İş yeri arkadaşı sınırlar

Tiryandafila

Çok ŞÜKÜR.
Pro Üye
6 Aralık 2009
6.177
2.800
723
Merhaba,
Eşim rahat esnek çalışabildiği bir işte çalışıyor, yıllardırda aynı iş yerinde. İş arkadaşlarını uzun yıllardır tanırım, evim de 3-5 kere ağırlamışlığım ve ( şuan ki aklımca gereksiz, 1 kere bile kendilerine gitmişliğimiz yok) iş yerine defalarca bir şeyler pişirip göndermişliğim var, bazı etkinliklerde vakit geçirmişliğimiz var(dı). Bu etkinliklerin birin de bayan 2 arkadaş biz geldiğimizde masada eşleriyle oturuyorlardı ve bizi gördüklerinde selam dahi vermeden bariz bir şekilde arkalarını döndüler. Biz de başka bir masaya oturduk. Evet benim arkadaşlarım değiller sonuçta ama ben duruma takıldım ve sonra ki senelerde de bir görüşmemiz diyaloğumuz olmadı zaten. Eşimle 12 senedir aynı yerde çalışıyorlar şuan.

Sorun şu ki ben bu arkadaşlara hem uyuz olduğum için , itiraf etmeliyim ki hem etrafımda gördüklerimden, okuduklarımdan ve çok yakın 1. Derece akrabalarımın aldatıldığından dolayı biraz eşimi kısıtlıyorum ve zorluyorum.
Eşim genel olarak çok verici ve fedakar bir insan , bu bahsettiğim bayan arkadaşları rahatsızlandıkları için iş saatinde hastaneye götürmüşlüğü var( eşleri ev de yatarken), bunun dışında iş çıkışı bazı zamanlar aynı güzergah olduğu için beraber gelebiliyorlar, ben eşimin bu huyuna genel olarak sinir oluyorum, ayrıca başka ricalar içinde başka başka insanları oraya buraya götürüyor, işe mi gidiyor taksicilik mi yapıyor belli değil, neymiş ona güveniyorlarmış ona geliyorlarmış napsınmış, çıkıyor bir arkadaşı mesela 3 te işim var bırakır mısın diyor, eşim o saatte işten çıkabiliyor bırakmak için. Ben özellikle bu 2 bayana taktım, eşime rica ediyorum, iş yerinde birşey olduğunda götürecek bir sürü alternatif kişi varken sen bulaşma diye, ama o gerekirse götürürmüş , hayır diyemezmiş. Bunun için hem inat olsun diye hem de benim içim rahat etsin diyeymiş, beyefendi işe arabayla gitmiyor , otobüsle gidiyor. Biliyorum insanlık öldü mü diyeceksiniz ama huzursuzum ve beni huzursuz eden bu durumun görülmemesi, ısrarla yaparım demesi bana karşı taraf bu kadar mı değerli hissi yaşatıyor. Sırf millete hayır diyemediği için , işe arabayla gitmemesi, kaçak dövüşmek ve duruşsuzluk gibi geliyor. Eşim iyilik abidesi de ben mi çok kötüyüm acaba?
Bu arada dert mi arıyorsun diyecekseniz, o kadar derdim var ki🥳😊

Özel bir çocuğum var, her türlü zorlu şartlarla karşılaşıyoruz ve en yakınımızdan dahi bir yardım görmedik bunca zaman, hep sadece birbirimize yaslanıyoruz , her yapılacak işe sadece kendimiz koşturuyoruz, birinden en ufak birşey istemiyoruz, isteyemiyoruzda zaten, biliyorum insan insana muhtaç , bütün bunları yaşayan bir kafanın olayları bu şekilde değerlendirmesi belki de, insanların istedikleri zaman hiç acımadan arkalarını dönebildikleri, ama istedikleri her dakika eşimin üzerinden bu rahatlıkları beni rahatsız ediyor.
 
Merhaba,
Eşim rahat esnek çalışabildiği bir işte çalışıyor, yıllardırda aynı iş yerinde. İş arkadaşlarını uzun yıllardır tanırım, evim de 3-5 kere ağırlamışlığım ve ( şuan ki aklımca gereksiz, 1 kere bile kendilerine gitmişliğimiz yok) iş yerine defalarca bir şeyler pişirip göndermişliğim var, bazı etkinliklerde vakit geçirmişliğimiz var(dı). Bu etkinliklerin birin de bayan 2 arkadaş biz geldiğimizde masada eşleriyle oturuyorlardı ve bizi gördüklerinde selam dahi vermeden bariz bir şekilde arkalarını döndüler. Biz de başka bir masaya oturduk. Evet benim arkadaşlarım değiller sonuçta ama ben duruma takıldım ve sonra ki senelerde de bir görüşmemiz diyaloğumuz olmadı zaten. Eşimle 12 senedir aynı yerde çalışıyorlar şuan.

