhangi birşey olsa dahi gerçekleşiyor.Birlikte alışverişe gittiğimizde kendiliğinden ona bir hediye alabiliyor ama diğer tüm harcamalarını öz babasının karşılamasını bekliyor.Örneğin;
Kendi oğlunun okul taksitlerini oğlunun annesi ile paylaşıyor,ama ben kızımın dershane ücretini paylaşamıyorum.
iki gün önce parasının kalmadığını ve varsa vermemi rica etti,bende bir miktar verdim.Biraz fazlası olur mu diye sorduğunda,bende de bu kadar kaldı dedim.Birden yüzü asıldı ve ince hesaplar yapmaya başladı..Bana daha geçen gün paranı aldın sen ne zaman bitti diye sordu,bende alışveriş yaptım dedim ve evden çıktım.Sonra mesaj üstüne mesaj yağdı.
"Yalancısın sen.Bana açık ve doğru olmayan biriyle asla aynı çatıyı ve yatağı paylaşmam.Çarşıya çıkmadın hiç,birşey almadın.Açıkca desene parayı kızının okuluna verdiğini.Sanki desen birşey olacak.
Ben senin gibi birine güvenip gelecekle ilgili birşey yapmam.Bencilsin.Evlilik ortaklıktır,birlikteliktir.Ortak neyin var benimle.Sen kenara ayırdığın parayla çocuğunu gezdir,eğlendir bende bunların hiçbirini yapamayayım.Sonrada oğlum bana hakaret edip dışlasın."
Bu tırnak içinde yazılanlar,mesajının bir kısmı.
Konuyu anlamanız için benden detay:
Evet haftabaşı para aldım,ama aldığım gün gerçekten market alışverişi yaptım ve kuruşu kuruşuna onun mesajı üzerine bunu açıkladım.Yani kızıma bir harcama yapmadım,kızımın babası karşılıyor okulunu.
Ben maaşımı eşimin eline vermiyorum,tüm harcamalara elbette ortağım.Eşim sadece kirayı ödüyor,mutfak masrafı,faturalar,tatiller ve ekstra harcamaların hepsini ben ödüyorum.
Bunları yapmamdaki tek neden,oğlundan uzakta yaşarken kendini kötü hissetmemesi için.Yani kendi oğluna yapamadığını,benim kızıma yapmış hissine kapılıp vicdan yapmaması için.
Hiçbir şekilde ona yük olmamak için.
Benim ailem farklı bir şehirde,eşimle tek gittik ama kızımında buna hakkı var.Kızımıda yanımıza alıp gidersek,oğluna haksızık olurmuş diye kendini kötü hissediyor.Haklıdır,ailemin yaşadığı yer çok özel bir yer.Bende bu sene için kızımla tek gitmeyi planladım,sadece o kendini kötü hissetmesin diye.Önce tamam öyle yapın dedi,birkaç gün öncede masraf olacak ben gitmenizi istemiyorum dedi.
Oğluna yapamadıklarını,benim kızıma yapmamı istemiyor.Ama farkedemediği bazı şeyler var;
-o oğlunu görmek için farklı bir şehire gidiyor,aileside orda yaşadığından orda hepbirliket olabiliyor.Benim ailemde farklı bir şehirde,kızımla birlikte oraya gitmek en doğal hakkımız.Daha doğrusu kızımın
en doğal hakkı.Teyzeleri,dayıları,kuzenleri hepsi orda...Ve tabii ki kesinlikle gideceğiz,buna hiç kimse mani olamaz.
-O oğlunun okul giderlerini paylaşıyor,benim paylaşmama mani oluyor.Gizli verirsemde boşanacağını söylemişti.
Sonuç;
Ben kızımın ihtiyaçlarını karşılıyorum,birşey aldığımda mutluluğunu eşimle paylaşmasın ve sonucunda eşim bana surat asmasın diye,kızıma göstermemesini tembihliyorum.Ama anne ya üstümde görürse dediğinde de,eskiden almıştık veya babam aldı dersin diyorum...Bunları yazarken bile içim acıyor,kızımı yalana ben teşvik ediyorum...Kızımın yanlış anlaması için ve eşimden soğumaması için,elbette bende yumuşatarak açıklıyorum.Erkekler kadınların harcamalarını hep gereksiz bulur ve boşu boşuna laf eder diye..Kızım bu yaşananların,hiçbirinin onun üzerinde döndüğünü bilmiyor,asla ve asla yansıtmam.
