İşten sonra eve gitmeden kahve kaçamağı...

Selam,

Benim psikolojik olduğunu düşündüğüm bir takıntım var. Bununla ilgili profesyonel yardım aldıysam da başarılı olamadım. Öğretmenim ve 8.30 - 18.00 bazen 7.30 - 18.30 günde yarım saatlik mola ile deli gibi çalışıyorum. Öğrencilerimin yaşları 3.5 ve 4, eforu tahmin edebilirsiniz belki. Her iş çıkışı eve gitmeden önce bir kahve mekanına gidip müzik dinleyerek kahve, sigara içip günün stresini atıyorum. Sanki eve gidince bana ait bir zamanım olmayacakmış gibi hissediyorum. Resmen işteyken kafamda hangi kafeye gideceğimi düşünüp, içeceğim kahve ve sigarayı düşünerek motive oluyorum. Bu yapay mutluluk bana maddi anlamda çok yük oluyor. Psikolog bunun yerine başka bir şey koy, spor ya da kitap, film yani seni eve götürmeye teşvik eden bir hobi dedi ama spora haftaiçi mecalim kalmıyor, film sıkıyor, kitap okuyorum ama...

Var mı bir dönem böyle takıntılı şeyler yapanlar? Kendimi çok garip hissediyorum. Mesela bugün yine çok yoğun çalıştım 10 dakika sigara molası yaptım üstüne müdürümden azar yedim. Kahve mekanına gidip oturup ağladım resmen şimdi geldim eve. Günün stresini böyle atıyorum eğer bu stresle eve gelirsem boğulurum diye düşünüyorum. Ne yapacağım ben?
Size iyi geliyorsa devam edin çok bunaldığınızda kahve mekanına gitmeye. Maddi anlamda zorlamıyorsa sizi gidin. İnsanın dısarda o kahveyi içmeye de ihtiyacı var mental acıdan zira sosyal varlıklarız. Evde de yapılabilir, ucuza da gelir falan ama iyi geliyor mu dısarda içtiğiniz kadar önemli olan o.
Bende bu ara çok bunaldım çocuklardan, haftada 3 gün kızımı voleybol kursuna götürüyorum, 2 gün sabah koşusu var ona götürüyorum, 1 saat vaktim oluyor bu bahsettiģim zamanlarda, gidip oturup kahve keyfi yapıyorum her gittiğimde değilse de bunaldıysam 2 -3 günde yada haftada 1 kere. Duruma göre yani. Bu hafta 2 kez gittim,kalan günlerde kitap okudum. Kahvemi termosa koyuyorum bazen evde hazırlayıp, bazen sabah yürüyüş yaptım o koşudayken. Haftada 5 gün bende öyle bir bütçe ayırmak istemiyorum ama arada şirazem kayıyor yalan yok. Artık ne ucuz ne pahalı birbirine girdi zaten.
Kursun olduğu yerde kahve otomatı var,minicik karton bardakta dandik belki bayat kalitesi tartışilır bir kahve 50 lira buna bu parayı vereceğime şerefimle t.hibo yada G.Jeans kahvesi içerim bari dedim otomattan almadım inat ettim. Gittim oturdum dediğim yerlerde keyifle içtim kahvemi canım isteyince. Kafami dinledim,dinlendim.
Aslında lüks değil ama işte ne denir bilemiyorum bu şartlarda.
 
Nerdeyse her gün aynısını yapiyorum sigara hariç spor salonu öncesi sonrası veya arada mola vererek bi o keyfim var bundan da vazgecemem

Aynısı :)
Her fırsatı değerlendiririm ama asla kaçırmam...

