canım üzüldüm ama işsiz olmana değil eşinin saygısız biri olmasına. yeni nesil erkekleri de anlamıyorum. çalışmıyorsan çalışmazsın mecbur değilsinki .yanlış anlaşılmasın ben kadının çalışmasına karşı değilim fakat kadın hem çalışacak hem evinin işini yapacak hemde çocuk bakacak eeee erkek ne yapacak. ayrıca ananelerimizde çoğu kadın çalışmazmış böyle bir mecburiyet yokki ancak çalışmak psikoloji açısından faydalı birşey hemde insanın ne kadar kocası da olsa anası babası da olsa gün geliyor yüzüne vurabiliyor. bu anlattıklarını çok iyi anlıyorum. bu yüzden her zaman kadın kendi ayakları üzerinde durabiliyor olmalı. eşinizin yaptığı çok yanlış ama zaten kim doğru ki . üni mezunusunuz ve kendi alanınızda iş bulamıyor olabilirsiniz fakat yine de ufakta olsa birşeyler yapabilirsiniz. örn. işkur un yarım günlük kursları var günlük 25tl idi sanırım harçlık olarak az bir para veriyorlar kurs bitiminde iş imkanı da sağlayabiliyorlar . bu işlerde kanımca üni mezunu olanlara öncelik tanırlar. hemde üstüne birşeyler öğreniyorsunuz.Yaklaşık 2 yıllık evliyim üniversite mezunuyum ama işsizimbi kaç iş deneyimim oldu ama hepsi az paraya çok iş ve mesleğim açısından bana faydası olmayan alakasız yerlerde. KPSS de olmadı. Bari iş olmadı çocuk olsun dedim. Hamile kaldım ama o da olmadı. Bebeğimin kalbi durduğu için kürtaj oldum.
Şu an sağ olsun eşimin sayesinde bunalımdayım
Eve tuz al desem onu bile benim çalışmamama getiriyor hep iste aman bi kerede getirin olmasın diyor. Keşke bi ev alabilsek diyorum sen para kazanırsan alacağız diyor. Konu ne olursa olsun dönüp dolaşıp benim ev hanımı olmama geliyor.
Ben artık psikolojik olarak çıkmazdayım.
Az öncede çalıştığı kurumun bi özel üniversite ile anlaşma yaptığını ve kurum çalışanlarına y.lisansın ücretsiz olduğunu öğrendim. Canım böyle bir imkanın var sende faydalansana dedim. Ben en azından memur oldum sen ne oldun da bana yol gösteriyorsun dedi. Bende haliyle inanılmaz kırıldım defalarca konuşmamıza rağmen bu konuyu aşamıyoruz. Ne zaman bu konuyu konuşsak kavga ediyoruz ve daha kırıcı konuşuyor.
Gerçekten ne yapacağımı bilemiyorum artık usandım. Kendimi işe yaramaz hissediyorum
valla tebrik ederim içimdekileri söylemişsin. yani kadının kaç para aldığını hesaplayıp evlenen erkeklere uyuz oluyorum.
Tek basina evine yetemeyen kifayetsiz bir adam, kendi ezikligini seni hak etmedigin sekilde asagilayarak bastirmaya calisan bir adam. Bu adamdan evlat dogurmaya kararli misin?Yaklaşık 2 yıllık evliyim üniversite mezunuyum ama işsizim
Şu an sağ olsun eşimin sayesinde bunalımdayım
Eve tuz al desem onu bile benim çalışmamama getiriyor hep iste aman bi kerede getirin olmasın diyor. Keşke bi ev alabilsek diyorum sen para kazanırsan alacağız diyor. Konu ne olursa olsun dönüp dolaşıp benim ev hanımı olmama geliyor.
Ben artık psikolojik olarak çıkmazdayım.
Az öncede çalıştığı kurumun bi özel üniversite ile anlaşma yaptığını ve kurum çalışanlarına y.lisansın ücretsiz olduğunu öğrendim. Canım böyle bir imkanın var sende faydalansana dedim. Ben en azından memur oldum sen ne oldun da bana yol gösteriyorsun dedi. Bende haliyle inanılmaz kırıldım defalarca konuşmamıza rağmen bu konuyu aşamıyoruz. Ne zaman bu konuyu konuşsak kavga ediyoruz ve daha kırıcı konuşuyor.
Gerçekten ne yapacağımı bilemiyorum artık usandım. Kendimi işe yaramaz hissediyorum
Valla bende çok uyuz oluyorum bu ara hem eşime hemde böyle erkeklere..pardon kendini erkek zannedenlere..
bence eğer doğurursa arkadaş çocuğuna da bakar işte bulup çalışıp çocuğuna da bakar da bu adam ne b.k yer bilemiyorum
ay sorma bu erkekler kendilerini ne sanıyor anlamıyorum
Eşimi çok severim. Ama bana böyle bişeyi en ufak şekilde ima dahi etse, kafasını patlatırım tavayla. Ben olsam köpek ben miyim erkek sen misin? Paramı yemek için mi evlendin benle, bu eve sen bakacaksın, ben çalışmak eve bakmak zorunda değilim ama sen evi geçindirmek zorundasın, sen de hiç mi gurur yok derim. Ben de çalışmıyorum diye üzülüyordum, ama eşim sırf ben bunun eksikliğini hissetmeyeyim diye ne istesem alıyor, istemesem bile çok şık ve pahalı hediyeler alıyor, ev temizliyor, bulaşık yıkıyor, kahvaltımı hazırlıyor, yemeğe götürüyor. Ben hem arkadaşım yok hem de işi bıraktım evlendim, işsizim diye üzülüyordum sürekli. Eşim benimle tatlı tatlı konuşarak, destek olarak çalışma tutkumdan vazgeçirdi. Evde olmanın güzel yanlarını gösterdi bana. Tuz nedir ya? Benim yediğimin haddi hesabı yok. Ne görsem ya da duysam canım çekiyor, burada olmayan bir şeyi canım çekti. Yazık nasıl içinde kaldıysa alamadığı, memlekete gidince ilk işi gece 11de çıkıp istediğim şeyi bulmak oldu. Şehir dışına çıktı bulmak için. Geldi, içinde kalan başka bir şey var mı dedi, gözleri dolmuştu.Yaklaşık 2 yıllık evliyim üniversite mezunuyum ama işsizim
Şu an sağ olsun eşimin sayesinde bunalımdayım
Eve tuz al desem onu bile benim çalışmamama getiriyor hep iste aman bi kerede getirin olmasın diyor. Keşke bi ev alabilsek diyorum sen para kazanırsan alacağız diyor. Konu ne olursa olsun dönüp dolaşıp benim ev hanımı olmama geliyor.
