- Konu Sahibi kaderiminoyunu
-
- #61
peki yapilacak is neymis? bikac ay deneyebilirdin, 400 cebine kalacakmis iste...borcunuz bitince cikardin...
ya canım para kazanmak gerçekten çok zor...ben şimdiye kadar hiç çalışmadığım için bilmiyordum bunu ....sen o şartlarda kabull etmişsin tamam ama senin durumun farklı en azından mesleğinde tecrübe edinmişsindir ..ama benim öle bi durumum yok...gerçekten şartlar hoşuma gitmedi..cebime 200 tl anca kalıyor o da yemekten biraz kısarsam ...gerçekten değmezdi bitti bu iş..başka işlere bakıcam artıkdiğer konunu da okudum, hem hayatından bu kadar şikayet ediyorsun hem de değiştirmek için hiçbir şey yapmıyorsun, çok kızdım sana. sen para kazanmak çok mu kolay sanıyorsun?
Bak ben de kendimden örnek vereyim, 2004 yılında rehberlik ve psikolojik danışmanlıktan mezun oldum, 1 sene olmadan da evlendim, eşimin maddi durumu gayet iyi olduğu halde dershanede rehber öğretmen olarak işe başladım, haftada 7 gün, izin günü yok, sabah 8 akşam 8 ve asgari ücret 330 tl iken 300 tl maaş, yol yok, yemek yok... bu koşullarda çalıştım atanana kadar, senin durumunda değildim, hiçbir mecburiyetim yoktu, ona rağmen deneyimsizim diye tüm koşulları kabul ettim, senin durumunda olsam namusumla olduktan sonra ne iş olsa yapar paramı kazanırdım, sen kuaförlük kursunda saçımı çekiyorlar diye böyle bir meslek fırsatını elinin tersiyle itiyorsun, çok yazık...
canım işe göre değişkenlik gösteriyomuş sabit bi iş yok..bazen mağazada yardımcı bazen pazarlamacının yanında....400 tl cebe almıo 200 kalıo canım ..bu şartlara az geldi banapeki yapilacak is neymis? bikac ay deneyebilirdin, 400 cebine kalacakmis iste...borcunuz bitince cikardin...
senin şuan da iş seçme lüksün var mı sence
pazar tatil daha ne istiyorsun eşinle beraber aynı saatte eve girsen ne olur koruyup kolluyor sanki seni de
kv evine eşinle bir girsen ne olacak çektiğin sıkıntıları ne çabuk unuttun
çalış gerekirse aynı saatte çıkma eşinle ama kendi evine gel
20 yaşında girdim işe 6 senedir çalışıyorum tek bayan benim erkeklerin arasında bilgisayar tamiri yapıyorum çok iç açıcı değil mi
o yaşta herşeyi biliyor muydum sanki koşa koşa mı gittim işe yoo alakası yok
sen çalışamazsın canım eşin izin verse bile sende çalışma potansiyeli görmüyorum
hep dilinde çalışıcam çalışıcam al işte ayağına fırsat gelmiş ama kabul etmemek için bi sürü bahane sıralamışsın
bu düşünceni değiştir eşine bağımlı olmaktan vazgeç artık para kazanacak ayrı eve çıkmak için çabalayacaksın
işe ne giyeyim diye düşüneceğine eşimden sonra eve girmek istemiyorum diyerek üzülüyorsun
şaka gibisin gerçekten
bugün gittim çalışmalrı şartları bana uymadı çok az maaşla çok ağır şartlar..yol parası yemek derken emeğimin karşılını hakkıyla almıcamı düşündüm başka iş bakıcam...bugün kuaförlük kursuna başladım iş bulana kadar evdede durmamk için...ama orda da hoşuma gitmeyen şeyler oldu...ben normalde kuaföre gitmem saç dipleri çok hassas ve asla saçımna dokunuşmasından hoşlanmam....ama orda kursiyerler birbirleri üzerinde deneyip öğreniyorlar...bugün kaç kişi kafamda uğraştı hemen migrenim tuttu...ay çıldırcaktım bişeyde diyemedim çünkü bende saç yaptım ..ama benim saçıma dokunulmasından nefret ederim ben...sırf bu yüzden bundan da vazgeçmeyi düşünüyorum...aslında zevkli ama manken olsa onun saçında uğraşsa herkez ....ay çıldırdım yaa biri gelio örgü öğrenio kafamda yapamıyo geri bozuyo yeniden yapıyo bide çekio ice sora öbürü gelio yapıo...of off ben bişeyde dikiş tutturamıcammı yaa şimdi bana kızcaksınız ama napim bişeyim rastgitmio
Ya ne olacağıdıSen nasıl öğreniyorsan başkaları da öğrenecek. İş öğrenmenin kolay yolu yok ki. Fabrikatörler bile çocuklarını yöneticiliğe getirmeden önce üretimde çalıştırıyorlar işi kapsın diye. Hiç deneyimi olmayan biri olarak 200 TL cebine kalıyorsa ohh miss... Anneler der ya yaptığın bana öğrendiğin kendine. Aynı hesap. İlk mesleğe başladığımda bir reklam ajansında ücretsiz başladım sırf işi öğrenmek için. Tam zam alıcam daha farklı şeyler öğrenmek için iş değiştirdim. Bu işler böyle. Okulunu bile okusan stajerlik diye birşey var. Sor bakalım insanlara stajerken neler çekmişler? Senin derdin tek saçın olsun.
