Yaklaşık 2 yıllık evliyim üniversite mezunuyum ama işsizim
bi kaç iş deneyimim oldu ama hepsi az paraya çok iş ve mesleğim açısından bana faydası olmayan alakasız yerlerde. KPSS de olmadı. Bari iş olmadı çocuk olsun dedim. Hamile kaldım ama o da olmadı. Bebeğimin kalbi durduğu için kürtaj oldum.
Şu an sağ olsun eşimin sayesinde bunalımdayım
sürekli bununla alakalı beni aşağılıyor. Şunun karısı şu kadar maaş alıyormuş bizimkide evde yatsa. Şunun karısı araba almış herkes senin gibi tembel mi?
Eve tuz al desem onu bile benim çalışmamama getiriyor hep iste aman bi kerede getirin olmasın diyor. Keşke bi ev alabilsek diyorum sen para kazanırsan alacağız diyor. Konu ne olursa olsun dönüp dolaşıp benim ev hanımı olmama geliyor.
Ben artık psikolojik olarak çıkmazdayım.
Az öncede çalıştığı kurumun bi özel üniversite ile anlaşma yaptığını ve kurum çalışanlarına y.lisansın ücretsiz olduğunu öğrendim. Canım böyle bir imkanın var sende faydalansana dedim. Ben en azından memur oldum sen ne oldun da bana yol gösteriyorsun dedi. Bende haliyle inanılmaz kırıldım defalarca konuşmamıza rağmen bu konuyu aşamıyoruz. Ne zaman bu konuyu konuşsak kavga ediyoruz ve daha kırıcı konuşuyor.
Gerçekten ne yapacağımı bilemiyorum artık usandım. Kendimi işe yaramaz hissediyorum