Size iyi geliyorsa devam edin çok bunaldığınızda kahve mekanına gitmeye. Maddi anlamda zorlamıyorsa sizi gidin. İnsanın dısarda o kahveyi içmeye de ihtiyacı var mental acıdan zira sosyal varlıklarız. Evde de yapılabilir, ucuza da gelir falan ama iyi geliyor mu dısarda içtiğiniz kadar önemli olan o.
Bende bu ara çok bunaldım çocuklardan, haftada 3 gün kızımı voleybol kursuna götürüyorum, 2 gün sabah koşusu var ona götürüyorum, 1 saat vaktim oluyor bu bahsettiģim zamanlarda, gidip oturup kahve keyfi yapıyorum her gittiğimde değilse de bunaldıysam 2 -3 günde yada haftada 1 kere. Duruma göre yani. Bu hafta 2 kez gittim,kalan günlerde kitap okudum. Kahvemi termosa koyuyorum bazen evde hazırlayıp, bazen sabah yürüyüş yaptım o koşudayken. Haftada 5 gün bende öyle bir bütçe ayırmak istemiyorum ama arada şirazem kayıyor yalan yok. Artık ne ucuz ne pahalı birbirine girdi zaten.
Kursun olduğu yerde kahve otomatı var,minicik karton bardakta dandik belki bayat kalitesi tartışilır bir kahve 50 lira buna bu parayı vereceğime şerefimle t.hibo yada G.Jeans kahvesi içerim bari dedim otomattan almadım inat ettim. Gittim oturdum dediğim yerlerde keyifle içtim kahvemi canım isteyince. Kafami dinledim,dinlendim.
Aslında lüks değil ama işte ne denir bilemiyorum bu şartlarda.

Ben bekarım ona rağmen para yetiştiremiyorum, aileleri düşünmek dahi istemiyorum. En insani ihtiyaçlarımız bize lüks gibi geliyor, çok yazık.
 
Selam,

Benim psikolojik olduğunu düşündüğüm bir takıntım var. Bununla ilgili profesyonel yardım aldıysam da başarılı olamadım. Öğretmenim ve 8.30 - 18.00 bazen 7.30 - 18.30 günde yarım saatlik mola ile deli gibi çalışıyorum. Öğrencilerimin yaşları 3.5 ve 4, eforu tahmin edebilirsiniz belki. Her iş çıkışı eve gitmeden önce bir kahve mekanına gidip müzik dinleyerek kahve, sigara içip günün stresini atıyorum. Sanki eve gidince bana ait bir zamanım olmayacakmış gibi hissediyorum. Resmen işteyken kafamda hangi kafeye gideceğimi düşünüp, içeceğim kahve ve sigarayı düşünerek motive oluyorum. Bu yapay mutluluk bana maddi anlamda çok yük oluyor. Psikolog bunun yerine başka bir şey koy, spor ya da kitap, film yani seni eve götürmeye teşvik eden bir hobi dedi ama spora haftaiçi mecalim kalmıyor, film sıkıyor, kitap okuyorum ama...

Var mı bir dönem böyle takıntılı şeyler yapanlar? Kendimi çok garip hissediyorum. Mesela bugün yine çok yoğun çalıştım 10 dakika sigara molası yaptım üstüne müdürümden azar yedim. Kahve mekanına gidip oturup ağladım resmen şimdi geldim eve. Günün stresini böyle atıyorum eğer bu stresle eve gelirsem boğulurum diye düşünüyorum. Ne yapacağım ben?

Sürekli değil ama bana bazen böyle sırf dinlenmek, kafamı toparlamak amacıyla bir yerde oturup bir kahve içme isteği geliyor. Bunun yapay mutluluk olduğunu düşünmüyorum. Her insan dinlenme ihtiyacını, kafa toplama ihriyacını farklı şekilde karşılıyor.

Bu ülkede çoğu insanın hayatı çok yorucu, koşuşturma, yetiştirme acelesiyle geçiyor. Biraz dinlenmek kafayı toplamak
 
Selam,

Benim psikolojik olduğunu düşündüğüm bir takıntım var. Bununla ilgili profesyonel yardım aldıysam da başarılı olamadım. Öğretmenim ve 8.30 - 18.00 bazen 7.30 - 18.30 günde yarım saatlik mola ile deli gibi çalışıyorum. Öğrencilerimin yaşları 3.5 ve 4, eforu tahmin edebilirsiniz belki. Her iş çıkışı eve gitmeden önce bir kahve mekanına gidip müzik dinleyerek kahve, sigara içip günün stresini atıyorum. Sanki eve gidince bana ait bir zamanım olmayacakmış gibi hissediyorum. Resmen işteyken kafamda hangi kafeye gideceğimi düşünüp, içeceğim kahve ve sigarayı düşünerek motive oluyorum. Bu yapay mutluluk bana maddi anlamda çok yük oluyor. Psikolog bunun yerine başka bir şey koy, spor ya da kitap, film yani seni eve götürmeye teşvik eden bir hobi dedi ama spora haftaiçi mecalim kalmıyor, film sıkıyor, kitap okuyorum ama...