ya canım zaten bugün yaşadklarıma gülüyom yaa
200 tl ye de eyvallah diyelim ama benim durumumda para lazım canım daha fazla para oadar ayrı ev...ben şimdi gece gündüz çalışcam cebe 200 lira kalcak da ayrı eve çıkcam ...bekar olsaydım böle derdim olmayası 200 lirayı hoş bile bulurdum her ay 200 liralık kıyafet alırım diye düşündürdüm..ama bu öle değil...
görüşmeye çağrınca kendileri söylüyoBir işe başvururken ne diyorsun, "daha önce hiç çalışmadım, ne kadar veriyorsunuz?".
Burada az bir çalışıp işi tanıdığında ne diyeceksin, "satış danışmanıyım, şu kadar maaş istiyorum"
İlk defa çalışmaya başladığımda tam 14 yaşımdaydım. 14 yaa. Hazırlık (lise) daha yeni bitmişti, yaz ayı, hangi akla hizmet iş aradım, hadi ben aradım da o adamlar neyime güvenip iş verdiler bana. Paraya falan da ihtiyacım yoktu. Gazete ilanıyla buldum, o yaşımda iş görüşmesine gittim, verdikleri para da o kadar komik ki sadece bir cift ayakkabı falan alınıyor
Ankarayı bilenler bilir en pis yeri Ulus. Orda tam 3 ay calıstım, her yaz, 9 ay yapar. Neler gördüm neler duydum anlatamam o cocuk halimle. İyi ki başıma bir iş falan gelmedi.
O durum zemin hazırlamış şimdiki duruşuma. Ezilmemeyi, az para alsam bile sebat etmeyi, alın terini, çalışınca ve ayakların üzerinde durunca hayatına senin yön verebileceğini gördüm en basit haliyle.
Senin durumunu değiştirmeye niyetin yok kaderiminoyunu, hani halinden sürekli şikayet edip hicbir sey yapmayan insanlar var ya o hesap işte. Sürekli devinim halindesiniz ama icraat 0. Eşin de çözdü seni bence, ağzına bir parmak bal calıs susturuyor. Ev alıcaz, yazın alıcaz, sen de işe gircen falan oyalıyor seni. Cünkü sana güvenip ayrı eve cıkmaya zerre kadar cesareti yok.
400 lira verseler ne olur? 200 de yemek. Eğer ben senin yerinde olsam o evden ayrılmak istesem evden kuru ekmek götürür, o parayı da köşeye koyar bir yılda en az 6 bin biriktirirdim. Ya da en kötü 1+1 eve cıkar, eşime destek olur gül gibi çalışırdım.
görüşmeye çağrınca kendileri söylüyo
valla bilmiyom ki abla ne anladıysam onu cevapladım...valla anlamadım ...biraz daha açık konuşsanHe tamam o zaman onlar söylüyorsa
Ne demek istedim, sen ne anladın kaderiminoyunu.
helal olsun sana nediyim...senin gibi olmak her yiğidin harcı değil hele benim hiç değil..bunu anladım...çok ihtiyacım olduğu için paraya ondan vazgeçtim bu işten...çünkü nekadar çok para okadar yakın ayrı ev demek benim için...neyse daha pes etmiş değilimki başka işlere bakıyorum...
yalnız şöyle bir sorun var kaderiminoyunu
kimse sana çok para vermez
üniversite mezunları bu ülkede pazarcılık yapıyor
ha onlar iş de seçmiyorlar söyleyeyim
Kusura bakmayında sizin çalışmaya gönlünüz yok veya zor geliyor.. ilk işe girdigimde sadece 17 yasındaydım ben çalıma diyen babamda cabası sekreter olarak başladm bir telefoncu dükkanında sonra meraktan nasıl tamir ediliyo nasıl yapılıyo derken işi kapmaya başladım ustam her kaybettiğim vida için maaşımdan para keserdi ölelikle vida kaybetmemeyi ögrendim :) 13 yıl oldu bulunduğum şehirde tek bayan tamirciyim bununlada gurur duyuyorum eşimle bu sektörde tanıştık birlikte didinipo kendimize iş yeri açtık ve şimdi parmakla gösterilecek kafar iyi iş yapıyorz bence kendini zorlamalısın kolay kolay iş bulunmuyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?