bencede istifa etmeden okulu bitirmek en iyisi, okulu bitirmeden istifa edersen yeniden uğraşacaksın atanmak için kpss ile bu sefer eğitim bilimleri ve alan sınavıda olacak
ben de benzer bi durumdayım, tazminat bikaç maaşa denk geliyor diyorsunuz hazır para gidiyor zaten onu boş verebilirsin, bence bir sene daha çalışıp yeniden memurluğa dönme şansını garantilemen en mantıklısı ilerde pişman olmamak için, sonra diğer hedeflerine yönelirsin bu bir sene de seni çok üzüyorsa farklı ilgi alanları filan düşünebilirsin tatillerde, sonra ücretsiz izin hakkı olacak o bitince doğum izni olabilir
Hiçbişey sağlığınızdan önemli değil.
Psikolojik olarak etkilenmeseniz bende size istifa etmenizi tavsiye etmem.
sınavsız geçişte yapabilirsiniz şansınız az da olsa.
Ama bilemiyorum yeniden devlet memuru olmak için uğraşacaksınız.
ve girmek daha da zorlaştı.şimdi mezun olanların sayısı da arttı.başvuran çok.
Herşeyi irdeleyip karar verin.Bu seferde istifa sonrası tekrar atanmak için uğraşırken
psikolojik anlamda sıkıntı yaşamayın.İnşallah kendiniz için doğru bir karar verirsiniz.
dışarıya hep kamu'da çalışmak kolay gibi görünür ama aslı öyle değil elbette.
ben de sizinle aynı durumdayım hatta konu açmayı da çok düşündüm ama bir türlü sıkıntıları kafamda toparlayıp açamadım, ki haksızlıklar ve kazıklar yüzünden ağlamadığım bir gün yok neredeyse.
devlete atanmak kolay değil siz de biliyorsunuz. hele ki bu zamanda ekmek aslanın midesinde değil bağırsağında artık.
ben kendimce bir alternatif buldum tayin ile bulunduğum kurumdan çıkmak ve gidebilirsem eğer yeni iş yerinde burada yaptığım hataları yapmamak.
tayin için uğraşın başka bir kurumda yeniden başlayın ama sakın işinizi elinizin tersiyle itmeyin derim ben.
hakkınızda hayrlısı olsun inşallah.
Bence şuan için iş değişikliği yapmayın derim özelde çalışan biri olarak imkan olsada memur olsam diyorum, iş saatleri uzun haftasonu diye bir kavram yok patronların keyfi nasıl isterse ona göre çalışıyoruz, bazen işler kötü diye maaşımızın sarktığı oluyo.
Yaklaşık 2 aydır içerde param var ama hala alamadım resmen patron keyfine çalışıyoruz ,burdan çıkıp başka bir yere girsem değişen bir şey olmıycak piyasa kötü v.s diye gene aynı sorunları yaşıycam ,yani özelde bitik hiç değilse mesai saatleriniz belli ay sonu bir sürprizle karşılasmıyosunuz emeğinizin karşılığını bir şekilde alıyosunuz
hiç bir iş kolay değil ki herkes yoruluyor bedensel olarak yorulanlarda var. çıkarsan söyleyim boşluğa düşeceksin ben evlendim 5 senelik bedensel ve zihinsel olarak yorulduğum işimden ayrıldım resmen evimde duvarlar üstüme üstüme geldi. 1 ay sonra hemen işe başladım. hem siz memurmuşsunuz niye bırakıyorsunuz bu devirden devlet memurundan rahat insan mı var?
sizi çok iyi anlıyorum ailelere bakmayın zaten onlar için en garantisi hangisiyse onu yapın derler.
Mutlu değilseniz çıkın , sizi ne mutlu edecekse onu yapın. Tabi geleceğe dair çalışacaksanız bir kaç sene dişinizi sıkmanız gerekebilir.
Senin yerinde olsam eğitim fakültesini okurdum,3.sınıftaymışsın. Öğretmenlik kadar güzel bir meslek var mı Allah aşkına? Yorumları okumadan önce 1750 tl ile geçinilmeyeceğini yazacaktım,işinden ayrılma diyecektim ama okuduğun bölümü 3.sınıfta olduğunu sonradan okudum. Çocuktan önce kesinlikle mezun olup öğretmen olmalısın canım
Merhaba arkadaşlar.