Var mı bir dönem böyle takıntılı şeyler yapanlar? Kendimi çok garip hissediyorum. Mesela bugün yine çok yoğun çalıştım 10 dakika sigara molası yaptım üstüne müdürümden azar yedim. Kahve mekanına gidip oturup ağladım resmen şimdi geldim eve. Günün stresini böyle atıyorum eğer bu stresle eve gelirsem boğulurum diye düşünüyorum. Ne yapacağım ben?
Tam tersi durum da bende var işten çıktıktan sonra markete bile uğramak yük geliyordu bazı zamanlarda koşa koşa eve gidiyorum arkadaşlarım plan yapmak istiyordu asla katılamıyordum takip ettiğim diziyi izlemenin heyecanıyla kendimle baş başa kalmanın özlemini çekiyordum resmen. Ama benimkide normal değildi kendimi biraz zorlayarak bu rutinden çıkmayı başardım. İstemeye istemeye yapmaya başladım bazı şeyleri çünkü herşey tadında güzel abartmamak lazım
 
Micro habitat diye bi film var. Ekonomi yüzünden çalışan bir kadının günlük sigara ve içecek keyfinin yavaş yavaş bitirilmesini anlatıyor. Siz direnin elinizden geldiğince hayatta bi keyfiniz de mi olmasın
 
Tamam herşey uçtu fiyatlar berbat ama günde bir kahve içmektende kredi kartı patlamaz yahu
Hergün avm dolanıp alışveriş yapmiyorsanız peşine tabii

Haftasonlarını çıkartırsak toplamda 20 gün boyunca her gün min 110 TL lik kahve içiyorum, ay içinde 2200 TL yapıyor. Her gün sigara alıyorum. Toplam 5 bin civarı yapıyor. Benim kart limitim 15 bin TL.
 
Arada kendine zaman ayıracan. Bencillik değil özsaygı. Belki aptal bir fikir gelebilir ama ben üzgün ve sinirli olduğum zamanlarda aldığım şeyleri kendime hediye paketi yaptırıyorum. Kendim de değerliyim.... Siz de değerlisiniz❤️
Harika bir bakış açısı,bazı şeyleri romantize etmek insan ruhuna iyi geliyor
 
Bir ay sonra 36 olacağım ve bu kitap kahve olayını 15 senedir yapıyorumdur.Benim üniversite hayatım boyunca her sınavın olduğu gün sonunda yakınımda bir avm vardı oraya gidip üst kattaki kitapcıdan kirap alıp, alt kattaki kahveciye gidip o kitabı bitirirdim. Yarın sınav olsa bile bu beni sıfırlıyordu.

Çok bunalıyorum mesela ki oğlumun öğle uykuları benim “me time” zamanlarım. Yada bebek arabasıyla sahile gidip ki yakın bize sahil, onu sahilde uyutup kahve kitap yapıyorum.

Çok güzel birşey yapıyorsunuz, maddi olarak çöküyorsanız eğer bunu kahveyi termosa alarak yapabilirsiniz. Yakınınızda temiz bir park yada sahil bulmanız lazım. Çalışırken ben öyle yapıyordum. Hatta berbat bir kahve ama granül kahveyle yapardım. Amaç o anda kafayı sıfırlamak.
 
Bir ay sonra 36 olacağım ve bu kitap kahve olayını 15 senedir yapıyorumdur.Benim üniversite hayatım boyunca her sınavın olduğu gün sonunda yakınımda bir avm vardı oraya gidip üst kattaki kitapcıdan kirap alıp, alt kattaki kahveciye gidip o kitabı bitirirdim. Yarın sınav olsa bile bu beni sıfırlıyordu.

Çok bunalıyorum mesela ki oğlumun öğle uykuları benim “me time” zamanlarım. Yada bebek arabasıyla sahile gidip ki yakın bize sahil, onu sahilde uyutup kahve kitap yapıyorum.