Sorun şu ki ben bu arkadaşlara hem uyuz olduğum için , itiraf etmeliyim ki hem etrafımda gördüklerimden, okuduklarımdan ve çok yakın 1. Derece akrabalarımın aldatıldığından dolayı biraz eşimi kısıtlıyorum ve zorluyorum.
Eşim genel olarak çok verici ve fedakar bir insan , bu bahsettiğim bayan arkadaşları rahatsızlandıkları için iş saatinde hastaneye götürmüşlüğü var( eşleri ev de yatarken), bunun dışında iş çıkışı bazı zamanlar aynı güzergah olduğu için beraber gelebiliyorlar, ben eşimin bu huyuna genel olarak sinir oluyorum, ayrıca başka ricalar içinde başka başka insanları oraya buraya götürüyor, işe mi gidiyor taksicilik mi yapıyor belli değil, neymiş ona güveniyorlarmış ona geliyorlarmış napsınmış, çıkıyor bir arkadaşı mesela 3 te işim var bırakır mısın diyor, eşim o saatte işten çıkabiliyor bırakmak için. Ben özellikle bu 2 bayana taktım, eşime rica ediyorum, iş yerinde birşey olduğunda götürecek bir sürü alternatif kişi varken sen bulaşma diye, ama o gerekirse götürürmüş , hayır diyemezmiş. Bunun için hem inat olsun diye hem de benim içim rahat etsin diyeymiş, beyefendi işe arabayla gitmiyor , otobüsle gidiyor. Biliyorum insanlık öldü mü diyeceksiniz ama huzursuzum ve beni huzursuz eden bu durumun görülmemesi, ısrarla yaparım demesi bana karşı taraf bu kadar mı değerli hissi yaşatıyor. Sırf millete hayır diyemediği için , işe arabayla gitmemesi, kaçak dövüşmek ve duruşsuzluk gibi geliyor. Eşim iyilik abidesi de ben mi çok kötüyüm acaba?
Bu arada dert mi arıyorsun diyecekseniz, o kadar derdim var ki🥳😊

Özel bir çocuğum var, her türlü zorlu şartlarla karşılaşıyoruz ve en yakınımızdan dahi bir yardım görmedik bunca zaman, hep sadece birbirimize yaslanıyoruz , her yapılacak işe sadece kendimiz koşturuyoruz, birinden en ufak birşey istemiyoruz, isteyemiyoruzda zaten, biliyorum insan insana muhtaç , bütün bunları yaşayan bir kafanın olayları bu şekilde değerlendirmesi belki de, insanların istedikleri zaman hiç acımadan arkalarını dönebildikleri, ama istedikleri her dakika eşimin üzerinden bu rahatlıkları beni rahatsız ediyor.
Su toplantidaki sirt dönme meselesinin daha once konusunu acmis miydiniz?
 
Merhaba,
Eşim rahat esnek çalışabildiği bir işte çalışıyor, yıllardırda aynı iş yerinde. İş arkadaşlarını uzun yıllardır tanırım, evim de 3-5 kere ağırlamışlığım ve ( şuan ki aklımca gereksiz, 1 kere bile kendilerine gitmişliğimiz yok) iş yerine defalarca bir şeyler pişirip göndermişliğim var, bazı etkinliklerde vakit geçirmişliğimiz var(dı). Bu etkinliklerin birin de bayan 2 arkadaş biz geldiğimizde masada eşleriyle oturuyorlardı ve bizi gördüklerinde selam dahi vermeden bariz bir şekilde arkalarını döndüler. Biz de başka bir masaya oturduk. Evet benim arkadaşlarım değiller sonuçta ama ben duruma takıldım ve sonra ki senelerde de bir görüşmemiz diyaloğumuz olmadı zaten. Eşimle 12 senedir aynı yerde çalışıyorlar şuan.