Ben artık psikolojik olarak çıkmazdayım.
Az öncede çalıştığı kurumun bi özel üniversite ile anlaşma yaptığını ve kurum çalışanlarına y.lisansın ücretsiz olduğunu öğrendim. Canım böyle bir imkanın var sende faydalansana dedim. Ben en azından memur oldum sen ne oldun da bana yol gösteriyorsun dedi. Bende haliyle inanılmaz kırıldım defalarca konuşmamıza rağmen bu konuyu aşamıyoruz. Ne zaman bu konuyu konuşsak kavga ediyoruz ve daha kırıcı konuşuyor.
Gerçekten ne yapacağımı bilemiyorum artık usandım. Kendimi işe yaramaz hissediyorum
Nazar edeceksiniz kendinize.Eşimi çok severim. Ama bana böyle bişeyi en ufak şekilde ima dahi etse, kafasını patlatırım tavayla. Ben olsam köpek ben miyim erkek sen misin? Paramı yemek için mi evlendin benle, bu eve sen bakacaksın, ben çalışmak eve bakmak zorunda değilim ama sen evi geçindirmek zorundasın, sen de hiç mi gurur yok derim. Ben de çalışmıyorum diye üzülüyordum, ama eşim sırf ben bunun eksikliğini hissetmeyeyim diye ne istesem alıyor, istemesem bile çok şık ve pahalı hediyeler alıyor, ev temizliyor, bulaşık yıkıyor, kahvaltımı hazırlıyor, yemeğe götürüyor. Ben hem arkadaşım yok hem de işi bıraktım evlendim, işsizim diye üzülüyordum sürekli. Eşim benimle tatlı tatlı konuşarak, destek olarak çalışma tutkumdan vazgeçirdi. Evde olmanın güzel yanlarını gösterdi bana. Tuz nedir ya? Benim yediğimin haddi hesabı yok. Ne görsem ya da duysam canım çekiyor, burada olmayan bir şeyi canım çekti. Yazık nasıl içinde kaldıysa alamadığı, memlekete gidince ilk işi gece 11de çıkıp istediğim şeyi bulmak oldu. Şehir dışına çıktı bulmak için. Geldi, içinde kalan başka bir şey var mı dedi, gözleri dolmuştu.
Ben eşinin sana olan sevgisinden şüphe ettim şu an... Oturup konuş bu mevzuyu. Ya da depresife bağla, iş yapma, yemek yapma, sürekli sıkılıyorum de, gece uyurken ağla, uykusundan uyandır. Niye diye sorarsa çok mutsuzum, çalışamıyorum, geçinemiyoruz de. Her gün yaparsan kafayı yiyecen diye korkar, laf sokacağına destek olur. Otur çalış KPSSye. Atanınca da bas kıçına tekmeyi. Çalışıp da senin gibisini ne çekecem de
İyi dilekleriniz için çoook teşekkür ederim. Bol bol çocuk, mutluluğumuza gölge düşürebilir :) Şaka bir yana, eşim ilk iki yıl çocuk istemiyordu evliliğin ve baş başa kalmanın tadını çıkaralım diye, baskılara dayanamadık. Bi de bende çocuğum olmayacak korkusu vardı. Ondan yaptık. :) Kpssye hiç çalışmadım ona hazırlanayım diyorum tek çocuk varken ya. Eşim bakacak, dershaneye gideceğim seneye. Ama olsa da olur olmasa da... Eşimin tayini istediğim yere çıkarsa işim hazır zaten. Bakalım, olmazsa 3 çocuk istiyorum. Şimdi de 1. yi doğurmadan ya birinciden sonra hiç bi daha çocuğum olmazsa korkusu başladı :) Dertsiz başıma dert arıyorum.Nazar edeceksiniz kendinize.
Maşallah diyeyim, her yerde anlatmayın.
Hamileymişsiniz, Allah sağlıkla kucağınıza almayı nasip etsin.
Siz bol bol çocuk doğurun, bu karakterlerde anne ve babanın yetişireceği nesiller bizi aydınlığa çıkaracak.
Çift olarak sizin maşallahınız var.
Canım benim, ben bekarken çok mutsuz bir kızdım. Hiç bir şey beni mutlu edemezdi. Hep isyan ederdim. Niye mutlu olamıyorum diye. Biraz dine yöneldim, ibadetlerimi yerine getireyim dedim, her şey pat diye değişiverdi.Çift olarak sizin maşallahınız var.
Herkese örnek olsun.
Ben dershaneye gideceğim, eşim bakacak diyorsunuz ya...
Helal olsun böyle bir çifte.
Siz 3 değil 5 çocuğun da altından kalkarsınız.
Nazar edeceğim diye korkuyorum yazamıyorum, 'kaşıyın' olur mu?