4 yıldır bir kamu kurumunda memur olarak çalışıyorum. Fiziksel olarak yorulmuyorum fakat zihinsel olarak çökmüş durumdayım. Hiç bir iş kolay değil bunun farkındayım, her işi bir zorluğu var ama ben çok yıprandım. İşimi sevmiyorum, yaptığım işten tatmin olmuyorum, zevk almıyorum. Bu işi bulamayanlar da var diyeceksiniz ama ben nankörlük ettiğimi düşünmüyorum.
Örgün bir fakültede kaydım var fakat işyeri izin vermediği için çok istediğim halde devam edemiyorum. Son derece mutsuz ve huzursuzum. Psikolojik tedavi görmeye başladım. Evleneli henüz 8 ay oldu eğer istifa edersem evliliği gerekçe olarak gösterip 4 yıllık kıdem tazminatımı da alabileceğim.
Ama sorun şu, benim bir ev kredim var ve kalan borcum yaklaşık 40 bin. İşten ayrılırsam bu borcu aracımızı satarak kapatacağız. Eşimle bu konuyu konuştuğumda önemli değil sen nasıl istersen öyle olsun dedi. Üzüleceğim tabi araç satılırsa o da üzülecek... Onun dışında başka borcumuz yok. Ev kendimize ait kira vermeyeceğiz. Eşim 1750 tl maaş alıyor. Geçinebiliriz diye düşünüyorum.
Ama korkuyorum kızlar. Yani kendimden eminim istifa edersem çok daha iyi olacağım, okulumu bitireceğim akademik kariyer yapacağım ama ya boşluğa düşersem? Ya bir daha iş güç sahibi olamazsam diyeYaşım 26 bu arada. Şu an için çocuk sahibi olmayı düşünmüyoruz. Sonsuza kadar evde oturmayı da düşünmüyorum...
Ailemle konuştuğumda aman işini bırakma sakın dediler. Yıprandığımın farkında değiller. Onlara göre yaptığım iş kebap hiç bir sıkıntım yok bütün gün oturup akşam eve gidiyorum. Ben büyütüyorum. Okuyup ne yapacaksın diyorlar. Dışarıdan bakınca öyle görüyorlar.
Ben şimdi ne yapayım, siz olsanız ne yaparsınız, objektif yorumlara çok ihtiyacım var
bence hemen yıllık izne çık bir düşün..dinlen..sonra karar ver
Evet bir süre izin alacağım.
Merhaba arkadaşlar.
4 yıldır bir kamu kurumunda memur olarak çalışıyorum. Fiziksel olarak yorulmuyorum fakat zihinsel olarak çökmüş durumdayım. Hiç bir iş kolay değil bunun farkındayım, her işi bir zorluğu var ama ben çok yıprandım. İşimi sevmiyorum, yaptığım işten tatmin olmuyorum, zevk almıyorum. Bu işi bulamayanlar da var diyeceksiniz ama ben nankörlük ettiğimi düşünmüyorum.
Örgün bir fakültede kaydım var fakat işyeri izin vermediği için çok istediğim halde devam edemiyorum. Son derece mutsuz ve huzursuzum. Psikolojik tedavi görmeye başladım. Evleneli henüz 8 ay oldu eğer istifa edersem evliliği gerekçe olarak gösterip 4 yıllık kıdem tazminatımı da alabileceğim.
Ama sorun şu, benim bir ev kredim var ve kalan borcum yaklaşık 40 bin. İşten ayrılırsam bu borcu aracımızı satarak kapatacağız. Eşimle bu konuyu konuştuğumda önemli değil sen nasıl istersen öyle olsun dedi. Üzüleceğim tabi araç satılırsa o da üzülecek... Onun dışında başka borcumuz yok. Ev kendimize ait kira vermeyeceğiz. Eşim 1750 tl maaş alıyor. Geçinebiliriz diye düşünüyorum.
Ama korkuyorum kızlar. Yani kendimden eminim istifa edersem çok daha iyi olacağım, okulumu bitireceğim akademik kariyer yapacağım ama ya boşluğa düşersem? Ya bir daha iş güç sahibi olamazsam diyeYaşım 26 bu arada. Şu an için çocuk sahibi olmayı düşünmüyoruz. Sonsuza kadar evde oturmayı da düşünmüyorum...
Ailemle konuştuğumda aman işini bırakma sakın dediler. Yıprandığımın farkında değiller. Onlara göre yaptığım iş kebap hiç bir sıkıntım yok bütün gün oturup akşam eve gidiyorum. Ben büyütüyorum. Okuyup ne yapacaksın diyorlar. Dışarıdan bakınca öyle görüyorlar.
Ben şimdi ne yapayım, siz olsanız ne yaparsınız, objektif yorumlara çok ihtiyacım var