Sorun şu ki ben bu arkadaşlara hem uyuz olduğum için , itiraf etmeliyim ki hem etrafımda gördüklerimden, okuduklarımdan ve çok yakın 1. Derece akrabalarımın aldatıldığından dolayı biraz eşimi kısıtlıyorum ve zorluyorum.
Eşim genel olarak çok verici ve fedakar bir insan , bu bahsettiğim bayan arkadaşları rahatsızlandıkları için iş saatinde hastaneye götürmüşlüğü var( eşleri ev de yatarken), bunun dışında iş çıkışı bazı zamanlar aynı güzergah olduğu için beraber gelebiliyorlar, ben eşimin bu huyuna genel olarak sinir oluyorum, ayrıca başka ricalar içinde başka başka insanları oraya buraya götürüyor, işe mi gidiyor taksicilik mi yapıyor belli değil, neymiş ona güveniyorlarmış ona geliyorlarmış napsınmış, çıkıyor bir arkadaşı mesela 3 te işim var bırakır mısın diyor, eşim o saatte işten çıkabiliyor bırakmak için. Ben özellikle bu 2 bayana taktım, eşime rica ediyorum, iş yerinde birşey olduğunda götürecek bir sürü alternatif kişi varken sen bulaşma diye, ama o gerekirse götürürmüş , hayır diyemezmiş. Bunun için hem inat olsun diye hem de benim içim rahat etsin diyeymiş, beyefendi işe arabayla gitmiyor , otobüsle gidiyor. Biliyorum insanlık öldü mü diyeceksiniz ama huzursuzum ve beni huzursuz eden bu durumun görülmemesi, ısrarla yaparım demesi bana karşı taraf bu kadar mı değerli hissi yaşatıyor. Sırf millete hayır diyemediği için , işe arabayla gitmemesi, kaçak dövüşmek ve duruşsuzluk gibi geliyor. Eşim iyilik abidesi de ben mi çok kötüyüm acaba?
Bu arada dert mi arıyorsun diyecekseniz, o kadar derdim var ki🥳😊

Özel bir çocuğum var, her türlü zorlu şartlarla karşılaşıyoruz ve en yakınımızdan dahi bir yardım görmedik bunca zaman, hep sadece birbirimize yaslanıyoruz , her yapılacak işe sadece kendimiz koşturuyoruz, birinden en ufak birşey istemiyoruz, isteyemiyoruzda zaten, biliyorum insan insana muhtaç , bütün bunları yaşayan bir kafanın olayları bu şekilde değerlendirmesi belki de, insanların istedikleri zaman hiç acımadan arkalarını dönebildikleri, ama istedikleri her dakika eşimin üzerinden bu rahatlıkları beni rahatsız ediyor.
Allahım yardımcın olsun. Çocugumuzla şifa bulsun. Çok haklısın bende ıstemezdım esım şöfor mu. Hatta kıskanır hatta çirkefleşirdım
 
Hayır diyememek nedir ya hayır dememek işine gelmiş kazık kadar adam 12 senedir işte çalışıyor hala sınırlar konusunda saçma sapan davranıyor eşiniz sprunlu ve rahatsız olmakta haklısınz,

Ben istemezdim aynı arabada taksici gibi davranmasını herkes kendi başının çacesine baksın derdim kocam da sıkıyorsa alsın arabaya
 
Allahım yardımcın olsun. Çocugumuzla şifa bulsun. Çok haklısın bende ıstemezdım esım şöfor mu. Hatta kıskanır hatta çirkefleşirdım
Çok sağolun.
Bilmiyorum çok mu üstüne ileri mi gidiyorum diye düşünüyorum bazen ama saçma bir tercih edilmişlik duygusu geliyor sonra.
 
Haklısınız
El iyisi kocanız var bana göre
Aman ayıp olmasın , aman işleri görülsün de bi yere kadar
Israrla rahatsız olduğunuzu söylemenize rağmen yapıyorsa , ya inadına ya da insanlara hayır diyemeyen bir tip eşiniz
Bence sınırlarını koruyamıyor, genel olarak böyle bir tip, o benim bunlara takılmama şaşırıyor, yoruluyor, ben de ona. Yeri geldiğinde hayır diyemeyen bir insana saygı duymakta zorlanıyorum bazen. Böyle yetişmiş, evet iyi bir insan ama ölçü neresi. Ölçü de benim rahatsız olduğum yerde bitmeli gibi geliyor, o zamanda çok müdahaleci olan oluyorum.

Bir apartman sepeti hikayemiz var mesela.
Apartmanda alışverişleri ve ihtiyaçları taşımak için birkaç alışveriş sepeti var. Biz de her alışverişe gittiğimizde kullanıyoruz ve hemen aşağı yerine bırakıyoruz. Diğer komşular katlarda bırakıyorlar, araba bulamıyoruz genelde. Beyefendi özellikle bizim katta komşuların kapısının önündeki arabaları aşağı indirmeyi görev edindi kendine, neymiş kimse aşağıda mağdur olmasınmış. Geçen gün aynı katta komşumuz, 2 sepeti birden kapısının önünde bekletiyordu. İnsanların sınırları yok bizimkinin hiç yok, insanlar görevlerini bilsinler bize mi kaldı diyorum, iyilik abidesi iyilik yapıyor. Saçma sapan mevzulardan tartışıyoruz, salıyorum çoğu kez, böyle mutluysa diyorum.
 