Ne duruyorsun,ayrıl bu adamdan dediğinizi duyar gibiyim,ama özellikle birşeyi vurgulamak istiyorum:
Kızım eşimi benden çok seviyor ve inanın eşimde kızımı çok seviyor.Süper anlaşıyorlar.Tam bir baba kız ilişkisi.
Böyle olmasaydı ve aralarında sorun olsaydı,benim sevgimin asla bir önemi kalmaz arkama bakmadan çeker giderdim.
Sorun tamamen eşimin oğlundan uzak yaşaması ve vermek istediğini tam anlamıyla verememesinden kaynaklanıyor.Acısı ne yazık ki bu şekilde bizden çıkıyor.
Ne yapacağımı bilmiyorum...Çok üzgünüm...Eşim mesajlarından sonra bana görünmeden şehirdışına,oğlunun yanına gitti.Uzun bir süre dönmeyecekmiş...Elbette döner,hatta beni bugün aradı hiçbirşey olmamış gibi.Bende birşey olmamış gibi konuştum.Ama çok kırgınım,idare etmekte beni yoruyor artık...
dertleşmeye,konuşamaya ihtiyacım var...Ama bunu sanal ortamda sizlerle yapmayı daha uygun bulduğumdan,yazarak içimi dökmeye çalışacağım..
Ben ikinci evliliğimi yaptım ve gerçektende ruh ikizimi buldum.Elbette yanlışlar,üzüntülerde oldu bu evlilikte,hayat toz pembe değil ki herşey mükemmel olsun.
Ama çok şükür eşimden memnunum,o da benden memnun.Bir konu hariç...
Benim ilk evliliğimden bir kızım var,eşiminde ilk evliliğinden bir oğlu.Kızım bizimle yaşıyor,eşimin oğluda annesi ile şehirdışında.Sadece okul tatili dönemlerinde biraraya geliyoruz ve çok şükür anlaşıyoruz.
Eşimde bende çalışıyoruz ve tabii ki eşim oğlu için nafaka ve okul giderlerini karşılıyor.Sorunun olduğu kısım,ben kızıma bir harcama yaptığımda başlıyor.Bu harcama bir t-shirt,ayakkabı veya herhangi birşey olsa dahi gerçekleşiyor.Birlikte alışverişe gittiğimizde kendiliğinden ona bir hediye alabiliyor ama diğer tüm harcamalarını öz babasının karşılamasını bekliyor.Örneğin;
Kendi oğlunun okul taksitlerini oğlunun annesi ile paylaşıyor,ama ben kızımın dershane ücretini paylaşamıyorum.
iki gün önce parasının kalmadığını ve varsa vermemi rica etti,bende bir miktar verdim.Biraz fazlası olur mu diye sorduğunda,bende de bu kadar kaldı dedim.Birden yüzü asıldı ve ince hesaplar yapmaya başladı..Bana daha geçen gün paranı aldın sen ne zaman bitti diye sordu,bende alışveriş yaptım dedim ve evden çıktım.Sonra mesaj üstüne mesaj yağdı.
"Yalancısın sen.Bana açık ve doğru olmayan biriyle asla aynı çatıyı ve yatağı paylaşmam.Çarşıya çıkmadın hiç,birşey almadın.Açıkca desene parayı kızının okuluna verdiğini.Sanki desen birşey olacak.
Ben senin gibi birine güvenip gelecekle ilgili birşey yapmam.Bencilsin.Evlilik ortaklıktır,birlikteliktir.Ortak neyin var benimle.Sen kenara ayırdığın parayla çocuğunu gezdir,eğlendir bende bunların hiçbirini yapamayayım.Sonrada oğlum bana hakaret edip dışlasın."
Bu tırnak içinde yazılanlar,mesajının bir kısmı.
Konuyu anlamanız için benden detay:
Evet haftabaşı para aldım,ama aldığım gün gerçekten market alışverişi yaptım ve kuruşu kuruşuna onun mesajı üzerine bunu açıkladım.Yani kızıma bir harcama yapmadım,kızımın babası karşılıyor okulunu.