Çok güzel birşey yapıyorsunuz, maddi olarak çöküyorsanız eğer bunu kahveyi termosa alarak yapabilirsiniz. Yakınınızda temiz bir park yada sahil bulmanız lazım. Çalışırken ben öyle yapıyordum. Hatta berbat bir kahve ama granül kahveyle yapardım. Amaç o anda kafayı sıfırlamak.
Üniversitedeyken ben de öyleydim harika bir motivasyon kaynağı. ❤️ "me time" ismini öğrenmiş oldum:)))
 
Valla kendimize rüşvet vermesek yaşamanın ne manası var? Eşşek gibi çalışıyoruz, eve ekonomik destek sağlıyoruz, kendimize harcamayalım mi?

Doğudayız, hafta sonları geçtiğimiz köy evi gibi bir yer var bahçeli. Ben de oraya sardım mesela. Etraf çok kurak ve çiçeksiz. Sadece evin bahçesi değil, eve yakın yerlere meyve fidanları alıp dikiyorum, tel örgülere arap yaseminleri, daha kurak yerlere hint inciri (dikenli incir) Evin bahçe ve balkona el sanatları yapıp süslüyorum. Resimde yetenekliyimdir, evin bahçeye bakan duvarlara çizim yapacağım vs.

Çevredeki diğer arkadaşlarım, tayincisin ve o ev kira boşuna masraf yapıyorsun diyorlar. Evet orası kira ama ne bileyim huzur buluyorum. Etrafı yeşillendirmek kadar güzel bir şey var mı ya? Masrafı hiç gözüme gelmiyor, aksine mutluyum.

Bir de yaptığım her şey burda kalacak, süslemeler bile. Kahve olabilir, hobi olabilir, gezi olabilir kendinizden kısmayın. Daha ucuza mal edebilirsiniz ama tamamen kesmeyin lütfen.
 
Herkese desteklerinden dolayı çok teşekkür ediyorum. İnanılmaz motive edici ve destekleyici mesajlar aldım. Şimdi spordan çıktım ve termosumla oturdum keyif yapıyorum 😊 + yanımda kitabım da var.
 

Eklentiler

  • 1000035929.jpg
    1000035929.jpg
    119,3 KB · Görüntüleme: 57
Aynısı :)
Her fırsatı değerlendiririm ama asla kaçırmam...



Ben bekarım ona rağmen para yetiştiremiyorum, aileleri düşünmek dahi istemiyorum. En insani ihtiyaçlarımız bize lüks gibi geliyor, çok yazık.
Ama işte başka türlü de insanın hayata hevesi kalmıyor. Eskiden sık sık dışarda kahvaltı yapardık onu bıraktık mesela bakıyorum evde hazırlanmayacak hiçbirşey yok masada,peynir kaliteleri düşük,eve aldığım daha nitelikli falan,fiyatlarda uçuk haliyle bıraktık. Ayda alemde bir arkadaşlarla çıkarsak ancak öyle. Eskisi kadar sık değil.
Yemek yiyoruz hala arada dışarda ama yakın zamanda çok sevdiğimiz, sık gittiğimiz ,porsiyonlarının büyüklüğü ile bilinen zincir restoranda adisyona hizmet bedeli eklemelerine sinir oldum, oraya da gitmeyeceğim bir daha.(bahşiş bırakıyoruz zaten, hizmet bedeli ne alaka?)Yavaş yavaş bu gibi sebeplerle bıraktığımız alışkanlıklarımız oluyor ister istemez.
Kahve de benim kafa dinleme fırsatım oluyor açıkçası 1 saat. Gözüme de gelmiyor henüz bakalım umarım ondan da mahrum kalmayız.
Çok üzücü cidden şu halimiz. Ne denir inanın bilemiyorum. Çalışan bir insana günde 1 kahve külfet olmamalı.
 