Hayır diyememek nedir ya hayır dememek işine gelmiş kazık kadar adam 12 senedir işte çalışıyor hala sınırlar konusunda saçma sapan davranıyor eşiniz sprunlu ve rahatsız olmakta haklısınz,

Ben istemezdim aynı arabada taksici gibi davranmasını herkes kendi başının çacesine baksın derdim kocam da sıkıyorsa alsın arabaya
Hayat görüşüne tersmişmiş, kendini kaybedermişmiş.🥳
 
Araba size kaldı yani, süper.
Neresinden bakarsanız işte😊
Kendisine pek acımıyorum , akılsız başın cezasını ayaklar hesabı.
Ben de başkaları için , aman başkalarına ne deriz sonra diye kapıda araba bekletiyoruz diye düşünüyorum , bizim hayatımızı başkaları yönetiyor yani.
Eşimle düşünce yapılarımız uçurum sanki.
 
Oluyor öyle işyerlerinde aşırı verici insanlar. Ne de olsa kabul ediyor, memnun diye de herkes ona gördürüyor işini. Eşinizin değişeceğini sanmıyorum. Siz bari takmayın kafaya.
 
Bence sınırlarını koruyamıyor, genel olarak böyle bir tip, o benim bunlara takılmama şaşırıyor, yoruluyor, ben de ona. Yeri geldiğinde hayır diyemeyen bir insana saygı duymakta zorlanıyorum bazen. Böyle yetişmiş, evet iyi bir insan ama ölçü neresi. Ölçü de benim rahatsız olduğum yerde bitmeli gibi geliyor, o zamanda çok müdahaleci olan oluyorum.

Bir apartman sepeti hikayemiz var mesela.
Apartmanda alışverişleri ve ihtiyaçları taşımak için birkaç alışveriş sepeti var. Biz de her alışverişe gittiğimizde kullanıyoruz ve hemen aşağı yerine bırakıyoruz. Diğer komşular katlarda bırakıyorlar, araba bulamıyoruz genelde. Beyefendi özellikle bizim katta komşuların kapısının önündeki arabaları aşağı indirmeyi görev edindi kendine, neymiş kimse aşağıda mağdur olmasınmış. Geçen gün aynı katta komşumuz, 2 sepeti birden kapısının önünde bekletiyordu. İnsanların sınırları yok bizimkinin hiç yok, insanlar görevlerini bilsinler bize mi kaldı diyorum, iyilik abidesi iyilik yapıyor. Saçma sapan mevzulardan tartışıyoruz, salıyorum çoğu kez, böyle mutluysa diyorum.
Var böyle tanıdıklarım , gerçekten hayır diyemiyorlar ama çoğu da bu huyundan rahatsız
İçimizden saydırıyoruz ama biri ricada bulunduğu zaman da tamam cnım tabii ki hallederim ne demek diyiveriyorlarmış
Belki eşinizde de böyle bir durum vardır
Büyüdüğü aile ortamı da çok etkili bence bu işlerde
 
Ben eşinizi haksız bulamadım 12 yıldır aynı yerde çalışıyor bir sebebi olmadan hayır demesi bence de tuhaf olur. Eşiniz de arkadaşlarından istese onlar da yapar gibi geliyor 🤷‍♀️ 12 yıl beraber çalıştığın insan artık arkadaşın olmuştur sonuçta her gün beni bırak demiyorlardır. Bizim iş yerinde de aynı tarafta oturanlar iş çıkışı beraber dönüyorlar. Arabası olan varsa onun arabasına binip yolda iniyorlar kimsenin sorun ettiğini de görmedim. Hatta bir iş arkadaşımızın ailesinden biri ciddi şekilde rahatsızlanınca yöneticimiz onu başka şehire kendi aracı ile götürmüştü. O üzüntü ile otobüste yolculuk yapmasın diye, başka iş arkadaşımız da götürmeyi teklif etmişti başka şehir dediğim de 5-6 saatlik yoldu. Uzun süre aynı yerde çalışan kişilerde bence bunlar çok normal. Burda sorgulamanız gereken şey size neden arkalarını döndüler. Açıkçası ben buna takıldım eşinizin yerinde olsam o kadınlara açık açık sorup nedenini öğrenirdim eğer size yapılmış bir saygısızlık varsa bir gerekçe gösteremezlerse mesafe koyardım.
 
