- 8 Temmuz 2022
- 628
- 728
- 29
-
- Konu Sahibi kediseverbiri
- #1
Selam,
Benim psikolojik olduğunu düşündüğüm bir takıntım var. Bununla ilgili profesyonel yardım aldıysam da başarılı olamadım. Öğretmenim ve 8.30 - 18.00 bazen 7.30 - 18.30 günde yarım saatlik mola ile deli gibi çalışıyorum. Çocuklarımın yaşları 3.5 ve 4, eforu tahmin edebilirsiniz belki. Her iş çıkışı eve gitmeden önce bir kahve mekanına gidip müzik dinleyerek kahve, sigara içip günün stresini atıyorum. Sanki eve gidince bana ait bir zamanım olmayacakmış gibi hissediyorum. Resmen işteyken kafamda hangi kafeye gideceğimi düşünüp, içeceğim kahve ve sigarayı düşünerek motive oluyorum. Bu yapay mutluluk bana maddi anlamda çok yük oluyor. Psikolog bunun yerine başka bir şey koy, spor ya da kitap, film yani seni eve götürmeye teşvik eden bir hobi dedi ama spora haftaiçi mecalim kalmıyor, film sıkıyor, kitap okuyorum ama...
Var mı bir dönem böyle takıntılı şeyler yapanlar? Kendimi çok garip hissediyorum. Mesela bugün yine çok yoğun çalıştım 10 dakika sigara molası yaptım üstüne müdürümden azar yedim. Kahve mekanına gidip oturup ağladım resmen şimdi geldim eve. Günün stresini böyle atıyorum eğer bu stresle eve gelirsem boğulurum diye düşünüyorum. Ne yapacağım ben?
O kadar çalışıyorsunuz, şu kadarcık keyfiniz olmasın mı Allah aşkına?
Size iyi geliyorsa yapmaya devam edin. Çalışan bir insana günde 1 kahve çok da maddi açıdan zarar vermez. Madem öyle mutlusunuz, kendinizi ödüllendirmeye devam edin.
Aynen devam et, sana ne iyi geliyorsa onu yap
Ev, çocuklar, iş derken bir kahve içmeyi kendine fazla görme
Maddi olarak zorluyor diyorsan iş çıkışı al minik bir kahve termosu bir parkta otur öyle iç kahveni sigaranı
Koşturmanın kölesi olmamak, yarım saat bile olsa kendine vakit ayırmak çok değerli bunu bırakma hatta sıkı sıkı sarıl
Yukarıda Attraente’nin dediği gibi yapabilirsiniz. Kazandıklarımızın zevklerimize bile yetmemesi ne üzücü ya. Nefes almak için mi yaşıyoruz anlamadım.Kızlar ben de bu kafayla hareket ediyorum, kendimi ödüllendirmek hoşuma gidiyor ama kredi kartı borcum da uçtu...
O zaman bir termos alin kahveyi ona yaparsınız iş çıkışı yakınlarda böyle belediye tesisi gibi bir yer var mı ya da kütüphane oraya gidinKızlar ben de bu kafayla hareket ediyorum, kendimi ödüllendirmek hoşuma gidiyor ama kredi kartı borcum da uçtu...
Yukarıda Attraente’nin dediği gibi yapabilirsiniz. Kazandıklarımızın zevklerimize bile yetmemesi ne üzücü ya. Nefes almak için mi yaşıyoruz anlamadım.
Yani bunu yapmak iyi geliyorsa ve sizi motive ediyorsa bir sakıncası yok ki ne güzelgunde yarım saat kendinize vakit ayırıyorsunuz. Bu bir bağımlılık diye niye tanımlayıp saplantıymış gibi düşünüyorsunuz? Bu sizin için bir rutin olmuş sadece size etrafınıza bir zarar olmadığı gibi psikolojinizi güçlü tutmak için bir yöntem..Selam,
Benim psikolojik olduğunu düşündüğüm bir takıntım var. Bununla ilgili profesyonel yardım aldıysam da başarılı olamadım. Öğretmenim ve 8.30 - 18.00 bazen 7.30 - 18.30 günde yarım saatlik mola ile deli gibi çalışıyorum. Çocuklarımın yaşları 3.5 ve 4, eforu tahmin edebilirsiniz belki. Her iş çıkışı eve gitmeden önce bir kahve mekanına gidip müzik dinleyerek kahve, sigara içip günün stresini atıyorum. Sanki eve gidince bana ait bir zamanım olmayacakmış gibi hissediyorum. Resmen işteyken kafamda hangi kafeye gideceğimi düşünüp, içeceğim kahve ve sigarayı düşünerek motive oluyorum. Bu yapay mutluluk bana maddi anlamda çok yük oluyor. Psikolog bunun yerine başka bir şey koy, spor ya da kitap, film yani seni eve götürmeye teşvik eden bir hobi dedi ama spora haftaiçi mecalim kalmıyor, film sıkıyor, kitap okuyorum ama...
Var mı bir dönem böyle takıntılı şeyler yapanlar? Kendimi çok garip hissediyorum. Mesela bugün yine çok yoğun çalıştım 10 dakika sigara molası yaptım üstüne müdürümden azar yedim. Kahve mekanına gidip oturup ağladım resmen şimdi geldim eve. Günün stresini böyle atıyorum eğer bu stresle eve gelirsem boğulurum diye düşünüyorum. Ne yapacağım ben?
Yukarıda Attraente’nin dediği gibi yapabilirsiniz. Kazandıklarımızın zevklerimize bile yetmemesi ne üzücü ya. Nefes almak için mi yaşıyoruz anlamadım.