Selam,

Benim psikolojik olduğunu düşündüğüm bir takıntım var. Bununla ilgili profesyonel yardım aldıysam da başarılı olamadım. Öğretmenim ve 8.30 - 18.00 bazen 7.30 - 18.30 günde yarım saatlik mola ile deli gibi çalışıyorum. Öğrencilerimin yaşları 3.5 ve 4, eforu tahmin edebilirsiniz belki. Her iş çıkışı eve gitmeden önce bir kahve mekanına gidip müzik dinleyerek kahve, sigara içip günün stresini atıyorum. Sanki eve gidince bana ait bir zamanım olmayacakmış gibi hissediyorum. Resmen işteyken kafamda hangi kafeye gideceğimi düşünüp, içeceğim kahve ve sigarayı düşünerek motive oluyorum. Bu yapay mutluluk bana maddi anlamda çok yük oluyor. Psikolog bunun yerine başka bir şey koy, spor ya da kitap, film yani seni eve götürmeye teşvik eden bir hobi dedi ama spora haftaiçi mecalim kalmıyor, film sıkıyor, kitap okuyorum ama...

Var mı bir dönem böyle takıntılı şeyler yapanlar? Kendimi çok garip hissediyorum. Mesela bugün yine çok yoğun çalıştım 10 dakika sigara molası yaptım üstüne müdürümden azar yedim. Kahve mekanına gidip oturup ağladım resmen şimdi geldim eve. Günün stresini böyle atıyorum eğer bu stresle eve gelirsem boğulurum diye düşünüyorum. Ne yapacağım ben?
Bu kadar yoğun calismayi niye kabul ediyorsunuz. Yarim saat mola cok az degilmi? Once bunu çözün bence.
 
Bu kadar yoğun calismayi niye kabul ediyorsunuz. Yarim saat mola cok az degilmi? Once bunu çözün bence.

Çözmeyi o kadar çok denedim ki... Öğretmenliği bırakıp başka alanlara bile girmeyi denedim, ne yazık ki o alanlarda tecrübem olmadığı için işe alınmadım, öğretmenliğe geri döndüm. Şayet devlette değilseniz özelde öğretmenlik çok çok zor (okul öncesinden bahsediyorum)
 
Ben de okul öncesi öğretmeniyim. Devlet okulunda kadrolu çalışıyorum, sizin kadar uzun çalışmasam da tüm gün konuşan o miniklerin sesini unutmaya ihtiyacımız oluyor 😊 keşke benim de her akşam bir kahve içmeye vaktim ve halim olsa 😔 ben bir de kendi çocuklarımı okullarından alıp eve geliyorum, yemek bulaşık vs derdim başlıyor. Kendinizi bir kahveyle ödüllendirdiğiniz için suçlu hissetmeyin. Maddi olarak zorluyorsa yukarıda arkadaşların dediği gibi bir termos alın, kafanızı dinleyebileceğiniz sakin bir yere oturun, kulaklıkla müziğinizi de açın dinlenin, oh mis 😊
 
Çözmeyi o kadar çok denedim ki... Öğretmenliği bırakıp başka alanlara bile girmeyi denedim, ne yazık ki o alanlarda tecrübem olmadığı için işe alınmadım, öğretmenliğe geri döndüm. Şayet devlette değilseniz özelde öğretmenlik çok çok zor (okul öncesinden bahsediyorum)
Az cok tahmin ediyorum. Ama asıl sorun buradan kaynaklaniyor. Yani siz bi nebze asiri bi efor sarfedip, haddinden fazla pskolojik ve fiziksel olarak yıpranıp pansumana ihtiyac duyuyorsunuz...ve aslında asıl çözüm iş sartlarini degistirmek ama mademki bu şimdilik mümkün değil umutsuz olmayın. Yine aynı alanda başka kreşlere vb yerlere başvurun. Hemen okuduğunuz mesleğinizden vazgeçmeyin. Ha baktınız o da pek mümkün gözükmüyor ondan sonra başka çözüm yolları ararsınız. Diğer arkadaşların yazdıkları yorumları okuyamadım ama o yorumların size iyi geldiğini söylemişsiniz. Umarım bir an önce bu sorununuzu çözer, mutlu bir şekilde yaşamınıza devam edersiniz. Sevgiler😊🌸
 
Maalesef memleketin hali içler acısı
En büyük zevkim kitaptır, emekli oldum şimdi istediğim kitaba gömülebilirim hayalim vardı hep, geçen hafta iki kitap sipariş ettim 450 lira ödedim, ufacık şeyler bile insanın burnundan geliyor. Tamamlamayı hedeflediğim kitapların listesi 30 bin civarı tutuyor .... hey güzel memleketim ....
Üstelik sürekli artıyor 🥲
 
X