Ben maaşımı eşimin eline vermiyorum,tüm harcamalara elbette ortağım.Eşim sadece kirayı ödüyor,mutfak masrafı,faturalar,tatiller ve ekstra harcamaların hepsini ben ödüyorum.
Bunları yapmamdaki tek neden,oğlundan uzakta yaşarken kendini kötü hissetmemesi için.Yani kendi oğluna yapamadığını,benim kızıma yapmış hissine kapılıp vicdan yapmaması için.
Hiçbir şekilde ona yük olmamak için.
Benim ailem farklı bir şehirde,eşimle tek gittik ama kızımında buna hakkı var.Kızımıda yanımıza alıp gidersek,oğluna haksızık olurmuş diye kendini kötü hissediyor.Haklıdır,ailemin yaşadığı yer çok özel bir yer.Bende bu sene için kızımla tek gitmeyi planladım,sadece o kendini kötü hissetmesin diye.Önce tamam öyle yapın dedi,birkaç gün öncede masraf olacak ben gitmenizi istemiyorum dedi.
Oğluna yapamadıklarını,benim kızıma yapmamı istemiyor.Ama farkedemediği bazı şeyler var;
-o oğlunu görmek için farklı bir şehire gidiyor,aileside orda yaşadığından orda hepbirliket olabiliyor.Benim ailemde farklı bir şehirde,kızımla birlikte oraya gitmek en doğal hakkımız.Daha doğrusu kızımın
en doğal hakkı.Teyzeleri,dayıları,kuzenleri hepsi orda...Ve tabii ki kesinlikle gideceğiz,buna hiç kimse mani olamaz.
-O oğlunun okul giderlerini paylaşıyor,benim paylaşmama mani oluyor.Gizli verirsemde boşanacağını söylemişti.
Sonuç;
Ben kızımın ihtiyaçlarını karşılıyorum,birşey aldığımda mutluluğunu eşimle paylaşmasın ve sonucunda eşim bana surat asmasın diye,kızıma göstermemesini tembihliyorum.Ama anne ya üstümde görürse dediğinde de,eskiden almıştık veya babam aldı dersin diyorum...Bunları yazarken bile içim acıyor,kızımı yalana ben teşvik ediyorum...Kızımın yanlış anlaması için ve eşimden soğumaması için,elbette bende yumuşatarak açıklıyorum.Erkekler kadınların harcamalarını hep gereksiz bulur ve boşu boşuna laf eder diye..Kızım bu yaşananların,hiçbirinin onun üzerinde döndüğünü bilmiyor,asla ve asla yansıtmam.
Ne duruyorsun,ayrıl bu adamdan dediğinizi duyar gibiyim,ama özellikle birşeyi vurgulamak istiyorum:
Kızım eşimi benden çok seviyor ve inanın eşimde kızımı çok seviyor.Süper anlaşıyorlar.Tam bir baba kız ilişkisi.
Böyle olmasaydı ve aralarında sorun olsaydı,benim sevgimin asla bir önemi kalmaz arkama bakmadan çeker giderdim.
Sorun tamamen eşimin oğlundan uzak yaşaması ve vermek istediğini tam anlamıyla verememesinden kaynaklanıyor.Acısı ne yazık ki bu şekilde bizden çıkıyor.
Ne yapacağımı bilmiyorum...Çok üzgünüm...Eşim mesajlarından sonra bana görünmeden şehirdışına,oğlunun yanına gitti.Uzun bir süre dönmeyecekmiş...Elbette döner,hatta beni bugün aradı hiçbirşey olmamış gibi.Bende birşey olmamış gibi konuştum.Ama çok kırgınım,idare etmekte beni yoruyor artık...
Sorunumu bu şekilde ele alıp beni yalnız bırakmadığınız için minnetarım...
(( dediğinz gibi eşinzde oğluyla beraber kalmadığı için her zaman bu vicdan azabı bu şekilde patlak veriyor, sanırım kızınız eğitmleri alıp şu ya da bu sebeple yuvanızdan ucana kadar devam edecek gibi
