Merhaba, çalıştığım kurumda üst düzey bir çalışanım. Her zaman altlarıma iyi niyetli ve aşırıya kaçmadan toleransı davranan ama yüzgöz olmaktan da kaçınan biriyim. Kadın düşmanı olduğunu kendi anlatımlarından ve daha sonraki eylemlerinden anladığım, benden yaşça büyük, iş yerinde yükselme gibi bir kapasiteye sahip olmayan bir erkek çalışan var. ( örn; 60 kusurlu yaslardaki annesinden hala su isteyen, hizmet ettiren bir kişiliğe sahip)
Kendisinden konum olarak üstün olan bir kadın çalışanımıza türlü psikolojik baskılar yaparak ve hatta kendisini dövmekle tehdit ederek kadının işinden olmasına sebep oldu. Tüm çabalarıma rağmen bu duruma engel olamadım. Maalesef yöneticilerimiz de bu duruma anlayamadığım bir şekilde göz yumdu.
Bu şahıs yaklaşık bir kaç aydır da bana sarmaya başladı. Ben kendisinin amiri konumundayım, işlerinde bana bağlı çalışmak zorunda ve benden bağımsız, onay almadan kalem kıpırdatamaz. Gel görelim ki bu arkadaş, sürekli arkamdan iş çevirmekteydi. Bir mail atarak kendisini uyardım. O gün akşam beni telefonla arayarak; 'sen kimsin? Ben senin istediğinde azarlaya bileceğin bir adam değilim. Beni oraya getirtme' diyerek telefonu suratıma kapattı. Bu konuyu gerekli birimlere ilettim. Benim profesyonel kalmamı ve biraz alttan almamı, kendisinin de konuyla ilgili uyarı alacağını belirttiler.
Olaydan 15 gün kadar sonra, aşağıdan kadın çığlığı duydum ve aşağıya apar topar indim. Başrolde yine bu arkadaş ve kendinin üstü bir kadın. Olayın ne olduğunu anlayamadan şahıs benim üstüme atılarak hakaretler savurmaya başladı. Bir taraftan da ' sizlerin burada ne işi var? gidin evde cocuk bakın. Siz ve sizin gibiler yüzünden bu durumdayız' gibi anlayamadığım cümleler sarfetti. Olay yaşandığında da 5 bucuk aylık hamileyim. Üstüme yürüdüğünde bebeğime birşey olmasından korkarak karnımı ve yüzümü sakladım. Benimle dalga geçercesine 'bak bukadarsınız işte' dedi ve gitti.
Üstlerim yine olaydan haberdar oldu. Onun yerine bu işlere bakacak birini bulana kadar burada tutmaları gerektiğini söylediler. Şu an bir arayış içindeler ama hala kendisiyle aynı iş yerinde çalışmaktayım. Her kata çıktığında yüreğim ağzıma geliyor. Ben farkına varmadan resmen beni sindirmiş olduğunu farkettim. Bebeğim olmasa bukadar sinmem ama ne yapacağı belli olmadığı için sesimi çıkartamıyorum. Bugün herzaman iş ilanı verdikleri sayfaya baktım ve herhangi bir ilanları yoktu. İşten ayrılmayı düşündüm ama doğum iznine çıkmama 7 hafta kaldı ve ayrılırsam devlet desteği alamayacağım. Ne yapmam gerek bilmiyorum
Kendisinden konum olarak üstün olan bir kadın çalışanımıza türlü psikolojik baskılar yaparak ve hatta kendisini dövmekle tehdit ederek kadının işinden olmasına sebep oldu. Tüm çabalarıma rağmen bu duruma engel olamadım. Maalesef yöneticilerimiz de bu duruma anlayamadığım bir şekilde göz yumdu.
Bu şahıs yaklaşık bir kaç aydır da bana sarmaya başladı. Ben kendisinin amiri konumundayım, işlerinde bana bağlı çalışmak zorunda ve benden bağımsız, onay almadan kalem kıpırdatamaz. Gel görelim ki bu arkadaş, sürekli arkamdan iş çevirmekteydi. Bir mail atarak kendisini uyardım. O gün akşam beni telefonla arayarak; 'sen kimsin? Ben senin istediğinde azarlaya bileceğin bir adam değilim. Beni oraya getirtme' diyerek telefonu suratıma kapattı. Bu konuyu gerekli birimlere ilettim. Benim profesyonel kalmamı ve biraz alttan almamı, kendisinin de konuyla ilgili uyarı alacağını belirttiler.
Olaydan 15 gün kadar sonra, aşağıdan kadın çığlığı duydum ve aşağıya apar topar indim. Başrolde yine bu arkadaş ve kendinin üstü bir kadın. Olayın ne olduğunu anlayamadan şahıs benim üstüme atılarak hakaretler savurmaya başladı. Bir taraftan da ' sizlerin burada ne işi var? gidin evde cocuk bakın. Siz ve sizin gibiler yüzünden bu durumdayız' gibi anlayamadığım cümleler sarfetti. Olay yaşandığında da 5 bucuk aylık hamileyim. Üstüme yürüdüğünde bebeğime birşey olmasından korkarak karnımı ve yüzümü sakladım. Benimle dalga geçercesine 'bak bukadarsınız işte' dedi ve gitti.
Üstlerim yine olaydan haberdar oldu. Onun yerine bu işlere bakacak birini bulana kadar burada tutmaları gerektiğini söylediler. Şu an bir arayış içindeler ama hala kendisiyle aynı iş yerinde çalışmaktayım. Her kata çıktığında yüreğim ağzıma geliyor. Ben farkına varmadan resmen beni sindirmiş olduğunu farkettim. Bebeğim olmasa bukadar sinmem ama ne yapacağı belli olmadığı için sesimi çıkartamıyorum. Bugün herzaman iş ilanı verdikleri sayfaya baktım ve herhangi bir ilanları yoktu. İşten ayrılmayı düşündüm ama doğum iznine çıkmama 7 hafta kaldı ve ayrılırsam devlet desteği alamayacağım. Ne yapmam gerek bilmiyorum