Sorun eşinde .
+Sana sırtını donen kadinlarin sana yaptigi hareketi icsellestirmiyor.
+Eve davet ettigi kisinin karsilik vermemesini içsellestirmiyor .
+Bide her is yerinde her seyi ben yapayim edeyim diye atlayan tipler vardir.esin biraz oyle ve o kadinlarda muhtemelen esini cok sevmiyor .çünkü sirt dondukleri tek kisi sen degilsin esinde dahil .ve gene muhtemelen esin yukarida yazan her seye atlayan tip oldugu icin muhhabbetini sevmedikleri halde islerini gorup gidiyorlar .bikere is uerinde grip oldum dedim hic sevmedigim aramiza almadigimiz bir tip illa seni hastaneye gotureyim diye tutturmustu .Alt tarafi grip isteyen bile yok yani .baska biride is vikisi yabanci bir yere gidecek illa ben gotureyim diyordu .acikcasi muhabbetinide cok sevmiyorduk ama her seye atliyordu .
 
Burada açtım mı bilemiyorum ama kendisine konuyu açmışlığım çok, ona birşey farketmiyor, olur öyle şeyler.
Anladim. Esinizin kullanildigini dusundugunuz kisma hak verdim bende hoslanmazdim, hele ki baskasinin isi icin kendi isinden feragat edip erken cikmasi falan dupeduz saflik ya da esinizin orada isyerindekinden daha büyük bir çıkarı var, artik bu cikar nedir onu bilemem esinizi siz tanirsiniz.
 
Aslında insanlara göre değişen birşey. Uzun süre aynı yerden çalışan kişiler artık cinsiyet ayırt etme durumları kalkıyor galiba. Bi ilçede çalışmıştım. İ ilçedeki kişiler uzun süre aynı yerselerdi. Hepsi kardeş gibi. Laf söylerler ama iyilerdide… çok rahattılar. Hiç birinin birine kötü gözle baktığını görmedim.

Ama il merkezinde çalıştığım yerde farklı gözle baktığını gördüm maalesef.

Aldatacak adam, o tiniyetliyse yapar. Sanalda bulur gene yapar. Sıksanda salsanda yapar.

Eşinin huyu öyleyse yapacak bişi yok. Arabayı da bırakmış, şoförü olarak kullananazlar artık. Siz öğrenip size kalsın işte. Zaten sizin de ihtiyacınız vardır. Özel çocuğunuz var…
 
Bazı dertlerimiz var ki şu hayatta, o tarafa bakmadığımız anda puff diye yok olabiliyorlar.
Ben bunlara 'müreffeh dertler' diyorum. Canınız isterse var, canınız istemezse yok bu dertler.

Örneğin, siz bu iki kadını, "Aamaan, Allah'ın gerizekâlıları..!" deyip kafanızdan attığınız anda, kadınlar gidiyor, kadınlara ilişkin şeyler yüzünden kocanızla sürtüşmeleriniz gidiyor, eşinize gözünüzü dikip, adamı olmadığı biri gibi davranmaya zorlama hırsınız gidiyor, başaramayınca bir de bu nedenle oluşan hırsınız gidiyor, bu iki gerizekâlı yüzünden - ve bence çok çarpık çurpuk ve tamamen yanlış şekilde - size yüklenen değer/değersizlik perileri gidiyor, vs... Bunların hepsinin hayatınızdan puff diye uçup gitmesi için, altı üstü, iki kadına, "Amaaaan ! " diyeceksiniz kafanızda.

Öte yandan, eşinizin bu konulardaki genel davranış/yaklaşım biçimine gelirsek; bence, olduğu kişi olduğundan dolayı kendisini sürekli eleştiren bir karısı olan bir adam, eninde sonunda mutsuz bir adam olmaya aday bir adamdır.
Olmadığı bir insan gibi davranmasını talep etmenin, ilişkiye bir faydası olmayacağı gibi, hayat içinde sürdürülebilirliği yok maalesef. Eninde sonunda taraflardan birinin gittikçe artan mutsuzluğuna sebep olur.
Adam bu. Bu adamla, tam da bu olduğu haliyle nereye kadar yaşarım, hangi artıları beni besliyor, hangi eksileri görmezden gelebilirim, hangi bazı eksiler beni niye bu kadar tetikliyor, vs... maalesef size düşen bir iç hesaplaşma.
 
Son düzenleme:
Back
X